Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2017

ΕΚΕΙΝΟΙ κι εκείνοι

Υπάρχουν εκείνοι που δεν θα σιωπήσουν, μπροστά σε κανέναν. Που θα αψηφήσουν βασιλιάδες, αυτοκράτορες, ιεράρχες, πολιτικούς και μεγιστάνες, μπροστά στην Αλήθεια. Που η ανάσα τους μυρίζει αντίσταση. Κι υπάρχουν κι εκείνοι, που φοβούνται να πουν την γνώμη τους. Που θα σκύψουν το κεφάλι και θα φυλακίσουν την σκέψη τους, αρκεί να μην τους πειράξουν.

Υπάρχουν εκείνοι που νοιώθουν το Αίμα να πονάει τις φλέβες τους. Ακούνε την φωνή της Φυλής. Ακολουθούν το μονοπάτι της Αρετής. Ξέρουν τον τελικό στόχο: «έναν αιώνα όπου και τα πουλιά ακόμη, να κελαηδούν Ελληνικά και  νικηφόρα». Κι υπάρχουν κι εκείνοι που μισούν αυτό το λευκό κι αρμονικό μέλλον. Αισθάνονται πολύ βαριά την κληρονομιά και προτιμούν να την καταστρέψουν παρά να παιδευτούν να την σηκώσουν. Για να κρύψουν την ανεπάρκειά τους, την προδίδουν. Κρύβονται από τη ζωή. Εθελοτυφλούν γιατί η Ελευθερία φέρνει ευθύνες.

Υπάρχουν εκείνοι που θέλουν δικαιοσύνη. Θέλουν επανόρθωση. Θέλουν Ελευθερία. Κι υπάρχουν εκείνοι που η ζήση τους βρωμάει αδικία. Που γκρεμίζουν γιατί είναι ανίκανοι να χτίσουν. Που διαφθείρουν γιατί είναι ανάξιοι να αγαπήσουν.

Υπάρχουν εκείνοι που και για το νερό ακόμη, ίδρωσαν. Που τίποτε δεν τους ανήκε. Και που κέρδισαν την ζωή, λεπτό το λεπτό. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που από μικροί τους έμαθαν ότι τα πάντα τους ανήκουν. Που δεν κόπιασαν για τίποτε. Που πάντα οι κανόνες άλλαζαν, για να τους ικανοποιήσουν.

Υπάρχουν εκείνοι που βάζουν το Αίμα Πάνω Από Όλα. Ζουν για το καλό της Οικογένειας. Για την προστασία της Φυλής. Για να την παραδώσουν στους επόμενους δυνατή κι ασφαλή. Κι υπάρχουν εκείνοι που μίσησαν την Οικογένεια. Ζήλεψαν τον αδελφό. Πασχίζουν συνεχώς να διαλύσουν τον δεσμό. Να εξαφανίσουν την αγάπη και την υποχρέωση. Να σβήσουν τη θύμηση της θαλπωρής του σπιτιού και της Πατρίδας. Να την εξευτελίσουν για να νοιώσουν μεγαλύτεροι.

Υπάρχουν εκείνοι που έχουν αδελφούς τους φίλους, τους συντρόφους, τους συμπολεμιστές. Που με χαμόγελο θυσιάζονται για τη Φιλία και τα Ιδανικά. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που δεν έχουν φίλο ούτε τον εαυτό τους. Που δεν θυσιάζονται για κανέναν. Που θυσιάζουν τους πάντες.

Υπάρχουν εκείνοι που σιχαίνονται το χρήμα. Που έχουν χρυσή καρδιά κι άδειες τσέπες. Που η Τιμή τους δεν έχει τιμή. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που θα κάνουν τα πάντα για να πλουτίσουν. Για να γεμίσουν τα δάχτυλα με δαχτυλίδια και τις τσέπες με χρυσάφι. Χωρίς να τους νοιάζει αν πουλάνε τους άλλους ή τον εαυτό τους, ή και τα δύο. Με όλο τους το χρυσάφι, θα μείνουν για πάντα τενεκέδες.

Υπάρχουν εκείνοι που γονατίζουν μπροστά στο Θεό. Που σέβονται την Προσευχή. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που τρέφουν το κενό τους με την βεβήλωση. Με την απαξίωση και την βλασφήμια. Που χρησιμοποιούν το Θείο για να μισήσουν και να βλάψουν.

Υπάρχουν εκείνοι που μπροστά στον κίνδυνο μεταμορφώνονται. Από αρνιά γίνονται λιοντάρια. Παίρνουν ευθύνες και πρωτοβουλίες. Γίνονται Πρωτεσίλαοι του Έθνους. Ποτίζουν με το Αίμα τους το δένδρο της Ζωής. Πεθαίνουν σε κάποιο χαράκωμα, κουρασμένοι κι αποκαμωμένοι. Βρώμικοι και πληγιασμένοι. Αλλά πεθαίνουν με την απεραντοσύνη της θάλασσας στα μάτια και με την μυρωδιά του θυμαριού στα ρουθούνια. Καθαγιασμένοι και λαμπροί. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που θα φιλήσουν κατουρημένες ποδιές, για την ασφάλειά τους. Για να γλυτώσουν τον κίνδυνο θα ξευτελιστούν και θα εξευτελίσουν. Θα ανταλλάξουν τη Δόξα με την καλοπέραση. Την ευθύνη με τα αργύρια. Και θα πεθάνουν ντυμένοι στα μετάξια και μέσα σε ζεστά δωμάτια. Αλλά θα πεθάνουν με τη Δαμόκλεια Σπάθη σαν τελευταία εικόνα τους και με ψυχή ζαρωμένη και ανικανοποίητη.

Υπάρχουν εκείνοι που πολεμάνε γιατί αγαπούν εκείνους που βρίσκονται πίσω τους. Κι υπάρχουν κι εκείνοι που πολεμούν γιατί μισούν εκείνους που βρίσκονται  μπροστά τους.

Υπάρχουν εκείνοι -ευλογημένες ψυχές- που βρίσκουν το νόημα της ζωής, σε ένα λουλούδι ή μυρίζοντας το χώμα την Άνοιξη. Κι υπάρχουν κι εκείνοι -καταραμένες υπάρξεις- που δεν θα βρουν ποτέ νόημα στη ζωή τους.

Υπάρχουν εκείνοι που αγωνίζονταν, αγωνίζονται και θα αγωνίζονται. Πάντα. Εκείνοι που θα έχουν για ανταμοιβή τον αγώνα και για έπαθλο τη Νίκη. Ανυπότακτοι. Που θα αψηφούν τον εχθρό. Πάντα. Κι υπάρχουν εκείνοι που κρύβονταν, κρύβονται και θα κρύβονται. Πάντα. Που θα φοβούνται όλη τη ζωή τους κι έναν καινούργιο φόβο. Υποταγμένοι. Πάντα.

Διάλεξε με ποιους θα είσαι …

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΤΟΣ

(Φ. 186)
https://emprosnews.wordpress.com/2017/02/12/%ce%b5%ce%ba%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%b9-%ce%b5%ce%ba%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%bf%ce%b9/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...