ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ, ΕΘΝΙΚΗΣ ΆΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΖΩΝΗΣ (5/10/2012)
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Θεόδωρο Δρίτσα. Από το ΠΑΣΟΚ ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Ιωάννης Μανιάτης.
Το λόγο έχει ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης για δώδεκα λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Έχω την τιμή κατ’ αρχάς σήμερα –μεγάλη και ιστορική μέρα- να μιλήσω για τον ελληνικό Στρατό, διότι σήμερα κλείνουν ακριβώς εκατό χρόνια από την ημέρα έναρξης της εποποιίας των Βαλκανικών πολέμων. Ο ελληνικός Στρατός, δηλαδή ο ανθός της ελληνικής νεολαίας, σαν σήμερα, εκατό χρόνια πριν, εξόρμησε και διπλασίασε την Ελλάδα. Απελευθέρωσε τα νησιά του Αιγαίου, την Ήπειρο και τη Μακεδονία.
Να θυμίσω πως είχε ήδη χαθεί ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας και οι αθάνατοι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα. Ο μέγας Ίων Δραγούμης, για τη γενιά εκείνη των Μακεδονομάχων και των πολεμιστών –μια γενιά από την οποία μας χωρίζει χάος, εμάς, τους μικρούς και ασήμαντους Έλληνες του σήμερα- για το Μακεδονικό Αγώνα και τη Μακεδονία είχε πει: «Η Μακεδονία είναι τόπος αληθινής ζωής, όχι ψεύτικης, όπως η Αθήνα, κόσμος άλλος, αλύπητος, περιστοιχισμένος από στοιχειά και αίματα και Βουλγάρους.
Όσοι Έλληνες πήγαν στη Μακεδονία, ελευθερώθηκαν από τη ψευτιά, που φέρνει την παραλυσία και τη νάρκη». Νάρκη, δυστυχώς, έχει κατακλύσει σήμερα ολόκληρη τη χώρα. Και επιτέλους, κύριε Υφυπουργέ, βλέποντας πως είστε παρών, θέλω να σας ζητήσω να πάψετε να κάνετε χρήση του ονόματος της «Μακεδονίας», εσείς και οι προϊστάμενοί σας στο Υπουργείο των Εξωτερικών, όταν προσφωνείτε το κρατίδιο των γύφτων, των Σλάβων και των Βουλγάρων. Τι συνταγματικές ονομασίες και ανοησίες; Να μάθουμε όλοι να λέμε «Σκόπια», τίποτα άλλο! Να μάθουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα να λέμε «Σκόπια»!
Φυσικά σ’ αυτήν την Αίθουσα έχει επέλθει πλήρως η νάρκη, που λέει ο Δραγούμης, και μαζί με τη νάρκη ήρθε και η διαφθορά, η απάτη, η κλοπή του δημοσίου χρήματος, η προδοσία του εθνικού συμφέροντος και η ισοπέδωση κάθε αληθινής αξίας.
Μέσα στο γενικό κλίμα της απαξίωσης και της παρακμής, λοιπόν, αμαυρώσατε μόλις χθες το κύρος των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Το αμαυρώσατε με την ανυπαρξία και την ανικανότητά σας και είδαμε εικόνες θλιβερές, πρωτοφανείς. Αναφέρομαι βεβαίως στις εικόνες από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Θέλω να αφήσω στην άκρη ασφαλώς τους εργαζομένους, οι οποίοι πράγματι είναι απελπισμένοι, πράγματι έχουν δίκαια αιτήματα τα οποία, όπως θυμάστε πολύ καλά, η Χρυσή Αυγή τα έφερε μέσα στη Βουλή και έκανε σχετική ερώτηση και στον κύριο Υφυπουργό Εθνικής Αμύνης, ο οποίος δεν απήντησε επί της ουσίας. Τους ανθρώπους, λοιπόν, αυτούς που έχουν παιδιά και οικογένειες τους έχετε κοροϊδέψει όλοι. Θα μπορούσαν όμως, αντί να πάνε στο Υπουργείο, να διαμαρτυρηθούν εδώ, στη Βουλή. Θα μπορούσαν να είχαν εισβάλει στη Βουλή. Όμως τη Βουλή τη φυλάει με εκατό διμοιρίες και με χιλιάδες αστυνομικούς το Υπουργείο Προ.Πο. και την ίδια ώρα έχει αφήσει ακάλυπτο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τουλάχιστον ο αρμόδιος Υπουργός, ο για εμάς ανεκδιήγητος Υπουργός Προ.Πο. είχε αυτή τη φορά την «ευθιξία» να μας πει ότι τα έκανε θάλασσα κι ευτυχώς δεν άρχισε πάλι τις γνωστές δικαιολογίες και τις γνωστές ασυναρτησίες.
Η πιο θλιβερή εικόνα, λοιπόν, από χθες, ένας απόλυτος συμβολισμός, ήταν η εικόνα του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ να μιλάει στους διαδηλωτές. Και ρωτάμε: Τι δουλειά είχε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ να μιλάει σε διαδηλωτές ένστολος; Να πάει ο κ. Παναγιωτόπουλος και ο κ. Ελευσινιώτης, οι οποίοι είναι πολίτες. Δεν μπορεί ένας ένστολος, ένας στρατηγός, να πηγαίνει και να μιλάει σε διαδηλωτές. Θέλατε όμως –αυτή είναι η γνώμη μας- να ξεφτιλίσετε το Στρατό. Γιατί αυτό το πράγμα το κάνετε με σύστημα, από το 1974 μέχρι σήμερα. Ξεφτιλίζετε το Στρατό, διότι τον φοβάστε. Διότι ο Στρατός είναι ο μοναδικός θεσμός με κύρος, του οποίου το κύρος σέβεται ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Εμφανίζεται, λοιπόν, ένας θλιβερός Αρχηγός ΓΕΕΘΑ μπροστά σε κάμερες, ασκεπής, με ντουντούκα στο χέρι, λες και είναι κανένας εργατοπατέρας και σε λίγο καιρό θα τον δούμε με μούσια και με κοτσίδα! Τι άλλο να περιμένουμε όμως όταν αυτός ο άνθρωπος, αντί να καταστρώνει επιτελικά σχέδια, είναι όλη μέρα με ένα tablet πάνω στο twitter και γράφει μηνύματα; Αυτά τα βλέπουν οι Τούρκοι, κύριοι, και κάνουν πάρτι. Κι αυτά είναι δείγματα του εκφυλισμού και της κατάντιας στην οποία έχετε οδηγήσει σήμερα την Ελλάδα. Και να μην πει κανείς ότι ξεφεύγω από το θέμα, γιατί αυτή είναι η ουσία του θέματος, της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης: ο εκφυλισμός και η κατάντια της σημερινής Ελλάδας.
Θα ήθελα να πω ότι στην αντίπερα όχθη αυτής της άθλιας εικόνας υπάρχει η Ελλάδα του δικού μας ονείρου και της δικής μας φιλοδοξίας και οφείλω να πω ότι σήμερα, προ μίας ώρας, βρέθηκα στην ορκωμοσία των νεοσυλλέκτων στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων στη Νέα Πέραμο Αττικής, όπου προετοιμάζονται οι νέοι καταδρομείς, πεζοναύτες και αλεξιπτωτιστές του Ελληνικού Στρατού.
Το καταδρομικό πνεύμα, το πνεύμα του επιράμματος «ο τολμών νικά», που πολλοί από εμάς είχαμε την τιμή να φέρουμε στο αριστερό μανίκι της φόρμας παραλλαγής, ταυτίζεται απόλυτα με το δόγμα της Χρυσής Αυγής. Το δόγμα της Χρυσής Αυγής είναι το δόγμα του στρατηγικού βάθους. Η Ελλάς διαθέτει τεράστιο στρατηγικό βάθος, το οποίο μπορεί να της εξασφαλίσει ανεξάντλητη ισχύ και διεθνή επιρροή.
Το στρατηγικό βάθος της Ελλάδος είναι ο χώρος του Αιγαίου Πελάγους και η θαλάσσια προέκτασή του που φθάνει μέχρι και τη νήσο Κύπρο. Η γεωπολιτική αξία της εν λόγω περιοχής και οι ακόμη αναξιοποίητες, δυστυχώς, πλουτοπαραγωγικές πηγές που περικλείει μπορούν όχι απλά να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα του σύγχρονου ελληνικού κράτους, αλλά και να του χαρίσουν περίοπτη θέση στη διεθνή οικονομική και στρατηγική σκακιέρα.
Για να γίνει όμως πράξη αυτό το σενάριο, απαιτείται εθνική ηγεσία και κάθαρση της πολιτικής ζωής της χώρας από τους υπηρέτες ξένων συμφερόντων. Οι κινήσεις, οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν και δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα είναι οι εξής:
Άμεση χάραξη, θέσπιση και οριοθέτηση των ορίων της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με βάση την αρχή της μέσης γραμμής και λαμβάνοντας ως ενιαίο σύνολο τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας με την Τουρκία από τις εκβολές του Έβρου μέχρι και το Καστελόριζο.
Εθνικοποίηση όλων των ενεργειακών μας κοιτασμάτων και απόδοση των κερδών από την εκμετάλλευσή τους στον ελληνικό λαό, με στόχο η χώρα να ξαναγίνει αυτάρκης και παραγωγική, να ξεκινήσει επιτέλους και πάλι να λειτουργεί ο πρωτογενής τομέας παραγωγής.
Άμεσα πρέπει να συναφθεί αμυντική συμφωνία και να ξεκινήσει πραγματική στρατιωτική συνεργασία με τα κράτη εκείνα, με τα οποία είναι δυνατόν να υπάρχει σύγκλιση γεωπολιτικών συμφερόντων και όχι φύσει και θέσει αντιπαλότητα, των οποίων κρατών οι κοινοπραξίες θα πλειοδοτήσουν στο διεθνή διαγωνισμό για την ανάθεση του τεραστίου έργου της έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου που περικλείεται στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Πρέπει, επιτέλους, να εφαρμοστεί στην πράξη το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας και Κύπρου, το οποίο σε συνδυασμό με τις εφαπτόμενες Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των δύο κρατών θα ισοδυναμεί με de facto ένωση της Νήσου με την Ελλάδα.
Οι παραπάνω ενέργειες προσφέρουν στη χώρα μας τη δυνατότητα εξοικονόμησης τεραστίων κερδών από την εξόρυξη υδρογονανθράκων από όλα τα πλάτη και τα μήκη του Αιγαίου Πελάγους, καθώς και από το χρυσοφόρο γεωπολιτικά ελληνικό τρίγωνο Κρήτης-Κύπρου-Δωδεκανήσου. Κατ’ ουσίαν, μέσω αυτών των κινήσεων θα μετατραπεί η Ελλάς σε κεντρική δύναμη στον ευαίσθητο γεωπολιτικά χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.
Θα ήθελα εδώ να ανοίξω μια παρένθεση και να θέσω το εξής εύλογο ερώτημα: Πότε επιτέλους ξυπνήσατε εσείς, οι κύριοι των κομμάτων εξουσίας, και αρχίσατε να μιλάτε για υδρογονάνθρακες; Διότι όλες τις προηγούμενες δεκαετίες που μιλάγαμε για τα ελληνικά πετρέλαια, μας αποκαλούσατε γραφικούς ενδεχομένους και φασίστες.
Γνωρίζατε όμως όλοι το αυτονόητο, ότι η Ελλάς παράγει πετρέλαιο από το 1973, οπότε και επί στρατιωτικού καθεστώτος ξεκίνησαν εξορύξεις στο κοίτασμα του Πρίνου με τα πρωτόλεια μέσα της εποχής. Ξεκίνησαν να παράγουν πετρέλαιο και σήμερα ακόμα το κοίτασμα του Πρίνου παραμένει παραγωγικό.
Απαντώ, λοιπόν, στο ερώτημα, το οποίο έθεσα και σας λέω ότι ξυπνήσατε και θυμηθήκατε την ενέργεια και τους υδρογονάνθρακες, αμέσως μόλις ήρθε στη χώρα το μνημόνιο, μόλις δηλαδή υποθηκεύσατε τον εθνικό μας πλούτο στους ξένους πιστωτές μας.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ορισμένες φράσεις, κάποιες από τις οποίες ειπώθηκαν και εντός αυτής της Αιθούσης, για να σας δείξω το μέγεθος της υποκρισίας. Την ημέρα, λοιπόν, που ζητούσε ο κ. Γιωργάκης Παπανδρέου ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή για να φέρει μετά στη χώρα τον κ. Λουκά Παπαδήμο –ο οποίος είναι άνθρωπος της τριμερούς επιτροπής της Δαυίδ Ροκφέλερ και ουδέποτε το αρνήθηκε αυτό- είχε πει από αυτό εδώ το Βήμα «θα απαντήσουμε στις αγορές ξεκινώντας εξορύξεις φυσικού αερίου από τα νότια της Κρήτης» και ανέφερε και κάτι άλλο για το μεγάλο παραμύθι σχετικά με το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Δεν είναι μόνο τι είχε πει ο κ. Παπανδρέου. Θα θυμίσω και μια δήλωση του προσώπου, του τηλεαστέρα, των ημερών αυτών, του κ. Βενιζέλου, ο οποίος –όταν έκαιγε το ζήτημα της Λιβύης- σε ερωτήσεις δημοσιογράφων είχε απαντήσει για το θέμα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης τα εξής τραγελαφικά: «Η ΑΟΖ» –τάδε έφη Βενιζέλος- «είναι μια θαλάσσια ζώνη που συνδέεται με τα κύματα, τον αέρα και τους ζώντες οργανισμούς».
Τα κύματα, ο αέρας και οι ζώντες οργανισμοί! «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου»! Αυτά είχε πει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, του οποίου η διαφθορά σήμερα έχει προκαλέσει στην κυριολεξία εμετό σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία!
Βγαίνει μάλιστα ο κ. Βενιζέλος και μας κάνει και μαθήματα ηθικής και υψώνει τον τόνο της φωνής του στα κανάλια της διαπλοκής! Εκεί όμως αντιμετωπίζει τον κ. Πρετεντέρη και την κ. Τρέμη. Αντιμετωπίζει τηλεανακριτές, γιατί δεν βρέθηκε ένας αληθινός ανακριτής σε αυτή τη χώρα να τον καλέσει και, αν πάει να υψώσει τον τόνο της φωνής του, να του πει «σκάσε!».
Αυτό πρέπει να γίνει επιτέλους στην Ελλάδα. Σε αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν διαλύσει όλα αυτά τα χρόνια, να βρεθεί ένας ανακριτής και να πει «σκάσε!» Αυτό θα γίνει όταν έλθουμε εμείς στα πράγματα, οπότε και θα ξεκαθαρίσει τελείως το τοπίο από τους δοτούς και τους διεφθαρμένους.
Θέλω να κλείσω την εισήγησή μου με ένα ιστορικό παράδοξο, μια ειρωνεία της ιστορίας -είναι λες και μας παρακολουθεί ο θεός από ψηλά και μας εμπαίζει εμάς τους Έλληνες για τη σημερινή μας κατάντια- και να επιστρέψω στους Βαλκανικούς Πολέμους στο 1913, στο τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, στην επικότερη ίσως και φονικότερη μάχη για την απελευθέρωση του Κιλκίς όπου υπήρχε ο πιο οργανωμένος Βουλγαρικός θύλακας.
Εκεί, λοιπόν, ήταν κλεισμένοι χιλιάδες Βούλγαροι οπλισμένοι σαν αστακοί, με βαρύ πυροβολικό, με δεκάδες χιλιάδες οπλίτες. Οι Έλληνες κατέλαβαν την πόλη με μία επική έφοδο με εφ’ όπλου λόγχη. Εκεί χάθηκε ο ανθός των εκλεκτών. Έπεσαν πέντε χιλιάδες ήρωες, ο ταγματάρχης Βελισσαρίου, αλλά και ο Λοχίας Πεζικού Παπανδρέου Νικόλαος, ένας ήρωας εφορμών που χάνεται όρθιος μέσα σε μία κόλαση από βολίδες και θραύσματα.
Ο ήρωας αυτός, λοιπόν, πρέπει να γνωρίζετε ότι ήταν κατά 25% πρόγονος του ανεκδιήγητου τέως Πρωθυπουργού της χώρας μας, αυτού του κατά 25% Έλληνα που ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος.
Εις μνήμην του ήρωα, λοιπόν, του Λοχία Πεζικού Παπανδρέου Νικόλαου οφείλουμε όλοι οι Έλληνες να σκύψουμε το κεφάλι και με ταπεινότητα να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για τη τεράστια υπόθεση της σωτηρίας της πατρίδας μας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Το λόγο έχει ο κ. Πολύβιος Ζησιμόπουλος, Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης, για πέντε λεπτά.
ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, η θέση της Κυβέρνησης είναι πως πρέπει να γίνει συστηματική προετοιμασία και διαπραγμάτευση για την ανακήρυξη και οριοθέτηση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών οργανισμών. Αυτό είναι από μία άποψη κατανοητό.
Η άσκηση, όμως, των δικαιωμάτων που προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο δεν γίνεται σε ιδανικές συνθήκες ούτε συνθήκες εργαστηρίου, αλλά σε ένα πλαίσιο ρεαλιστικών δεδομένων που καθορίζονται από ένα και μόνο παράγοντα, την ισχύ, τη δύναμη. Επομένως, είναι βέβαιο πως αν στηριχτούμε μόνο στο διεθνές δίκαιο, το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν θα έχει αίσια έκβαση για τα εθνικά θέματα.
Εάν η ελληνική Κυβέρνηση πιστεύει ότι από μόνο του το γεγονός πως μας καλύπτει το διεθνές δίκαιο αρκεί για να αναχαιτίσει την αμφισβήτηση των όποιων δικαιωμάτων μας από την Τουρκία, τότε πάσχει από ουτοπικό ιδεαλισμό. Εάν η Τουρκία δεν συγκρατηθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να σπεύσει η Διεθνής Κοινότητα να τη συνετίσει. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Να δοθεί σημασία σε αυτές, όχι γενικά και αόριστα αλλά συγκεκριμένα.
Πρέπει οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να είναι σε θέση να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα νησιωτικά, ηπειρωτικά εδάφη αλλά και τις θαλάσσιες ζώνες αυτών. Πρέπει να γίνει κατανοητό από την πλευρά μας πως όσες υποχωρήσεις και αν κάνουμε, όσες φορές και αν παραχωρήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα δεν θα ικανοποιήσουμε τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της Τουρκίας. Σε όποιο συμβιβασμό και αν προχωρήσουμε με τη γείτονα χώρα, αυτή ποτέ δεν πρόκειται να πάψει να αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Η Τουρκία επιδιώκει πάντοτε, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, να μας οδηγεί σε περαιτέρω υποχωρήσεις. Ο παράγοντας που θα μας επιτρέψει να ασκήσουμε χωρίς κωλύματα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι η στρατιωτική ισχύ. Μόνο με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις εξασφαλίζεται η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και εν προκειμένω η κήρυξη και η εκμετάλλευση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Ποια είναι, όμως, σήμερα η κατάσταση στο στρατηγικό κομμάτι στις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας; Πώς διαμορφώνεται το σημερινό ισοζύγιο δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών;
Δυστυχώς, εδώ και μερικά χρόνια το ισοζύγιο δυνάμεων έχει γείρει εις βάρος της χώρας μας και υπέρ της Τουρκίας. Από τη μια πλευρά έχουμε μία Τουρκία που διατηρεί μία σαφώς επιθετική διάταξη εναντίον μας με πλήρως επανδρωμένες δυνάμεις. Ενισχύεται συνεχώς με νέα οπλικά συστήματα ενώ αναβαθμίζει τα ήδη υπάρχοντα. Προμηθεύεται μέσα που θα της επιτρέψουν σε μία ενδεχόμενη σύρραξη να διαβεί ταχύτατα το φυσικό εμπόδιο του ποταμού Έβρου και προχωρά σε ασκήσεις κατάληψης νήσων.
Έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια μια σημαντική πολεμική βιομηχανία και ήδη καλύπτει σημαντικό ποσοστό των αναγκών της από την εγχώρια παραγωγή. Προχωρεί μάλιστα σε εξαγωγές στρατιωτικού υλικού σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. Για το 2011 οι εξαγωγές στρατιωτικού υλικού της γείτονας χώρας ξεπέρασαν σε αξία το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα εδώ και χρόνια ακολουθεί μία πολιτική υποβάθμισης των Ενόπλων Δυνάμεών της.
Οι μονάδες του Ελληνικού Στρατού πάσχουν έντονα από ελλιπή επάνδρωση. Οι προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών έχουν παγώσει εδώ και χρόνια, ενώ η πολυσυζητημένη αύξηση της στρατιωτικής θητείας έχει μείνει μόνο στα χαρτιά. Κλείνουν στρατόπεδα στρατηγικής σημασίας, οπλικά συστήματα αποσύρονται χωρίς να αντικαθίστανται και δεν προχωρούν οι απαραίτητες αναβαθμίσεις παλαιότερων συστημάτων.
Η αλλεπάλληλη μείωση του εισοδήματος του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και η γενικότερη απαξίωσή τους ως θεσμού από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, έχει οδηγήσει στην κατακόρυφη πτώση του ηθικού των αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών του Ελληνικού Στρατού.
Όλοι αυτή η κατάσταση έχει μειώσει σημαντικά την επιχειρησιακή ικανότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Για ελληνική πολεμική βιομηχανία δεν μπορεί να γίνει καν λόγος. Οι μοναδικές εταιρείες πολεμικού υλικού, η ΕΛΒΟ και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, οδηγούνται εδώ και χρόνια σε απαξίωση και ήδη δρομολογείται το ξεπούλημά τους σε ιδιώτες.
Απαιτείται άμεση αλλαγή πολιτικής όσον αφορά την εθνική άμυνα. Δεν μπορούμε να συζητάμε για Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν πρέπει να συνεχίσει η πολιτική μείωσης των κονδυλίων για την άμυνα. Πρέπει να αυξηθεί η επάνδρωση των μονάδων του Ελληνικού Στρατού, να αναβαθμιστεί το ήδη υπάρχον πολεμικό υλικό και να γίνουν οι απαραίτητες προμήθειες σε νέο υλικό όπου αυτό απαιτείται.
Το εισόδημα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να αποκατασταθεί και να γίνουν όλες εκείνες οι κινήσεις για να αποκτήσουν πάλι το απαραίτητο υψηλό ηθικό. Καμιά άλλη περικοπή στους φρουρούς της εθνικής μας κυριαρχίας. Πρέπει να προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας δυναμικής εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας, που θα στηρίζει και θα προμηθεύει με υλικό τον Ελληνικό Στρατό και -γιατί όχι;- να εξάγει το πολεμικό υλικό, συμβάλλοντας έτσι στην ευρύτερη ανάπτυξη της χώρας μας.
Θα ήθελα να σταθώ και λίγο στο θέμα των συμμαχιών. Κατ’ αρχήν, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως καμιά συμμαχική ομπρέλα δεν καλύπτει τη χώρα μας από τη συγκεκριμένη απειλή της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ δεν επεμβαίνει σε περίπτωση σύγκρουσης δύο μελών της συμμαχίας, ενώ από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί αμυντικό σύμφωνο. Σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας εναντίον της χώρας μας η κοινοτική αλληλεγγύη των εταίρων μας θα περιοριστεί στην πολιτική και φραστική στήριξη.
Το ζήτημα είναι πως χωρίς στρατιωτική ισχύ δεν υπάρχει πολιτική συμμαχιών. Η χώρα μας εδώ και χρόνια προσπαθεί να ασκήσει πολιτική, βασιζόμενη μόνο στο Διεθνές Δίκαιο. Ασκώντας τέτοια πολιτική, είναι εύκολο να βρει συνηγόρους, αλλά όχι συμμάχους. Επειδή, όμως, οι διεθνείς διαφορές δεν λύνονται στο πεδίο του δικαίου, αλλά στο πεδίο της ισορροπίας ισχύος, δεν χρειαζόμαστε συνηγόρους, αλλά συμμάχους και συμμάχους μπορούμε να βρούμε μόνο ασκώντας πολιτική ισχύος. Όταν είσαι ανύπαρκτος από άποψη ισχύος, δεν μπορείς να βρεις συμμάχους. Και να συνάψεις συμμαχίες κάτω από τέτοιες συνθήκες, αυτές θα έχουν χαρακτήρα υποτέλειας σε ξένες δυνάμεις και δεν θα εξυπηρετούν σε καμία περίπτωση τα εθνικά συμφέροντα.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο γεγονός πως η περίφημη Τρόικα έχει λόγο στα ζητήματα εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης και εξωτερικών, έχοντας πρόσβαση και ασκώντας έλεγχο στα αντίστοιχα Υπουργεία.
Κύριε Πρόεδρε, μια σοβαρή χώρα, ένα κυρίαρχο κράτος δεν θα επέτρεπε σε ξένους επιτρόπους να πατήσουν πόδι σε κανένα απ’ αυτά τα Υπουργεία, δηλαδή, σε Υπουργεία που αφορούν θεμελιώδεις λειτουργίες του κράτους. Την ώρα της οικονομικής κρίσης, της ύφεσης, της κατάρρευσης του κοινωνικού ιστού, οι Ένοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών είναι οι πρώτες που πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν και όχι το αντίθετο. Τώρα παρά οποτεδήποτε άλλοτε είναι που οι εσωτερικοί διασπαστές, οι εξωτερικοί εχθροί θα κινηθούν για την αμφισβήτηση και προσβολή της εθνικής μας κυριαρχίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Παναγιώτης Ηλιόπουλος έχει το λόγο, για πέντε λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι κοινός τόπος ότι για την επανεκκίνηση της οικονομίας θα χρειαστούν επενδύσεις που θα φέρουν επανέναρξη της παραγωγής και κατ’ επέκταση, πρωτογενές πλεόνασμα που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας, ώστε να εξέλθει από την κρίση την οποία βιώνει.
Μετά την οριοθέτηση της ΑΟΖ και τις διπλωματικές κινήσεις που απαιτείται να πράξει η χώρα μας, η αξιοποίηση και εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της μπορεί να αποφέρει τεράστια έσοδα στον Κρατικό Προϋπολογισμό της. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει δυνατότητα για άμεση άντληση κεφαλαίων ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ, με την έκδοση εταιρικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας με την εγγύηση της κρατικής εταιρείας η οποία θα έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των οικοπέδων. Αυτά τα άμεσα έσοδα θα πρέπει εξ ολοκλήρου να διοχετευθούν στην πρωτογενή παραγωγή, τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Παράδειγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί η Νορβηγία, η οποία το σύνολο των εσόδων από τα πετρέλαιά της το διαθέτει στον ασφαλιστικό της φορέα, ο οποίος με τη σειρά του επενδύει το ποσό για μεγαλύτερα οφέλη προς τους ασφαλισμένους και έτσι, έχει ήδη εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά του για δεκάδες χρόνια από σήμερα.
Ο δικός μας στόχος, όμως, πρέπει να είναι η επιστροφή της χώρας μας σε πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητο κράτος, αν δεν καλύπτονται ούτε οι βασικές ανάγκες των πολιτών του, όπως η τροφή και η στέγαση.
Πρέπει να στηρίξουμε, επιδοτώντας τους, τους νέους μας, ώστε να γυρίσουν στην ύπαιθρο. Πρέπει να στηρίξουμε τα πρώτα τους βήματα παραχωρώντας τους για μεγάλο χρονικό διάστημα ικανές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αλλά και όλα τα απαραίτητα εφόδια που θα χρειαστούν τα πρώτα δύο με τρία χρόνια που δεν θα υπάρχει παραγωγή. Σαφώς, μέσα στους όρους υπαγωγής στο πρόγραμμα θα είναι η μη απασχόληση αλλοδαπών.
Με μία τέτοια κίνηση πετυχαίνουμε, ταυτόχρονα, πολλά οφέλη για το έθνος μας, όπως είναι η μείωση της ανεργίας και η αποκέντρωση του πληθυσμού της πατρίδας μας. Έχουμε χρέος να ενισχύσουμε την κτηνοτροφική και αλιευτική δύναμη της Ελλάδος μέσω εκσυγχρονισμού των κτηνοτροφικών και αλιευτικών μονάδων και να διευκολύνουμε την αύξηση της υπάρχουσας παραγωγής μέσω χρηματοδοτήσεων με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο στους δικαιούχους.
Η Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργήσει βαριά βιομηχανία με στόχο να αυξήσει το εξαγωγικό της ισοζύγιο και να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είναι απαράδεκτο να βρίσκεται στα πρόθυρα κλεισίματος και να έχει μείνει χωρίς αντικείμενο το ναυπηγείο του Σκαραμαγκά, το οποίο μπορεί να παράγει τα πάντα, ακόμη και αυτοκίνητα και την ίδια ώρα να δίνουμε για ναυπήγηση τα πλοία μας στο εξωτερικό.
Είναι επιτακτική ανάγκη, επίσης, η ίδρυση εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία θα κατασκευάζει και πρωτότυπα ελληνικά οπλικά προϊόντα εξ ολοκλήρου, αλλά και τμήματα εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία θα παράγονται στο εξωτερικό.
Οι βιοτεχνίες πρέπει να ανοίξουν ξανά, ακόμα πιο σύγχρονες γιατί αυτές είναι η ραχοκοκαλιά της μεσαίας επιχειρηματικότητας, που στηρίζει την ελληνική οικονομία. Σίγουρα χρειάζονται εξυγίανση μέσω ειδικών συμβούλων και επιδοτήσεις για το άνοιγμα νέων.
Τέλος, θα ήθελα να προτείνω τη δημιουργία από το μηδέν ενός πάρκου, που θα φιλοξενήσει εταιρείες υψηλής τεχνολογίας τύπου Silicon Valley, οι οποίες παράγουν πολύ μεγάλη υπεραξία και στο μεγαλύτερο μέρος τους τα έσοδά τους προέρχονται από το εξωτερικό. Αυτό το πάρκο μπορεί να δημιουργηθεί έξω από μία μεγάλη πόλη και να αποτελέσει κοιτίδα τεχνολογίας και ανάπτυξης.
Για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν οι παραπάνω επενδύσεις, θα πρέπει να υπάρχει ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, το οποίο δεν θα αλλάζει κάθε τρεις με τέσσερις μήνες ανάλογα με τα κέφια του εκάστοτε Υπουργού και ένα φιλικό περιβάλλον επιχειρηματικότητας μακριά από τις αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας του κράτους-«τέρατος», που έχει αναπτυχθεί από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Πρέπει, λοιπόν, με λίγα λόγια με τις επενδύσεις από τα κεφάλαια που θα αντληθούν από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων να κρατήσουμε τη νεολαία στην πατρίδα μας και να της δώσουμε κίνητρα, ώστε να δώσει λύση στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, αλλά και να μεγαλουργήσει στον εργασιακό τομέα.
Πρέπει να δημιουργήσουμε εκατοντάδες διαφορετικές θέσεις εργασίας, που θα καλύπτουν όλο το φάσμα του εργατικού δυναμικού και να βάλουμε μπρος την εθνική μας παραγωγή σε όλους τους τομείς της. Ο πλούτος μας είναι το έμψυχο δυναμικό μας. Ας μην το θυσιάσουμε και αυτό στο βωμό της κρίσης.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Εμείς ευχαριστούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού ξεναγήθηκαν στην έκθεση της Αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, σαράντα οχτώ μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί συνοδοί από το 11ο Γυμνάσιο Νικαίας «Γιάννης Ρίτσος», από το 2ο τμήμα.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο κ. Αρτέμιος Ματθαιόπουλος, Βουλευτής Σερρών, για πέντε λεπτά.
ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Εδώ και τριάντα χρόνια η χώρα μας εμμένει στην άποψη ότι μοναδική διαφορά με την Τουρκία αποτελεί η νομικής φύσεως οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, έχει προ πολλού ξεπεράσει την άποψη αυτή και η ελληνική πλευρά θα έπρεπε πλέον να μιλάει για οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, πρώτον, επειδή το δίκαιο της θάλασσας έχει υποκαταστήσει την παρωχημένη γεωλογική έννοια της ΑΟΖ και, δεύτερον, επειδή το διεθνές δίκαιο προβλέπει ρητά ότι νησιά που κατοικούνται και έχουν οικονομική δραστηριότητα δικαιούνται αποκλειστικής οικονομική ζώνης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές.
Αυτό σημαίνει πως το Καστελόριζο, κομβικής σημασίας περιοχή για την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ, δικαιούται ΑΟΖ. Αυτό αναβαθμίζει άμεσα τη διαπραγματευτική μας ισχύ στο σχετικό ζήτημα, με την Τουρκία να μη δύναται να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας.
Η σημασία, μάλιστα, ανακήρυξης της ΑΟΖ αποτυπώνεται στη δήλωση του πρώην Αρχηγού του Τουρκικού Ναυτικού Μετίν Ατάτς, ο οποίος επί λέξει ανέφερε τον Οκτώβριο του 2008: «Εκτιμώ ότι η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών, συγκρούσεων, επειδή προσεχώς θα αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία. Λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου που διαθέτει θα μετατραπεί σε ένα δεύτερο Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει».
Ας περάσουμε, όμως, από τον Οκτώβριο του 2008 και ας επανέλθουμε στον Οκτώβριο του 2012, για να μελετήσουμε τα δεδομένα που έχουν προκύψει υπό μία σκοπιά της γεωπολιτικής, της επιστήμης δηλαδή που αντιλαμβάνεται το κράτος ως μία ζώσα πραγματικότητα και οντότητα.
Κατ’ αρχάς, όλα τα νησιά της Μεσογείου ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια, η μεγαλύτερη έκταση της Μεσογείου αποτελεί τμήμα της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, η ιδιότητα της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνεκτικής την καθιστά ιδιαιτέρως πρόσφορη για αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δεδομένης και της πάγιας αναζήτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανεξάρτητη πηγή ενέργειας, η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την υπάρχουσα κατάσταση προς όφελός της.
Θα πρέπει να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της ΑΟΖ αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια, αλλά να δώσουμε τη δέουσα βαρύτητα και στη γεωπολιτική της διάσταση. Δεν είναι καθόλου τυχαία η προσεχής ένταξη στα μέσα του 2013 της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η Κροατία διαθέτει τη μεγαλύτερη ΑΟΖ από όλες τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Με λίγα λόγια, χρειάζονται απλοί και κατάλληλοι χειρισμοί και η κατάλληλη χρήση του όπλου της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ανεπιφύλαχτη στήριξη των εταίρων μας στη χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ.
Εξάλλου, η θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και οι σχετικές συμφωνίες με Αίγυπτο, Λίβανο και Ισραήλ δείχνουν το δρόμο.
Οι κατάλληλες συνθήκες υφίστανται και το μόνο που λείπει είναι μία τολμηρή ηγεσία για να τις εκμεταλλευτεί και να στείλει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα της ελληνικής ενεργειακής αφύπνισης.
Ως προς την Τουρκία, την κύρια αιτία της ελληνικής αδράνειας, έχοντας αναγάγει προ πολλού το νεοοθωμανισμό σε βασικό δόγμα της εξωτερικής πολιτικής, εξακολουθεί να αγνοεί τις επιταγές του διεθνούς δικαίου, οι οποίες εξάλλου δεν συμβαδίζουν με τις επεκτατικές της βλέψεις.
Παρ’ όλα αυτά, όπως περίτρανα απέδειξε η περίπτωση της Κύπρου, η Τουρκία δεν είναι σε θέση να επιβάλλει με τρόπο δυναμικό τα συμφέροντά της, όταν βρεθεί ενώπιον σοβαρών, αποφασισμένων κρατών με σωστά σχεδιασμένη γεωστρατηγική πολιτική και μελετημένες κινήσεις.
Επομένως, θα πρέπει να αντιληφθούμε πως όσο κωλυσιεργούμε στην έναρξη των διαδικασιών οριοθέτησης της ΑΟΖ τόσο αυξάνει και ο κίνδυνος να βρεθούμε μελλοντικά ενώπιον δυσάρεστων εξελίξεων. Και ο λόγος είναι απλός. Γεωστρατηγικά και τοπογραφικά η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους ανταγωνιστές μας. Προτιμούν να απέχουμε από τη θέσπισή της και να μη συμπράξουμε σε διακρατικές συμφωνίες, γιατί η αδράνειά μας αυτή θα τους παρέχει το απαραίτητο πεδίο κινήσεων σε ένα εντελώς ελεύθερο πλαίσιο. Σε εμάς εναπόκειται να μην τους κάνουμε τη χάρη.
Επειδή η ελληνική Κυβέρνηση προβάλλει ως κύριο κατασταλτικό παράγοντα το casus belli της Τουρκίας, ας δούμε πώς χειρίστηκαν το θέμα αυτό άλλα κράτη, σαφώς κατώτερα από την Ελλάδα και σαφώς κατώτερα από τους ανταγωνιστές τους, όπως ο Ισημερινός και η Ισλανδία. Αναφέρω δύο συγκεκριμένα παραδείγματα.
Στις αρχές του 1970 ο Ισημερινός διεκδίκησε την επέκταση των εθνικών του υδάτων στα διακόσια ναυτικά μίλια. Προχώρησε, μάλιστα, σε κατάσχεση αμερικανικών αλιευτικών που δραστηριοποιούνταν στην επίμαχη περιοχή και υποχρέωσε τις ΗΠΑ να πληρώσουν βαριά πρόστιμα για καταπάτηση περιοχής εθνικής κυριαρχίας.
Ένα άλλο παράδειγμα αδύναμης χώρας που ύψωσε το ανάστημά της σε ένα ισχυρό κράτος ως προς την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι ο λεγόμενος «Πόλεμος του Μπακαλιάρου». Η Ισλανδία, παρ’ ότι είχε ήδη εμπλακεί σε δύο ένοπλες συγκρούσεις με τη Μεγάλη Βρετανία με αντικείμενο την επέκταση σε διακόσια ναυτικά μίλια, το 1975 οδήγησε τη Βρετανία σε άλλη μία επτάμηνη σύρραξη. Η Ισλανδία απείλησε μέχρι και με κλείσιμο της βάσης του ΝΑΤΟ που βρίσκονταν επί των εδαφών της και η Βρετανία αναδιπλούμενη υποχώρησε και συμμορφώθηκε με τις ισλανδικές αξιώσεις.
Ο μόνος, λοιπόν, ανασταλτικός παράγοντας είναι η δειλία της Κυβέρνησής σας και όχι η Τουρκία. Αποβάλετε, λοιπόν, τα φοβικά σύνδρομα, αφουγκραστείτε τις απαιτήσεις των καιρών και γίνετε η πρώτη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης που θα προχωρήσει σε μία πραγματικά εθνικά ωφέλιμη κίνηση στρατηγικού χαρακτήρα, γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, η Ελλάδα δεν είναι ούτε Λιχτενστάιν ούτε Άγιος Μαρίνος ούτε καν Μάλτα ή κάποια άλλα ανύπαρκτα κρατίδια στο διεθνή χάρτη.
Με την ανακήρυξη της ΑΟΖ, η αποκλειστική αλιευτική εκμετάλλευση από τον αλιευτικό μας στόλο θα μειώσει τις εισαγωγές στο ελάχιστο. Δηλαδή, θα έχουμε κάνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αυτάρκειας ιχθυοαποθεμάτων, της πρωτογενούς παραγωγής στον τομέα της αλιείας.
Η συγκυβέρνηση έχει ιστορικό καθήκον να ανακηρύξει ΑΟΖ. Όμως, η παθητική στάση έχει στοιχίσει στη χώρα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει για τρία λεπτά ο κ. Ηλίας Παναγιώταρος, Βουλευτής Β΄ Αθήνας.
ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα κράτος για να θεωρείται σοβαρό και κυρίαρχο και όχι προτεκτοράτο, θα πρέπει να διαφυλάττει και να εκμεταλλεύεται τα συμφέροντά του καθ’ οιονδήποτε τρόπο και με όσα μέσα διαθέτει.
Δυστυχώς, στην περίπτωση της πατρίδας μας παρατηρούμε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπάρχει μια σταθερή μειοδοτική πολιτική υπαναχώρησης σε όλα τα εθνικά ζητήματα και στις παραμέτρους τους. Ενώ με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας μπορούμε να ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας για αύξηση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα μίλια και να καθοριστεί η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, εμείς δεν κάνουμε απολύτως τίποτα και υπάρχει συνεχής υπαναχωρητική, ραγιάδικη, προδοτική στάση όλων των κυβερνήσεων από το ’90 και μετά και ειδικότερα στις μέρες μας.
Η έλλειψη αποφασιστικότητας και η ολιγωρία των αρμόδιων στην τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει από τις προαναφερθείσες κυβερνήσεις έχει σαν αποτέλεσμα να είμαστε υποτελείς στους Τροϊκανούς και στους πάσης φύσεως τραπεζίτες εγχώριους και αλλοδαπούς και ειδικότερα η σημερινή συγκυβέρνηση να αδυνατεί να ασκήσει τα νόμιμα και αναφαίρετα δικαιώματά της που θα έδιναν πνοή και προοπτική στην πραγματική οικονομία της πατρίδας μας.
Αν από το 1994 είχαμε ασκήσει το κυριαρχικό μας δικαίωμα που συνίσταται στην αύξηση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα ναυτικά μίλια, αν δεν υπήρχαν οι παράλογες περιπτώσεις διεκδικήσεων από τους γείτονές μας, όπως στην περίπτωση των Ιμίων το 1996, όπου δυστυχώς στην ηγεσία της χώρας βρίσκονταν κάποιοι στην καλύτερη των περιπτώσεων «προδότες», κάποια «ανθρωπάκια» που ευχαριστούσαν τους Αμερικανούς και κάποιοι ευτραφείς Υπουργοί οι οποίοι έλεγαν ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας και αν δεν συνεχιζόταν μέχρι τις ημέρες μας αυτή η τραγική κατάσταση όπου οι διεκδικήσεις των γειτόνων μας έχουν φτάσει να αμφισβητούν αυτή τη στιγμή μέχρι και το Καστελόριζο –με προφανέστατους λόγους- τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Και φυσικά, αν δεν υπήρχε και η σημερινή Κυβέρνηση με τον Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά που προεκλογικά διατυμπάνιζε την ΑΟΖ -ήταν στη δέκατη όγδοη θέση του εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση που θα μπορούσε να καλύψει και τα επόμενα δεκαεπτά, αλλά φυσικά δεν έχει τηρήσει κανένα από τα δεκαεπτά- ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Αντ’ αυτού, δεν ευχαρίστησαμε μόνο τους Αμερικανούς, αλλά η σημερινή Κυβέρνηση έχει ευχαριστήσει τους πάντες, όπως τους δανειστές μας, τους τραπεζίτες και όλους όσους επιβουλεύονται την πατρίδα μας.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Είναι επιτακτική ανάγκη ο καθορισμός, ο τεμαχισμός σε οικόπεδα και η άμεση έναρξη εξορύξεων της ελληνικής ΑΟΖ για προφανέστατους οικονομικούς λόγους που θα μπορέσουν να δώσουν τα αναγκαία σ’ αυτή τη χώρα, προκειμένου να μπορέσει να καλύψει τρύπες και να λειτουργήσει στοιχειωδώς, αν όχι σε όλα τα τμήματα του κράτους, σε κάποια επίμαχα ζωτικής σημασίας. Μιλάμε για χιλιάδες θέσεις εργασίας στις κατασκευές των πλωτών πύργων και των παραπλεύρων έργων υποδομών. Η ναυτιλία θα ωφεληθεί πολλαπλά και θα αυξηθεί η ζήτηση σε πλοία πάσης φύσεως, όπως σε πλοία μεταφοράς, ρυμουλκά και υδροφόρες μεταφοράς αργού πετρελαίου.
Επίσης, τα νησιά που θα βρίσκονται κοντά σε αυτά τα οικόπεδα στα οποία θα γίνεται εκμετάλλευση, θα αποκτήσουν ένα επιπλέον πολύ μεγάλο οικονομικό έσοδο, γιατί θα υπάρχει έντονη κινητικότητα δώδεκα μήνες το χρόνο κι όχι μόνο τρεις μήνες το καλοκαίρι, την τουριστική σεζόν.
Πάνω απ’ όλα, η χώρα θα ωφεληθεί από τα τεράστια κέρδη από την πώληση αυτών των προϊόντων, θα ωφεληθεί από το αδιαμφισβήτητο γεγονός του ότι η Ελλάδα θα μπει στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη, με όσα αυτό συνεπάγεται, όπως παραδείγματος χάριν έκανε η μικρή Κύπρος, όπου η θέση της στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα έχει αναβαθμιστεί σημαντικά και πολύ σύντομα θα δρέψει και τους πρώτους καρπούς των προσεγμένων ενεργειών του αειμνήστου Προέδρου της Τάσου Παπαδόπουλου.
Θα μπορούσε από τα κέρδη των διαφόρων εξορύξεων να γίνει επανεκκίνηση του κράτους. Θα μπορούσαν να γίνουν πολλά, αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν κυβερνήσεις με σθένος, με πυγμή και ηγέτες. Όχι ηγέτες σαν τον Γεώργιο Παπανδρέου που πάλι σήμερα ζήτησε ολιγοήμερη άδεια λες και ήταν ποτέ εδώ τρεις μήνες. Έχει εξαφανιστεί, τρεις φορές έχει έρθει όλες κι όλες. Θα μπορούσε στο Καστελόριζο όχι να βάζει την Ελλάδα στη μέγγενη της τρόικας, αλλά να αναγγέλλει την έναρξη της Ελληνικής ΑΟΖ. Όχι σαν τον κ. Βενιζέλο που θα δώσει σύντομα λόγο στη δικαιοσύνη ό,τι και να γίνει. Να θυμηθούμε και μια πολύ μικρή ιστορία του ’85 που έχει άμεση σχέση με τώρα. Τότε που ψήφιζαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Σαρτζετάκη με χρωματιστά ψηφοδέλτια για να ξεχωρίζουνε το «ΝΑΙ» από το «ΌΧΙ» με μια κάλπη που φαινόταν ποιος ρίχνει τι και επειδή δεν τους έβγαιναν τα κουκιά, έβαλαν να ψηφίσει και ο Πρόεδρος της Βουλής και ζητούσαν τότε γνώμες. Τότε εμφανίστηκε από το πουθενά ένας έγκριτος Συνταγματολόγος, ο κ. Βενιζέλος, που δεν τον ήξερε κανείς. Αυτόν παρουσίαζε το τότε ΠΑΣΟΚ. Να οι επιταγές που ξεπληρώνονται τώρα, Υπουργεία, ιστορίες κ.λπ.. Αυτά είναι. Αλλά η ικανότητα του φάνηκε. Ό,τι πήρε, το διέλυσε σε ελάχιστο χρόνο.
Δυστυχώς, απ’ ό,τι φαίνεται, την ανακήρυξη της ΑΟΖ θα την κάνει η Χρυσή Αυγή όταν θα έρθει στην εξουσία κι αυτό θα γίνει πολύ σύντομα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προς ενημέρωση του Σώματος και ειδικά των ομιλητών οι οποίοι προηγήθηκαν, σας αναφέρω το άρθρο 77 του Κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων, το οποίο μιλάει για ανάρμοστη συμπεριφορά.
Θα υπενθυμίσω στους συναδέλφους της Χρυσής Αυγής, σήμερα που μιλάνε κι έχουν την επερώτηση, ότι ανάρμοστη συμπεριφορά αποτελούν η χρησιμοποίηση προσβλητικών εκφράσεων κατά της τιμής και της υπόληψης του Προέδρου της Δημοκρατίας, των μελών της Βουλής, του Προεδρείου και των μελών της Κυβέρνησης, η καταφρόνηση του Συντάγματος και των πολιτειακών θεσμών με λόγια ή έργα. Επειδή, λοιπόν, σήμερα οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται κατά την επερώτηση είναι πάρα πολύ σκληρές και προσβλητικές για ανθρώπους οι οποίοι απουσιάζουν από το Κοινοβούλιο, θα σας παρακαλούσα πάρα πολύ, κύριε Κασιδιάρη, κύριε Παππά, να τηρηθεί ο Κανονισμός της Βουλής.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Ας έρθουν εδώ. Δεν τους βλέπει κανείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Σας είπα τι λέει ο Κανονισμός της Βουλής το άρθρο 77.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Δικαιούστε να μας βάλετε πρόστιμο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Επαναλαμβάνω, σας λέω τι αναφέρει το άρθρο 77 του Κανονισμού.
Ο κ. Μανιάτης έχει ζητήσει το λόγο.
Έχετε το λόγο για ένα λεπτό, κύριε Μανιάτη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην Ολομέλεια πριν λίγα λεπτά γίναμε μάρτυρες εκτόξευσης φασιστικών, λεκτικών σκουπιδιών, ανάξιων οποιουδήποτε σχολιασμού.
Όταν θα έρθει η σειρά μου να τοποθετηθώ ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ θα αποδείξω ποια παράταξη και ποιοι ηγέτες υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται τα εθνικά συμφέροντα και ποιοι χρησιμοποιούν τα εθνικά συμφέροντα μόνο για να υφαρπάξουν ψήφους απελπισμένων συνελλήνων.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Ποιος τους απέλπισε τους συνέλληνες;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Ο κ. Μίχος έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, θα ξεκινήσω την ομιλία μου με μια πρόσφατη δήλωση ενός αξιωματούχου του κ. Γκιόκη Μοράτωφ στο ελληνικό περιοδικό «Crash» τον Ιούλιο του 2012. Ο συγκεκριμένος είναι Αντιπρόεδρος του κρατικού Οργανισμού Διεθνούς Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας. Δήλωσε: «Η Ελλάδα έχει τόσο πετρέλαιο όσο έχει ο Κόλπος του Μεξικού. Έχουμε εδώ και χρόνια στα χέρια μας φωτογραφίες από δορυφόρο που το αποδεικνύουν». Και συμπληρώνει: «Έχουμε τους επιστήμονες και τις εταιρίες να σας στηρίξουν στις εξόρυξη των υδρογονανθράκων. Η απόφαση είναι δική σας».
Βεβαίως εμείς δεν θα βασιστούμε απόλυτα στα λεγόμενα του συγκεκριμένου ανθρώπου, διότι είναι σίγουρο ότι από την πλευρά του κοιτάει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της δικής του χώρας. Παίρνουμε, όμως, αφορμή από τα παραπάνω για να σας ρωτήσουμε το εξής: Ποιες ενέργειες έχετε κάνει προκειμένου να συνεργαστούμε και να πάρουμε βοήθεια από τους Ρώσους στο θέμα των ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων; Διότι από όσο έχει υποπέσει στην αντίληψή μας, κάποια μέλη της Κυβέρνησης φοβούνται να πουν και τη λέξη Ρωσία.
Ο μόνος τρόπος για να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι να εκμεταλλευτούμε τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για να αποσπάσουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για τη χώρα μας. Διότι είναι αλήθεια ότι τόσα χρόνια τι καλό είδαμε από τους συμμάχους μας; Το μόνο που κάνανε ήταν να μας ρουφήξουν το αίμα και μάλιστα όχι μόνο δεν κερδίσαμε, αλλά χάσαμε και κεκτημένα δικαιώματα.
Επειδή αναφέρθηκα στη Ρωσία που είναι μια χώρα πιο δυνατή από τη δική μας, θα ήθελα να αναφερθώ και στις διαπραγματεύσεις που γίνονται με μια χώρα μικρότερη από την Ελλάδα, όπως είναι η Αλβανία.
Είναι γνωστό ότι το 2009 οι Αλβανοί αναγκάστηκαν να υπογράψουν μια Συμφωνία για οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων προκειμένου να τους δώσουμε το οκ για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόλις έκαναν τη δουλειά τους, το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανίας αποφάσισε την ακύρωση της Συμφωνίας. Για μια ακόμη φορά είχαμε μηδέν εις το πηλίκο.
Τώρα μαθαίνουμε από δημοσιεύματα ότι η Αλβανία πιέζει τη χώρα μας να επιτρέψει τη διέλευση μέσω Ελλάδος του αγωγού φυσικού αερίου που θα διασχίζει την Αδριατική και θα τροφοδοτεί με φυσικό αέριο την Αλβανία. Για να το πετύχει αυτό αφήνει υποσχέσεις στη χώρα μας ότι αφού υπογράψουμε για τον αγωγό, θα δεχθεί να επικυρώσει τη Συμφωνία για ΑΟΖ μαζί μας.
Ελπίζουμε ότι η Κυβέρνηση σας θα φροντίσει να «δέσει» καλά αυτή τη φορά την υπόθεση της ΑΟΖ με την Αλβανία και δεν θα πέσει πάλι θύμα της πονηριάς των Αλβανών, οι οποίοι όπως ξέρουμε έχουν υπογράψει πολλές συμφωνίες με την Τουρκία, τις οποίες και τηρούν.
Επειδή μας χαρακτηρίζετε ανεύθυνους που ζητάμε να ανακηρύξει μονομερώς η Ελλάδα ΑΟΖ, θα επικαλεστώ για το τέλος τις δηλώσεις δυο πολύ γνωστών Ελλήνων επιστημόνων που ασχολούνται με το θέμα της ΑΟΖ και μάλιστα συμμετέχουν σε ανεπίσημη επιτροπή που έχει συστήσει η Κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα. Αναφέρομαι στο Νίκο Λυγερό και τον καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Αντώνη Φώσκολο, οι οποίοι τον Αύγουστο του 2012 έδωσαν συνέντευξη στο περιοδικό Επίκαιρα και τοποθετήθηκαν ανοικτά υπέρ της άμεσης ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα, δηλώνοντας κατά λέξη για τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις: «Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη να ακούει κότες να φωνάζουν για τους κινδύνους. Τις έχει βαρεθεί και βλέπει τα αποτελέσματα της δράσης τους».
Πραγματικά θέλουμε να μας πείτε αν και αυτούς τους επιστήμονες τους θεωρείτε ανεύθυνους.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προφανώς θα μπορούσα να απαντήσω σε πολλά από τα σχόλια που ακούστηκαν νωρίτερα. Οκτώ χρόνια όμως τώρα υπηρετώντας τον κοινοβουλευτικό θεσμό, υποστηρίζω πως ένας από τους σοβαρούς λόγους υποβάθμισης όσων γίνονται, όσων ακούγονται σε αυτή την Αίθουσα ή και της εικόνας που δημιουργείται, είναι η πρακτική να μεταφέρουμε τη συζήτηση σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο από αυτό που κάθε φορά η Ημερήσια Διάταξη προβλέπει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ)
Βεβαίως και είναι ένα ελεύθερο βήμα το Βήμα του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ελεύθερο στην έκφραση, στην κατάθεση, στην καταγραφή απόψεων. Ωστόσο αν κάθε φορά σε κάθε περίπτωση ανακαλύπτουμε και όλα τα ζητήματα τα οποία μπορούν να αφορούν το εσωτερικό ή το εξωτερικό της χώρας, η συζήτηση επί της ουσίας σπάνια γίνεται.
Θα προσπαθήσω λοιπόν καταρχήν να μείνω στη συζήτηση της Ημερήσιας Διάτασης και βεβαίως εάν χρειαστεί θα πούμε και τα ιδιαίτερα.
Η Ελλάδα όπως όλοι γνωρίζουμε παραμένει ένας σημαντικός και αναγνωρισμένος παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας σε ένα εξαιρετικά ρευστό γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Πριν κατέλθω του Βήματος, συνάδελφος απείλησε ότι αν κατέβω στην εκλογική μου περιφέρεια θα προπηλακισθώ. Εγώ, κύριε Πρόεδρε, είμαι εκλεγμένος Βουλευτής από τον ελληνικό λαό. Δεν φοβάμαι! Όπως κατέβαινα, θα κατέβω και σήμερα και θα κατεβαίνω και κάθε φορά που μπορώ στην εκλογική μου περιφέρεια. Όποιος θέλει να απειλήσει εκλεγμένο Βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου, θα αναλάβει και τις ευθύνες του.
Εγώ δηλώνω ότι θα συνεχίσω με την ίδια συχνότητα που το έκανα στο παρελθόν, παρά τις απειλές που ακούστηκαν από τη Χρυσή Αυγή σε βάρος μου προσωπικά εδώ, να κατεβαίνω και να συνομιλώ με τους ανθρώπους της Αργολίδας.
Αυτό θέλω να γραφτεί με σαφήνεια, να είναι ξεκάθαρο και να είναι σαφές ότι δεν φοβάμαι. Είμαι όρθιος, θα συνεχίσω να είμαι όρθιος και θα κρατηθώ μέχρι τέλους όρθιος, όχι μόνο εγώ αλλά όλοι οι Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου που σέβονται στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές.
Θέλω να πω και ένα δεύτερο, επειδή ελέχθη κάτι από το συνάδελφο κ. Μαριά, ελπίζω -είμαι βέβαιος- εκ παραδρομής. Έχει να κάνει με τη δημόσια συζήτηση των τελευταίων ημερών σχετικά με το πού θα πάνε τα λεφτά από τα πετρέλαια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μανιάτη..
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Απαντώ με μια φράση. Καταθέσαμε πρόταση νόμου οι τριάντα τρεις Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όλα τα δημόσια έσοδα από τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο θα πάει στο Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών που προτείναμε στην Κυβέρνηση, και ο Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης απεδέχθη την πρότασή μας.
Άρα, σε λίγες εβδομάδες και με νόμο του ελληνικού Κοινοβουλίου όλα τα δημόσια έσοδα από τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες θα πάνε μόνο για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μετά από πρωτοβουλία που αναλάβαμε εμείς ως Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ενώ η πρώτη δήλωσή σας ήταν αναγκαία και γι’ αυτό σας έδωσα το λόγο και νομίζω ότι κανείς σ’ αυτήν την Αίθουσα δεν έχει αντίρρηση για τη δήλωση που κάνατε, η δεύτερη ήταν παράβαση του Κανονισμού, την οποία παράβαση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ο κ. Μαριάς για να παραβιάσει και αυτός τον Κανονισμό. Γι’ αυτό και δεν γίνονται παραβάσεις διότι ανοίγει ένα απερίγραπτο γαϊτανάκι.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας παρακαλώ, κύριε Μαριά, θα δώσουμε το λόγο σε όλους τώρα; Θα κάνουμε δηλαδή τον Κανονισμό κόσκινο;
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν είχα διερευνητή εγκεφάλου, κύριε Μαριά, για να δω τι θα πει μετά απ’ αυτά που είπε. Δυστυχώς, δεν έχω και γι’ αυτό δεν παίρνετε το λόγο.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε αναφέρθηκε στο όνομά μου. Να μου δώσετε το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν πρόκειται εν γνώσει μου να παραβιάσω τον Κανονισμό.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Έπρεπε να τον διακόψετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Τον διέκοψα.
Να μην αναγράφονται στα Πρακτικά αυτά που λέει ο κ. Μαριάς.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν υπάρχει προσωπικό.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν σας δίνω το λόγο.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μου ζητάτε το λόγο και απαντώ ότι δεν σας δίνω το λόγο. Είναι πάρα πολύ απλό.
Το λόγο έχει ο κ. Οικονόμου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Η σημερινή επίκαιρη επερώτηση ήταν σαφέστατα χρήσιμη διότι είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα το οποίο πρέπει να απασχολήσει την ελληνική Κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό και να μη μένουμε σε μια συζήτηση μόνο για μέτρα, για οικονομικά προβλήματα γιατί καταλαβαίνετε ότι η συζήτηση περί των κυριαρχικών δικαιωμάτων της ελληνικής πολιτείας αφορά τους πάντες.
Βέβαια, όπως εξελίχθηκε η συζήτηση με αυτόν τον τραγικό τρόπο δείχνει ότι η Χρυσή Αυγή ως πολιτική δύναμη δεν μπορεί να διαχειρισθεί τα κοινοβουλευτικά της δικαιώματα. Είναι αστεία αυτή η εικόνα να αποχωρεί σε δική της επίκαιρη επερώτηση που θα μπορούσε να αρθρώσει το λόγο της, αυτό το λόγο που έχει. Και βέβαια οι απειλές απέναντι σε συναδέλφους, τουλάχιστον από τη Δημοκρατική Αριστερά και εμένα προσωπικά δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές.
Και δεν θα γίνονται ανεκτές, γιατί τον άλλο τον ψήφισαν πεντακόσιες χιλιάδες ή τον άλλον τον ψήφισαν κάποιες άλλες χιλιάδες. Το γεγονός είναι ότι όλοι έχουν το λόγο τους και κανένας δεν θα μπει εδώ μέσα σε μια συζήτηση του πιο μάγκα από τον άλλον. Να τελειώσουν αυτά μέσα στο Κοινοβούλιο.
Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι γενικά όλο το Προεδρείο πλέον έχει την ευθύνη να κρατήσει την κατάσταση έτσι όπως πρέπει και όπως τα παιδιά που είναι σήμερα εδώ πέρα περιμένουν και απαιτούν από τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού να έχουν την εικόνα. Τα προβλήματα είναι τεράστια. Αυτό που είπε ο κ. Δρίτσας είναι ένα γεγονός το οποίο αιωρείται αυτή τη στιγμή πάνω από την Ελληνική Κυβέρνηση και από τον ελληνικό λαό, άρα η εξέλιξη των πραγμάτων δεν είναι δεδομένη. Το λέγαμε εδώ πέρα, το λέγατε και εσείς, αλλά το λέγαμε και εμείς και όλοι το λέμε. Δεν είναι τίποτα σίγουρο. Γίνεται μια συζήτηση, είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή για την ιστορική διαδρομή της χώρας.
Και βέβαια, αν τη σύγκρουση των βουβαλιών την πληρώσουν τα βατράχια, καταλαβαίνετε ποια θα είναι η δυσχερής θέση. Εγώ το έχω πει από αυτό εδώ το Βήμα. Καταλαβαίνετε, βέβαια, αν ένας Υπουργός Οικονομικών και ένας Πρωθυπουργός έχει το δυσάρεστο και θλιβερό έργο και καθήκον να εξαγγείλει περικοπές 5 δισεκατομμυρίων σε έναν Προϋπολογισμό Γενικής Κυβέρνησης 88 δισεκατομμυρίων που ήταν το 2012 για το 2013, ποιο θα είναι το βάρος, η ευθύνη του και οι συνθήκες που θα επικρατήσουν αν θα εξαγγείλει περικοπές 50 δισεκατομμυρίων, κύριε Μαριά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Οικονόμου, ζητώ συγγνώμη για μια μικρή διακοπή τώρα που ηρέμησαν τα πράγματα, προκειμένου να καλωσορίσουμε τα παιδιά που μας παρακολουθούν, διότι θα αποχωρήσουν και δεν θα τα έχουμε χαιρετήσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, σαράντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί από το 19ο Γυμνάσιο Πάτρας.
Η Βουλή τούς καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Θα ήθελα να πω, συμπληρώνοντας, ότι σήμερα ημέρα Παρασκευή υπάρχει Κοινοβουλευτικός Έλεγχος. Απευθύνομαι τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους μαθητές και τις μαθήτριες, γι’ αυτό και η παρουσία των Βουλευτών είναι περιορισμένη, διότι συζητείται εξειδικευμένο θέμα, επίκαιρη επερώτηση που έχει υποβάλει ένα Κόμμα. Αυτή είναι η διαδικασία, διότι από κάθε Κόμμα παίρνει το λόγο ένας.
Συγγνώμη για τη διακοπή, κύριε Οικονόμου, αλλά ήταν απαραίτητη.
Παρακαλώ, συνεχίστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Βέβαια, χρειάζεται, ήταν απαραίτητη, κύριε Πρόεδρε, για να μαθαίνουν τα παιδιά και τη λειτουργία αυτών των διαδικασιών, που φαίνονται στον πολύ κόσμο λίγο δυσνόητες, αλλά έχουν τη λογική τους.
Θα ήθελα να σας πω, κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς, τη θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς, ότι εμείς συμφωνούμε -και είναι και στη βασική μας προγραμματική συγκρότηση- ότι η ΑΟΖ είναι ένα κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας και πρέπει να ασκηθεί. Ως προς αυτό τελείωσε η συζήτηση.
Από εκεί και μετά, πότε, πώς και όλη η διαδικασία είναι στη δική μας ευχέρεια και συμφωνώ απόλυτα με το λόγο σας. Σας άκουσα με πολλή προσοχή. Μιλήσατε με νηφαλιότητα και με σοβαρότητα.
Από εκεί και μετά, λοιπόν, πώς θα λειτουργήσουμε δεν είναι θέμα της πιέσεως πολιτικών δυνάμεων οι οποίες θέλουν να καπηλευτούν αυτές τις εθνικές υποθέσεις ή διαγκωνισμών αντιπολιτευτικού, μικροκομματικού χαρακτήρα του τύπου «το έκανες τώρα;», «το έκανες μετά από μια εβδομάδα;», «το έκανες μετά από ένα μήνα;», για να πούμε «πότε θα το φέρεις το θέμα αυτό, την Τρίτη ή την Πέμπτη;».
Αυτά μακριά. Ξέρετε γιατί; Διότι όσες φορές υπέκυψε η επίσημη Κυβέρνηση της χώρας, η ελληνική πολιτεία σε αυτές τις φωνές, πάντα οδηγηθήκαμε σε πανωλεθρίες, όχι σε ήττες. Θυμίζω το 1897, όπου οι υπερπατριώτες της τότε εποχής έλεγαν να πάμε να κάνουμε τον πόλεμο με την Τουρκία. Χάσαμε πανηγυρικά, ανέτοιμη η χώρα. Επίσης, θυμίζω το 1922 και άλλες τέτοιες αποτυχίες. Άρα, λοιπόν, σύνεση και σοβαρότητα.
Δεύτερον, είναι ανοικτό το θέμα της υφαλοκρηπίδας, κύριε Υπουργέ. Την υφαλοκρηπίδα -και το λέω εδώ, γιατί κάποιοι δεν γνωρίζουν τις τεχνικές ορολογίες και πώς λειτουργούν αυτές οι έννοιες- δεν χρειάζεται να την ανακηρύξεις καν, ως γνωστόν. Είναι απόλυτο κυριαρχικό δικαίωμα. Αφ’ εαυτής υπάρχει η υφαλοκρηπίδα. Υπάρχει κράτος, υπάρχει υφαλοκρηπίδα.
Όμως, είκοσι πέντε-τριάντα χρόνια, κύριε Μαριά -το γνωρίζετε- η μόνιμη συζήτηση είναι τι θα κάνουμε με την υφαλοκρηπίδα, αν θα πάμε το συμφωνητικό με την Τουρκία στη Χάγη.
Ναι, όντως έτσι είναι και όχι γιατί είναι προδότες ή γιατί είναι λιγότερο λεβέντες αυτοί που κυβερνήσανε και κάποιοι άλλοι είναι περισσότερο. Όμως, ξέρετε γιατί έγινε αυτό; Γιατί έχεις απέναντι ένα γείτονα, ο οποίος, εκ των πραγμάτων, είναι κακόπιστος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου επιτρέψετε να έχω το λόγο ακόμη ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ναι, κύριε συνάδελφε, έχετε δύο λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ πολύ.
Δυστυχώς, η χώρα μας έχει απέναντι ένα γείτονα, ο οποίος δεν συνεννοείται.
Εδώ αναφέρατε το πρόβλημα της Λιβύης και είναι γεγονός. Προσέξτε! Είναι μία χώρα, με την οποία θα έπρεπε να ήταν «μέλι-γάλα» οι σχέσεις μας. Κι, όμως, τώρα –που να το πεις και πώς να το πιστέψει κάποιος- κάνει μία ΑΟΖ και βάζει μέσα τη Γαύδο! Προσέξτε! Και πρέπει το θέμα να το χειριστείς με μία λεπτότητα και με μία σοβαρότητα. Με ποιον; Με τη Λιβύη!
Μπορεί να μου πει κάποιος εδώ ή αν ήταν εδώ οι λεβέντες που αποχώρησαν, θα έλεγαν: «Ας στείλουμε και πέντε αποβατικά να τους καθαρίσουμε τους Λίβυους». Δεν είναι και πολλοί, είναι λίγοι. Γιατί όταν είναι πολλοί, είναι πιο προσεκτικοί.
Εδώ, λοιπόν, απέναντι στην Τουρκία πώς θα μιλήσουμε μέσα σε ένα Αιγαίο, αν δεν θέλουμε να παρασύρουμε το λαό και τη χώρα σε μία περιπέτεια άνευ προηγουμένου;
Εγώ, λοιπόν, προτείνω και ως Δημοκρατική Αριστερά να είμαστε σοβαροί, συνετοί, ψύχραιμοι στις κινήσεις μας. Η Κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να διακηρύσσει πρώτον, ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα υπάρχουν και δεύτερον, ότι θα ασκηθούνε όταν η δικιά μας η προσέγγιση σαν Κυβέρνηση και σαν χώρα θα προβλέπει ότι είναι επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού και όχι να τον εμπλέξουμε σε περιπέτειες. Από εκεί και μετά -να μην μπούμε στα τεχνικά, τα είπαν και προηγούμενοι ομιλητές- η διαφοροποίηση σε τεχνικό επίπεδο και νομικό της υφαλοκρηπίδας ή της ΑΟΖ είναι δεδομένη και τη γνωρίζουμε. Αυτοί που πρέπει να τα γνωρίζουν αυτά τα πράγματα, τα γνωρίζουν. Σε τελική ανάλυση είναι πολιτικό το θέμα, δηλαδή πότε θα γίνουν οι κινήσεις.
Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν, κύριε Υπουργέ, σε στιγμές που μπορούν να ωφελήσουν τη χώρα μας. Κατά τη γνώμη μου, η ωφέλεια της χώρας είναι να μην παρασυρθεί σε περιπέτειες και σε καταστάσεις, στις οποίες δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Τα έχουμε ζήσει στο παρελθόν. Αυτή η γενιά –εγώ είμαι σαράντα τεσσάρων χρονών- δεν έχει ζήσει πολέμους και περιπέτειες τέτοιες και αυτό είναι επιτυχία, ότι αυτή η γενιά έχει ζήσει σε ειρήνη τουλάχιστον. Όμως, οι πιο παλαιοί από εμάς έχουν ζήσει τέτοιες περιπέτειες.
Νομίζω ότι είναι υποχρέωση και καθήκον κάθε κυβέρνησης -όχι μόνο αυτής, στην οποία εσείς είστε μέλος- να εξασφαλίζει την ειρήνη και πάνω στην ειρήνη να αποκομίζει η χώρα τα καλύτερα δυνατά κέρδη από τα δικά της δικαιώματα και τις δικές τις δυνατότητες.
Αυτή είναι η άποψή της Δημοκρατικής Αριστεράς. Σας λέω ξανά ότι ήταν χρήσιμη η σημερινή συζήτηση. Έπρεπε να ανοίξει και σας ενημερώνω ότι θα πάρουμε πρωτοβουλία να τη φέρουμε ξανά την υπόθεση, για να μπορεί να διαφωτιστεί ο ελληνικός λαός ποιες είναι οι πραγματικές καθαρές θέσεις των κομμάτων και αν έχουν σταθμίσει όλα τα δεδομένα και όλες τις προοπτικές μιας τέτοιας απόφασης που θα πάρει ο καθένας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Εμείς ευχαριστούμε.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 30 Αυγούστου 2012, της Παρασκευής 31 Αυγούστου 2012 και της Δευτέρας 3 Σεπτεμβρίου 2012 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Συνεπώς, τα Πρακτικά της Πέμπτης 30 Αυγούστου 2012, της Παρασκευής 31 Αυγούστου 2012 και της Δευτέρας 3 Σεπτεμβρίου 2012 επικυρώθηκαν.
Το λόγο για να ολοκληρωθεί η συζήτηση έχει ο κύριος Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΜΑΡΙΑΣ: Μπορούμε να έχουμε δευτερολογία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Όχι, κύριε Μαριά. Απάντησα και στην κυρία Βούλτεψη και στον κ. Δρίτσα. Δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό.
Τα δέκα λεπτά, κύριε Υπουργέ;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι, κύριε Πρόεδρε, είναι αρκετά. Σας ευχαριστώ πολύ.
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, η μεγαλύτερη κατάκτηση της κοινωνίας εδώ και αιώνες είναι η δημοκρατία και οι θεσμοί της. Η δημοκρατία και οι θεσμοί της έχουν όμως, συγκεκριμένους κανόνες. Η διαφορετικότητα των απόψεων ενισχύει τη δημοκρατία. Η κατάλυση, όμως, των κανόνων της την υποβαθμίζει και την κάνει κάτι διαφορετικό, τουλάχιστον σε σχέση με αυτό που προσδοκούν οι πολίτες.
