Απάντηση στην ερυθρή Γαρουφαλιά

Καλώς τους «λαϊκούς αγωνιστές». Τους νταβατζήδες των κοινωνικών αγώνων, τους υμνητές του Στάλιν και του Εμβέρ Χότζα. Θυμήθηκαν την απηγορευμένη γι’ αυτούς λέξη «πατρίδα» και την προσαρμόζουν στον σάπιο και μονότονο μπολσεβικικό τους λόγο.

Καλοσπουδαγμένοι κούτβηδες στις μαρξιστικές τους σχολές στελεχών, εφαρμόζουν άριστα επί δεκαετίες την προπαγανδιστική τακτική της μισής αλήθειας. Μόνο που αποκαλύφθηκαν πια και δεν τους παίρνει πλέον κανείς στα σοβαρά. 

Ναι, πράγματι, είναι αλήθεια ότι ο Ελληνικός Εθνικισμός έχει τις ρίζες του στα βάθη της Ελληνικής Ιστορίας. Έχει τις ρίζες του στα Ομηρικά Έπη, στον Μαραθώνα και τις Θερμοπύλες, είναι γνήσιος εκφραστής του Δωρικού «Αμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες».

Ποιο είναι το ψέμμα και η ύβρις; Η τιμητής των πάντων και εκφραστής του ερυθρού πολιτικού χιλιασμού, εκφράζοντας την κενότητα της κομμουνιστικής της σκέψης (όψιμης, διότι έχει παρελθόν και παρόν αστικό), καταφεύγει σε ύβρεις και μας αποκαλεί «μούχλα».Η μόνη μούχλα είναι η αυτή των ιδεών της, συνάδουσα με την αισθητική της στρατευμένης τέχνης της σταλινικής περιόδου που λατρεύει. Είναι η μούχλα των γκουλάγκ, είναι η μούχλα των κελιών της γκε-πε-ου.

Είτε το θέλει είτε όχι, ο Εθνικισμός είναι το μέλλον. Ο Εθνικισμός είναι η νιότη του κόσμου. Ο κομμουνισμός στην Ελλάδα αποτελεί ένα θλιβερό παρελθόν που στοίχισε χιλιάδες ζωές. 

Η γραφική πασιονάρια του Ελληνικού Κοινοβουλίου ήρθε ο καιρός να αποσυρθεί εκεί στα Βόρεια Προάστια και να απολαύσει τα ατελείωτα άπαντα του Λένιν στο μεσοδιάστημα των συνεχών φαντασιακών ονειρόξεών της ως μέλους του πολίτ μπιρό στην πάλαι ποτέ Σοβιετία. 

Ας συνέλθει επιτέλους αυτός ο ξερόλας και ας ομολογήσει πως ποτέ δεν υπήρξε πραγματικός κομμουνιστής ή προλετάριος, αλλά ένας αριβίστας. Και ο αριβισμός δεν είναι ιδεολογία.  

Χ.Π.