Οι μεταστροφές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ από την αντιμνημονιακή, αντικαπιταλιστική προεκλογική γραμμή στην πρακτική της υποδούλωσης των ίδιων των στελεχών του και του Ελληνικού Λαού στον ξένο παράγοντα είναι η καλύτερη πολιτική διαπαιδαγώγηση που το Εθνικιστικό Κίνημα θα μπορούσε να ελπίσει. Ο δρόμος προς την Ελευθερία περνά από την ικανότητά μας να διακρίνουμε τις παγίδες του Συστήματος και, είτε να τις οικειοποιούμαστε και να τις χρησιμοποιούμε, ειδάλλως να τις αποφεύγουμε.
Η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ (και των ΑΝΕΛ) καταδεικνύει ότι είναι πολύ εύκολο να γίνει κανείς καρικατούρα του εαυτού του και να γελοιοποιηθεί. Το Σύστημα της διαπλοκής οικονομικής και πολιτικής εξουσίας διαθέτει τα μέσα για να εκμαυλίσει ανθρώπους καλών προθέσεων, -πολύ περισσότερο αριβίστες και συμφεροντολόγους-, και να τους πείσει ότι η άρνηση του ίδιου του εαυτού τους γίνεται «για το καλό του τόπου». Οι κρατιστές κομμουνιστές του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται με τους μπολσεβίκους νεοφιλελεύθερους στην περιφρόνησή τους προς τον Λαό, εξαίροντας την αυθεντία τους. Ο Λαός θα πρέπει επομένως να στραφεί «σε αυτούς που ξέρουν» γιατί εκείνοι τουλάχιστον δεν θα ρίξουν το καράβι στην ξέρα, αλλά επιβίβασαν τον Λαό στον Τιτανικό.
Η «αντίδραση» που τα συστημικά μέσα προβάλλουν στην διαφθορά του Συστήματος είναι υπολογισμένη ώστε να καταλήγει σε ενοχές του Λαού και αδιέξοδες αντιπαραθέσεις. Οι αποκαλύψεις για υπαλλήλους που παίρνουν παραπάνω χρήματα από τους υπολοίπους, ρίχνοντας έξω το Δημόσιο, είναι ο εύκολος τρόπος να μετατοπίσει κανείς τον βάρος στους άλλους, ενώ και ο ίδιος με τον ένα ή τον άλλο τρόπο είχε ή έχει προνόμια, ακόμη κι αν είναι λιγότερα απ’ ό,τι στο παρελθόν. Πόσοι σημερινοί διαμαρτυρόμενοι δεν άφησαν δήθεν μισοτελειωμένα σπίτια με τα σίδερα να εξέχουν στις ταράτσες για να μην πληρώσουν φόρους; Πόσοι δεν είχαν επιδόματα και δωρεάν παροχές από δημόσιους οργανισμούς ως εργαζόμενοι ή συγγενείς και φίλοι εργαζομένων; Η λίστα είναι μακρά. Έτσι δούλεψε το ελληνικό κράτος και η κομματοκρατία. Με ταξίματα, με εκβιασμούς, με το «κάτι τις» και, κυρίως με τον Διχασμό. Αυτό το κλίμα διχασμού καλλιεργείται και τώρα, και οδηγεί με μαθηματικούς υπολογισμούς στην διαιώνιση της εθελοδουλίας.
Το νέο κράτος που θέλουμε οι Εθνικιστές, βασίζεται σε μια θεμελιώδη παραδοχή. Δεν είναι ο ισοπεδοτισμός. Πάντοτε θα υπάρχουν αυτοί που δουλεύουν περισσότερο και καλύτερα και αυτοί είναι δίκαιο να αμείβονται για το έργο τους. Δεν είναι η υποκριτική «ισότητα» που δεν υπάρχει πουθενά στην Φύση. Είναι το αίσθημα της εμπιστοσύνης που εκφράζεται και δικαιώνεται από όσους εκπροσωπούν το Κίνημα, το Κόμμα, και το Κράτος, σε ατομικό, διαπροσωπικό και συλλογικό επίπεδο.
Υπάρχει μια αντίληψη η οποία ονομάζεται «δημοσιοϋπαλληλική» και κατηγορείται για όλα τα δεινά του τόπου, και στον αντίποδά της, το δίκαιο του «ελεύθερου επαγγελματία». Ούτε όμως ο δημόσιος υπάλληλος της κρατιστικής κουλτούρας «του προϊσταμένου», ούτε ο ελεύθερος επαγγελματίας του ασύδοτου κέρδους αρμόζουν στο Εθνικιστικό όραμα.
Μιλώντας τον περασμένο Μάιο στην Αθήνα, στην εκδήλωση τιμής για τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, έκλεισα την ομιλία μου καλώντας τους συνέλληνές μου να ζήσουν σαν ελεύθεροι άνθρωποι, να ζήσουν σαν Έλληνες.
