Νέα επίθεση εναντίον της Χρυσής Αυγής με υλικά από το παρελθόν
Οι καιροί αλλάζουν, τα χρόνια περνούν, αλλά κάποια πράγματα παραμένουν αναλλοίωτα. Ένα απ’ αυτά, αναμφίβολα, είναι και η διαχρονική λασπολογία εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Πιο πρόσφατο περιστατικό, τουλάχιστον μέχρι την στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο, η καταγγελία για επίθεση σε σουδανό, τον οποίο χάραξαν στην πλάτη, υποτίθεται με τα αρχικά της ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗΣ. Είναι ολοφάνερο ότι η υπόθεση είναι σαθρή, από την πρώτη κιόλας ματιά. Αυτό, το οποίο εντελώς αυθαίρετα χαρακτηρίζεται από τους δούλους της καθεστωτικής δημοσιογραφίας ως ‘’αρχικά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ’’ είναι κάτι ‘’ιερογλυφικά’’ που θα μπορούσαν να είναι το "Α" της αναρχίας ή αφηρημένη ‘’ζωγραφική’’ ή γενικώς κάτι αλλοπρόσαλλα σχέδια, αλλά σε καμιά περίπτωση τα… αρχικά της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Η επίθεση στον σουδανό δεν μπορεί να αμφισβητηθεί καθώς, σε αντίθεση με τους λυσσαλέους κατηγόρους μας, εμείς δεν παραποιούμε την αλήθεια. Το θέμα, όμως, είναι να δούμε τι πραγματικά συνέβη και κάτω υπό ποιες συνθήκες. Γιατί απαραίτητα πρέπει να είχε πολιτική χροιά το γεγονός; Δεν θα μπορούσε να είναι κάποια προσωπική αντιπαράθεση, η οποία για ανεξήγητους λόγους ‘’βαπτίστηκε’’ ρατσιστική επίθεση; Εμείς καλούμε ξεκάθαρα να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση, προκειμένου να αποκαλυφθεί όλη η αλήθεια, η οποία -είναι σίγουρο- θα λάμψει, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων επίδοξων ρεπόρτερ να βγάλουν από την μύγα ξίγκι. Το συγκεκριμένο περιστατικό, όμως, μας παραπέμπει σ’ ένα άλλο παλιότερο, ίδιας ακριβώς κοπής, το οποίο στο τέλος αποδείχθηκε (κι αυτό) "μούφα".
10 Νοεμβρίου 1993. Από το πουθενά, κάποια μαθήτρια στους Αμπελοκήπους καταγγέλλει ότι Χρυσαυγίτες τής χάραξαν τον αγκυλωτό σταυρό στο μέτωπο. Τα ΜΜΕ κυριολεκτικά ξεσάλωσαν εκείνο το απόγευμα. Η κινδυνολογία και ο αφορισμός εναντίον της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ δίνουν και παίρνουν. Και ξαφνικά έρχεται η ιατροδικαστική έκθεση ενός έντιμου ανθρώπου, του Φίλιππου Κουτσάφτη, ο οποίος εξήγησε τι ακριβώς συνέβη. Η μαθήτρια έκανε μόνη της το τατουάζ και χωρίς κανενός είδους βία. Η αποκάλυψη του ψέμματος, φυσικά, σε καμιά περίπτωση δεν οδήγησε τα ΜΜΕ στο να ζητήσουν συγγνώμη ή έστω να ανασκευάσουν την χαλκευμένη είδηση.
Πολύ περισσότερο δεν εμπόδισε κάποιους αληταράδες να πραγματοποιήσουν, δυο ημέρες αργότερα, ‘’αντιφασιστική πορεία’’ -και ενώ η υπόθεση είχε ξεφουσκώσει τελείως λόγω των αποκαλύψεων του ιατροδικαστή-, σπάζοντας για πολλοστή φορά τα καταστήματα του κέντρου των Αθηνών. Η ίδια ιστορία, λοιπόν, φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται 19 χρόνια μετά. Και επειδή, ως γνωστόν, η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, εκεί θα καταλήξει και αυτό το κατασκεύασμα. Οι διάφοροι, όμως, ρεπόρτερ που ‘’καταπίνουν την κάμηλο και διυλίζουν τον κώνωπα’’, κατακρεουργώντας κάθε έννοια αντικειμενικότητας (έτσι, κύριε Ιάσωνα Πιπίνη;), όπως και οι περιφερόμενοι, ανά τα κανάλια και τις εφημερίδες, κατήγοροι της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ που εκπροσωπούν κυριολεκτικά μόνο τον εαυτό τους (όπως κάποιος Κωστής Παπαϊωάννου), ας γνωρίζουν ότι η ανοχή στην λασπολογία έχει και τα όρια της καθώς, από ένα σημείο και μετά, τον λόγο μπορεί να έχει και η Δικαιοσύνη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΣΤΟΡΑΣ
Και ποιός το αποκλείει οτι αυτή την χαρακιά την έκαναν στη χώρα του και για ποιό λόγο; Είναι σίγουρα χαρακιά ή κάτι άλλο; Τον έλεγξε κανείς στα σύνορα σε τί κατάσταση ήταν όταν εισέβαλε λαθραία στην πατρίδα μας; Αφήστε που αυτομαστιγώνονται κιόλας αυτοί.
ΑπάντησηΔιαγραφή