O Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή Τ.Ο Ιωαννίνων μετά από 75 έτη εύχεται χρόνια πολλά στους απανταχού Εθνικιστές για την ένδοξη μέρα σταθμό της Πατρίδας του Έθνους και γενικότερα του Κόσμου.
Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου. Η Ελληνίδα μάνα που έχασε το παιδί της στον πόλεμο, τηλεγραφεί στον πρωθυπουργό Αλέξανδρο Κορυζή, ως άλλη Σπαρτιάτισσα, ένα νέο «ή ταν ή επί τας».
Προς τον Πρόεδρον της Κυβερνήσεως Κύριον Αλέξανδρον Κορυζήν
Ο υιός μου, Ευάγγελος Ι. Ιωαννίδης, απωλέσθη εις τας επιχειρήσεις της Κλεισούρας.
Παρήγγειλα εις τους τέσσαρας ήδη υπηρετούντας υιούς μου: Χρήστον, Κώσταν, Γεώργιον και Νίκον Ι. Ιωαννίδην, να εκδικηθώσιν τον θάνατον του αδελφού των.
Κρατώ εις εφεδρείαν άλλους τέσσαρας: Πάνον, Αθανάσιον, Γρηγόριον και Μενέλαον Ι. Ιωαννίδη, κλάσεων 1917 και νεωτέρων. Παρακαλώ κληθώσιν ονομαστικώς και ούτοι, εις πάσαν περίπτωσιν ανάγκης της Πατρίδος η τυχόν απωλείας ετέρου τέκνου μου προς εκδίκησιν εχθρού.
Γνωρίσατε Βασιλέα μας ότι ύστατον επιφώνημα θέλει είναι:
ΖΗΤΩ Η ΠΑΤΡΙΣ
Ελένη Ιωάννου Ιωαννίδου Κυπαρισσία,
2 Φεβρουαρίου 1941
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ
Βουλευτής ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
ΠΡΟΣ:
1)ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
2)ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
3)ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΘΕΜΑ: «Εισαγωγές και ελληνοποιήσεις νωπών οπωροκηπευτικών από τρίτες χώρες»
Το θέμα των αθρόων εισαγωγών προϊόντων από τρίτες χώρες και ελληνοποίησής τους είναι χρόνιο. Με επιστολή που κοινοποιήθηκε στις 21-10-2015, ο Αγροτικός Σύλλογος Φιλιατρών επαναφέρει το ζήτημα καταγγέλλοντας την εισαγωγή ντομάτας από Αλβανία και Σκόπια. Αιτείται τον έλεγχο για υπολείμματα φυτοφαρμάκων καθώς οι χώρες προέλευσης είναι εκτός Ε.Ε. και δεν ισχύουν περιορισμοί στη χρήση τους ώστε να μην παραπλανείται ο καταναλωτής με «προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας και μη ασφαλή». Κατά το παρελθόν ο εν λόγω Αγροτικός Σύλλογος είχε ξαναστείλει έγγραφη καταγγελία εκφράζοντας τις ανησυχίες τους σχετικά με τις εισαγωγές μεγάλων ποσοτήτων αγγουριού και ντομάτας προερχόμενες από τρίτες χώρες (Σκόπια, Αλβανία κλπ.) με σημείο εισόδου το τελωνείο των Ευζώνων.
Παρά τις διατάξεις της κοινοτικής και ελληνικής νομοθεσίας, συνεχίζει να υφίσταται η ελληνοποίηση εισαγόμενων νωπών οπωροκηπευτικών με αποτέλεσμα να εξαπατάται το καταναλωτικό κοινό και να λαμβάνει χώρα ένας αθέμιτος ανταγωνισμός εις βάρος των εγχώριων παραγωγών. Κρίνεται σημαντικό να ενεργοποιηθούν όλοι οι απαραίτητοι μηχανισμοί και να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι προκειμένου να προστατευθεί ο Έλληνας παραγωγός και να στηριχθεί το εισόδημά του.
Ιδιαίτερα, η περιοχή της Μεσσηνίας αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα καλλιέργειας πρώιμων κηπευτικών θερμοκηπίου της χώρας μας με υποδομές υψηλού επενδεδυμένου κεφαλαίου και με τις έως τώρα ακολουθούμενες πρακτικές οικονομικά σε πολύ μεγάλο βαθμό με κίνδυνο να μείνουν αδιάθετες μεγάλες ποσότητες της παραγωγής και να καθηλωθούν άδικα οι τιμές των παραγωγών.
Ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:
1)Δεδομένου ότι το θέμα λαμβάνει ευρεία οικονομική και κοινωνική διάσταση, σε ποιες ενέργειες θα προβείτε για την επίλυσή του;
2) Πραγματοποιούνται έλεγχοι για ύπαρξη υπολειμμάτων από φυτοφάρμακα και ποια τα αποτελέσματά τους;
3)Θα ικανοποιηθεί το πάγιο αίτημα του Αγροτικού Συλλόγου για διεύρυνση της «δυνατότητας υιοθέτησης της υποχρέωσης εκ μέρους των εισαγωγέων, έκδοσης αναγγελίας στο Μητρώο Εμπόρων Νωπών Οπωροκηπευτικών για το κάθε εισαγόμενο οπωροκηπευτικό, μέχρι τον τελικό προορισμό και όχι μόνο για τον τόπο της κύριας άφιξης αυτού»;
4)Σε ποιες περαιτέρω ενέργειες θα προβείτε για τον έλεγχο και την πάταξη τέτοιων φαινομένων που ζημιώνουν την τοπική, αλλά και εθνική, αγροτική οικονομία;
Αθήνα, 26/10/2015
Ο ερωτών Βουλευτής
Χρήστος Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Του Γουσταύου Λε Μπον* (1841 – 1931)
Η ταξινόμηση των ειδών στηρίζεται, από τους φυσιοδίφες, σε αποδεδειγμένα ανατομικά χαρακτηριστικά, τα οποία αναπαράγονται κανονικώς και μονίμως βάσει της κληρονομικότητας. Είναι γνωστό πλέον σήμερα, ότι τα διάφορα χαρακτηριστικά μεταβάλλονται βραδέως με την κληρονομική συσσώρευση αδιόρατων μεταβολών, εάν δε αποβλέψουμε σε βραχέα χρονικά διαστήματα, μπορούμε να πούμε πως τα είδη είναι αμετάβλητα.
Η εφαρμογή των μεθόδων ταξινομήσεως των φυσιοδιφών, στον άνθρωπο, κατέστησε δυνατό τον καταρτισμό ενός αριθμού, καθορισμένων ανθρωπίνων τύπων, βάσει σαφέστατων ανατομικών χαρακτηριστικών, όπως είναι το χρώμα του δέρματος, η μορφή και η χωρητικότητα του κρανίου. Βάσει αυτής της διακρίσεως έχει αποδειχθεί ότι το ανθρώπινο γένος περιλαμβάνει πολλά είδη, ευκρινώς διαχωρισμένα μεταξύ τους και πιθανότατα το εντελώς καθένα διαφορετικής καταγωγής.
Ελλείψει των ανατομικών χαρακτηριστικών, θέλησαν μερικοί να στηριχθούν, σε διάφορα στοιχεία όπως είναι η γλώσσα, οι δοξασίες και τα πολιτικά συμπλέγματα, όταν επρόκειτο να ταξινομήσουν κάποιους λαούς. Αλλά τέτοιου είδους ταξινομήσεις λίγο αντέχουν στον έλεγχο. Όμως οι βάσεις ταξινομήσεως που δεν μας παραχωρούνται από τα ανατομικά χαρακτηριστικά, την γλώσσα, το περιβάλλον και τα πολιτικά συμπλέγματα, μας δίδονται από την Ψυχολογία. Η Ψυχολογία μας αποδεικνύει ότι πίσω από τους θεσμούς, τις τέχνες, τις δοξασίες και τις πολιτικές ανατροπές κάθε λαού ευρίσκονται κάποια ηθικά και διανοητικά χαρακτηριστικά, απ’ όπου προέρχεται η ανοδική πορεία αυτού του λαού. Το σύνολο δε των χαρακτηριστικών αυτών, αποτελεί αυτό που έχει ονομασθεί Ψυχή τής Φυλής.
Κάθε φυλή έχει μια πνευματική, διανοητική σύνθεση (ιδιοσυστασία) τόσο μόνιμη, όσο μόνιμη είναι και η «διατομική» πνευματική ιδιοσυστασία. Το ότι η διανοητική σύνθεση μιας φυλής σχετίζεται με κάποια ιδιαίτερη κατασκευή του εγκεφάλου, δεν υπάρχει αμφιβολία. Όμως επειδή η επιστήμη δεν είναι επαρκώς προηγμένη για να μας δείξει την ιδιαίτερη αυτή κατασκευή, δεν μπορούμε να την λάβουμε σαν βάση. Τα ηθικά και διανοητικά χαρακτηριστικά, τα όποια και τα δύο μαζί αποτελούν την ψυχή του λαού, εκπροσωπούν την σύνθεση όλου του παρελθόντος, την κληρονομιά όλων των προγόνων του και τα κίνητρα της διαγωγής του. Και βέβαια οι χαρακτήρες αυτοί φαίνονται πολύ μεταβλητοί στα άτομα της ίδιας ομοφυλίας, η παρατήρηση όμως αποδεικνύει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ατόμων της ίδιας φυλής έχει πάντοτε ένα σύνολο κοινών ψυχολογικών χαρακτηριστικών, τα όποια είναι τόσο μόνιμα όσο και τα ανατομικά χαρακτηριστικά, τα οποία καθιστούν δυνατή την ταξινόμηση των ειδών. Όπως δε και τα ατομικά, έτσι και τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά αναπαράγονται βάσει της κληρονομικότητας ευσταθώς και κανονικώς.
Το σύνολο των ψυχολογικών αυτών στοιχείων, τα οποία είναι ευδιάκριτα σε κάθε άτομο της φυλής, αποτελεί εκείνο που ονομάζεται εθνικός χαρακτήρας. Το σύνολο δε αυτών των στοιχείων διαμορφώνει τον μέσο τύπο κάθε λαού.
Όταν επισκεπτόμαστε κάποιον ξένο λαό, οι μόνοι χαρακτήρες πού βλέπομε - διότι είναι αυτοί που συνεχώς και κατ’ επανάληψη παρατηρούμε - είναι οι κοινοί χαρακτήρες όλων των κατοίκων αυτής της χώρας. Αλλά όχι μόνον μπορούμε να διακρίνουμε εκ πρώτης όψεως τον Άγγλο, τον Ισπανό, τον Ιταλό, αλλά ξέρομε και πολύ καλά μάλιστα να τους «προσάψουμε» ορισμένα ηθικά και διανοητικά χαρακτηριστικά, τα οποία ακριβώς είναι τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της κάθε φυλής.
Αυτή η ταυτότητα που ανευρίσκουμε στην διανοητική, πνευματική ιδιοσύνθεση (ιδιοσυστασία) της πλειοψηφίας των ατόμων της φυλής αυτής, έχει σαν αιτία φυσιολογικούς και απλούστατους λόγους. Και πράγματι, κάθε άτομο δεν είναι μόνο ένα προϊόν των άμεσων γονέων του, αλλά αποτελεί συγχρόνως και προϊόν της ίδιας της φυλής, δηλ. όλης της σειράς των ανιόντων αυτού του ατόμου. Ο επιφανής οικονομολόγος Κ. Cheysson, υπολόγισε ότι στην Γαλλία, με λόγο τριών γενεών κατά αιώνα, κάθε Γάλλος θα έχει μέσα στις φλέβες του το αίμα είκοσι τουλάχιστον εκατομμυρίων του έτους 1000. «Ώστε όλοι οι κάτοικοι που κατοικούν στην ίδια περιοχή, στην ίδια επαρχία, έχουν αναγκαία κοινούς προγόνους, είναι πλασμένοι απ’ τον ίδιο πηλό, έχουν το ίδιο αποτύπωμα και συνεχώς επαναφέρονται στον «μέσο τύπο», σκλάβοι σε μια μεγάλη και βαριά αλυσίδα, της οποίας είναι οι τελευταίοι κρίκοι. Είμαστε ταυτόχρονα παιδιά των γονέων μας αλλά και της δικής μας φυλής και δεν είναι μόνον το συναίσθημα, είναι ακόμα περισσότερο η φυσιολογία και η κληρονομικότητα, που κάνουν την πατρίδα να είναι μια δεύτερη μητέρα για μας.
Εάν κανείς ήθελε να συνοψίσει τις επιδράσεις στις όποιες υπόκειται το άτομο και οι οποίες διευθύνουν, δημιουργούν την διαγωγή του, θα μπορούσε να πει ότι αυτές είναι τριών ειδών. Στο πρώτο είδος, που είναι και η πιο ενδιαφέρουσα, ανήκει η επίδραση των προγόνων. Στο δεύτερο είδος ανήκει η επίδραση των συγγενών. Στο τρίτο είδος, θεωρούμενη σαν η πιο ισχυρή, αλλά στην πραγματικότητα κατά πολύ ασθενέστερη, ανήκει η επίδραση του περιβάλλοντος.
Το περιβάλλον απ’ όπου προέρχονται διάφορες φυσικές και ηθικές επιδράσεις - και στις οποίες υπόκειται ο άνθρωπος σε όλη του την ζωή, ιδιαίτερα μάλιστα στον καιρό της διαπαιδαγωγήσεώς του - δεν παράγει παρά μόνον παραλλαγές, οι οποίες είναι κατά ένα μεγάλο ποσοστό ανίσχυρες. Και στην πραγματικότητα δεν επενεργούν, παρά μόνον οσάκις συσσωρεύσεις από την κληρονομικότητα, λειτουργούν για πολύ χρόνο προς την ίδια κατεύθυνση. Αναγκαστικά λοιπόν ό άνθρωπος είναι πάντοτε και πάνω απ ’ όλα αντιπρόσωπος της φυλής του. Ουσιαστικά η ψυχή αυτή είναι αόρατη αλλά γίνεται ορατή από τις ενέργειες, αφού στην πραγματικότητα αυτή κατευθύνει όλη την ανοδική πορεία τού λαού.
Από το βιβλίο «Νόμοι Εξελίξεως των Φυλών», (εκδόσεις Ελεύθερη Σκέψις, 1985, 2014)
*Ο Γουσταύος Λε Μπον ήταν Γάλλος επιστήμονας και ερευνητής. Ιατρός, ψυχολόγος, κοινωνιολόγος, ιστορικός, αρχαιολόγος , εθνολόγος, γνωστός κυρίως, τουλάχιστον στην Ελλάδα, από το έργο του «Η Ψυχολογία των Μαζών» (ή «η ψυχολογία του όχλου»).
Γεννήθηκε στο Nogent-le-Rotrou της βόρειας Γαλλίας στις 7 Μαΐου του 1841 και πέθανε στο προάστιο Marnes-la-Coquette του Παρισιού στις 13 Δεκεμβρίου του 1931 σε ηλικία 90 ετών.
Ταξίδεψε για είκοσι τουλάχιστον έτη (1860-1880) στην Ευρώπη, την Ασία και την Βόρεια Αφρική. Τα πορίσματά του, σε καθέναν από τους πιο πάνω επιστημονικούς τομείς, με τους οποίους ασχολήθηκε, βασίζονται απόλυτα στις έρευνές του, στην επιστημονική απόδειξη και χαρακτηρίζονται από απόλυτη αντικειμενικότητα.
Μελέτησε κυρίως την συμπεριφορά της μάζας, και, με βάση την ψυχολογία της, ανέλυσε διάφορα ιστορικά και πολιτικά γεγονότα. Τα συμπεράσματα των ερευνών του ήταν αντίθετα στις κρατούσες – τότε και τώρα- θεωρίες και δοξασίες περί ισότητας των ανθρώπων και των φυλών, ειρήνης, αδελφότητας. Κατέδειξε, όχι μόνο τον αντιεπιστημονικό χαρακτήρα των θεωριών αυτών, ως αντίθετων προς την πραγματικότητα, αλλά και τα ολέθρια αποτελέσματά τους, όταν επικρατούν.
Για τον Λε Μπον η μάζα στερείται ικανότητας λογικής σκέψης και κριτικής, εύκολα χειραγωγείται, παρασύρεται, παραπλανάται, υποχωρεί και ενδίδει. Αν στην μάζα δοθεί ηγετικός ρόλος και εξουσία, μπορεί να καταστρέψει τον πολιτισμό. Παρ’ όλα αυτά και όπως αναφέρει στην Ψυχολογία των Μαζών «οι μάζες μπορούν κάποτε να γίνουν ηρωικές- όταν συνασπίζονται εν όψει ενός κοινού κινδύνου».
Ο Λε Μπον πίστεψε στην φυλετική ψυχή και στην κατηγοριοποίηση των φυλών, ανάλογα με την ικανότητά τους να παράγουν πολιτισμό. Η διάκριση των φυλών, σύμφωνα με αυτό το κριτήριο, ουδόλως σημαίνει ότι, κάποιες θα έπρεπε να εξαφανιστούν. Αντίθετα, πίστεψε στην αναγκαιότητα διατήρησης των φυλών στο δικό τους φυσικό περιβάλλον, με τα δικά τους ήθη και έθιμα, θεωρώντας ότι, κατ’ αυτόν τον τρόπο, προστατεύονται και διασφαλίζουν την συνέχειά τους. Απέδειξε, με παραδείγματα, την καταστρεπτική επίδραση της διαπαιδαγώγησης με το ευρωπαϊκό πνεύμα, φυλών και λαών της Ασίας και Αφρικής. Συγχρόνως όμως αποδέχθηκε ως φυσικό γεγονός την ανωτερότητα της λευκής φυλής.
ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