Αυτούς τους τρεις μήνες ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση δίνουν μία τεράστια μάχη να κρατήσουν τη χώρα στα πόδια της και κυρίως να της δώσουν τη δυνατότητα της προοπτικής και του μέλλοντος. Αυτή η μάχη, δυστυχώς, συνδυάζεται και με έναν παράλληλο αγώνα, τον αγώνα του πώς θα επικρατήσει το αυτονόητο και η κοινή λογική, που, δυστυχώς, απουσιάζουν από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος.
Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήθελα να μη δημιουργούμε λανθασμένες εντυπώσεις σε σχέση με αυτό που υποστηρίζουμε. Ουσιαστικά, θα κάνω μια αναφορά σε σχέση με την αρχή της ομιλίας σας.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν δήλωσε κάτι τέτοιο, όπως ισχυριστήκατε. Απλώς, επανέλαβε αυτό που κάθε φορά επαναλαμβάνει, πως χρειάζονται διασφαλίσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και βεβαίως, της χρηματοδότησης. Αυτή είναι μία σταθερή, πάγια θέση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία δεν άλλαξε ούτε στην παρούσα εξαιρετικά κρίσιμη φάση.
Θα σας επαναλάβω ότι ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση δίνουν μία τεράστια μάχη αυτήν την στιγμή. Εάν κανείς το αντιμετωπίζει με τέτοιο τρόπο ή με τέτοια άρνηση, αντιλαμβάνεστε ότι όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά αντίθετα, λειτουργεί προς την ακριβώς απέναντι κατεύθυνση. Εμείς θέλουμε τη χώρα όρθια, δεν θέλουμε τη χώρα να σέρνεται και προσπαθούμε –το ξέρετε πάρα πολύ καλά- με όλες μας τις δυνάμεις, με βάση την επιταγή που έχει δώσει πρόσφατα μέσα από εκλογές ο ελληνικός λαός, εκτιμώντας ότι οι συγκεκριμένες επιλογές θα βοηθήσουν τη χώρα να ξαναβρεί το δρόμο της.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Μην επαναπαύεστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Επιπλέον, αν θέλετε να μιλήσουμε σοβαρά και να καταγράψουμε την επικείμενη επίσκεψη της Καγκελαρίου κ. Μέρκελ, θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει ότι αυτό είναι απλώς ένα πολύ θετικό σημάδι εν όψει των εξελίξεων. Και έτσι το εκτιμούμε, όταν για πρώτη φορά -από την εποχή τουλάχιστον που η Ελλάδα μπήκε σε αυτήν την τρομερή οικονομική περιδίνηση- επισκέπτεται την Ελλάδα ο ανώτατος πολιτειακός αξιωματούχος της Γερμανίας.
Άρα, λοιπόν, αν θέλουμε να είμαστε ελάχιστα σοβαροί σε σχέση με το μήνυμα που εκπέμπουμε στους πολίτες μέσα από αυτήν την Αίθουσα, θα σας έλεγα ότι θα πρέπει να είμαστε και προσεκτικοί σε σχέση με τον τρόπο που προβάλλουμε ορισμένα γεγονότα ή εν πάση περιπτώσει κάποιες ειδήσεις.
Για τη Χρυσή Αυγή δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο. Θα πω μόνο ότι όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά των συναδέλφων Βουλευτών και κυρίως του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου περί δήθεν αποκλεισμού της από διάφορα όργανα ή από τη μη συμμετοχή της σε διάφορες αποφάσεις, όταν λαμβάνονται από κοινού διακομματικά, θα σας πω ότι έχουν προσκληθεί για το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής που θα γίνει τη Δευτέρα από τον Υπουργό κ. Αβραμόπουλο και ακόμη μέχρι σήμερα που είναι Παρασκευή δεν έχουν απαντήσει.
Εγώ ο ίδιος από αυτό το Βήμα ζήτησα από τον κύριο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής να μου φέρει τις προτάσεις του για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες σε μια ερώτηση που αφορούσε τη Θράκη και βεβαίως, τις περιμένω. Αν αυτό θεωρείται αποκλεισμός, προφανώς, έχει να κάνει με κάτι διαφορετικό.
Το ζήτημα, όμως, είναι πώς εκτιμά καθένας το δικό του ρόλο και τη δική του συμμετοχή στην πεμπτουσία της δημοκρατίας που είναι η κοινοβουλευτική διαδικασία. Άρα, λοιπόν, οποιοδήποτε σχόλιο περιττεύει.
Για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες ξέρετε ότι ο Πρωθυπουργός και προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά έχει τοποθετηθεί και το έχει κάνει με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο, εκτιμώντας ότι οι διαδικασίες θα προχωρήσουν γρήγορα με βάση όλα αυτά τα οποία έχουν δρομολογηθεί εδώ και ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Όπως τόνισα και κατά την πρωτολογία μου, η θέσπιση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα, το οποίο η χώρα μας θα ασκήσει στον κατάλληλο χρόνο, συνεκτιμώντας, βεβαίως, τις συνθήκες, καθώς και τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις με τις παράκτιες χώρες. Οι διεθνείς σχέσεις δεν κινούνται -ούτε θα μπορούσαν, άλλωστε, να κινούνται- σε κενό αέρος. Αναφέρθηκα ήδη στις επαφές, είναι τα συγκεκριμένα βήματα που έχουν γίνει του Υπουργού με τους ομολόγους του της Αιγύπτου, αλλά και της Αλβανίας.
Είναι προφανές, άλλωστε, ότι για όλες οι χώρες της Μεσογείου οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες, που σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δύνανται να εκτείνονται έως και τα διακόσια ναυτικά μίλια από τις ακτές, επικαλύπτονται. Το ξέρουμε πάρα πολύ καλά αυτό.
Συνεπώς, τίθεται θέμα εκ των πραγμάτων οριοθέτησης μεταξύ γειτονικών παρακτίων κρατών. Η επισήμανση αυτή καθιστά –νομίζω- πρόδηλο πως η κήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα δεν πρόκειται από μόνη της να λύσει τη χρονίζουσα διαφορά της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εισερχόμεθα στην ημερήσια διάταξη των
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 9/6/18-9-2012 επίκαιρη επερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή κ. Νικόλαου Μιχαλολιάκου και δεκαεπτά Βουλευτών του κόμματός του, των κ.κ. Ηλία Κασιδιάρη, Χρήστου Παππά, Ηλία Παναγιώταρου, Ελένης Ζαρούλια, Πολύβιου Ζησιμόπουλου, Ιωάννη Λαγού, Γεωργίου Γερμενή, Αρτέμη Ματθαιόπουλου, Νικολάου Μίχου, Παναγιώτη Ηλιόπουλου, Ευσταθίου Μπούκουρα, Μιχάλη Αρβανίτη, Νικολάου Κούζηλου, Αντωνίου Γρέγου, Δημητρίου Κουκούτση, Κωνσταντίνου Μπαρμπαρούση και Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου προς τα Υπουργεία Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, σχετικά με την ανακήρυξη της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
ΕΠΕΡΩΤΗΣΕΩΝ
Θα συζητηθεί η υπ’ αριθμόν 9/6/18-9-2012 επίκαιρη επερώτηση του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή κ. Νικόλαου Μιχαλολιάκου και δεκαεπτά Βουλευτών του κόμματός του, των κ.κ. Ηλία Κασιδιάρη, Χρήστου Παππά, Ηλία Παναγιώταρου, Ελένης Ζαρούλια, Πολύβιου Ζησιμόπουλου, Ιωάννη Λαγού, Γεωργίου Γερμενή, Αρτέμη Ματθαιόπουλου, Νικολάου Μίχου, Παναγιώτη Ηλιόπουλου, Ευσταθίου Μπούκουρα, Μιχάλη Αρβανίτη, Νικολάου Κούζηλου, Αντωνίου Γρέγου, Δημητρίου Κουκούτση, Κωνσταντίνου Μπαρμπαρούση και Χρυσοβαλάντη Αλεξόπουλου προς τα Υπουργεία Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, σχετικά με την ανακήρυξη της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας ορίζει ως Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο τον κ. Θεόδωρο Δρίτσα. Από το ΠΑΣΟΚ ορίζεται ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ο κ. Ιωάννης Μανιάτης.
Το λόγο έχει ο κ. Ηλίας Κασιδιάρης για δώδεκα λεπτά.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Έχω την τιμή κατ’ αρχάς σήμερα –μεγάλη και ιστορική μέρα- να μιλήσω για τον ελληνικό Στρατό, διότι σήμερα κλείνουν ακριβώς εκατό χρόνια από την ημέρα έναρξης της εποποιίας των Βαλκανικών πολέμων. Ο ελληνικός Στρατός, δηλαδή ο ανθός της ελληνικής νεολαίας, σαν σήμερα, εκατό χρόνια πριν, εξόρμησε και διπλασίασε την Ελλάδα. Απελευθέρωσε τα νησιά του Αιγαίου, την Ήπειρο και τη Μακεδονία.
Να θυμίσω πως είχε ήδη χαθεί ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Άγρας και οι αθάνατοι ήρωες του Μακεδονικού Αγώνα. Ο μέγας Ίων Δραγούμης, για τη γενιά εκείνη των Μακεδονομάχων και των πολεμιστών –μια γενιά από την οποία μας χωρίζει χάος, εμάς, τους μικρούς και ασήμαντους Έλληνες του σήμερα- για το Μακεδονικό Αγώνα και τη Μακεδονία είχε πει: «Η Μακεδονία είναι τόπος αληθινής ζωής, όχι ψεύτικης, όπως η Αθήνα, κόσμος άλλος, αλύπητος, περιστοιχισμένος από στοιχειά και αίματα και Βουλγάρους.
Όσοι Έλληνες πήγαν στη Μακεδονία, ελευθερώθηκαν από τη ψευτιά, που φέρνει την παραλυσία και τη νάρκη». Νάρκη, δυστυχώς, έχει κατακλύσει σήμερα ολόκληρη τη χώρα. Και επιτέλους, κύριε Υφυπουργέ, βλέποντας πως είστε παρών, θέλω να σας ζητήσω να πάψετε να κάνετε χρήση του ονόματος της «Μακεδονίας», εσείς και οι προϊστάμενοί σας στο Υπουργείο των Εξωτερικών, όταν προσφωνείτε το κρατίδιο των γύφτων, των Σλάβων και των Βουλγάρων. Τι συνταγματικές ονομασίες και ανοησίες; Να μάθουμε όλοι να λέμε «Σκόπια», τίποτα άλλο! Να μάθουμε σ’ αυτήν την Αίθουσα να λέμε «Σκόπια»!
Φυσικά σ’ αυτήν την Αίθουσα έχει επέλθει πλήρως η νάρκη, που λέει ο Δραγούμης, και μαζί με τη νάρκη ήρθε και η διαφθορά, η απάτη, η κλοπή του δημοσίου χρήματος, η προδοσία του εθνικού συμφέροντος και η ισοπέδωση κάθε αληθινής αξίας.
Μέσα στο γενικό κλίμα της απαξίωσης και της παρακμής, λοιπόν, αμαυρώσατε μόλις χθες το κύρος των Ενόπλων μας Δυνάμεων. Το αμαυρώσατε με την ανυπαρξία και την ανικανότητά σας και είδαμε εικόνες θλιβερές, πρωτοφανείς. Αναφέρομαι βεβαίως στις εικόνες από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Θέλω να αφήσω στην άκρη ασφαλώς τους εργαζομένους, οι οποίοι πράγματι είναι απελπισμένοι, πράγματι έχουν δίκαια αιτήματα τα οποία, όπως θυμάστε πολύ καλά, η Χρυσή Αυγή τα έφερε μέσα στη Βουλή και έκανε σχετική ερώτηση και στον κύριο Υφυπουργό Εθνικής Αμύνης, ο οποίος δεν απήντησε επί της ουσίας. Τους ανθρώπους, λοιπόν, αυτούς που έχουν παιδιά και οικογένειες τους έχετε κοροϊδέψει όλοι. Θα μπορούσαν όμως, αντί να πάνε στο Υπουργείο, να διαμαρτυρηθούν εδώ, στη Βουλή. Θα μπορούσαν να είχαν εισβάλει στη Βουλή. Όμως τη Βουλή τη φυλάει με εκατό διμοιρίες και με χιλιάδες αστυνομικούς το Υπουργείο Προ.Πο. και την ίδια ώρα έχει αφήσει ακάλυπτο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τουλάχιστον ο αρμόδιος Υπουργός, ο για εμάς ανεκδιήγητος Υπουργός Προ.Πο. είχε αυτή τη φορά την «ευθιξία» να μας πει ότι τα έκανε θάλασσα κι ευτυχώς δεν άρχισε πάλι τις γνωστές δικαιολογίες και τις γνωστές ασυναρτησίες.
Η πιο θλιβερή εικόνα, λοιπόν, από χθες, ένας απόλυτος συμβολισμός, ήταν η εικόνα του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ να μιλάει στους διαδηλωτές. Και ρωτάμε: Τι δουλειά είχε ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ να μιλάει σε διαδηλωτές ένστολος; Να πάει ο κ. Παναγιωτόπουλος και ο κ. Ελευσινιώτης, οι οποίοι είναι πολίτες. Δεν μπορεί ένας ένστολος, ένας στρατηγός, να πηγαίνει και να μιλάει σε διαδηλωτές. Θέλατε όμως –αυτή είναι η γνώμη μας- να ξεφτιλίσετε το Στρατό. Γιατί αυτό το πράγμα το κάνετε με σύστημα, από το 1974 μέχρι σήμερα. Ξεφτιλίζετε το Στρατό, διότι τον φοβάστε. Διότι ο Στρατός είναι ο μοναδικός θεσμός με κύρος, του οποίου το κύρος σέβεται ολόκληρος ο ελληνικός λαός.
Εμφανίζεται, λοιπόν, ένας θλιβερός Αρχηγός ΓΕΕΘΑ μπροστά σε κάμερες, ασκεπής, με ντουντούκα στο χέρι, λες και είναι κανένας εργατοπατέρας και σε λίγο καιρό θα τον δούμε με μούσια και με κοτσίδα! Τι άλλο να περιμένουμε όμως όταν αυτός ο άνθρωπος, αντί να καταστρώνει επιτελικά σχέδια, είναι όλη μέρα με ένα tablet πάνω στο twitter και γράφει μηνύματα; Αυτά τα βλέπουν οι Τούρκοι, κύριοι, και κάνουν πάρτι. Κι αυτά είναι δείγματα του εκφυλισμού και της κατάντιας στην οποία έχετε οδηγήσει σήμερα την Ελλάδα. Και να μην πει κανείς ότι ξεφεύγω από το θέμα, γιατί αυτή είναι η ουσία του θέματος, της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης: ο εκφυλισμός και η κατάντια της σημερινής Ελλάδας.
Θα ήθελα να πω ότι στην αντίπερα όχθη αυτής της άθλιας εικόνας υπάρχει η Ελλάδα του δικού μας ονείρου και της δικής μας φιλοδοξίας και οφείλω να πω ότι σήμερα, προ μίας ώρας, βρέθηκα στην ορκωμοσία των νεοσυλλέκτων στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων στη Νέα Πέραμο Αττικής, όπου προετοιμάζονται οι νέοι καταδρομείς, πεζοναύτες και αλεξιπτωτιστές του Ελληνικού Στρατού.
Το καταδρομικό πνεύμα, το πνεύμα του επιράμματος «ο τολμών νικά», που πολλοί από εμάς είχαμε την τιμή να φέρουμε στο αριστερό μανίκι της φόρμας παραλλαγής, ταυτίζεται απόλυτα με το δόγμα της Χρυσής Αυγής. Το δόγμα της Χρυσής Αυγής είναι το δόγμα του στρατηγικού βάθους. Η Ελλάς διαθέτει τεράστιο στρατηγικό βάθος, το οποίο μπορεί να της εξασφαλίσει ανεξάντλητη ισχύ και διεθνή επιρροή.
Το στρατηγικό βάθος της Ελλάδος είναι ο χώρος του Αιγαίου Πελάγους και η θαλάσσια προέκτασή του που φθάνει μέχρι και τη νήσο Κύπρο. Η γεωπολιτική αξία της εν λόγω περιοχής και οι ακόμη αναξιοποίητες, δυστυχώς, πλουτοπαραγωγικές πηγές που περικλείει μπορούν όχι απλά να λύσουν τα οικονομικά προβλήματα του σύγχρονου ελληνικού κράτους, αλλά και να του χαρίσουν περίοπτη θέση στη διεθνή οικονομική και στρατηγική σκακιέρα.
Για να γίνει όμως πράξη αυτό το σενάριο, απαιτείται εθνική ηγεσία και κάθαρση της πολιτικής ζωής της χώρας από τους υπηρέτες ξένων συμφερόντων. Οι κινήσεις, οι ενέργειες που πρέπει να γίνουν και δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα είναι οι εξής:
Άμεση χάραξη, θέσπιση και οριοθέτηση των ορίων της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με βάση την αρχή της μέσης γραμμής και λαμβάνοντας ως ενιαίο σύνολο τα θαλάσσια όρια της Ελλάδας με την Τουρκία από τις εκβολές του Έβρου μέχρι και το Καστελόριζο.
Εθνικοποίηση όλων των ενεργειακών μας κοιτασμάτων και απόδοση των κερδών από την εκμετάλλευσή τους στον ελληνικό λαό, με στόχο η χώρα να ξαναγίνει αυτάρκης και παραγωγική, να ξεκινήσει επιτέλους και πάλι να λειτουργεί ο πρωτογενής τομέας παραγωγής.
Άμεσα πρέπει να συναφθεί αμυντική συμφωνία και να ξεκινήσει πραγματική στρατιωτική συνεργασία με τα κράτη εκείνα, με τα οποία είναι δυνατόν να υπάρχει σύγκλιση γεωπολιτικών συμφερόντων και όχι φύσει και θέσει αντιπαλότητα, των οποίων κρατών οι κοινοπραξίες θα πλειοδοτήσουν στο διεθνή διαγωνισμό για την ανάθεση του τεραστίου έργου της έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου που περικλείεται στην Ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Πρέπει, επιτέλους, να εφαρμοστεί στην πράξη το δόγμα του ενιαίου αμυντικού χώρου Ελλάδας και Κύπρου, το οποίο σε συνδυασμό με τις εφαπτόμενες Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των δύο κρατών θα ισοδυναμεί με de facto ένωση της Νήσου με την Ελλάδα.
Οι παραπάνω ενέργειες προσφέρουν στη χώρα μας τη δυνατότητα εξοικονόμησης τεραστίων κερδών από την εξόρυξη υδρογονανθράκων από όλα τα πλάτη και τα μήκη του Αιγαίου Πελάγους, καθώς και από το χρυσοφόρο γεωπολιτικά ελληνικό τρίγωνο Κρήτης-Κύπρου-Δωδεκανήσου. Κατ’ ουσίαν, μέσω αυτών των κινήσεων θα μετατραπεί η Ελλάς σε κεντρική δύναμη στον ευαίσθητο γεωπολιτικά χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.
Θα ήθελα εδώ να ανοίξω μια παρένθεση και να θέσω το εξής εύλογο ερώτημα: Πότε επιτέλους ξυπνήσατε εσείς, οι κύριοι των κομμάτων εξουσίας, και αρχίσατε να μιλάτε για υδρογονάνθρακες; Διότι όλες τις προηγούμενες δεκαετίες που μιλάγαμε για τα ελληνικά πετρέλαια, μας αποκαλούσατε γραφικούς ενδεχομένους και φασίστες.
Γνωρίζατε όμως όλοι το αυτονόητο, ότι η Ελλάς παράγει πετρέλαιο από το 1973, οπότε και επί στρατιωτικού καθεστώτος ξεκίνησαν εξορύξεις στο κοίτασμα του Πρίνου με τα πρωτόλεια μέσα της εποχής. Ξεκίνησαν να παράγουν πετρέλαιο και σήμερα ακόμα το κοίτασμα του Πρίνου παραμένει παραγωγικό.
Απαντώ, λοιπόν, στο ερώτημα, το οποίο έθεσα και σας λέω ότι ξυπνήσατε και θυμηθήκατε την ενέργεια και τους υδρογονάνθρακες, αμέσως μόλις ήρθε στη χώρα το μνημόνιο, μόλις δηλαδή υποθηκεύσατε τον εθνικό μας πλούτο στους ξένους πιστωτές μας.
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ορισμένες φράσεις, κάποιες από τις οποίες ειπώθηκαν και εντός αυτής της Αιθούσης, για να σας δείξω το μέγεθος της υποκρισίας. Την ημέρα, λοιπόν, που ζητούσε ο κ. Γιωργάκης Παπανδρέου ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή για να φέρει μετά στη χώρα τον κ. Λουκά Παπαδήμο –ο οποίος είναι άνθρωπος της τριμερούς επιτροπής της Δαυίδ Ροκφέλερ και ουδέποτε το αρνήθηκε αυτό- είχε πει από αυτό εδώ το Βήμα «θα απαντήσουμε στις αγορές ξεκινώντας εξορύξεις φυσικού αερίου από τα νότια της Κρήτης» και ανέφερε και κάτι άλλο για το μεγάλο παραμύθι σχετικά με το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ.
Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Δεν είναι μόνο τι είχε πει ο κ. Παπανδρέου. Θα θυμίσω και μια δήλωση του προσώπου, του τηλεαστέρα, των ημερών αυτών, του κ. Βενιζέλου, ο οποίος –όταν έκαιγε το ζήτημα της Λιβύης- σε ερωτήσεις δημοσιογράφων είχε απαντήσει για το θέμα της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης τα εξής τραγελαφικά: «Η ΑΟΖ» –τάδε έφη Βενιζέλος- «είναι μια θαλάσσια ζώνη που συνδέεται με τα κύματα, τον αέρα και τους ζώντες οργανισμούς».
Τα κύματα, ο αέρας και οι ζώντες οργανισμοί! «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου»! Αυτά είχε πει ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, του οποίου η διαφθορά σήμερα έχει προκαλέσει στην κυριολεξία εμετό σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία!
Βγαίνει μάλιστα ο κ. Βενιζέλος και μας κάνει και μαθήματα ηθικής και υψώνει τον τόνο της φωνής του στα κανάλια της διαπλοκής! Εκεί όμως αντιμετωπίζει τον κ. Πρετεντέρη και την κ. Τρέμη. Αντιμετωπίζει τηλεανακριτές, γιατί δεν βρέθηκε ένας αληθινός ανακριτής σε αυτή τη χώρα να τον καλέσει και, αν πάει να υψώσει τον τόνο της φωνής του, να του πει «σκάσε!».
Αυτό πρέπει να γίνει επιτέλους στην Ελλάδα. Σε αυτούς τους ανθρώπους που μας έχουν διαλύσει όλα αυτά τα χρόνια, να βρεθεί ένας ανακριτής και να πει «σκάσε!» Αυτό θα γίνει όταν έλθουμε εμείς στα πράγματα, οπότε και θα ξεκαθαρίσει τελείως το τοπίο από τους δοτούς και τους διεφθαρμένους.
Θέλω να κλείσω την εισήγησή μου με ένα ιστορικό παράδοξο, μια ειρωνεία της ιστορίας -είναι λες και μας παρακολουθεί ο θεός από ψηλά και μας εμπαίζει εμάς τους Έλληνες για τη σημερινή μας κατάντια- και να επιστρέψω στους Βαλκανικούς Πολέμους στο 1913, στο τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, στην επικότερη ίσως και φονικότερη μάχη για την απελευθέρωση του Κιλκίς όπου υπήρχε ο πιο οργανωμένος Βουλγαρικός θύλακας.
Εκεί, λοιπόν, ήταν κλεισμένοι χιλιάδες Βούλγαροι οπλισμένοι σαν αστακοί, με βαρύ πυροβολικό, με δεκάδες χιλιάδες οπλίτες. Οι Έλληνες κατέλαβαν την πόλη με μία επική έφοδο με εφ’ όπλου λόγχη. Εκεί χάθηκε ο ανθός των εκλεκτών. Έπεσαν πέντε χιλιάδες ήρωες, ο ταγματάρχης Βελισσαρίου, αλλά και ο Λοχίας Πεζικού Παπανδρέου Νικόλαος, ένας ήρωας εφορμών που χάνεται όρθιος μέσα σε μία κόλαση από βολίδες και θραύσματα.
Ο ήρωας αυτός, λοιπόν, πρέπει να γνωρίζετε ότι ήταν κατά 25% πρόγονος του ανεκδιήγητου τέως Πρωθυπουργού της χώρας μας, αυτού του κατά 25% Έλληνα που ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδος.
Εις μνήμην του ήρωα, λοιπόν, του Λοχία Πεζικού Παπανδρέου Νικόλαου οφείλουμε όλοι οι Έλληνες να σκύψουμε το κεφάλι και με ταπεινότητα να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας για τη τεράστια υπόθεση της σωτηρίας της πατρίδας μας.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Το λόγο έχει ο κ. Πολύβιος Ζησιμόπουλος, Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης, για πέντε λεπτά.
ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΖΗΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, η θέση της Κυβέρνησης είναι πως πρέπει να γίνει συστηματική προετοιμασία και διαπραγμάτευση για την ανακήρυξη και οριοθέτηση της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στο πλαίσιο των διμερών σχέσεων, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών οργανισμών. Αυτό είναι από μία άποψη κατανοητό.
Η άσκηση, όμως, των δικαιωμάτων που προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο δεν γίνεται σε ιδανικές συνθήκες ούτε συνθήκες εργαστηρίου, αλλά σε ένα πλαίσιο ρεαλιστικών δεδομένων που καθορίζονται από ένα και μόνο παράγοντα, την ισχύ, τη δύναμη. Επομένως, είναι βέβαιο πως αν στηριχτούμε μόνο στο διεθνές δίκαιο, το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν θα έχει αίσια έκβαση για τα εθνικά θέματα.
Εάν η ελληνική Κυβέρνηση πιστεύει ότι από μόνο του το γεγονός πως μας καλύπτει το διεθνές δίκαιο αρκεί για να αναχαιτίσει την αμφισβήτηση των όποιων δικαιωμάτων μας από την Τουρκία, τότε πάσχει από ουτοπικό ιδεαλισμό. Εάν η Τουρκία δεν συγκρατηθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να σπεύσει η Διεθνής Κοινότητα να τη συνετίσει. Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Να δοθεί σημασία σε αυτές, όχι γενικά και αόριστα αλλά συγκεκριμένα.
Πρέπει οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να είναι σε θέση να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα νησιωτικά, ηπειρωτικά εδάφη αλλά και τις θαλάσσιες ζώνες αυτών. Πρέπει να γίνει κατανοητό από την πλευρά μας πως όσες υποχωρήσεις και αν κάνουμε, όσες φορές και αν παραχωρήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα δεν θα ικανοποιήσουμε τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της Τουρκίας. Σε όποιο συμβιβασμό και αν προχωρήσουμε με τη γείτονα χώρα, αυτή ποτέ δεν πρόκειται να πάψει να αμφισβητεί τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.
Η Τουρκία επιδιώκει πάντοτε, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο, να μας οδηγεί σε περαιτέρω υποχωρήσεις. Ο παράγοντας που θα μας επιτρέψει να ασκήσουμε χωρίς κωλύματα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι η στρατιωτική ισχύ. Μόνο με ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις εξασφαλίζεται η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και εν προκειμένω η κήρυξη και η εκμετάλλευση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Ποια είναι, όμως, σήμερα η κατάσταση στο στρατηγικό κομμάτι στις σχέσεις Ελλάδος και Τουρκίας; Πώς διαμορφώνεται το σημερινό ισοζύγιο δυνάμεων μεταξύ των δύο χωρών;
Δυστυχώς, εδώ και μερικά χρόνια το ισοζύγιο δυνάμεων έχει γείρει εις βάρος της χώρας μας και υπέρ της Τουρκίας. Από τη μια πλευρά έχουμε μία Τουρκία που διατηρεί μία σαφώς επιθετική διάταξη εναντίον μας με πλήρως επανδρωμένες δυνάμεις. Ενισχύεται συνεχώς με νέα οπλικά συστήματα ενώ αναβαθμίζει τα ήδη υπάρχοντα. Προμηθεύεται μέσα που θα της επιτρέψουν σε μία ενδεχόμενη σύρραξη να διαβεί ταχύτατα το φυσικό εμπόδιο του ποταμού Έβρου και προχωρά σε ασκήσεις κατάληψης νήσων.
Έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια μια σημαντική πολεμική βιομηχανία και ήδη καλύπτει σημαντικό ποσοστό των αναγκών της από την εγχώρια παραγωγή. Προχωρεί μάλιστα σε εξαγωγές στρατιωτικού υλικού σε χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. Για το 2011 οι εξαγωγές στρατιωτικού υλικού της γείτονας χώρας ξεπέρασαν σε αξία το ένα δισεκατομμύριο ευρώ.
Από την άλλη πλευρά η Ελλάδα εδώ και χρόνια ακολουθεί μία πολιτική υποβάθμισης των Ενόπλων Δυνάμεών της.
Οι μονάδες του Ελληνικού Στρατού πάσχουν έντονα από ελλιπή επάνδρωση. Οι προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών έχουν παγώσει εδώ και χρόνια, ενώ η πολυσυζητημένη αύξηση της στρατιωτικής θητείας έχει μείνει μόνο στα χαρτιά. Κλείνουν στρατόπεδα στρατηγικής σημασίας, οπλικά συστήματα αποσύρονται χωρίς να αντικαθίστανται και δεν προχωρούν οι απαραίτητες αναβαθμίσεις παλαιότερων συστημάτων.
Η αλλεπάλληλη μείωση του εισοδήματος του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς και η γενικότερη απαξίωσή τους ως θεσμού από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, έχει οδηγήσει στην κατακόρυφη πτώση του ηθικού των αξιωματικών, υπαξιωματικών και οπλιτών του Ελληνικού Στρατού.
Όλοι αυτή η κατάσταση έχει μειώσει σημαντικά την επιχειρησιακή ικανότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Για ελληνική πολεμική βιομηχανία δεν μπορεί να γίνει καν λόγος. Οι μοναδικές εταιρείες πολεμικού υλικού, η ΕΛΒΟ και τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, οδηγούνται εδώ και χρόνια σε απαξίωση και ήδη δρομολογείται το ξεπούλημά τους σε ιδιώτες.
Απαιτείται άμεση αλλαγή πολιτικής όσον αφορά την εθνική άμυνα. Δεν μπορούμε να συζητάμε για Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και κυριαρχικά δικαιώματα χωρίς ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν πρέπει να συνεχίσει η πολιτική μείωσης των κονδυλίων για την άμυνα. Πρέπει να αυξηθεί η επάνδρωση των μονάδων του Ελληνικού Στρατού, να αναβαθμιστεί το ήδη υπάρχον πολεμικό υλικό και να γίνουν οι απαραίτητες προμήθειες σε νέο υλικό όπου αυτό απαιτείται.
Το εισόδημα των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να αποκατασταθεί και να γίνουν όλες εκείνες οι κινήσεις για να αποκτήσουν πάλι το απαραίτητο υψηλό ηθικό. Καμιά άλλη περικοπή στους φρουρούς της εθνικής μας κυριαρχίας. Πρέπει να προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας δυναμικής εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας, που θα στηρίζει και θα προμηθεύει με υλικό τον Ελληνικό Στρατό και -γιατί όχι;- να εξάγει το πολεμικό υλικό, συμβάλλοντας έτσι στην ευρύτερη ανάπτυξη της χώρας μας.
Θα ήθελα να σταθώ και λίγο στο θέμα των συμμαχιών. Κατ’ αρχήν, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως καμιά συμμαχική ομπρέλα δεν καλύπτει τη χώρα μας από τη συγκεκριμένη απειλή της Τουρκίας. Το ΝΑΤΟ δεν επεμβαίνει σε περίπτωση σύγκρουσης δύο μελών της συμμαχίας, ενώ από την άλλη η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί αμυντικό σύμφωνο. Σε περίπτωση επιθετικής ενέργειας της Τουρκίας εναντίον της χώρας μας η κοινοτική αλληλεγγύη των εταίρων μας θα περιοριστεί στην πολιτική και φραστική στήριξη.
Το ζήτημα είναι πως χωρίς στρατιωτική ισχύ δεν υπάρχει πολιτική συμμαχιών. Η χώρα μας εδώ και χρόνια προσπαθεί να ασκήσει πολιτική, βασιζόμενη μόνο στο Διεθνές Δίκαιο. Ασκώντας τέτοια πολιτική, είναι εύκολο να βρει συνηγόρους, αλλά όχι συμμάχους. Επειδή, όμως, οι διεθνείς διαφορές δεν λύνονται στο πεδίο του δικαίου, αλλά στο πεδίο της ισορροπίας ισχύος, δεν χρειαζόμαστε συνηγόρους, αλλά συμμάχους και συμμάχους μπορούμε να βρούμε μόνο ασκώντας πολιτική ισχύος. Όταν είσαι ανύπαρκτος από άποψη ισχύος, δεν μπορείς να βρεις συμμάχους. Και να συνάψεις συμμαχίες κάτω από τέτοιες συνθήκες, αυτές θα έχουν χαρακτήρα υποτέλειας σε ξένες δυνάμεις και δεν θα εξυπηρετούν σε καμία περίπτωση τα εθνικά συμφέροντα.
Τέλος, θα ήθελα να αναφερθώ στο γεγονός πως η περίφημη Τρόικα έχει λόγο στα ζητήματα εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης και εξωτερικών, έχοντας πρόσβαση και ασκώντας έλεγχο στα αντίστοιχα Υπουργεία.
Κύριε Πρόεδρε, μια σοβαρή χώρα, ένα κυρίαρχο κράτος δεν θα επέτρεπε σε ξένους επιτρόπους να πατήσουν πόδι σε κανένα απ’ αυτά τα Υπουργεία, δηλαδή, σε Υπουργεία που αφορούν θεμελιώδεις λειτουργίες του κράτους. Την ώρα της οικονομικής κρίσης, της ύφεσης, της κατάρρευσης του κοινωνικού ιστού, οι Ένοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας και οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών είναι οι πρώτες που πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν και όχι το αντίθετο. Τώρα παρά οποτεδήποτε άλλοτε είναι που οι εσωτερικοί διασπαστές, οι εξωτερικοί εχθροί θα κινηθούν για την αμφισβήτηση και προσβολή της εθνικής μας κυριαρχίας.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Παναγιώτης Ηλιόπουλος έχει το λόγο, για πέντε λεπτά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, είναι κοινός τόπος ότι για την επανεκκίνηση της οικονομίας θα χρειαστούν επενδύσεις που θα φέρουν επανέναρξη της παραγωγής και κατ’ επέκταση, πρωτογενές πλεόνασμα που τόσο έχει ανάγκη η χώρα μας, ώστε να εξέλθει από την κρίση την οποία βιώνει.
Μετά την οριοθέτηση της ΑΟΖ και τις διπλωματικές κινήσεις που απαιτείται να πράξει η χώρα μας, η αξιοποίηση και εκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου της μπορεί να αποφέρει τεράστια έσοδα στον Κρατικό Προϋπολογισμό της. Ταυτόχρονα, όμως, υπάρχει δυνατότητα για άμεση άντληση κεφαλαίων ύψους αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ, με την έκδοση εταιρικών ομολόγων δεκαετούς διάρκειας με την εγγύηση της κρατικής εταιρείας η οποία θα έχει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των οικοπέδων. Αυτά τα άμεσα έσοδα θα πρέπει εξ ολοκλήρου να διοχετευθούν στην πρωτογενή παραγωγή, τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Παράδειγμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί η Νορβηγία, η οποία το σύνολο των εσόδων από τα πετρέλαιά της το διαθέτει στον ασφαλιστικό της φορέα, ο οποίος με τη σειρά του επενδύει το ποσό για μεγαλύτερα οφέλη προς τους ασφαλισμένους και έτσι, έχει ήδη εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά του για δεκάδες χρόνια από σήμερα.
Ο δικός μας στόχος, όμως, πρέπει να είναι η επιστροφή της χώρας μας σε πρωτογενές πλεόνασμα. Δεν μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητο κράτος, αν δεν καλύπτονται ούτε οι βασικές ανάγκες των πολιτών του, όπως η τροφή και η στέγαση.
