Διαδεδομένη πρακτική των πολιτικών του συρμού, είναι η προβολή μεμονωμένων ζητημάτων ως απολύτως πιεστικών. Η απομόνωση εξυπηρετεί την κυρίαρχη προπαγάνδα. Με την μονότονη επανάληψη και την συνεχή ροή της επιλεγμένης πληροφορίας, φθάνει να θεωρηθεί αυτονόητο πως η επίλυση του ζητήματος κατά τον τρόπο που επιδιώκει η κυβέρνηση, αποτελεί την μόνη λογική και βιώσιμη επιλογή. Στην παρούσα συγκυρία, τα οικονομικά ζητήματα απομονώνονται και απλοποιούνται. Ολοι γίνονται ειδήμονες στο πίξελ της πληροφορίας που τους επιτρέπουν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης να αντιληφθούν.
Αυτή η τακτική ακολουθείται με τον λεγόμενο «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» της Ελλάδος, που ισοδυναμεί με πρόσδεση σε πολιτικές, οι οποίες σαφώς αντιστρατεύονται τα συμφέροντά της. Με ποιο τίμημα λοιπόν θα πληρωθεί η «ευρωπαϊκή» εμμονή του Καραμανλή, του Σημίτη, του Σαμαρά; Το δίλημμα «μέσα ή έξω από το ευρώ», τίθεται έτσι ώστε να περιορίζει τις πολιτικές επιλογές της χώρας σε τέτοιο βαθμό που να της στερεί εν τοις πράγμασι το δικαίωμα να απαντήσει στο ίδιο το δίλημμα, την επιλογή, δηλαδή, νομίσματος. Ο φόβος στον οποίο υπολογίζουν οι κυβερνήσεις ενδύεται μεταφυσικό χαρακτήρα, και το ερώτημα μετατρέπεται σε «ευρώ ή θάνατος». Όμως η Ελλάδα έχει γνωρίσει στην Ιστορία της χειρότερες προκλήσεις και έχει δώσει σοβαρότερες απαντήσεις.
Και επειδή είμαστε Έλληνες, ο φόβος από την απειλή του «θανάτου», πρέπει να μας κάνει να περιφρονούμε και όχι να συνεργαζόμαστε με αυτούς που μας απειλούν. Είναι ώρα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η Ευρωπαϊκή Ενωση κατέστρεψε την εθνική παραγωγή. Η Ελλάδα από χώρα εξαγωγική, που αντάλλασσε σταφίδες με όπλα, έφθασε να εισάγει ακόμη και εσπεριδοειδή. Τρόφιμα, είδη ενδύσεως, οικιακής χρήσεως, μεταφοράς και επικοινωνίας εισάγονται σωρηδόν. Οσο η απελπισία μεγαλώνει, τόσο αυξάνουν οι «φθηνές» επιλογές που αυξάνουν την ανεργία. Το ευρώ βύθισε τα ελληνικά νοικοκυριά. Κατέστρεψε, δεν βοήθησε την αγορά. Αύξησε τον δανεισμό, δημιούργησε ψευδές κλίμα ευφορίας, διευκόλυνε την εξαγωγή χρήματος.
Η ριζική αμφισβήτηση της πολιτικής των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, όπως υποστηρίζουν και προτείνουν οι Ελληνες Εθνικιστές, είναι αυτή που θα δώσει τις αναγκαίες απαντήσεις τόσο στην καταρρακωμένη διεθνή παρουσία της χώρας μας, όσο και στα φλέγοντα ζητήματα της εσωτερικής πραγματικότητας. Η Ελλάδα, ως εκ της γεωστρατηγικής θέσεώς της, πρέπει να είναι ηγέτις και όχι ουραγός. Με τον φυσικό της πλούτο, το κλίμα, την γεωγραφική της ποικιλομορφία, και τις ικανότητες του ελληνικού λαού, είναι σε πλεονεκτική θέση έναντι οιουδήποτε γείτονα ή εταίρου της. Οι πελαγοδρομήσεις διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων είναι επομένως δηλωτικές όχι της αδυναμίας της χώρας να ανταπεξέλθει στις βιωτικές απαιτήσεις του λαού, αλλά της έλλειψης εθνικής ηγεσίας, της ατολμίας και της πρόσδεσης των πολιτικών στα ξένα συμφέροντα.
Ένα μήνα μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνηση σηκώνει τα χέρια ψηλά. Ο πήχης του «αντιμνημονίου» δεν μπορεί να ξεπεραστεί από τους πολιτικούς των δύο «σοβαρών» εναλλακτικών, υποτιθέμενα αντιμνημονιακών πολιτικών επιλογών του Συστήματος. Εμπρός στην απογοήτευση του λαού που εισπράττουν τα δυο κόμματα, η κυβέρνηση θέτει σε χρόνο-ρεκόρ εκβιαστικά διλήμματα. Ακόμη και ο Γιώργος Παπανδρέου χρειάστηκε περισσότερο χρόνο για να βάλει το περιώνυμο πιστόλι στο τραπέζι. Η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδεικνύει ότι οι μόνοι ικανοί να οδηγήσουν την Ελλάδα στον δρόμο της ανάπτυξης είναι οι Εθνικιστές. Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να αποδείξει ότι είναι ευρωπαϊκή. Η Ευρώπη έχει ανάγκη να σταθεί η Ελλάδα στα πόδια της και να την οδηγήσει πάλι στην αναγέννησή της.
Οι Έλληνες Εθνικιστές είναι ήδη το παράδειγμα όλων των ευρωπαίων Εθνικιστών. Σύντομα θα δώσουν και το παράδειγμα της ελευθερίας και της νέας δημιουργικής πορείας της Ευρώπης των Πατρίδων.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.xryshaygh.com/enimerosi/view/h-eurwpaikh-emmonh#ixzz3UXzzMJpc
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου