ΕΜΠΡΟΣ ( Φ 106)
Στην Ιστορία, όπως και στην καθημερινή ζωή, υπάρχει ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης που πρέπει συνεχώς να θυμόμαστε: Τίποτα δεν είναι αναπόφευκτο, τίποτα δεν είναι οριστικό και όλα τα ανθρώπινα κατασκευάσματα είναι εξ ορισμού προορισμένα να εξαφανιστούν, γιατί θα υπάρχει πάντοτε για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα η δυνατότητα μιας άλλης επιλογής … Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα μπροστά σε αυτή την επιλογή: είτε να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ και να πεθάνει από ασφυξία από ένα χρέος που δεν μπορεί ούτε θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει, ή να προσπαθήσει να ζήσει με διαφορετικό τρόπο, διασώζοντας την ψυχή ενός αρχαίου πολιτισμού που μας έχει δώσει τόσα πολλά και ο οποίος μπορεί να ξεκινήσει και πάλι και να συνεχίσει να παραμένει ένας φάρος . Η επιλογή να κάνει οικειοθελώς θυσίες που δεν θα επιβάλλονται από τους ανεύθυνους τεχνοκράτες, μου φαίνεται ότι αποτελεί μια αποδεκτή προσέγγιση από όλους. Ξέρουμε ότι οι δικτατορίες μισούν να ζητούν τη γνώμη του λαού. Και προσπερνούν την απάντηση αν δεν είναι σύμφωνη με τις επιθυμίες τους. Έτσι πέρασε η Συνθήκη του Μάαστριχτ, και το Σύνταγμα της Ευρώπης το 2005 που ο λαός της Γαλλίας αρνήθηκε, μια άρνηση της Δημοκρατίας. Σήμερα η Ελλάδα εφιστά την προσοχή μας στα παραπτώματα των τεχνοκρατών. Πέρα από το χρέος που χτυπάει όλες τις οικονομίες της Ευρώπης, είναι απαραίτητο να βρεθούν λύσεις που να είναι αποδεκτές από όλους τους πολίτες …
Γιατί δύο κίνδυνοι ελλοχεύουν. Ο πρώτος είναι η υποδούλωση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ, μέσω της Διατλαντικής Συνθήκης Ελεύθερου Εμπορίου που επινοείται από την ηγεσία των τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες, χωρίς να ζητήσουν καν τη γνώμη του Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο … Η συνθήκη αυτή θα έχει ως συνέπεια να παραδώσει ολόκληρη την οικονομία μας, ολόκληρο τον πολιτισμό μας και την τεχνογνωσία μας στα χέρια και την καλή θέληση της αμερικανικής δικαιοσύνης. Θα αναγκαστούμε να υπομείνουμε την σκλαβιά των Γενετικά Τροποποιημένων Τροφίμων, το πρόχειρο φαγητό, και την εξαφάνιση του πολιτισμού μας και των εθίμων των περιφερειών μας. Για να μην αναφέρουμε τα μεγάλα αυτιά που θα παρακολουθούν κάθε ενέργεια και κίνησή μας, ακόμη και τις ενδόμυχες σκέψεις μας … Ο δεύτερος κίνδυνος που δημιουργείται από την «Αυτοκρατορία» είναι το ξύπνημα ενός τρελού Ισλάμ. Σκληρότητα, βαρβαρότητα, αποτρόπαιη επιμονή. Η Ευρώπη δεν θα είναι ασφαλής, αν κάποιος δεν κάνει την ανοικοδόμησή της από τον Ατλαντικό μέχρι τα Ουράλια, με σεβασμό στην ταυτότητα του κάθε λαού, με τις εξουσίες δημοκρατικά εκλεγμένες, με αποστολή όχι να κυβερνούν αντί του λαού, αλλά να ρυθμίζουν μια δυναμική που θα έχει αποφασιστεί από κοινού, προκειμένου να εξαλειφθεί κάθε πιθανή ένταση, και όχι βασιζόμενες σε μια «αγορά» .
Ποτέ μην ξεχνάτε ότι η Ευρώπη είναι ένας πολύ παλιός πολιτισμός που αποτελείται από γυναίκες και ανδρες με έναν κοινό χριστιανικό πολιτισμό, και με διαφορετικές ταυτότητες, γεγονός που αποτελεί τον πλούτο της. Το μέλλον που θα χτίσουμε δεν μπορεί να είναι αυτό των τραπεζών ή των τεχνοκρατών οι οποίοι θα πρέπει να υποχρεωθούν να παραμείνουν αυστηρά στην υπηρεσία των πολιτικών. Έτσι, η τέχνη της πολιτικής θα είναι να βρεθεί η σωστή ισορροπία ανάμεσα στα αντίθετα, να εναρμονίζεται η κοινωνία με σεβασμό της ελευθερίας του καθενός, να κάνει την πρόοδο λιγότερο χαοτική και την ανθρωπότητα πιο ευτυχισμένη. Δεν θα είμαστε τότε μακριά από την σωστή διαχείριση των πραγμάτων.
(Ο Κόμης του Παρισιού, Ερρίκος VII, (1933-) είναι ο επίδοξος διάδοχο του θρόνου της Γαλλίας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου