Οι παράνομες παρακολουθήσεις και τα στραβά μάτια της "ανεξάρτητης" δικαιοσύνης

Το σκάνδαλο τηλεφωνικών υποκλοπών του 2004-05 ήταν ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών στην Ελλάδα. Αφορούσε τηλεφωνικές υποκλοπές σε βάρος σημαντικών δημοσίων προσώπων κατά την περίοδο 2004-05.

Οι υποκλοπές αποκαλύφθηκαν στις 4 Μαρτίου 2005, έπειτα από έναν έλεγχο ρουτίνας, που διεξήγαγε η εταιρία Vodafone στο λογισμικό της. Η κυβέρνηση ενημερώθηκε στις 10 Μαρτίου και αποκάλυψε το γεγονός στην κοινή γνώμη στις 2 Φεβρουαρίου 2006, με κοινή συνέντευξή τύπου που έδωσαν οι υπουργοί Επικρατείας, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης (Θ. Ρουσόπουλος, Γ. Βουλγαράκης και Αν. Παπαληγούρας, αντίστοιχα). Αποκαλύφθηκε πως μέσω ειδικού λογισμικού που είχε εγκατασταθεί στην εταιρία, παρακολουθούνταν την περίοδο 2004-05 περίπου 100 τηλέφωνα με τη χρήση 14-16 καρτοκινητών «τηλεφώνων-σκιών», τα οποία κατέγραφαν τις συνομιλίες. Μετά από δικαστική έρευνα δύο ετών που δεν απέδωσε αποτελέσματα, η υπόθεση μπήκε στο αρχείο τον Αύγουστο του 2008.

Με την υπόθεση των υποκλοπών συνδέεται και η υπόθεση του θανάτου του υπαλλήλου της Vodafone Κώστα Τσαλικίδη. Ο Τσαλικίδης που ήταν υπεύθυνος για την ανάπτυξη του δικτύου της εταιρείας Vodafone, βρέθηκε νεκρός στις 9 Μαρτίου 2005 μία μέρα πριν γνωστοποιηθεί στις αρχές η ύπαρξη του ύποπτου λογισμικού. Ο θάνατός του, αποδόθηκε αρχικά σε αυτοκτονία, εκδοχή που υποστηρίχτηκε από το πρώτο δικαστικό πόρισμα. Η υπόθεση όμως άνοιξε ξανά το 2010 καθώς νέα στοιχεία αποκάλυψαν στενή διασύνδεση του θανάτου με την υπόθεση των υποκλοπών και ενίσχυσαν την εκδοχή της δολοφονικής ενέργειας. Μέχρι και σήμερα κανείς δεν έχει τιμωρηθεί.

Η καθεστωτική εφημερίδα «Καθημερινή» ανέφερε ότι οι παράνομες παρακολουθήσεις κατά των Εθνικιστών από τα όργανα του καθεστώτος, είχαν αρχίσει από τον Αύγουστο ή τον Οκτώβριο του 2012.

Ανάλογο δημοσίευμα της εφημερίδας "Το Βήμα" του γνωστού αστυνομικού συντάκτη Β. Λαμπρόπουλου, υπό τον τίτλο «Οι μαύρες τρύπες των υποκλοπών» αναφέρει τα εξής:

«Αξιωματούχοι θεωρούν επίσης χαρακτηριστικό αυτό που συνέβη στις έρευνες για τη Χρυσή Αυγή, όπου εκεί βέβαια οι Αρχές είχαν "καλές προθέσεις" για τον προσδιορισμό της παράνομης δράσης μελών.

Λίγα 24ωρα λοιπόν μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα υπήρχε σειρά αναφορών ότι «θα παρουσιαστούν προγενέστερες της δολοφονίας παρακολουθήσεις στελεχών της νεοναζιστικής οργάνωσης». Ακόμη και κυβερνητικά στελέχη δήλωσαν προσφάτως, μετά τις σχετικές καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε μόνο τα μέλη της Χρυσής Αυγής.

Στη δικογραφία της υπόθεσης ωστόσο δεν εμφανίστηκε καμία σχετική παρακολούθηση - προ της δολοφονίας Φύσσα - όχι γιατί δεν υπήρχε αλλά επειδή προφανώς κρίθηκε ότι δεν είχε «δικαιολογητική βάση». Αντιθέτως, παρουσιάστηκαν συνομιλίες μελών της Χρυσής Αυγής την επομένη της δολοφονίας Φύσσα, χωρίς προφανώς ακόμη τότε να έχουν προλάβει να εκδοθούν δικαστικές αποφάσεις για παρακολούθηση τηλεφώνων. Αυτές οι παρακολουθήσεις προσώπων - τα οποία προέκυψε ότι ήταν και άσχετα με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα - φαίνεται να είχαν ξεκινήσει από προηγούμενες ενέργειες της ΕΥΠ, για τις οποίες όμως δεν παρουσιάζεται ποιο ήταν το έναυσμά τους. Επιπλέον, αξιοσημείωτο είναι ότι στη δικογραφία της δράσης της Χρυσής Αυγής δεν έχουν ενταχθεί τα αιτήματα και οι διατάξεις με αριθμούς 555 και 556 βάσει των οποίων ξεκίνησαν οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις για την υπόθεση της ακροδεξιάς οργάνωσης. Υπάρχουν μόνο τα αποτελέσματα των παρακολουθήσεων αλλά όχι τα αιτήματα».

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί σιωπούν όλα τα "δημοκρατικά" κόμματα σε αυτές τις φασιστικές πρακτικές; Γιατί η Δικαιοσύνη εθελοτυφλεί και κωφεύει; Η δική μας αίσθηση είναι ότι ζούμε στην πράξη αυτό που είχε πει ο Τσώρτσιλ κάποτε: «στο μέλλον οι φασίστες θα κρύβονται πίσω από τον μανδύα του ανθρωπιστή και του αντιφασίστα».

ΠΗΓΗ