Κοινοβουλευτικός έλεγχος - Ερώτηση «Σχετικά με τις προκλήσεις των αλβανών εναντίον των Ελλήνων της Χιμάρας»

ΠΡΟΣ:
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΏΝ

ΘΕΜΑ: «Σχετικά με τις προκλήσεις των αλβανών  εναντίον των Ελλήνων της Χιμάρας»  
Σε νέες προκλήσεις  εναντίον της Χιμάρας και των Ελλήνων κατοίκων της, προχώρησαν οι αλβανοί. Με απόφαση που έλαβε το αλβανικό υπουργικό συμβούλιο στην συνεδρίαση της Τρίτης, 22 Φεβρουαρίου, την οποία υπογράφει ο ίδιος ο Έντι Ράμα, διατάσσεται η άμεση απαλλοτρίωση της ακίνητης περιουσίας (σπίτια, επιχειρήσεις, οικόπεδα) των κατοίκων της περιοχής Σπήλαια στο κέντρο της Χιμάρας, με πρόσχημα το σχέδιο πολεοδομικής ανάπλασης. Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια της απόφασης κατεδάφισης που είχε κοινοποιηθεί στους κατοίκους από την παρούσα δημοτική αρχή, ανήμερα της Εθνικής Εορτής της 28ης Οκτωβρίου. Σύμφωνα με εκείνη, οι κάτοικοι υποχρεούντο να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εντός 5 ημερών, προκειμένου αυτές να κατεδαφιστούν. Η απόφαση είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από την τοπική κοινωνία, στο πλευρό της οποίας είχαν σταθεί αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αλλά ακόμα και ο αλβανός συνήγορος του πολίτη, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να μην έχει εκτελεστεί. Η νέα απόφαση του Έντι Ράμα με την οποία καλούνται τώρα οι κάτοικοι να παρουσιάσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας προκειμένου να αποζημιωθούν, είναι άλλο ένα δείγμα του αήθους σχεδίου που απροκάλυπτα και ολοκληρωτικά, απειλεί με εξόντωση το Ελληνικό στοιχείο της περιοχής. Είναι άλλωστε τοις πάσι γνωστό, ότι σχεδόν κανένας κάτοικος της Χιμάρας δεν διαθέτει τίτλο ιδιοκτησίας για την περιουσία του, ακριβώς επειδή το αλβανικό κράτος είναι εκείνο που δεν τους παραχωρεί προκειμένου να μπορούν ευκολότερα οι επιτήδειοι να την σφετερίζονται με απώτερο στόχο βέβαια την αλλοίωση της εθνοτικής σύνθεσης της περιοχής. Η νέα απόφαση του υπουργικού συμβουλίου ξεσκεπάζει επίσης πανηγυρικά και το δήμαρχο Χιμάρρας, Γκέργκι Γκόρο, ο οποίος, απολύτως αυθαίρετα, είχε υπογράψει τις εντολές κατεδάφισης τον περασμένο Οκτώβριο χωρίς να έχει προηγηθεί όπως αποδεικνύεται, η απόφαση αποζημίωσης των κατοίκων-ιδιοκτητών.

Ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:

1) Το υπουργείο Εξωτερικών, θα προβεί σε ουσιαστικές ενέργειες προκειμένου να προστατευθούν τα δικαιώματα  της Ελληνικής μειονότητας στην Χιμάρα;

2) Θα υπάρξει κάποια άμεση αντίδραση  από Ελληνικής πλευράς για τις απαράδεκτες αυτές ενέργειες;

3) Πως θα προστατευθούν οι Βορειοηπειρώτες από την αυθαιρεσία και τις παράνομες ενέργειες των αλβανών, που  εν΄ όψει και των επικείμενων αλβανικών εθνικών εκλογών συνεχώς κορυφώνονται;
     
     
Αθήνα, 28/2/2017
Ο ερωτών Βουλευτής
Χρήστος Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Η Ένωση Χειμαρριωτών καταγγέλλει τη νέα πρόκληση του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Αθήνα 26 Φεβρουαρίου, 2017

                Η Ένωση Χειμαρριωτών καταγγέλλει τη νέα πρόκληση του Αλβανού πρωθυπουργού Έντι Ράμα ο οποίος δίνει συνέχεια στο σήριαλ που τον έχουμε πλέον συνηθίσει σε πρωταγωνιστικό ρόλο εναντίον της Χειμάρρας και των Ελλήνων κατοίκων της.

                Με την απόφαση που έλαβε το Υπουργικό Συμβούλιο της Αλβανίας στην συνεδρίαση της Τρίτης, 22 Φεβρουαρίου, την οποία υπογράφει ο ίδιος ο Έντι Ράμα, διατάσσεται η άμεση απαλλοτρίωση της ακίνητης περιουσίας (σπίτια, επιχειρήσεις, οικόπεδα) των κατοίκων της περιοχής Σπήλαια στο κέντρο της Χειμάρρας, με πρόσχημα το σχέδιο πολεοδομικής ανάπλασης.

                Η απόφαση αυτή έρχεται σε συνέχεια της απόφασης κατεδάφισης που είχε κοινοποιηθεί στους κατοίκους από την παρούσα δημοτική αρχή, ανήμερα της Εθνικής Εορτής της 28ης Οκτωβρίου. Σύμφωνα με εκείνη, οι κάτοικοι υποχρεούντο να εγκαταλείψουν τις εστίες τους εντός 5 ημερών, προκειμένου αυτές να κατεδαφιστούν. Η απόφαση είχε ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από την τοπική κοινωνία, στο πλευρό της οποίας είχαν σταθεί αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών αλλά ακόμα και ο Αλβανός συνήγορος του πολίτη, με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να μην έχει εκτελεστεί.

                Η νέα απόφαση του Έντι Ράμα με την οποία καλούνται τώρα οι κάτοικοι να παρουσιάσουν τους τίτλους ιδιοκτησίας προκειμένου να αποζημιωθούν, είναι άλλο ένα δείγμα του αήθους σχεδίου που απροκάλυπτα και ολοκληρωτικά, απειλεί με εξόντωση το Ελληνικό στοιχείο της περιοχής. Είναι άλλωστε τοις πάσι γνωστό, ότι σχεδόν κανένας κάτοικος της Χειμάρρας δεν διαθέτει τίτλο ιδιοκτησίας για την περιουσία του, ακριβώς επειδή το Αλβανικό κράτος είναι εκείνο που δεν τους παραχωρεί προκειμένου να μπορούν ευκολότερα οι επιτήδειοι να την σφετερίζονται με απώτερο στόχο βέβαια την αλλοίωση της εθνοτικής σύνθεσης της περιοχής.

                Η νέα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ξεσκεπάζει επίσης πανηγυρικά και το δήμαρχο Χειμάρρας, Γκέργκι Γκόρο, ο οποίος, απολύτως αυθαίρετα, είχε υπογράψει τις εντολές κατεδάφισης τον περασμένο Οκτώβριο χωρίς να έχει προηγηθεί όπως αποδεικνύεται, η απόφαση αποζημίωσης των κατοίκων/ιδιοκτητών.

                Η Ένωση Χειμαρριωτών καταγγέλλει για ακόμη μια φορά το κακοστημένο παιχνίδι του Έντι Ράμα και του υποχείριού του στην περιοχή, Γκέργκι Γκόρο και τους καλεί να αναθεωρήσουν τα αήθη αυτά σχέδιά τους. Συμπαρατασσόμενη δε, με την τοπική κοινωνία, τους καλούμε όλους να συμμετάσχουν στην διαμαρτυρία που θα γίνει στα Τίρανα την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου.

                Εν’ όψει και των επικείμενων αλβανικών εθνικών εκλογών, ο κ. Ράμα έχει αναγάγει τον Ελληνισμό της Χειμάρρας σε εύκολο στόχο κάθε φορά που θέλει να γίνει αρεστός στο συνεχώς αυξανόμενο εθνικιστικό κομμάτι του πολιτικού του ακροατηρίου. Να υπενθυμίσουμε όμως στον κ. Ράμα (και το υποχείριό του), ότι οι Χειμαρριώτες έτσι όπως δεν δίστασαν το 1945 όταν είπαν «ΟΧΙ» στους προπάτορές του κομμουνιστές, δεν θα μείνουν και σήμερα με σταυρωμένα τα χέρια.

Εκ του γραφείου τύπου

«Ανάλγητη και απαράδεκτη συμπεριφορά στις οικογένειες των πεσόντων πιλότων του Πολεμικού Ναυτικού στην Κίναρο»

ΠΡΟΣ:
1) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ
2) ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΘΕΜΑ: «Ανάλγητη και απαράδεκτη συμπεριφορά στις οικογένειες των πεσόντων πιλότων του Πολεμικού Ναυτικού στην Κίναρο»
Ένας χρόνος συμπληρώθηκε από  την τραγωδία στην Κίναρο, όπου τρεις αξιωματικοί έχασαν την ζωή τους, όταν το ελικόπτερο του  πολεμικού ναυτικού, στο οποίο επέβαιναν προσέκρουσε πάνω στο νησί. Υπενθυμίζεται ότι το ελικόπτερο Αυgusta Bell απονηώθηκε από φρεγάτα για νυχτερινή πτήση, στο πλαίσιο της άσκησης του πολεμικού Ναυτικού «Αστραπή»  πέρυσι τον Φεβρουάριο.  Λίγη ώρα αργότερα, το  ελικόπτερο συνετρίβη στη νήσο  Κίναρο.  Νεκροί ήταν οι  τρεις αξιωματικοί Αναστάσιος Τουλίτσης κυβερνήτης, ο Κωνσταντίνος Πανανάς συγκυβερνήτης και ο Ελευθέριος Ευαγγέλου ναυτίλος. Και όμως, η συμπεριφορά της πολιτείας απέναντι στις οικογένειες των πιλότων χαρακτηρίζεται από υπερβολική αναλγησία. Το κράτος, αρνείται να χορηγήσει σύνταξη στην  χήρα του Πλοιάρχου του Πολεμικού Ναυτικού, Ελευθέριου Ευαγγέλου, που έχασε την ζωή του εν ώρα καθήκοντος, με την αιτιολογία ότι αυτή εργάζεται στο δημόσιο, παρέχοντας προσωρινά μόνο μια σύνταξη-ντροπής στην κόρη του αξιωματικού  της τάξεως των 150 ευρώ. Εκτός όμως από την σύνταξη της ντροπής που δίνει το κράτος, η οργή ξεχειλίζει για τους συγγενείς, καθώς ως αιτία θανάτου σε  έγγραφο του Γενικού Λογιστηρίου  του Κράτους, αναφέρεται  ότι ο  θάνατός τους δεν οφείλεται στην υπηρεσία!

Ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:

1) Για ποιους λόγους και χάριν ποιών σκοπιμοτήτων οι οικογένειες των πεσόντων πιλότων του Πολεμικού Ναυτικού αντιμετωπίζονται με τέτοια ανάλγητη και προσβλητική συμπεριφορά;

2) Με ποιο σκεπτικό το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αποφαίνεται ότι δεν θεωρούνται πεσόντες εν ώρα υπηρεσίας;

3) Έχει υπάρξει πόρισμα για τα αίτια της πτώσης του ελικοπτέρου του ΠΝ;

                                                                                   Αθήνα, 24/2/2017
Ο ερωτών Βουλευτής

Χρήστος Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Σαν σήμερα το 1913: “Τα Ιωάννινα είναι πια ελεύθερα, είναι πια Ελληνικά”

του Χρήστου Παππά, βουλευτή Επικρατείας του Λαϊκού Συνδέσμου Χρυσή Αυγή

Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ (1830-1913) 

Δύο επαναστάσεις έγιναν στην τουρκοκρατούμενη Ήπειρο πριν από την απελευθέρωσή της το 1913.  Η πρώτη, του 1854, χάρισε την ελευθερία για τρεις όμως μόλις μήνες στις περιοχές Σουλίου και Τζουμέρκων. Την είδηση της επανάστασης αυτής δέχθηκαν με ενθουσιασμό σκλαβωμένοι και ελεύθεροι Έλληνες. Στα εθελοντικά σώματα συνέρεαν πλήθη αξιωματικών και στρατιωτών υποβάλλοντας πρώτα την «παραίτησή» τους από τον επίσημο Ελληνικό Στρατό. Οι φιλελεύθερες όμως κυβερνήσεις Αγγλίας και Γαλλίας, οι οποίες ήσαν τότε σύμμαχοι με την Τουρκία, απαίτησαν με τελεσίγραφο από τον Βασιλέα Όθωνα να αποκηρύξει την Επανάσταση. Για το σκοπό τούτο αγγλογαλλικά στρατεύματα κατέλαβαν τον Πειραιά, την Αθήνα, και διάφορα νησιά.
Η κατάσταση αυτή υποχρέωσε τον Όθωνα να αποσύρει τις δυνάμεις που είχαν σταλεί στην Ήπειρο με αποτέλεσμα η περιοχή  να επανέλθει στον τουρκικό ζυγό.  Η δεύτερη επανάσταση έγινε το 1878 στην περιοχή της Χειμάρρας. Είχε όμως περιορισμένη έκταση και δεν έφερε τελικά κανένα αποτέλεσμα. Οι υπόδουλοι Ηπειρώτες και μετά τον ατυχή πόλεμο του 1897 και παρά τις πιέσεις και τα σκληρά μέτρα των τουρκικών αρχών είχαν ακμαίο ηθικό και υψηλό εθνικό φρόνημα. Αυτό χάρις στη σπουδαία συμβολή του κλήρου και των δασκάλων που προετοίμαζαν ψυχικά τα ελληνόπουλα για την καινούρια ένοπλη εξέγερση. Τον Μάρτιο του 1906 ιδρύθηκε στην  Αθήνα η «Εθνική Ηπειρωτική Εταιρεία» με σκοπό την οργάνωση των Ηπειρωτών για ένοπλη εξέγερση όταν θα παρουσιάζοντο οι κατάλληλες συνθήκες.
Το έργο και η δράση της Εταιρείας ήταν κατά τα πρότυπα του Μακεδονικού Αγώνα  και με τις τρεις διευθύνσεις που δημιούργησε (Γιάννενα, Πρέβεζα, Αργυρόκαστρο) έδωσε τον Νοέμβριο του 1912, δύναμη 2000 εθελοντών προς βοήθεια του Ελληνικού Στρατού.  Η δράση των εθελοντών αυτών βοήθησε αποφασιστικά στην επιτυχή έκβαση των επιχειρήσεων. 

ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ (ΟΚΤ. - ΝΟΕ. 1912) 

Στις 2 Οκτωβρίου 1912, τέσσερις μέρες πριν από την έναρξη του ελληνοτουρκικού πολέμου, έφθασε στο στρατηγείο της Άρτας ο διοικητής του Στρατού Ηπείρου στρατηγός Σαπουντζάκης. Οι διαταγές που είχε από το Γενικό Επιτελείο όριζαν ότι ο στρατός της Ηπείρου θα χρησίμευε σαν δυτική πλαγιοφυλακή του κυρίου όγκου του στρατού που θα εκινείτο προς απελευθέρωσιν της Θεσσαλονίκης. Η αποστολή λοιπόν του στρατού της Ηπείρου θα ήταν κυρίως αμυντική, απασχολώντας τον αριθμητικά ανώτερο σε άνδρες και πυροβόλα τουρκικό στρατό. Ο αμυντικός ρόλος του Στρατού μας δεν οφείλετο τόσο στην αριθμητική υπεροχή του αντιπάλου όσο στην πολύ καλή οχύρωση γύρω από τα Γιάννενα. Και ιδίως στην εξαιρετικά αμυντική θέση του Μπιζανίου όπου η γερμανική στρατιωτική αποστολή είχε πραγματοποιήσει τέτοια οχύρωση που το καθιστούσαν απόρθητο.
Παρ' όλα αυτά ο στρατός μας μετά από μάχη στο Γρίμποβο προωθήθηκε βορειότερα και κατέλαβε τη Φιλιππιάδα. Στις 20  Οκτωβρίου 1912 μετά από μάχη ο στρατός μας εξανάγκασε την τουρκική φρουρά της Πρέβεζας να παραδοθεί. Η ελεύθερη Πρέβεζα απετέλεσε την κύρια βάση ανεφοδιασμού. Μετά από αυτές τις ευμενείς εξελίξεις τόσο στην Ήπειρο όσο και στη Μακεδονία και μετά από την ενίσχυση του στρατού της Ηπείρου με ένα επιπλέον Σύνταγμα Κρητών το επιτελείο μετέβαλε την αποστολή από αμυντική σε επιθετική. Έτσι λοιπόν ο στρατός μας ανάγκασε τους Τούρκους να εγκαταλείψουν την στρατηγικής σημασίας θέση των Πέντε Πηγαδιών και να υποχωρήσουν προς το χωριό Πεστά. Οι ελληνικές δυνάμεις παρέμεναν σαφώς λιγότερες και έτσι ο στρατός μας περιμένοντας ενισχύσεις αναγκάστηκε να παραμείνει στις θέσεις του για περίπου ένα μήνα υποφέροντας τα πάνδεινα λόγω της κακοκαιρίας. Στις 29 Νοεμβρίου 1912 άρχισε η επίθεση κατά των τουρκικών δυνάμεων που βρίσκονταν στα Πεστά. Οι Έλληνες κατέλαβαν την περιοχή της Αετοράχης βοηθούμενοι και από τις πολεμικές ενέργειες που εγίνοντο συγχρόνως στο Δρίσκο και στο Κοντοβράκι. Μετά από αυτά οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν προς την οχυρωμένη περιοχή των Ιωαννίνων.  

ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΠΙΖΑΝΙΟΥ (ΔΕΚ. 1912 - ΙΑΝ. 1913) 

Ο διοικητής του τουρκικού στρατού στην Ήπειρο Εσάτ Πασάς είχε διαθέσει στο οχυρό του Μπιζανίου εκτός των άλλων δυνάμεων και 966 πυροβολητές που χειρίζονταν 112 τοπομαχικά πυροβόλα διαφόρων διαμετρημάτων. Η πρώτη επίθεση κατά του Μπιζανίου διήρκεσε τρεις ημέρες (1-3 Δεκεμβρίου 1912) και δεν έφερε κανένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Το Μπιζάνι παρέμενε απόρθητο. Και όχι μόνο αυτό. Οι Τούρκοι ενισχυμένοι και από δύναμη 7000 ανδρών που είχαν έρθει από το Μοναστήρι, και με 18 επιπλέον πυροβόλα πραγματοποιούσαν συνεχείς αντεπιθέσεις. Εξ αιτίας αυτής της καταστάσεως το Γενικό Επιτελείο είχε τη σκέψη να αντικαταστήσει τον Στρατηγό Σπαουντζάκη. Στις 3 Ιανουαρίου και ενώ τα πάντα ήσαν έτοιμα για μια νέα επίθεση ήρθε διαταγή που έλεγε να μην προβεί ο στρατός σε καμία ενέργεια μέχρι να αναλάβει τη διοίκηση ο αρχιστράτηγος Διάδοχος Κωνσταντίνος. Παρ' όλα αυτά στις 7 Ιανουαρίου άρχισε νέα επίθεση λόγω του ότι δυο στρατιώτες αυτομόλησαν και πέρασαν στις τουρκικές γραμμές και υπήρχε φόβος ότι θα μπορούσαν να αποκαλύψουν στρατιωτικά μυστικά, θέσεις του στρατού μας κ.λ.π.
Η τριήμερη νέα επίθεση πραγματοποιήθηκε κάτω από σφοδρή κακοκαιρία και κόστισε σοβαρές απώλειες στους Έλληνες αλλά και στους Τούρκους. Στις 10 Ιανουαρίου καταφθάνει ο Κωνσταντίνος ο οποίος αναλαμβάνει τη διοίκηση κάτω από την οποία τέθηκε και ο Στρατηγός Σαπουντζάκης. Στις 17 Ιανουαρίου ο Διάδοχος Κωνσταντίνος απηύθυνε μήνυμα στον Εσάτ Πασά να παραδώσει τα Γιάννενα για να αποφευχθεί η άσκοπη αιματοχυσία και με την υπόσχεση ότι οι τουρκικές δυνάμεις θα μεταφέρονταν μαζί με τον οπλισμό τους σε σημείο που θα ορίζετο από κοινού.
Ο Εσάτ Πασάς αρνήθηκε τις ελληνικές προτάσεις και έτσι ο Κωνσταντίνος συνέχισε την προπαρασκευή και τον σχεδιασμό για την μεγάλη επίθεση. 

Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ (19 - 21 ΦΕΒ. 1913)

Από τη χαραυγή της 19ης Φεβρουαρίου άρχισε ο σφοδρός βομβαρδισμός του Μπιζανίου που συνεχίστηκε μέχρι τα ξημερώματα της επομένης ημέρας. Ερίφθησαν συνολικά πάνω από 15000 οβίδες και οι Τούρκοι είχαν σημαντικές απώλειες. Το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου άρχισαν πυρά τυφεκιοφόρων και πολυβόλων δίνοντας την εντύπωση στους Τούρκους ότι η κυρία προσπάθειά μας εκδηλώνεται προς το οχυρό του Μπιζανίου και έτσι δεν ενίσχυσαν τον δυτικό τους τομέα στον οποίον άρχισε ταυτόχρονα η κύρια προσπάθειά μας.
Ο Κωνσταντίνος και το επιτελείο του με την αποφασιστική βοήθεια του Λοχαγού τότε Ιωάννου Μεταξά στον οποίον οφείλεται ένα μεγάλο μέρος του στρατιωτικού σχεδιασμού έθεσαν σε εφαρμογή ένα δύσκολο αλλά ευφυές στρατηγικό σχέδιο που προέβλεπε την παράκαμψη του Μπιζανίου με αιφνιδιαστική επίθεση στο αριστερό του μετώπου. Στις 6 το πρωί της 20ης Φεβρουαρίου τρεις Ελληνικές φάλαγγες έρχονται ορμητικά σε επαφή με τους Τούρκους και τους αιφνιδιάζουν. Συνοπτικά μέχρι το απόγευμα οι λογχοφόροι στρατιώτες μας είχαν κυριεύσει τα οχυρά της Μανωλιάσας, Τσούκας, Αϊ Σάββα και τα υψώματα του Αγίου Νικολάου, ενώ από τον υψηλότερο αυχένα της Ολύτσικας έβαλλαν τα πυρά δύο ορειβατικών πυροβόλων που την προηγούμενη νύχτα είχαν ανεβάσει γυναίκες των γύρω χωριών της Λάκας Σουλίου. Οι Τούρκοι πανικόβλητοι από τη θυελλώδη ορμητικότητα των στρατιωτών μας υποχωρούν στην πεδιάδα των Ιωαννίνων. Η εμπροσθοφυλακή της δεύτερης φάλαγγας και συγκεκριμένα το 8ο και 9ο Τάγμα Ευζώνων συνεχίζουν την προέλασή τους μέσω του Αγίου Νικολάου προς Ραψίστα (Πεδινή). Παρά την κόπωση δεν σταματούν και συνεχίζουν την καταδίωξη μέσα στην πεδιάδα.
Οι δύο Διοικητές, οι Ταγματάρχες Βελισσαρίου και Ιατρίδης, εκμεταλλευόμενοι την επιτυχία και με δική τους πρωτοβουλία συνεχίζουν την καταδίωξη και πέραν της Ραψίστας. Φτάνουν λοιπόν στις παρυφές των Ιωαννίνων στις 6 το απόγευμα, νύχτα πια. Στην περιοχή του Αγίου Ιωάννου εγκαθιστούν προφυλακές μάχης και αιχμαλωτίζουν 37 Τούρκους αξιωματικούς και 935 στρατιώτες. Συγχρόνως αποκόπτουν τις γραμμές της τηλεγραφικής επικοινωνίας Ιωαννίνων-Μπιζανίου. Με την καταδρομική αυτή ενέργεια των Βελισσαρίου και Ιατρίδη δίδεται η εντύπωσις στο τουρκικό στρατηγείο ότι έχει καταρρεύσει όχι μόνο ολόκληρο το μέτωπο αλλά και αυτό το απόρθητο Μπιζάνι.
Μια ώρα πριν από τα μεσάνυχτα φτάνει ως τις προφυλακές των Ευζώνων μας άμαξα με τον επίσκοπο Δωδώνης και δύο Τούρκους επιτελείς αξιωματικούς φέροντες στον Κωνσταντίνο την πρόταση για την παράδοση της πόλεως και την κατάπαυση του πυρός. Ο Βελισσαρίου συνοδεύει τους κήρυκες μέχρι το ελληνικό στρατηγείο που ήταν εγκατεστημένο σε ένα χάνι το λεγόμενο χάνι του Εμίν Αγά. Όταν στις 4.30 το πρωί της 21ης Φεβρουαρίου παρουσιάστηκε ο Βελισσαρίου μαζί με την τουρκική αντιπροσωπεία στον Κωνσταντίνο αυτός καταλαβαίνοντας περί τίνος πρόκειται του είπε χαμηλόφωνα: «Θέλεις φίλημα αλλά θέλεις και δέσιμο», αναφερόμενος έτσι στο παράτολμο εγχείρημά του να βγει στην πεδιάδα και να φθάσει χωρίς διαταγή μέχρι τον Άγιο Ιωάννη.
Το πρωί όλα τα τουρκικά τμήματα υψώνουν λευκές σημαίες, καταθέτουν τα όπλα και παραδίδονται στους Έλληνες. Στις 9 το πρωί εισέρχεται στην πόλη το πρώτο Ελληνικό τμήμα και αναλαμβάνει τα καθήκοντα της τηρήσεως της τάξεως. Οι Γιαννιώτες γελώντας και κλαίγοντας από χαρά υποδέχονται τους ελευθερωτές λέοντας: «Χριστός Ανέστη, αδέλφια». Χάρις στο παράτολμο κατόρθωμα των δύο ευζωνικών Ταγμάτων σώθηκε πολύτιμο Ελληνικό αίμα που θα χυνόταν στη γενική επίθεση της 21ης Φεβρουαρίου. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά κατορθώθηκε επίσης να αιχμαλωτισθούν χίλιοι Τούρκοι αξιωματικοί και 30000 Τούρκοι στρατιώτες μαζί με τον οπλισμό τους. Το πρωί της 22ας Φεβρουαρίου ο Διάδοχος Κωνσταντίνος εισέρχεται έφιππος, θριαμβευτής και νικητής στα Γιάννενα. Ένα όνειρο αιώνων έχει συντελεσθεί. Τα Ιωάννινα είναι πια ελεύθερα, είναι πια Ελληνικά. 

ΗΜΕΡΗΣΙΑ  ΔΙΑΤΑΓΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΕΠΙ ΤΗ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙ ΤΗΣ  ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΗΣ

Ιωάννινα 23 Φεβρουαρίου 1913 
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΥΠΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΑΙ. 
Η άλωσις του φρουρίου των Ιωαννίνων προσέθεσε μίαν ακόμη περίλαμπρον νίκη εις τα ένδοξα κατορθώματά σας. Αφού διεσχίσατε την Μακεδονίαν ολόκληρον και συντρίψατε δυο εχθρικάς στρατιάς αλώσατε εις επισφράγισιν των κατορθωμάτων τούτων και φρούριον όπερ εθεωρείτο απόρθητον.
Αι μεγάλαι στερήσεις και αι κακουχίαι τας οποίας μετά τοσαύτης καρτερίας υπέστητε, αμιλλώνται προς την ανδρείαν σας. Εις τα Μακεδονικά Τρόπαια προσεθέσατε νέα τοιαύτα. Πλέον των 100 πυροβόλων και μία ακόμη εχθρική στρατιά με τους Στρατηγούς της, τα Επιτελεία της και τας Σημαίας της, ευρίσκονται αιχμάλωτοι υπό την κυριαρχίαν σας. 
Αι Σημαίαι σας εκαλύφθησαν με νέαν δόξαν. Ολόκληρον το Έθνος θαυμάζει το νέον κατόρθωμά σας. Εγώ δε, υπερήφανος διότι ηγούμαι τοιούτου Στρατού, σας εκφράζω την πλήρη ευαρέσκειάν μου.

Στην αντεπίθεση

Όταν το Σύστημα κλιμακώνει τις επιθέσεις του, σημαίνει ότι πάμε καλά. Όταν περνάμε στην αντεπίθεση, ακόμη καλύτερα.

Ως φαίνεται, το κυβερνητικό σχήμα αδυνατεί να δώσει στον Ελληνικό Λαό άρτο, σύμφωνα με τις προεκλογικές εξαγγελίες του. Μπροστά στα αδιέξοδα της ατολμίας την οποίαν επιδεικνύει ως προς την εξωτερική διαπραγμάτευση, επιλέγει να δώσει θεάματα. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ακολουθεί τα βήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Το τρένο της ρήξης και ανατροπής αργεί. Οι συνιστώσες αδημονούν. Ας πάρουν αντιφασισμό να ξεθυμάνουν.

Οι διαρκείς προκλήσεις από το μακρύ χέρι του Συστήματος, τους «γνωστούς-αγνώστους» για τις δυνάμεις καταστολής, κατά τις τελευταίες εβδομάδες, οι τρομοκρατικές επιθέσεις. η κυνική ομολογία της αστυνομικής διοίκησης όπως αποκαλύφθηκε δημόσια στην Βουλή (είσαστε μόνοι σας, πιάστε εσείς και φέρτε τους τρομοκράτες), η θρασύτητα και η παρανομία της Βουλευτού Κατριβάνου, του Δημάρχου της Πάτρας, και άλλων σταλινικών απολιθωμάτων, δείχνουν ότι η Χρυσή Αυγή έχει αυξημένη απήχηση στην κοινωνία η οποία δεν καλύπτεται ούτε από τις ηχηρώς στημένες δημοσκοπήσεις, ούτε από τους ψιθύρους συμπλεγματικών «χωρικών».

Η Χρυσή Αυγή, και μόνον αυτή, ενοχλεί τους εργατοπατέρες που επί δεκαετίες καννιβάλιζαν τους Έλληνες. Τους συνδικαλιστές που τόσο αγαπούσαν τους ανέργους και τους φτωχούς, ώστε κατασκεύαζαν συνεχώς νέους ανέργους και νέους φτωχούς. Τους προστάτες των εργαζομένων που τόσο προστάτευσαν την εργατιά ώστε να την εξουδετερώσουν βιολογικά. Η τουλάχιστον έτσι νόμιζαν, μέχρι την δυναμική είσοδο στην πολιτική της Χρυσής Αυγής.

Ετοιμάζουν ένα νέο 2013 για να αποτρέψουν τις διαρροές από τα Αριστερά, όπως η ΝΔ που έβλεπε τις διαρροές προς την Χρυσή Αυγή από τα Δεξιά; Ίσως. Στο σκηνικό της μετωπικής αντιπαράθεσης το οποίο εμφανώς πλέον στήνεται, η Χρυσή Αυγή απαντά και πάλι με εξαιρετική αυτοσυγκράτηση. Γνωρίζει ότι οι δυνάμεις της εθνοδιάλυσης θέλουν να οδηγήσουν το πολιτικό παιχνίδι σε μια σύγκρουση «των άκρων» ώστε να θέσουν στο περιθώριο το μαζικό, λαϊκό εθνικιστικό κίνημα Έχουμε πει και δεν θα κουραστούμε να το λέμε. «Αριστερά» και «Δεξιά», και τα αποτυχημένα κόμματα της Μεταπολιτευτικής κλεπτοκρατίας, διχάζουν. Η Πατρίδα ενώνει. Οι Έλληνες Εθνικιστές στεκόμαστε πέραν της Αριστεράς και της Δεξιάς, πάνω από τεχνητές πολώσεις, μακριά από ξενοκίνητες διαμάχες που αιματοκύλησαν τον Ελληνικό Λαό. Αυτό δεν σημαίνει ότι απέναντι στην παρακρατική επιθετικότητα απεμπολεί το δικαίωμά της να προστατέψει τον δίκαιο και νόμιμο Αγώνα της και τους Αγωνιστές της.

Η αντίδραση των κομμουνιστικών απολιθωμάτων, δείχνει ότι η δύναμή μας βρίσκεται εκεί όπου χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας, στις γραμμές των αγρίως κυνηγημένων Ελλήνων. Ό,τι και να πουν, ό,τι και να κάνουν, έχουμε δίκιο και η ίδια η ζωή το αποδεικνύει.

Εχθροί και «φίλοι» θέλουν να μας «προφυλάξουν» από την διάδοση των θέσεών μας στην Κοινωνία. Τους διαψεύδουμε. Μέσα και έξω από την Βουλή, μέσα και έξω από τις φυλακές, μέσα και έξω από το χώμα, Έλληνες στην Ζωή και στον Θάνατο.

Οι εχθροί μας, μας βλέπουν παντού. Είμαστε οι ερινύες τους. Οι νικητές με τα σταθερά καθεστώτα εβδομήκοντα ετών  βλέπουν παντού την απειλή της ανατροπής του ψέμματός τους, ακόμη και στον χλοοτάπητα ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου.

Παρακολουθούν, φακελώνουν, κρατούν αρχεία δεκαετιών με κείμενα, ομιλίες, συζητήσεις, φωτογραφίες.

Θέλουν να θυμούνται και να αναμασούν το παραμύθι τους, αλλά έχουν την απαίτηση να ξεχάσουμε τι έκαναν τα ιερά τους γελάδια, οι Μπελογιάννηδες και οι Βελουχιώτιδες στον Μελιγαλά, στον Φενεό, στην Στυμάγκα,  στην Αθήνα του 2008, στην Μαρφίν, στο Νέο Ηράκλειο, στο Μαρούσι, παντού απ’ όπου πέρασαν οι εγκληματικές τους συμμορίες, με τους Αριστερούς δολοφόνους και τις αγγλικές λίρες.  Θέλουν να αναμασούν την παλιωμένη τσίχλα του «φασισμού» για να κάνουν τον λαό να ξεχάσει ότι οι ίδιοι είναι οι ξενόδουλοι, αυτοί που λένε τα Γιαβόλ και εκχωρούν την εθνική μας κυριαρχία.

Έναν αντίπαλο έχει το εθνικιστικό κίνημα. Και θα δανειστώ για να τον περιγράψω μια φράση του πρώην πρωθυπουργού, άμυαλου και εμπαθούς διώκτη της Χρυσής Αυγής. Αναφερόμενος στους γλιτσερούς καπιταλιστές και κομμουνισταράδες συμβούλους του, τους Λαζαρίδηδες και τους Μουρούτηδες, που του υπαγόρευσαν και του υπαγορεύουν την πολιτική του, τους αποκαλεί «εντοιχισμένους». Η Χρυσή Αυγή πρέπει να αφήσει στην μιζέρια τους τους «εντοιχισμένους», τους εμμονικούς,  τους υπερεπαναστάτες, όσους αμπελοφιλοσοφούν και επικρίνουν αλλά είναι απόντες από τους αγώνες της, όσους την βλέπουν ως σημαία ευκαιρίας και πεδίο προσωπικών στοιχημάτων, όσους θέλουν να εκμεταλλευτούν τους αγώνες των αγνών και έντιμων αγωνιστών της. Είναι λίγοι απέναντι στην Ιστορία και τις απαιτήσεις της Πατρίδας. Είμαστε ενωμένοι και δυνατοί.

Απέναντι στα ζόμπι της Αριστεράς και τους νεκροζώντανους της Δεξιάς, απέναντι στους λωποδύτες και τις εγκληματικές συμμορίες που πίνουν το αίμα του Λαού μας. Δίπλα στους Έλληνες. Σε όλους τους Έλληνες. Μαζί για έναν κοινό σκοπό. Την Ελλάδα που θέλουμε, την Ελλάδα του Αύριο, την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες. Μέχρι την Νίκη-Ζήτω η Νίκη.

ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