Ηλίας Παππάς : Στην τελευταία, τιμητική θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του Λαϊκού Συνδέσμου-ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Ο Αντιστράτηγος Π/Β ε.α. Ηλίας Παππάς γεννήθηκε σε ορεινό, φτωχό αλλά με υψηλόφρονες κατοίκους χωριό της Λάκκας Σουλίου στην Ήπειρο. Είναι το πέμπτο παιδί οικογενείας ιερέως και δασκάλου.

Σε ηλικία 17 ετών συμμετείχε ως Εθνικός Διαφωτιστής στην περιοχή του στο τμήμα διαφωτίσεως της οργανώσεως ΕΟΕΑ (Ναπολέοντος Ζέρβα).

Αρχικά κατετάγη εθελοντής δεκανέας στο Στρατό και το 1946 εισήλθε κατόπιν εξετάσεων στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.

Το Μάιο του 1948 εξήλθε της Σχολής με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού και μετετέθη στην πρώτη γραμμή της μάχης. Η Τάξις του 1948 μετράει τις μεγαλύτερες απώλειες σε πεσόντες αξιωματικούς κατά τη διάρκεια του συμμοριτοπολέμου.

Τον Ιανουάριο του 1949 τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια της μάχης της Ναούσης που υπερασπίστηκε γενναία ως διμοιρίτης διλοχίας του Εθνικού Στρατού κυκλωμένης από δυο ταξιαρχίες των συμμοριτών.

Με τη λήξη του πολέμου εισήλθε στην Σχολή  Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο.

Εκεί συνεδέθη με φιλία και βαθειά αλληλοεκτίμηση με τον Ταγματάρχη, τότε, Γεώργιο Παπαδόπουλο, μετέπειτα ηγέτη της 21^ης Απριλίου.  

Στην στρατιωτική του σταδιοδρομία αποφοίτησε ευδοκίμως από όλα τα στρατιωτικά σχολεία καθώς και από τις Σχολές Πολέμου και Εθνικής Αμύνης.

Ως Ταγματάρχης Π/Β είχε ενεργό συμμετοχή στην στρατιωτική επέμβαση του 1967. Τη νύχτα της 20^ης προς 21^η  Απριλίου 1967 υπηρετών στο 2^ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΣ ήταν στον έμπιστο κύκλο του Γεωργίου Παπαδοπούλου στον οποίο έμεινε πιστός μέχρι το τέλος.

Διορίσθηκε  κυβερνητικός επίτροπος στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Κατά την διάρκεια της 21^ης Απριλίου κατείχε νευραλγικές θέσεις όπως δ/ντης του 2^ου Γραφείου  του Γ΄ Σώματος Στρατού.

Έχει τιμηθεί με όλα τα προβλεπόμενα παράσημα ευδοκίμου υπηρεσίας καθώς και με πολεμικούς σταυρούς για την πολεμική του δράση.

Τον Ιανουάριο του 1975 μηνύθηκε μαζί με άλλους συναδέλφους του από τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ δικηγόρο Ευάγγελο Γιαννόπουλο επί εσχάτη προδοσία. Τελικώς δεν προσήχθη σε δίκη μαζί με πολλούς άλλους μηνυθέντες αξιωματικούς μετά τις δικονομικές διεργασίες της κυβερνήσεως Καραμανλή για τη σωτηρία του Φαίδωνα Γκιζίκη.

Τον Μάρτιο του 1975 αποστρατεύτηκε στο πλαίσιο της αποχουντοποίησης μαζί με εκατοντάδες συναδέλφους του, με τον βαθμό ον έφερε κατά την ανακοίνωση των εκτάκτων κρίσεων (εκκαθαρίσεων).

Συμμετείχε στον πολιτικό αγώνα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ από τα πρώιμα χρόνια του κινήματός μας.

Μετά από πολυετή νομικό αγώνα το 2005 του αποδόθηκε από το ΣΑΓΕ ο βαθμός του Αντιστρατήγου ε.α.

Αποτελεί λαμπρό παράδειγμα του ότι η ιδέα του Εθνικισμού είναι η νιότη του κόσμου. Σε ηλικία 88 ετών παραμένει πιστός και ανιδιοτελής στην πίστη της νιότης.

Κοσμεί το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ τιμητικά στην τελευταία θέση.