Η Ελευθερία που το Λαϊκό Εθνικιστικό Κίνημα επιδιώκει, και προσβλέπει στην επικράτησή της προς όφελος του Λαού μας, δεν είναι μια επιβαλλόμενη κατάσταση. Κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει σε κανέναν να είναι Ελεύθερος. Και κανείς δεν μπορεί να κάνει κανέναν να ζει σαν σκλάβος, εάν αυτός πρώτος δεν του παραδώσει τα κλειδιά της ζωής του.
Η απόφαση της υπαγωγής σε ένα Σύστημα, πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό, είναι απόφαση προσωπική. Κάθε ένας έχει την επιλογή να αποφασίσει, λίγοι το τολμούν. Έργο του Εθνικιστικού Κινήματος είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες που θα επιτρέψουν στους αγωνιστές του να κάνουν την επιλογή της Ελευθερίας. Αυτό σημαίνει ιδεολογική ενδυνάμωση, ηθική στήριξη και αλληλοβοήθεια. Σημαίνει διαχείριση του ανθρώπων και των υπαρχόντων και εν δυνάμει πόρων. Σημαίνει ακόμη περισσότερο, εμπιστοσύνη.
Η επιλογή της Ελευθερίας σημαίνει επιλογή της Αλήθειας, και αυτή η επιλογή ξεπερνά τις σειρήνες της εξουσίας και της ψευδαίσθησης εξουσίας πάνω στους άλλους, των τιμών και των ανέσεων, του κέρδους, ακόμα και της πνευματικής κολακείας. Τότε τα έργα και η προσφορά του καθενός σχηματίζουν τον σπόρο της γονιμότητας και γεννούν την ευχαρίστηση της προσφοράς και την ελπίδα της συνέχειας.
Οι Εθνικιστές είμαστε οι κατ’ εξοχήν ιδεοκράτες και οι κατ’ εξοχήν υλιστές. Οι κατ’ εξοχήν ρομαντικοί και οι κατ’ εξοχήν πραγματιστές. Οι Εθνικιστές είμαστε ποιητές. Η ποίηση προϋποθέτει την ονειροπόληση αλλά αποκτά οντότητα με το ποιείν, δηλαδή την δράση. Η Φύση, ο Θεός ή όπως αντιλαμβάνεται κανείς το Σύμπαν, είναι ο υπέρτατος καλλιτέχνης και ο υπέρτατος μαθηματικός. Αυτόν τον διττό δρόμο της Δημιουργίας, της συνδημιουργίας του Κόσμου, έχουν επιλέξει οι Εθνικιστές. Μαζί με την Φύση, και όχι ενάντιά της. Υλοποιώντας όπως ο τεχνίτης με την χαρά του καλλιτέχνη και την συγκίνηση του δημιουργού.
Ίσως βέβαια κάποιους να μην τους ενδιαφέρει η Ελευθερία. Ίσως να ονειρεύονται μια θέση γραναζιού στο τερατώδες μηχάνημα που κάνει τον άνθρωπο υπάλληλο, δηλαδή δούλο των προκαταλήψεων, των νόμων, των συμφερόντων.
Είναι μια από τις πιο πονηρές πλεκτάνες του νου, που επέβαλλε ως κυρίαρχη πρακτική ο σύγχρονος κόσμος. Να αυτοϋποβαθμίζεται ο άνθρωπος από κύριος της ζωής του και συνδημιουργός του κόσμου, σε μια βίδα, ένα μοχλό, ένα παξιμάδι. Ένα εξάρτημα που δεν μπορεί να βγει από το στενό αγκάλιασμα των άλλων εξαρτημάτων γιατί φοβάται πως θα τους στερήσει τον δικό τους ρόλο του εξαρτήματος, μα και θα χάσει την αξία που το Σύστημα τον έκανε να πιστέψει πως έχει και που δεν είναι παρά η διατήρηση της δυναμικής του ίδιου του Συστήματος της υποδούλωσης και της εκμετάλλευσης.
Τούτες τις ώρες που δεν είναι περισσότερο κρίσιμες αλλά είναι αποφασιστικές όσο καμία άλλη ώρα για την Πατρίδα, τον Λαό, και κάθε ένα και κάθε μία από μας, σας απευθύνω έκκληση. Γκρεμίστε αυτό το Σύστημα!Αφήστε τις Διχόνοιες για αυτούς που έχουν ψυχές δούλων. Προσευχηθείτε την ακατάλυτη επιθυμία της Δημιουργίας που ζει σε κάθε δέντρο και κάθε βοτάνι. Ζήστε ως Ελεύθεροι Άνθρωποι. Ζήστε ως Έλληνες!
ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, Φ.939
https://eirhinika.wordpress.com/2015/08/01/%ce%b6%ce%b7%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%89%cf%83-%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b5%cf%83-%ce%b6%ce%b7%cf%83%cf%84%ce%b5-%cf%89%cf%83-%ce%b5%ce%bb%ce%b5%cf%85%ce%b8%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b9-%ce%b1%ce%bd/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου