Eνας από τους σημαντικότερους αμερικανούς διπλωμάτες που
επηρέασε ιδιαίτερα τις εξελίξεις στα Βαλκάνια τη δεκαετία του ’90, ο Richard
Holbrooke, έγραφε στις 25-11-2007 σε άρθρο του στην εφημερίδα Washington Post:
«Οι Μουσουλμάνοι του Κοσσόβου πρέπει να διακηρύξουν την ανεξαρτησία τους από
την Σερβία και να αγνοήσουν κάθε ρωσική απειλή». Ενθαρρύνοντας το Κόσσοβο στο
δρόμο της αποσχίσεως ο αμερικανός πολιτικός δούλευε για το δικό του ιδεολογικό
και πολιτικό σκοπό, την εγκαθίδρυση της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» αυτής που
είχε απαιτήσει και ο ομόφυλός του, Γιώργος Παπανδρέου, στην περίφημη ομιλία του
στη σύνοδο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή στην Κοπεγχάγη, το 2009.
Για τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές ελίτ του πλούτου, η
Ορθόδοξη Σερβία όπως και η Ορθόδοξη Ρωσία και η Ορθόδοξη Ελλάδα, αποτελούν
εμπόδια, θεματοφύλακες παραδόσεων που δεν ταιριάζουν στο καθεστώς της
παγκοσμιοποίησης. Η Σερβία και η Ρωσία
είχαν ξεκαθαρίσει στην περίπτωση του Κοσσόβου ότι δεν θα ανεχθούν ένα μουσουλμανικό κράτος
στην καρδιά των Βαλκανίων. Όμως τότε, ούτε η Σερβία ούτε η Ρωσία ήσαν έτοιμες
να αντιταχθούν στους αμερικανικούς σχεδιασμούς. Αυτό που μπορούσαν να κάνουν
ήταν να αναζητήσουν συμμαχίες. Τι πιο φυσικό από μια συμμαχία μεταξύ των τριών,
με τη συναίνεση του Κώστα Καραμανλή που συμφώνησε στην κατασκευή του αγωγού της
Gazprom. Λίγο καιρό αργότερα ο Καραμανλής αποχωρούσε κάτω από ομολογημένες και
ανομολόγητες πιέσεις.
Λίγα χρόνια αργότερα οι Δυτικοί σύμμαχοι προχώρησαν εκ νέου
στις αγαπημένες τους αυθαιρεσίες. Ανέτρεψαν τον νόμιμο πρόεδρο της Ουκρανίας
και επεχείρησαν να ναρκοθετήσουν την κοιλιά της ρωσικής αρκούδας, αποκλείοντας
την κάθοδό της στις θερμές θάλασσες. Βέβαια η Ρωσία διαθέτει πλέον ισχυρό
στρατό και ισχυρά εθνοτικά και γι’ αυτό ηθικά ερείσματα που βρίσκουν θετική
απήχηση σε όλο τον κόσμο. Κάθε άλλο παρά συμπτωματικό είναι ότι το διαδίκτυο
έχει πλημυρίσει από εκδηλώσεις υποστήριξης της Ρωσίας του Πούτιν. Αυτό που ο
μακαρίτης ουγκροεβραίος είχε επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί υπέρ των δικών του
στόχων, το βρίσκει σήμερα μπροστά της η Αμερική. Και τις δυο φορές βρίσκεται εν
αδίκω.
Και αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας μας. Τα Έθνη
αργά ή γρήγορα αναγεννώνται, όσες μηχανορραφίες και αν σκεφτούν οι περιούσιοι
καταπατητές των ανθρωπίνων ελευθεριών. Η Ευρώπη όπως ο Θεός, η Φύση και οι
Άνθρωποί της την δημιούργησαν, βρίσκει το δρόμο της. Αυτό δείχνει η άνοδος των
Εθνικιστικών δυνάμεων απ’ άκρου εις άκρον της Ευρώπης.
Στις 14 Ιανουαρίου του 2008 ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ
Πούτιν ανακοίνωνε την αναγέννηση της Αγίας Ρωσικής Αυτοκρατορίας, κάνοντας
εκατομμύρια Ρώσων, ταλαιπωρημένων από το απάνθρωπο καθεστώς του κομμουνισμού,
να ανατριχιάσουν: «Η Ρωσική κυβέρνηση χρωστάει πολλά στην Ρωσική Ορθόδοξη
Εκκλησία και θα διευκολύνει την αναγέννηση της θρησκείας στην Ρωσία».
Όταν το 2008 το Κόσσοβο διεκήρυττε την ανεξαρτησία του, εν
μέσω μιας πρωτοφανούς προπαγανδιστικής εκστρατείας εναντίον της Σερβίας, ο
Βλαντιμίρ Ποούτιν στράφηκε προς την Δύση προειδοποιώντας πως πρόκειται για ένα
επικίνδυνο προηγούμενο: «Μια μέρα θα σας γυρίσει στα μούτρα». Τότε οι
Κοσσοβάροι κάλεσαν το Νάτο. Τώρα οι Ρώσοι της Κριμαίας κάνουν έκκληση στην
Μόσχα. Ο Πούτιν «πάτσισε» τους αμερικανούς. Θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι
αν σταματήσει ως εκεί και δεν απαιτήσει ικανοποίηση από τους αυτόκλητους
διεθνείς χωροφύλακες που πήγαν να στρογγυλοκαθίσουν στη γειτονιά του.
Όπως στο Κόσσοβο, έτσι και στην Κριμαία, έτσι και στις
διώξεις εναντίον των ελλήνων Εθνικιστών, το δίκαιο ως ρυθμιστικός παράγοντας
της ειρηνικής συμβίωσης καταπατήθηκε βάναυσα. Η εξελίξεις δείχνουν ότι η
δικαίωση είναι αναπόφευκτη και πως αυτό θα συμβεί περισσότερο γρήγορα, παρά
αργά.
Ο ήλιος της
δικαιοσύνης θα λάμψει και πάλι.
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου