Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου
Κάθε άνθρωπος κατά τη διάρκεια της ζωής του καλείται κάποιες φορές να λάβει κρίσιμες και σοβαρές αποφάσεις, οι οποίες θα καθορίσουν και θα κατευθύνουν το μέλλον του, σχεδόν πάντα χωρίς δυνατότητα πισωγυρίσματος και αναίρεσης των ακολουθούντων την απόφαση εξελίξεων και συνεπειών.
Κάθε οργανωμένη κοινωνία κατά καιρούς σε διάφορες δυσχερείς καταστάσεις και αντιξοότητες που έχουν άμεσο αντίχτυπο στην κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική ευημερία του συνόλου, καλείται να λάβει καθοριστικές αποφάσεις οι οποίες χαρακτηρίζονται ως ιστορικά ορόσημα.
Το βάρος μιας τέτοιας σημαντικής απόφασης όσον αφορά το μέλλον της Πατρίδας, της Φυλής και της οικογενείας μας θα αντιμετωπίσει ο καθένας από εμάς σε λίγες ημέρες.
Και φυσικά είναι απόλυτα λογικό οι περισσότεροι να βρίσκονται σε μια κατάσταση σύγχυσης και αναποφασιστικότητας.
Δυστυχώς λόγω του ότι ζούμε εδώ και αρκετές δεκαετίες στην κοινωνία της μαζικής κουλτούρας, όπου τα ΜΜΕ κατέχουν κυρίαρχο ρόλο και διαμορφώνουν συνειδήσεις και πεποιθήσεις, οι περισσότεροι από εμάς πάψαμε να σκεφτόμαστε κριτικά, πάψαμε να διερευνούμε και ν’ αναλύουμε τα γεγονότα και τις καταστάσεις κάτω από το δικό μας λογικό πρίσμα και δεχόμαστε αβασάνιστα και με στωική μαλθακότητα ως ορθή την προσβληθείσα πληροφορία.
Με αυτό λοιπόν τον τρόπο η πληροφορία που πλέον λειτουργεί ως κυρίαρχος υπεράνω της λογικής, καθορίζει τον συναισθηματισμό και τον ψυχισμό μας και κατ επέκταση και τις αντιδράσεις μας.
Τι πρέπει να γίνει;
Πρωτίστως πρέπει να κωφεύσουμε, απέναντι στις Σειρήνες που κινδυνολογούν ασύστολα επιδιώκοντας να σπείρουν τον τρόμο και μέσω αυτού να χειραγωγήσουν τη Λαϊκή θέληση και αντίδραση.
Να αναλογιστούμε την ιστορική και πολιτισμική μας κληρονομιά και να αποφανθούμε αν εμείς οι απόγονοι Λαμπρών Προγόνων, επιθυμούμε να παραμένουμε οικονομικά υποχείρια και άβουλα ανδρείκελα ανθρώπων που όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες και ζούσαμε σε πόλεις με άρτια πολεοδομική οργάνωση, όταν εμείς καλλιεργούσαμε το πνεύμα και θέταμε τις αρχές της φιλοσοφίας και επιστήμης, αυτοί κατοικούσαν σε χωμάτινες καλύβες, φορούσαν τομάρια ζώων και μιλούσαν με λαρυγγισμούς.
Ας ανατρέξουμε στο πρώτο δάνειο που δόθηκε από τους δήθεν Φιλέλληνες το 1824 στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος με τους πλέον επαχθείς όρους. Από 800.000 λίρες, εκταμιεύθηκαν μόνο οι 315.000 χιλιάδες. Το δεύτερο για ποσό 2.000.000 λιρών δόθηκε στο τέλος του 1825 και δεν διαχειρίστηκε από την τότε Ελληνική κυβέρνηση για σκοπούς ανάπτυξης και αναδιοργάνωσης της καταστρεμμένης από τον πόλεμο Ελλάδας, αλλά από τους Άγγλους αξιωματούχους Τζώρτζ και Κόχραν τους οποίους κληρονομήσαμε μαζί με το δανεισθέν ποσό και οι οποίοι κατασπατάλησαν το μεγαλύτερο τμήμα του για να παραγγείλουν στην Αγγλία έξι ατμόπλοια από τα οποία το ένα μόνο με το όνομα Καρτερία έφθασε στην Ελλάδα. (κάτι ανάλογο με τα μεταγενέστερα υποβρύχια)
Ας θυμηθούμε ότι η πρώτη Τρόϊκα ως Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος ήρθε στην Πατρίδα μας το 1897 μετά την ήττα μας στον πόλεμο με την Τουρκία με αρμοδιότητες οικονομικού ελέγχου, διαχείρισης των κρατικών εσόδων και αποπληρωμής των δανείων που δόθηκαν από το εξωτερικό. Όπως είχε πει τότε και ο ιστορικός Λεονταρίτης η Ελλάδα ήταν «Τυπικά ανεξάρτητη Χώρα».
Επίσης ας θυμηθούμε την ανταμοιβή μας κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο που ταχθήκαμε με το μέρος της Αντάντ, ενώ η Οθωμανική Αυτοκρατορία πολεμούσε στο πλευρό του Κάιζερ Γουλιέλμου και την οποία ανταμοιβή εξαργυρώσαμε λίγα μόλις χρόνια μετά, με την αμέριστη υποστήριξη που επέδειξαν οι χθεσινοί σύμμαχοί μας στον Κεμάλ Ατατούρκ και που έληξε με την πλέον μελανή και αιματοβαμμένη σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας τη Μικρασιατική καταστροφή.
Τέλος ας θυμηθούμε μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ενώ η Χώρα μετρούσε ακόμη τις πληγές της, τις ραδιουργίες και τις μεθοδεύσεις της πονηρής αλεπούς που άκουγε στο όνομα Τσώρτσιλ ο οποίος εφαρμόζοντας τη ρήση «διαίρει και βασίλευε» υποδαύλισε και άφησε να εξελιχτεί σε εμφύλιο πόλεμο η προδοτική τακτική των Κομουνιστών. Επίσης το μετεμφυλιακό κλίμα που δίχαζε τον Ελληνικό Λαό για δεκαετίες, εμποδίζοντας τη Χώρα να αναπτυχθεί αυτόνομα οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά καθιστώντας την εξαρτημένη στην βοήθεια των μεγάλων δυνάμεων.
Αυτοί είναι οι Ευρωπαίοι και αυτά έπραξαν για εμάς εδώ και δύο περίπου αιώνες.
Ο πρωταρχικός τους σκοπός είναι να κρατούν τη Χώρα οικονομικά υποτελή και να εξαθλιώσουν τον Λαό υποβαθμίζοντας το βιοτικό του επίπεδο και καταστρέφοντας μέσω αυτής της οδού την εθνική και πολιτισμική του συνείδηση.
Ως εκ τούτου η Πατρίδα μας πρέπει να αποδεσμευτεί από τους οικονομικούς της δυνάστες, πρέπει η χαμένη υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια να ανακτηθούν, πρέπει όλοι ν’ αποδείξουμε ότι του «Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει» Από εκεί και ύστερα, εμείς ενωμένοι θα αγωνιστούμε ελεύθεροι και αδέσμευτοι πλέον, για την ανάπτυξη της οικονομίας, για την ευημερία της Πατρίδας, για το μέλλον των παιδιών μας. Σε πρώτη φάση στηρίζουμε την απόφαση της κυβέρνησης για τη διενέργεια δημοψηφίσματος, διότι αυτό επί του παρόντος αποτελεί το πρώτο βήμα αντίστασης ενάντια στην Ευρωπαϊκή δικτατορία, αποτελεί την πρώτη προσπάθεια ανάσας στον καθαρό αέρα.
Βεβαίως τηρούμε μια άκρως επιφυλακτική στάση όσον αφορά τις επιδιώξεις και τις προσδοκίες που οδήγησαν τον πρωθυπουργό σε αυτή τη μορφή πολιτικής. Όπως επίσης εάν μέχρι τέλους θα παραμείνει στην ανυποχώρητη διαπραγματευτική του τακτική.
Το μέλλον θα δείξει ποιες είναι οι απώτερες σκοπιμότητες, τα κίνητρα και οι στόχοι του.
Τελειώνοντας ας μου επιτραπεί να κάνω ένα προσωπικό σχόλιο, αναφέροντας μια ρήση του μακαρίτη του παππού μου (οικονομολόγος) το 1975, όταν ο Καραμανλής έβαλε τη Χώρα μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. «Ο πλούσιος συγγενής δεν καλεί τον φτωχό στο τραπέζι του για να τον ταΐσει, αλλά για να επωφεληθεί από αυτόν». Πόσο δίκιο είχε!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου