Στην επιχείρηση κατασκευής του “απόλυτου κακού” που εξαπέλυσαν κυβέρνηση και κανάλια το Φθινόπωρο του 2013, πρωταγωνίστησαν εικόνες από το πλιάτσικο των αρχών στο σπίτι του Χρήστου Παππά απ’ όπου εκατοντάδες αντικείμενα αφαιρέθηκαν ως «πειστήρια». Τα Μέσα χρησιμοποίησαν μάλιστα και ευφάνταστους τίτλους όπως «Μυστήριο: Ο Χρήστος Παππάς έκρυβε στο σπίτι του μία λούτρινη τίγρη». Το ότι τα παιδιά παίζουν με λούτρινα παιχνίδια, διέφυγε προφανώς από τους δαιμόνιους ρεπόρτερ και τις ιστοσελίδες που χαρτζηλικώνονται από τα κονδύλια των υπουργείων για να «φτιάχνουν κλίμα», όπως τα μεγάλα αφεντικά τους χαίρουν επιλεκτικών «φωτογραφικών» νομοθετημάτων από τον αδέκαστο κύριο Αθανασίου.
Τα μπουκάλια του …Μουσολίνι
Ένα από τα «αποδεικτικά στοιχεία» που προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ και τις ιστοσελίδες εναντίον του Βουλευτή Επικρατείας και Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, ήταν, σύμφωνα με την ανακοίνωση της Αστυνομίας «μπουκάλια κρασιού κενά περιεχομένου, με ετικέτα όπου απεικονίζεται ο Μπενίτο Μουσολίνι και συγκεκριμένα πορτρέτο αυτού και φωτογραφία όπου χαιρετά ναζιστικά (!)». Παραβλέποντας το ότι ο Μουσσολίνι ουδέποτε προσεχώρησε στο NSDAP για να χαιρετά… ναζιστικά, ερχόμαστε στην ουσία του θέματος. Το να πίνει κανείς κρασί οποιασδήποτε ετικέτας, δεν αποτελεί αδίκημα. Αυτό το γνωρίζουν τα ΜΜΕ. Αλλά είπαμε, το κλίμα έπρεπε να φτιαχτεί έτσι, με την ανάλογη μουσική υπόκρουση ώστε να δαιμονοποιηθεί ο «υπαρχηγός» και …το κρασί.
Και εδώ βρίσκεται η είδηση.
Λίγου πριν την «αποκάλυψη» από τις αρχές των περίφημων μπουκαλιών , ο διεθνής τύπος βοά από την επίθεση Σιωνιστικών οργανώσεων εναντίον οινοποιείου στην Ιταλία (δεν είναι το μοναδικό) επειδή στα μπουκάλια του επικολλά ετικέτες με τον Μουσολίνι και τον Χίτλερ. Το κρασί πωλείται ελεύθερα σε πρατήρια βενζίνης και καταστήματα με ιταλικά αναμνηστικά κατά μήκος των ιταλικών αυτοκινητοδρόμων, αλλά αυτό δεν εμποδίζει τους Σιωνιστές να βλέπουν παντού εχθρούς-και να τους δημιουργούν εκεί που δεν υπάρχουν.
Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης πρωτοστατούν και διάφορες σιωνιστικές οργανώσεις ανεβάζουν στο διαδίκτυο αιτήματα διαμαρτυρίας (δεν ξεπερνούν τις μερικές εκατοντάδες οι υπογραφές) για να απαγορευθεί το κρασί. Ισως βέβαια να μην βοήθησε και η παρατήρηση του οινοπαραγωγού σε συνέντευξή του «Τουλάχιστον στο παρελθόν μπορούσε να δεις τους τυράννους. Τα τέρατα του σήμερα είναι απρόσωπες πολυεθνικές». Και σημειώνει πως σε κάθε μήνυμα διαμαρτυρίας που δέχεται, αντιστοιχούν εκατό που ρωτούν πού μπορούν να βρουν τα κρασιά του.
«Τα σταφύλια της οργής»
Στις 30 Αυγούστου 2013, ένα μήνα πριν την εισβολή της αντιτρομοκρατικής στα σπίτια νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένων βουλευτών του Ελληνικού Κοινοβουλίου χωρίς τα στοιχειωδώς προβλεπόμενα από τον Νόμο, ο μόνιμος αρθρογράφος του βρετανικού περιοδικού Spectator, Τάκης Θεοδωρακόπουλος, γνωστός και ως Sir Taki, δημοσιεύει ένα άρθρο με τίτλο «Τα σταφύλια της Οργής» και με τον μοναδικό του τρόπο περιγράφει την επίθεση των Σιωνιστικών οργανώσεων στο ιταλικό οινοποιείο.
«Σταματήστε τα πιεστήρια! Φωνάξτε την Εθνική Φρουρά! Να βγουν τα τανκς! Το Κέντρο Simon Wiesenthal τρελάθηκε και δεν πρόκειται να το ανεχθεί. Ειδικά από τους Οίνους Lunardelli, την ιταλική οινοποιία που βάζει σε μερικά από τα μπουκάλια της τις φωτογραφίες του Αδόλφου Χίτλερ. Ο μικρός Ιταλός οινοποιός πουλάει κρασιά με θέμα τους Ναζί εδώ και είκοσι χρόνια, και το Κέντρο Σιμόν Βίζενταλ είναι ως εδώ. “Η Εβραϊκή ζωή στην Ευρώπη πάει απ’ το κακό στο χειρότερο», κλαίγεται ο ραβίνος Μάρβιν Hier, πρύτανης και ιδρυτής του Κέντρου. Ισχυρίζεται ότι ο αντισημιτισμός είναι σε άνοδο στη Γαλλία, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ισπανία, και την Ανατολική Ευρώπη, και προειδοποιεί, “Αυτή δεν είναι εποχή που να μπορούμε να πούμε ότι νικήσαμε τον αντισημιτισμό, αντίθετα μπαίνουμε στο περιθώριο.”
Δεν έχω παρατηρήσει Εβραίους να περιθωριοποιούνται. Την τελευταία φορά που κοίταξα, τα δύο μεγαλύτερα γιοτ στην Μεσόγειο ήσαν εβραϊκής ιδιοκτησίας, τα δύο μεγαλύτερα σαλέ στις Άλπεις ήταν εβραϊκής ιδιοκτησίας, και η ζωή των Εβραίων στην Ευρώπη δεν ήταν ποτέ πιο ασφαλής, εκτός από τα αντισημιτικά περιστατικά, που προκαλούνταν και προκαλούνται από Άραβες.
Γιατί λοιπόν να επιτεθείς σε μια φτωχή ιταλική οινοποιία που το αποκαλεί μέσο μάρκετινγκ και λέει ότι είναι Ιστορία και όχι προπαγάνδα; Ένας Εβραίος φίλος μου με ρώτησε τι σκέφτομαι επί του θέματος, και του είπα ότι ο ραβίνος και το Κέντρο Βίζενταλ φωνάζουν «Λύκος στα πρόβατα» πάρα πολύ συχνά. Η ιταλική οινοποιία καθησυχάζει τους επικριτές της όλα αυτά τα χρόνια με την ανάπτυξη μιας σειράς προϊόντων με ιστορικές προσωπικότητες όπως η Αυτοκράτειρα Ελισάβετ της Αυστρίας, ο Τσόρτσιλ, ο Ναπολέων και ο Τσε Γκεβάρα. Φέρονται επίσης να έχουν πωλήσει κρασί με ετικέτες του Πάπα, του Στάλιν και του Μάο. Μόνο οι Εβραίοι διαμαρτύρονται. Η ιταλική οινοποιία πωλεί περίπου 20.000 φιάλες «Χίτλερ» ετησίως. Και οι καλοί και οι κακοί συναρπάζουν το κοινό, και εάν το History Channel μπορεί να βγάζει άπειρα λεφτά από τον Χίτλερ και τον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο, γιατί δεν θα πρέπει ένα μικρό ιταλικό πατητήρι να κάνει το ίδιο;
Είναι καλό το κρασί του; Δεν είναι κακό, λένε οι ειδικοί, μερικοί από αυτούς, Εβραίοι. Με τιμή 18 δολάρια το μπουκάλι συν τα μεταφορικά, τα κρασιά με τις ναζιστικές ετικέτες πωλούνται κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη. Δρακόντειοι νόμοι στην Αυστρία και τη Γερμανία δεν επιτρέπουν ετικέτες Ναζί σε οποιοδήποτε προϊόν, αλλά αυτό δεν σταματάει το Κέντρο Simon Wiesenthal από το να ουρλιάζει «αιματηρή δολοφονία!», ούτως ή άλλως.
Οι Ιταλοί ήταν σύμμαχοι με τους Γερμανούς, αν και όχι πολύ αξιόπιστοι. Όχι μόνο προστάτευσαν τους Εβραίους από τους Ναζί, αλλά άλλαξαν πλευρά, όταν τους είχε περισσότερο ανάγκη ο Χίτλερ και η παρέα του.
Αλλά κάποιοι βγάζουν λεφτά από το Ολοκαύτωμα, ενώ σε άλλους δεν επιτρέπεται. Οι Vini Lunardelli είναι απολιτικοί και προσπαθούν να βγάλουν κανένα φράγκο. Το Κέντρο Σιμόν Βίζενταλ, θα πρέπει να κυνηγήσει αυτούς που χρηματοδοτούνται από χώρες του Κόλπου για να ζωγραφίζουν σβάστικες στους τοίχους και να εκσφενδονίζουν μολότωφ εναντίον συναγωγών. Και να αφήσει τους εύκολους στόχους, όπως τα ιταλικά πατητήρια. Φτάνει πια!».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου