Άρθρο του Αρτέμη Ματθαιόπουλου στην εφημερίδα «Χρυσή Αυγή»
Η απόφαση της Δανίας να προβεί σε σταδιακή και ολοκληρωτική αντικατάσταση των χρημάτων σε κυκλοφορία με πιστωτικό χρήμα εγείρει πολλά ερωτηματικά όχι μόνο ως προς την ορθότητα του μέτρου, αλλά και ως προς τις σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από μια τέτοια κίνηση, εφόσον αυτό υιοθετηθεί σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η πρόθεση της κυβέρνησης της Δανίας για απόσυρση των χρημάτων ως ανταλλακτικού μέσου της οικονομίας και την αντικατάσταση τους με τη χρήση πιστωτικών καρτών αφορά σε πρώτο στάδιο συγκεκριμένα καταστήματα, αφορά όμως και ενδεικτικό γεγονός που προδιαγράφει το μέλλον της οικονομίας γενικότερα. Ενδεχομένως το όλο εγχείρημα να ακούγεται «ριζοσπαστικό» ή και καινοτόμο, αλλά ακόμα κι αν ήταν με αποδείξεις εξολοκλήρου αποτυχημένο οι «Κασσάνδρες» της οικονομικής ολιγαρχίας θα προτείνουν πως οι όποιες οικονομικές-χρηματιστηριακές απώλειες θα περιοριστούν γεωγραφικά και άρα δεν θα επηρεάσουν τις οικονομίες γειτονικών κρατών ή άλλων ευρωπαϊκών κρατών, θυμίζοντας μας έτσι δημοσιεύματα και πληρωμένες συνεντεύξεις «έγκριτων» οικονομολόγων διεθνούς κύρους για άλλα εξίσου σημαντικά οικονομικά ζητήματα τα οποία υποτίθεται πως βρίσκονταν υπό έλεγχο αλλά αποτέλεσαν την απαρχή της διάλυσης ολόκληρων εθνικών οικονομικών (συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής). Ποια, όμως, είναι τα «επιχειρήματα» των χρηματοπιστωτικών οίκων με τα οποία χαιρετίζουν την πρόθεση της δανέζικης κυβέρνησης να προβεί σε μερική αντικατάσταση των μετρητών με τη χρήση πιστωτικών καρτών; Η εξοικονόμηση χρημάτων που επενδύονται για μέτρα ασφαλείας των καταστημάτων και η εξοικονόμηση του χαμένου χρόνου που σπαταλάται για την καταβολή… ρέστων! Το γεγονός ότι επιχειρείται η ανατροπή των καθιερωμένων και βασικών λειτουργιών μιας οικονομίας με τη δικαιολογία της εξοικονόμησης χρόνου που σπαταλούν οι ταμίες και οι πελάτες για να ανταλλάξουν μεταξύ τους χρήματα μόνο ως αστεία μπορεί να θεωρηθεί και ασφαλώς δεν απαντά στο ερώτημα του κατά πόσο θα ωφελούνται οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι κάτοχοι του πραγματικού πλούτου, που θα μπορούν πλέον ανενόχλητοι να ελέγχουν τον πληθυσμό (ηλεκτρονικό φακέλωμα) και με λογιστικές αλχημείες να διογκώνουν ή να παραγράφουν χρέη. Επίσης δεν απαντάται με πειστικότητα το κατά πόσο αξιοκρατικά θα είναι τα κριτήρια και οι όροι χορήγησης κάρτας προς τους πολίτες και με τι ανταλλάγματα, έχοντας κατά νου την καταγεγραμμένη απάτη των τραπεζών και των σκανδάλων με την σκοπούμενη υπερχρέωση των νοικοκυριών με σκοπό την εξουσιοδότηση από το κράτος για κατάσχεση της ιδιωτικής περιουσίας. Το εγχείρημα της μετατροπής της πραγματικής οικονομίας σε «λογιστική» οικονομία και της υποβάθμισης του ανθρώπου από παραγωγικό ον σε στατιστικό δεδομένο ανοίγει τους ασκούς του Αιόλου για μια κοινωνία στην οποία αποδεκτοί θα γίνονται μόνο οι αριθμοί που δεν αποτελούν δημοσιονομικά βάρη. Αντικαταστήστε αυτούς τους αριθμούς με τους ανασφάλιστους, τους άνεργους ή τους χαμηλά αμειβόμενους για παράδειγμα και αναρωτηθείτε ποια θα είναι η τύχη τους σε μια απόλυτα ελεγχόμενη από την πλουτοκρατία οικονομία.
https://eirhinika.wordpress.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου