Ας αποσυνδέσετε για λίγο τον εγκέφαλό σας από το βλακοκούτι, από την πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ και σκεφτείτε: ποιό είναι το χαρακτηριστικό δείγμα της έλλειψης Δημοκρατίας σε μια χώρα, σε μια κοινωνία;
Δεν έχει να κάνει με το Σύνταγμα ή με τη δικαιοσύνη ή με νόμους. Είναι πολύ πιο απτό, πολύ πιο ζωντανό από νομικές ερμηνείες.
Αυτό που χτυπάει το συναγερμό της έλλειψης Δημοκρατίας, αυτό που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, που βαράει τις καμπάνες να μαζευτούν οι χωριανοί στη πλατεία είναι η ύπαρξη αυτού που βαρβαρικά ονομάζουμε “καρτέλ”.
Της κλίκας δηλαδή, που ποδηγετεί την καθημερινότητα, που απαξιώνει νόμους και κρατική μέριμνα, που απενεργοποιεί μηχανισμούς ελέγχου, που αναισθητοποιεί συνειδήσεις, που ακρωτηριάζει κοινωνίες, που δολοφονεί αξιοκρατία και βιάζει την προσωπική αξία του κάθε πολίτη, όλα υπέρ της διατήρησης, μιας κάστας, μιας συμμορίας, μιας παρέας.
Τέτοια φαινόμενα, που κωδικά ονομάζουμε “καρτέλ” είναι ο καρκινικός όγκος στο σώμα μιας κοινωνίας. Απόλυτα μη συμβατός με Δημοκρατία, τουλάχιστον εάν συμφωνήσουμε να ορίσουμε τη Δημοκρατία, σαν το σύνολο των ενεργειών για την ευημερία του κοινού, την προστασία του πολίτη και την ανάδειξη της αξιοκρατίας.
Αυτά εννοούμε εμείς Δημοκρατία. Εκείνοι όμως, οι ολιγάρχες, οι κάτοικοι του απυρόβλητου, σαν Δημοκρατία εννοούν την πόρνη τους. Εκείνη την πουλημένη γυναίκα που για την σωστή τιμή, θα κάνει όλα τα γούστα τους.
Έτσι λοιπόν, παγκοσμίως, αν εξετάσετε την πολιτική ιστορία των χωρών θα δείτε ότι τελικά, συμπιέζεται σε μια θεμελιώδη μάχη: την μάχη των καρτέλς. Την μάχη συγκεκριμένων συμφερόντων ενάντια στη γενικότερη ευημερία.
Η τραγική ιστορία της Ελληνικής πολιτικής σκηνής.... Ανέκαθεν τα καρτέλς, εξουσίαζαν αυτό τον τόπο. Είτε ονομάζονταν κοτζαμπάσηδες, είτε ονομάζονταν τσιφλικάδες, είτε ονομάζονταν πολιτικά τζάκια, το ίδιο γίνεται.
Μιλάμε σήμερα στην Ελλάδα, για δικαιοσύνη...ψάχνουμε παρθένα σε οίκο ανοχής...
Στην Ελλάδα των Κοκών, των Ράλληδων, των Καραμανλήδων, των Παπανδρέου, των Μητσοτάκηδων, των Γεννηματάδων, των Βαρβιτσιώτηδων, των Κεφαλογιαννέων, των Κουρήδων, των Καψήδων και τόσων άλλων ακόμη...
Στην Ελλάδα του καρτέλ των supermarkets, του καρτέλ του γάλατος, του καρτέλ της μπίρας, του καρτέλ των φαρμάκων, του καρτέλ του πετρελαίου, του καρτέλ των όπλων, του καρτέλ της δικαιοσύνης, του καρτέλ των ναρκωτικών, στην Ελλάδα τελικά, του καρτέλ των συνειδήσεων...
Μιλάμε σήμερα για κοινό του δικαίου αίσθημα...πόσο μα πόσο παραπλανημένοι είμαστε...
Μεγαλώσαμε με τα γραπτά του Πλάτωνος, με το όραμα του Λυκούργου, με την πνοή του Αλεξάνδρου, με την κοφτερή σαν ξυράφι ακεραιότητα του Λεωνίδα και με το παράδειγμα του Παύλου Μελά...
Και βρεθήκαμε να ζούμε στην Ελλάδα του Τσοχατζόπουλου,του Πάγκαλου, του “το Άδωνις”, του Τομπούλογλου, του ΓΑΠ, στην καθημερινότητα του ψεύτη, του λαμόγιου, του πράκτορα, του χαφιέ, του άθεου, του πουλημένου.
Ζούμε σε μια κρύα δικτατορία της εικόνας, που είσαι ότι δηλώνεις για όση ώρα διαρκεί “το link”...
Ζούμε σε μια κενόψυχη “ανεκτική” κοινωνία. Που αρέσκεται να προσέχει το γαλλικό μανικιούρ της γλάστρας στη tv και να μην προσέχει τον αδελφό Έλληνα που υποφέρει και ζητιανεύει στη γωνία.
Κάποτε τα πρότυπά μας ήταν άνθρωποι καθημερινοί, οι σκληρά εργαζόμενοι και σοφοί γονείς μας, τώρα είναι “ο έξυπνος” που κοίταξε τη πάρτη του και πλούτισε.
Κάποτε αγωνιζόμασταν σαν κοινωνία, για να αφήσουμε στους απογόνους Υστεροφημία και Τιμή. Τώρα κλέβουμε, δολοπλοκούμε, γινόμαστε αναίσθητοι, αμόρφωτοι, κενόψυχοι, γινόμαστε βάρβαροι, για να αφήσουμε στους απογόνους... bmw...
Εμείς οι λίγοι, οι διαφορετικοί, ήμασταν και θα είμαστε η καλλίφωνη παραφωνία της “καθώς πρέπει” πόρνης κοινωνίας σας...δεν πρόκειται ποτέ να μας κερδίσετε...το καλύτερο που μπορείτε να ελπίζετε είναι να μείνετε με τη ψευδαίσθηση ότι κερδίσατε..βλέπετε όλο το παιχνίδι σας είναι παιχνίδι των σκιών..χάσατε από τη στιγμή που ρίξαμε πάνω σας το πρώτο φως..
Εμείς από πιτσιρικάδες κηρύξαμε “πόλεμο στον μοντέρνο κόσμο σας”
Σιγά μην κάνουμε πίσω τώρα...
http://myrmithonas.blogspot.gr/?m=1
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου