Το "κάψιμο του Ιούδα" και η συμβολική του αξία για τον Έλληνα.... (ΦΩΤΟ - ΒΙΝΤΕΟ)

"Κάψιμο του Ιούδα" στην Ύδρα

Σήμερα, Μεγάλη Παρασκευή, ένα παμπάλαιο έθιμο θα αναβιώσει και πάλι στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας. Πρόκειται για το «κάψιμο του Ιούδα», το οποίο στα περισσότερα μέρη γίνεται κατά την περιφορά του Επιταφίου.

Οι πιστοί ανά την ελληνική επικράτεια συνηθίζουν να κατασκευάζουν ένα ομοίωμα του Ιούδα. Το εσωτερικό του ομοιώματος το γεμίζουν με άχυρα και στη θέση των ματιών βάζουν εκρηκτικά (τις περισσότερες φορές). Τον καίνε σε ψηλό σημείο της περιοχής, ώστε να γίνεται ευκρινές το κάψιμο από τον κόσμο που συγκεντρώνεται στο σημείο, συνήθως κρεμασμένο από δέντρο, προσφέροντας ένα εντυπωσιακό θέαμα.

Στην Ορθόδοξη Πίστη το συγκεκριμένο έθιμο λειτουργεί ως ένα είδος παραδειγματικής τιμωρίας της προδοσίας και του προδότη υπό την γενική έννοια, καθώς ο Ιούδας δεν κατάφερε να εξιλεωθεί ούτε μετά θάνατον, κατά την ευαγγελική παράδοση, αφού ήταν αυτόχειρας.

Η μεγαλύτερη όμως και πιο σημαντική, συμβολική αξία του εθίμου, παρά την αέναη προσπάθεια ΜΜΕ (π.χ. ΕΔΩ) και επίσημης Εκκλησίας* να καταργηθεί, είναι πως στο πρόσωπο του Ιούδα η Ορθοδοξία και κατ' επέκταση ο Χριστιανισμός έστελνε στην πυρά το......
γένος των εβραίων.
Των θεοκτόνων όπως αναφέρουν τα Ευαγγέλια και τα εγκώμια.

Ο εβραίος Ιούδας αντιπροσωπεύει δύο αναίσχυντες ιδιότητες τη φιλαργυρία και τη δειλία.
Στην Ελλάδα η φυλετική ψυχή του λαού μας σε συνδυασμό με το θρησκευτικό του συναίσθημα αποστρέφονται μετά βδελυγμίας τις παραπάνω "αρετές" όντας πλήρως αντίθετες με τα φυλετικά του πρότυπα και είναι ένας από τους λόγους που παρά τη συνεχή προπαγάνδα το "κάψιμο του Ιούδα" παραμένει ένα έθιμο ζωντανό και με τεράστια απήχηση σε όλο το ηλικιακό φάσμα.

*Το 1918(Κυβέρνηση Βενιζέλου...Σύμπτωση!;!;) και συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο 13 /4/1918 η απόφαση της Ιεράς Συνόδυ για το θέμα ήταν η εξής:  «Η Ιερά Σύνοδος θεωρεί καθήκον Αυτής, όπως φέρει εις γνώσιν πάντων των Χριστιανών, ότι η τήρησις τοιούτων εθίμων αντιβαίνει προς την βάσιν και το θεμέλιον της πίστεως ημών, ήτις είναι η αρετή της αγάπης προς εν γένει πάντα άνθρωπον…»