Πρέπει να στηρίξουμε, επιδοτώντας τους, τους νέους μας, ώστε να γυρίσουν στην ύπαιθρο. Πρέπει να στηρίξουμε τα πρώτα τους βήματα παραχωρώντας τους για μεγάλο χρονικό διάστημα ικανές καλλιεργήσιμες εκτάσεις, αλλά και όλα τα απαραίτητα εφόδια που θα χρειαστούν τα πρώτα δύο με τρία χρόνια που δεν θα υπάρχει παραγωγή. Σαφώς, μέσα στους όρους υπαγωγής στο πρόγραμμα θα είναι η μη απασχόληση αλλοδαπών.
Με μία τέτοια κίνηση πετυχαίνουμε, ταυτόχρονα, πολλά οφέλη για το έθνος μας, όπως είναι η μείωση της ανεργίας και η αποκέντρωση του πληθυσμού της πατρίδας μας. Έχουμε χρέος να ενισχύσουμε την κτηνοτροφική και αλιευτική δύναμη της Ελλάδος μέσω εκσυγχρονισμού των κτηνοτροφικών και αλιευτικών μονάδων και να διευκολύνουμε την αύξηση της υπάρχουσας παραγωγής μέσω χρηματοδοτήσεων με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο στους δικαιούχους.
Η Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργήσει βαριά βιομηχανία με στόχο να αυξήσει το εξαγωγικό της ισοζύγιο και να δημιουργήσει χιλιάδες θέσεις εργασίας. Είναι απαράδεκτο να βρίσκεται στα πρόθυρα κλεισίματος και να έχει μείνει χωρίς αντικείμενο το ναυπηγείο του Σκαραμαγκά, το οποίο μπορεί να παράγει τα πάντα, ακόμη και αυτοκίνητα και την ίδια ώρα να δίνουμε για ναυπήγηση τα πλοία μας στο εξωτερικό.
Είναι επιτακτική ανάγκη, επίσης, η ίδρυση εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, η οποία θα κατασκευάζει και πρωτότυπα ελληνικά οπλικά προϊόντα εξ ολοκλήρου, αλλά και τμήματα εξοπλιστικών προγραμμάτων, τα οποία θα παράγονται στο εξωτερικό.
Οι βιοτεχνίες πρέπει να ανοίξουν ξανά, ακόμα πιο σύγχρονες γιατί αυτές είναι η ραχοκοκαλιά της μεσαίας επιχειρηματικότητας, που στηρίζει την ελληνική οικονομία. Σίγουρα χρειάζονται εξυγίανση μέσω ειδικών συμβούλων και επιδοτήσεις για το άνοιγμα νέων.
Τέλος, θα ήθελα να προτείνω τη δημιουργία από το μηδέν ενός πάρκου, που θα φιλοξενήσει εταιρείες υψηλής τεχνολογίας τύπου Silicon Valley, οι οποίες παράγουν πολύ μεγάλη υπεραξία και στο μεγαλύτερο μέρος τους τα έσοδά τους προέρχονται από το εξωτερικό. Αυτό το πάρκο μπορεί να δημιουργηθεί έξω από μία μεγάλη πόλη και να αποτελέσει κοιτίδα τεχνολογίας και ανάπτυξης.
Για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν οι παραπάνω επενδύσεις, θα πρέπει να υπάρχει ένα σταθερό φορολογικό σύστημα, το οποίο δεν θα αλλάζει κάθε τρεις με τέσσερις μήνες ανάλογα με τα κέφια του εκάστοτε Υπουργού και ένα φιλικό περιβάλλον επιχειρηματικότητας μακριά από τις αγκυλώσεις της γραφειοκρατίας του κράτους-«τέρατος», που έχει αναπτυχθεί από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα.
Πρέπει, λοιπόν, με λίγα λόγια με τις επενδύσεις από τα κεφάλαια που θα αντληθούν από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων να κρατήσουμε τη νεολαία στην πατρίδα μας και να της δώσουμε κίνητρα, ώστε να δώσει λύση στο δημογραφικό πρόβλημα της χώρας, αλλά και να μεγαλουργήσει στον εργασιακό τομέα.
Πρέπει να δημιουργήσουμε εκατοντάδες διαφορετικές θέσεις εργασίας, που θα καλύπτουν όλο το φάσμα του εργατικού δυναμικού και να βάλουμε μπρος την εθνική μας παραγωγή σε όλους τους τομείς της. Ο πλούτος μας είναι το έμψυχο δυναμικό μας. Ας μην το θυσιάσουμε και αυτό στο βωμό της κρίσης.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Εμείς ευχαριστούμε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία της Βουλής, αφού ξεναγήθηκαν στην έκθεση της Αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, σαράντα οχτώ μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί συνοδοί από το 11ο Γυμνάσιο Νικαίας «Γιάννης Ρίτσος», από το 2ο τμήμα.
Η Βουλή τους καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Το λόγο έχει ο κ. Αρτέμιος Ματθαιόπουλος, Βουλευτής Σερρών, για πέντε λεπτά.
ΑΡΤΕΜΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Εδώ και τριάντα χρόνια η χώρα μας εμμένει στην άποψη ότι μοναδική διαφορά με την Τουρκία αποτελεί η νομικής φύσεως οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.
Η πραγματικότητα, ωστόσο, έχει προ πολλού ξεπεράσει την άποψη αυτή και η ελληνική πλευρά θα έπρεπε πλέον να μιλάει για οριοθέτηση αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, πρώτον, επειδή το δίκαιο της θάλασσας έχει υποκαταστήσει την παρωχημένη γεωλογική έννοια της ΑΟΖ και, δεύτερον, επειδή το διεθνές δίκαιο προβλέπει ρητά ότι νησιά που κατοικούνται και έχουν οικονομική δραστηριότητα δικαιούνται αποκλειστικής οικονομική ζώνης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές.
Αυτό σημαίνει πως το Καστελόριζο, κομβικής σημασίας περιοχή για την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ, δικαιούται ΑΟΖ. Αυτό αναβαθμίζει άμεσα τη διαπραγματευτική μας ισχύ στο σχετικό ζήτημα, με την Τουρκία να μη δύναται να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας.
Η σημασία, μάλιστα, ανακήρυξης της ΑΟΖ αποτυπώνεται στη δήλωση του πρώην Αρχηγού του Τουρκικού Ναυτικού Μετίν Ατάτς, ο οποίος επί λέξει ανέφερε τον Οκτώβριο του 2008: «Εκτιμώ ότι η Ανατολική Μεσόγειος θα καταστεί εστία προστριβών, συγκρούσεων, επειδή προσεχώς θα αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία. Λόγω των κοιτασμάτων πετρελαίου που διαθέτει θα μετατραπεί σε ένα δεύτερο Κόλπο. Η Τουρκία πρέπει να επαγρυπνεί και να αντιδράσει».
Ας περάσουμε, όμως, από τον Οκτώβριο του 2008 και ας επανέλθουμε στον Οκτώβριο του 2012, για να μελετήσουμε τα δεδομένα που έχουν προκύψει υπό μία σκοπιά της γεωπολιτικής, της επιστήμης δηλαδή που αντιλαμβάνεται το κράτος ως μία ζώσα πραγματικότητα και οντότητα.
Κατ’ αρχάς, όλα τα νησιά της Μεσογείου ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κατά συνέπεια, η μεγαλύτερη έκταση της Μεσογείου αποτελεί τμήμα της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπλέον, η ιδιότητα της ΑΟΖ της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως συνεκτικής την καθιστά ιδιαιτέρως πρόσφορη για αγωγούς φυσικού αερίου και πετρελαίου. Δεδομένης και της πάγιας αναζήτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ανεξάρτητη πηγή ενέργειας, η Ελλάδα θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την υπάρχουσα κατάσταση προς όφελός της.
Θα πρέπει να πάψουμε να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της ΑΟΖ αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια, αλλά να δώσουμε τη δέουσα βαρύτητα και στη γεωπολιτική της διάσταση. Δεν είναι καθόλου τυχαία η προσεχής ένταξη στα μέσα του 2013 της Κροατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η Κροατία διαθέτει τη μεγαλύτερη ΑΟΖ από όλες τις χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Με λίγα λόγια, χρειάζονται απλοί και κατάλληλοι χειρισμοί και η κατάλληλη χρήση του όπλου της οικονομικής κρίσης, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την ανεπιφύλαχτη στήριξη των εταίρων μας στη χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ.
Εξάλλου, η θέσπιση της κυπριακής ΑΟΖ και οι σχετικές συμφωνίες με Αίγυπτο, Λίβανο και Ισραήλ δείχνουν το δρόμο.
Οι κατάλληλες συνθήκες υφίστανται και το μόνο που λείπει είναι μία τολμηρή ηγεσία για να τις εκμεταλλευτεί και να στείλει προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα της ελληνικής ενεργειακής αφύπνισης.
Ως προς την Τουρκία, την κύρια αιτία της ελληνικής αδράνειας, έχοντας αναγάγει προ πολλού το νεοοθωμανισμό σε βασικό δόγμα της εξωτερικής πολιτικής, εξακολουθεί να αγνοεί τις επιταγές του διεθνούς δικαίου, οι οποίες εξάλλου δεν συμβαδίζουν με τις επεκτατικές της βλέψεις.
Παρ’ όλα αυτά, όπως περίτρανα απέδειξε η περίπτωση της Κύπρου, η Τουρκία δεν είναι σε θέση να επιβάλλει με τρόπο δυναμικό τα συμφέροντά της, όταν βρεθεί ενώπιον σοβαρών, αποφασισμένων κρατών με σωστά σχεδιασμένη γεωστρατηγική πολιτική και μελετημένες κινήσεις.
Επομένως, θα πρέπει να αντιληφθούμε πως όσο κωλυσιεργούμε στην έναρξη των διαδικασιών οριοθέτησης της ΑΟΖ τόσο αυξάνει και ο κίνδυνος να βρεθούμε μελλοντικά ενώπιον δυσάρεστων εξελίξεων. Και ο λόγος είναι απλός. Γεωστρατηγικά και τοπογραφικά η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία όχι μόνο για εμάς, αλλά και για τους ανταγωνιστές μας. Προτιμούν να απέχουμε από τη θέσπισή της και να μη συμπράξουμε σε διακρατικές συμφωνίες, γιατί η αδράνειά μας αυτή θα τους παρέχει το απαραίτητο πεδίο κινήσεων σε ένα εντελώς ελεύθερο πλαίσιο. Σε εμάς εναπόκειται να μην τους κάνουμε τη χάρη.
Επειδή η ελληνική Κυβέρνηση προβάλλει ως κύριο κατασταλτικό παράγοντα το casus belli της Τουρκίας, ας δούμε πώς χειρίστηκαν το θέμα αυτό άλλα κράτη, σαφώς κατώτερα από την Ελλάδα και σαφώς κατώτερα από τους ανταγωνιστές τους, όπως ο Ισημερινός και η Ισλανδία. Αναφέρω δύο συγκεκριμένα παραδείγματα.
Στις αρχές του 1970 ο Ισημερινός διεκδίκησε την επέκταση των εθνικών του υδάτων στα διακόσια ναυτικά μίλια. Προχώρησε, μάλιστα, σε κατάσχεση αμερικανικών αλιευτικών που δραστηριοποιούνταν στην επίμαχη περιοχή και υποχρέωσε τις ΗΠΑ να πληρώσουν βαριά πρόστιμα για καταπάτηση περιοχής εθνικής κυριαρχίας.
Ένα άλλο παράδειγμα αδύναμης χώρας που ύψωσε το ανάστημά της σε ένα ισχυρό κράτος ως προς την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων είναι ο λεγόμενος «Πόλεμος του Μπακαλιάρου». Η Ισλανδία, παρ’ ότι είχε ήδη εμπλακεί σε δύο ένοπλες συγκρούσεις με τη Μεγάλη Βρετανία με αντικείμενο την επέκταση σε διακόσια ναυτικά μίλια, το 1975 οδήγησε τη Βρετανία σε άλλη μία επτάμηνη σύρραξη. Η Ισλανδία απείλησε μέχρι και με κλείσιμο της βάσης του ΝΑΤΟ που βρίσκονταν επί των εδαφών της και η Βρετανία αναδιπλούμενη υποχώρησε και συμμορφώθηκε με τις ισλανδικές αξιώσεις.
Ο μόνος, λοιπόν, ανασταλτικός παράγοντας είναι η δειλία της Κυβέρνησής σας και όχι η Τουρκία. Αποβάλετε, λοιπόν, τα φοβικά σύνδρομα, αφουγκραστείτε τις απαιτήσεις των καιρών και γίνετε η πρώτη κυβέρνηση της Μεταπολίτευσης που θα προχωρήσει σε μία πραγματικά εθνικά ωφέλιμη κίνηση στρατηγικού χαρακτήρα, γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, η Ελλάδα δεν είναι ούτε Λιχτενστάιν ούτε Άγιος Μαρίνος ούτε καν Μάλτα ή κάποια άλλα ανύπαρκτα κρατίδια στο διεθνή χάρτη.
Είναι η Ελλάδα που πρέπει να ξαναγίνει ο παγκόσμιος γίγαντας κι αυτό μάλλον θα είναι μάταιο να το συζητάμε σήμερα, όταν εσείς βάσει διεθνούς δικαίου δεν έχετε επεκτείνει από τα έξι στα δώδεκα ναυτικά μίλια και συζητάμε σήμερα την επέκταση στα διακόσια ναυτικά μίλια.
Αν θέλετε να κλείσω με μία πρόταση: Αν η Τουρκία είναι ο μόνιμος βραχνάς, υπάρχει κι άλλη θάλασσα το Ιόνιο Πέλαγος εκμεταλλευτείτε το, εκτός αν η Τουρκία έχει αξιώσεις και στο Ιόνιο Πέλαγος, επομένως κάθε συζήτηση επ’ αυτού είναι μάταιη.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Κι εμείς ευχαριστούμε.
Ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Κούζηλος Α’ Πειραιά έχει το λόγο για πέντε λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΖΗΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να κηρύξει ΑΟΖ και μάλιστα μονομερώς. Η ΑΟΖ όμως αυτή θα πρέπει να κατοχυρωθεί και να διασφαλιστεί στην πράξη από τις Ένοπλες Δυνάμεις και το Λιμενικό Σώμα.
Κύριοι, γνωρίζετε πολύ καλά ότι διεθνώς, αλλά και στη χωρά μας ο έλεγχος αλλά και η επιτήρηση των θαλάσσιων ζωνών εν καιρώ ειρήνης έχει ανατεθεί στο Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή.
Θα πρέπει να θυμίσω το πρόσφατο θερμό επεισόδιο μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, όπου οι δύο χώρες επενέβησαν σε κρίσιμη περιοχή αποκλειστικά με την ακτοφυλακή τους. Αξίζει λοιπόν να δούμε ποιες είναι οι σημερινές δυνατότητες του Λιμενικού Σώματος της χώρας μας στον τομέα αυτό και τι θα έπρεπε να γίνει.
Καταρχήν, το ηλεκτρονικό εθνικό σύστημα ελέγχου θα αλλάζει θαλάσσιας κυκλοφορίας διαθέτει σταθμούς σε δέκα μόλις σημεία της χώρας μας. Για να ελεγχθεί το σύνολο των θαλάσσιων ζωνών της χώρας μας, όπως αυτές θα διαμορφωθούν μετά την κήρυξη της ΑΟΖ, απαιτούνται περισσότεροι τέτοιοι σταθμοί. Η Τουρκία έχει ήδη αναπτύξει ανάλογο σύστημα σε όλο το μήκος των Μικρασιατικών Παραλίων.
Το Λιμενικό Σώμα σήμερα διαθέτει τρία πλωτά ανοιχτής θαλάσσης τύπου SAR4 εκτοπίσματος τετρακοσίων πενήντα τόνων, πέντε ναυαγοσωστικά τύπου Arun 60, έξι παράκτια περιπολικά τύπου LCS 53, επτά παράκτια περιπολικά τύπου LCS 57, οχτώ παράκτια περιπολικά τύπου L 65, εννιά τύπου D 52, τρία τύπου CB 90, καθώς επίσης και διαφόρων τύπων φουσκωτά.
Επομένως, βλέπουμε ότι το Λιμενικό Σώμα έχει παράκτιο προσανατολισμό και πολύ μικρές δυνατότητες για υπεράκτιες περιπολίες. Με τρία ΠΑΘ, με ελλιπή στελέχωση, με μισθούς πείνας για τα στελέχη του, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας την αποστολή του, όπως είναι η διενέργεια νηοψιών, ο έλεγχος συμμόρφωσης πλοίων σε θέματα ασφάλειας ναυσιπλοΐας και αποστολές που αφορούν την εθνική ασφάλεια της χώρας. Πρέπει απαραιτήτως να αποκτήσουμε σκάφη μεγαλύτερου εκτοπίσματος με σύγχρονα συστήματα επιτήρησης μέρας-νύχτας, καθώς και οπλισμού.
Κύριοι, μιλάτε για Λιμενικό Σώμα και Ελληνική Ακτοφυλακή. Για να δούμε ακτοφυλακή πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχουμε πάνω από δέκα χιλιάδες στελέχη, ενώ σήμερα έχει επτά οκτακόσια. Θα πρέπει να έχουμε υπεράκτιο προσανατολισμό. Υπεράνθρωπες προσπάθειες των στελεχών του Λιμενικού Σώματος αντισταθμίζουν την έλλειψη σε πλωτά, εναέρια και χερσαία μέσα. Από πλευράς εναέριων μέσων το Λιμενικό Σώμα διαθέτει μόνο τρία αεροσκάφη τύπου F440, 406 caravan ΙΙ αυτονομίας δύο χιλιάδων διακοσίων ναυτικών μιλίων και τέσσερα ελικόπτερα SUPER PUMA έρευνας και διάσωσης.
Εδώ διαπιστώνουμε ότι ο αριθμός των διαθέσιμων μέσων είναι ελάχιστος μπροστά σε υπηρεσιακές ανάγκες, σε εκτεταμένο χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Τα σύγχρονα υπηρεσιακά δεδομένα για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δείχνουν το νέο σχεδιασμό δόγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε για την αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος. Το Λιμενικό Σώμα θα πρέπει να μπορεί να υπερασπιστεί την ΑΟΖ σε θερμά σημεία της, όπως είναι το Καστελόριζο και η Στρογγυλή.
Κύριε Πρόεδρε, όπως ορίζει το άρθρο 73 του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης 1982, το παράκτιο κράτος δύναται κατά την άσκηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων να ερευνά, να εκμεταλλεύεται, να διατηρεί, να διαχειρίζεται τους βιολογικούς του πόρους στην ΑΟΖ.
Το άρθρο 61, 62 καθορίζει το επιτρεπτό όριο αλίευσης των βιολογικών πόρων στην ΑΟΖ. Επομένως η χώρα μας θα μπορεί να ορίσει νέα αλιευτική πολιτική και να υπάρξει η μέγιστη δυνατή απόδοση των αλιευτικών κοινοτήτων. Το 2010 η χώρας μας εξήγαγε εκατόν εβδομήντα ένα χιλιάδες τόνους θαλασσινών αξίας 442.000.000 ευρώ ενώ εισάγαμε εκατόν τριάντα τρεις χιλιάδες τόνους αξίας 524.000.000 ευρώ.
Αν θέλετε να κλείσω με μία πρόταση: Αν η Τουρκία είναι ο μόνιμος βραχνάς, υπάρχει κι άλλη θάλασσα το Ιόνιο Πέλαγος εκμεταλλευτείτε το, εκτός αν η Τουρκία έχει αξιώσεις και στο Ιόνιο Πέλαγος, επομένως κάθε συζήτηση επ’ αυτού είναι μάταιη.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Κι εμείς ευχαριστούμε.
Ο Βουλευτής κ. Νικόλαος Κούζηλος Α’ Πειραιά έχει το λόγο για πέντε λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΟΥΖΗΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982 η χώρα μας έχει τη δυνατότητα να κηρύξει ΑΟΖ και μάλιστα μονομερώς. Η ΑΟΖ όμως αυτή θα πρέπει να κατοχυρωθεί και να διασφαλιστεί στην πράξη από τις Ένοπλες Δυνάμεις και το Λιμενικό Σώμα.
Κύριοι, γνωρίζετε πολύ καλά ότι διεθνώς, αλλά και στη χωρά μας ο έλεγχος αλλά και η επιτήρηση των θαλάσσιων ζωνών εν καιρώ ειρήνης έχει ανατεθεί στο Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή.
Θα πρέπει να θυμίσω το πρόσφατο θερμό επεισόδιο μεταξύ Κίνας και Ιαπωνίας στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, όπου οι δύο χώρες επενέβησαν σε κρίσιμη περιοχή αποκλειστικά με την ακτοφυλακή τους. Αξίζει λοιπόν να δούμε ποιες είναι οι σημερινές δυνατότητες του Λιμενικού Σώματος της χώρας μας στον τομέα αυτό και τι θα έπρεπε να γίνει.
Καταρχήν, το ηλεκτρονικό εθνικό σύστημα ελέγχου θα αλλάζει θαλάσσιας κυκλοφορίας διαθέτει σταθμούς σε δέκα μόλις σημεία της χώρας μας. Για να ελεγχθεί το σύνολο των θαλάσσιων ζωνών της χώρας μας, όπως αυτές θα διαμορφωθούν μετά την κήρυξη της ΑΟΖ, απαιτούνται περισσότεροι τέτοιοι σταθμοί. Η Τουρκία έχει ήδη αναπτύξει ανάλογο σύστημα σε όλο το μήκος των Μικρασιατικών Παραλίων.
Το Λιμενικό Σώμα σήμερα διαθέτει τρία πλωτά ανοιχτής θαλάσσης τύπου SAR4 εκτοπίσματος τετρακοσίων πενήντα τόνων, πέντε ναυαγοσωστικά τύπου Arun 60, έξι παράκτια περιπολικά τύπου LCS 53, επτά παράκτια περιπολικά τύπου LCS 57, οχτώ παράκτια περιπολικά τύπου L 65, εννιά τύπου D 52, τρία τύπου CB 90, καθώς επίσης και διαφόρων τύπων φουσκωτά.
Επομένως, βλέπουμε ότι το Λιμενικό Σώμα έχει παράκτιο προσανατολισμό και πολύ μικρές δυνατότητες για υπεράκτιες περιπολίες. Με τρία ΠΑΘ, με ελλιπή στελέχωση, με μισθούς πείνας για τα στελέχη του, δεν μπορεί να φέρει εις πέρας την αποστολή του, όπως είναι η διενέργεια νηοψιών, ο έλεγχος συμμόρφωσης πλοίων σε θέματα ασφάλειας ναυσιπλοΐας και αποστολές που αφορούν την εθνική ασφάλεια της χώρας. Πρέπει απαραιτήτως να αποκτήσουμε σκάφη μεγαλύτερου εκτοπίσματος με σύγχρονα συστήματα επιτήρησης μέρας-νύχτας, καθώς και οπλισμού.
Κύριοι, μιλάτε για Λιμενικό Σώμα και Ελληνική Ακτοφυλακή. Για να δούμε ακτοφυλακή πρέπει πρώτα απ’ όλα να έχουμε πάνω από δέκα χιλιάδες στελέχη, ενώ σήμερα έχει επτά οκτακόσια. Θα πρέπει να έχουμε υπεράκτιο προσανατολισμό. Υπεράνθρωπες προσπάθειες των στελεχών του Λιμενικού Σώματος αντισταθμίζουν την έλλειψη σε πλωτά, εναέρια και χερσαία μέσα. Από πλευράς εναέριων μέσων το Λιμενικό Σώμα διαθέτει μόνο τρία αεροσκάφη τύπου F440, 406 caravan ΙΙ αυτονομίας δύο χιλιάδων διακοσίων ναυτικών μιλίων και τέσσερα ελικόπτερα SUPER PUMA έρευνας και διάσωσης.
Εδώ διαπιστώνουμε ότι ο αριθμός των διαθέσιμων μέσων είναι ελάχιστος μπροστά σε υπηρεσιακές ανάγκες, σε εκτεταμένο χώρο του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Τα σύγχρονα υπηρεσιακά δεδομένα για την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δείχνουν το νέο σχεδιασμό δόγμα που πρέπει να ακολουθήσουμε για την αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος. Το Λιμενικό Σώμα θα πρέπει να μπορεί να υπερασπιστεί την ΑΟΖ σε θερμά σημεία της, όπως είναι το Καστελόριζο και η Στρογγυλή.
Κύριε Πρόεδρε, όπως ορίζει το άρθρο 73 του Διεθνούς Δικαίου Θαλάσσης 1982, το παράκτιο κράτος δύναται κατά την άσκηση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων να ερευνά, να εκμεταλλεύεται, να διατηρεί, να διαχειρίζεται τους βιολογικούς του πόρους στην ΑΟΖ.
Το άρθρο 61, 62 καθορίζει το επιτρεπτό όριο αλίευσης των βιολογικών πόρων στην ΑΟΖ. Επομένως η χώρα μας θα μπορεί να ορίσει νέα αλιευτική πολιτική και να υπάρξει η μέγιστη δυνατή απόδοση των αλιευτικών κοινοτήτων. Το 2010 η χώρας μας εξήγαγε εκατόν εβδομήντα ένα χιλιάδες τόνους θαλασσινών αξίας 442.000.000 ευρώ ενώ εισάγαμε εκατόν τριάντα τρεις χιλιάδες τόνους αξίας 524.000.000 ευρώ.
Με την ανακήρυξη της ΑΟΖ, η αποκλειστική αλιευτική εκμετάλλευση από τον αλιευτικό μας στόλο θα μειώσει τις εισαγωγές στο ελάχιστο. Δηλαδή, θα έχουμε κάνει ένα βήμα προς την κατεύθυνση της αυτάρκειας ιχθυοαποθεμάτων, της πρωτογενούς παραγωγής στον τομέα της αλιείας.
Η συγκυβέρνηση έχει ιστορικό καθήκον να ανακηρύξει ΑΟΖ. Όμως, η παθητική στάση έχει στοιχίσει στη χώρα.
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Και εμείς ευχαριστούμε.
Το λόγο έχει για τρία λεπτά ο κ. Ηλίας Παναγιώταρος, Βουλευτής Β΄ Αθήνας.
ΗΛΙΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ένα κράτος για να θεωρείται σοβαρό και κυρίαρχο και όχι προτεκτοράτο, θα πρέπει να διαφυλάττει και να εκμεταλλεύεται τα συμφέροντά του καθ’ οιονδήποτε τρόπο και με όσα μέσα διαθέτει.
Δυστυχώς, στην περίπτωση της πατρίδας μας παρατηρούμε ότι από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 υπάρχει μια σταθερή μειοδοτική πολιτική υπαναχώρησης σε όλα τα εθνικά ζητήματα και στις παραμέτρους τους. Ενώ με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας μπορούμε να ασκήσουμε το αναφαίρετο δικαίωμά μας για αύξηση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα μίλια και να καθοριστεί η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, εμείς δεν κάνουμε απολύτως τίποτα και υπάρχει συνεχής υπαναχωρητική, ραγιάδικη, προδοτική στάση όλων των κυβερνήσεων από το ’90 και μετά και ειδικότερα στις μέρες μας.
Η έλλειψη αποφασιστικότητας και η ολιγωρία των αρμόδιων στην τραγική οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει από τις προαναφερθείσες κυβερνήσεις έχει σαν αποτέλεσμα να είμαστε υποτελείς στους Τροϊκανούς και στους πάσης φύσεως τραπεζίτες εγχώριους και αλλοδαπούς και ειδικότερα η σημερινή συγκυβέρνηση να αδυνατεί να ασκήσει τα νόμιμα και αναφαίρετα δικαιώματά της που θα έδιναν πνοή και προοπτική στην πραγματική οικονομία της πατρίδας μας.
Αν από το 1994 είχαμε ασκήσει το κυριαρχικό μας δικαίωμα που συνίσταται στην αύξηση των χωρικών μας υδάτων στα δώδεκα ναυτικά μίλια, αν δεν υπήρχαν οι παράλογες περιπτώσεις διεκδικήσεων από τους γείτονές μας, όπως στην περίπτωση των Ιμίων το 1996, όπου δυστυχώς στην ηγεσία της χώρας βρίσκονταν κάποιοι στην καλύτερη των περιπτώσεων «προδότες», κάποια «ανθρωπάκια» που ευχαριστούσαν τους Αμερικανούς και κάποιοι ευτραφείς Υπουργοί οι οποίοι έλεγαν ότι τη σημαία την πήρε ο αέρας και αν δεν συνεχιζόταν μέχρι τις ημέρες μας αυτή η τραγική κατάσταση όπου οι διεκδικήσεις των γειτόνων μας έχουν φτάσει να αμφισβητούν αυτή τη στιγμή μέχρι και το Καστελόριζο –με προφανέστατους λόγους- τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Και φυσικά, αν δεν υπήρχε και η σημερινή Κυβέρνηση με τον Πρωθυπουργό κ. Σαμαρά που προεκλογικά διατυμπάνιζε την ΑΟΖ -ήταν στη δέκατη όγδοη θέση του εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση που θα μπορούσε να καλύψει και τα επόμενα δεκαεπτά, αλλά φυσικά δεν έχει τηρήσει κανένα από τα δεκαεπτά- ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά.
Αντ’ αυτού, δεν ευχαρίστησαμε μόνο τους Αμερικανούς, αλλά η σημερινή Κυβέρνηση έχει ευχαριστήσει τους πάντες, όπως τους δανειστές μας, τους τραπεζίτες και όλους όσους επιβουλεύονται την πατρίδα μας.
(Στο σημείο αυτό χτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Είναι επιτακτική ανάγκη ο καθορισμός, ο τεμαχισμός σε οικόπεδα και η άμεση έναρξη εξορύξεων της ελληνικής ΑΟΖ για προφανέστατους οικονομικούς λόγους που θα μπορέσουν να δώσουν τα αναγκαία σ’ αυτή τη χώρα, προκειμένου να μπορέσει να καλύψει τρύπες και να λειτουργήσει στοιχειωδώς, αν όχι σε όλα τα τμήματα του κράτους, σε κάποια επίμαχα ζωτικής σημασίας. Μιλάμε για χιλιάδες θέσεις εργασίας στις κατασκευές των πλωτών πύργων και των παραπλεύρων έργων υποδομών. Η ναυτιλία θα ωφεληθεί πολλαπλά και θα αυξηθεί η ζήτηση σε πλοία πάσης φύσεως, όπως σε πλοία μεταφοράς, ρυμουλκά και υδροφόρες μεταφοράς αργού πετρελαίου.
Επίσης, τα νησιά που θα βρίσκονται κοντά σε αυτά τα οικόπεδα στα οποία θα γίνεται εκμετάλλευση, θα αποκτήσουν ένα επιπλέον πολύ μεγάλο οικονομικό έσοδο, γιατί θα υπάρχει έντονη κινητικότητα δώδεκα μήνες το χρόνο κι όχι μόνο τρεις μήνες το καλοκαίρι, την τουριστική σεζόν.
Πάνω απ’ όλα, η χώρα θα ωφεληθεί από τα τεράστια κέρδη από την πώληση αυτών των προϊόντων, θα ωφεληθεί από το αδιαμφισβήτητο γεγονός του ότι η Ελλάδα θα μπει στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη, με όσα αυτό συνεπάγεται, όπως παραδείγματος χάριν έκανε η μικρή Κύπρος, όπου η θέση της στην παγκόσμια γεωστρατηγική σκακιέρα έχει αναβαθμιστεί σημαντικά και πολύ σύντομα θα δρέψει και τους πρώτους καρπούς των προσεγμένων ενεργειών του αειμνήστου Προέδρου της Τάσου Παπαδόπουλου.
Θα μπορούσε από τα κέρδη των διαφόρων εξορύξεων να γίνει επανεκκίνηση του κράτους. Θα μπορούσαν να γίνουν πολλά, αλλά όλα αυτά προϋποθέτουν κυβερνήσεις με σθένος, με πυγμή και ηγέτες. Όχι ηγέτες σαν τον Γεώργιο Παπανδρέου που πάλι σήμερα ζήτησε ολιγοήμερη άδεια λες και ήταν ποτέ εδώ τρεις μήνες. Έχει εξαφανιστεί, τρεις φορές έχει έρθει όλες κι όλες. Θα μπορούσε στο Καστελόριζο όχι να βάζει την Ελλάδα στη μέγγενη της τρόικας, αλλά να αναγγέλλει την έναρξη της Ελληνικής ΑΟΖ. Όχι σαν τον κ. Βενιζέλο που θα δώσει σύντομα λόγο στη δικαιοσύνη ό,τι και να γίνει. Να θυμηθούμε και μια πολύ μικρή ιστορία του ’85 που έχει άμεση σχέση με τώρα. Τότε που ψήφιζαν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον κ. Σαρτζετάκη με χρωματιστά ψηφοδέλτια για να ξεχωρίζουνε το «ΝΑΙ» από το «ΌΧΙ» με μια κάλπη που φαινόταν ποιος ρίχνει τι και επειδή δεν τους έβγαιναν τα κουκιά, έβαλαν να ψηφίσει και ο Πρόεδρος της Βουλής και ζητούσαν τότε γνώμες. Τότε εμφανίστηκε από το πουθενά ένας έγκριτος Συνταγματολόγος, ο κ. Βενιζέλος, που δεν τον ήξερε κανείς. Αυτόν παρουσίαζε το τότε ΠΑΣΟΚ. Να οι επιταγές που ξεπληρώνονται τώρα, Υπουργεία, ιστορίες κ.λπ.. Αυτά είναι. Αλλά η ικανότητα του φάνηκε. Ό,τι πήρε, το διέλυσε σε ελάχιστο χρόνο.
Δυστυχώς, απ’ ό,τι φαίνεται, την ανακήρυξη της ΑΟΖ θα την κάνει η Χρυσή Αυγή όταν θα έρθει στην εξουσία κι αυτό θα γίνει πολύ σύντομα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προς ενημέρωση του Σώματος και ειδικά των ομιλητών οι οποίοι προηγήθηκαν, σας αναφέρω το άρθρο 77 του Κανονισμού της Βουλής των Ελλήνων, το οποίο μιλάει για ανάρμοστη συμπεριφορά.
Θα υπενθυμίσω στους συναδέλφους της Χρυσής Αυγής, σήμερα που μιλάνε κι έχουν την επερώτηση, ότι ανάρμοστη συμπεριφορά αποτελούν η χρησιμοποίηση προσβλητικών εκφράσεων κατά της τιμής και της υπόληψης του Προέδρου της Δημοκρατίας, των μελών της Βουλής, του Προεδρείου και των μελών της Κυβέρνησης, η καταφρόνηση του Συντάγματος και των πολιτειακών θεσμών με λόγια ή έργα. Επειδή, λοιπόν, σήμερα οι εκφράσεις που χρησιμοποιούνται κατά την επερώτηση είναι πάρα πολύ σκληρές και προσβλητικές για ανθρώπους οι οποίοι απουσιάζουν από το Κοινοβούλιο, θα σας παρακαλούσα πάρα πολύ, κύριε Κασιδιάρη, κύριε Παππά, να τηρηθεί ο Κανονισμός της Βουλής.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Ας έρθουν εδώ. Δεν τους βλέπει κανείς.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Σας είπα τι λέει ο Κανονισμός της Βουλής το άρθρο 77.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Δικαιούστε να μας βάλετε πρόστιμο, κύριε Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Επαναλαμβάνω, σας λέω τι αναφέρει το άρθρο 77 του Κανονισμού.
Ο κ. Μανιάτης έχει ζητήσει το λόγο.
Έχετε το λόγο για ένα λεπτό, κύριε Μανιάτη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, στην Ολομέλεια πριν λίγα λεπτά γίναμε μάρτυρες εκτόξευσης φασιστικών, λεκτικών σκουπιδιών, ανάξιων οποιουδήποτε σχολιασμού.
Όταν θα έρθει η σειρά μου να τοποθετηθώ ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ θα αποδείξω ποια παράταξη και ποιοι ηγέτες υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται τα εθνικά συμφέροντα και ποιοι χρησιμοποιούν τα εθνικά συμφέροντα μόνο για να υφαρπάξουν ψήφους απελπισμένων συνελλήνων.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Ποιος τους απέλπισε τους συνέλληνες;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Ο κ. Μίχος έχει το λόγο για τρία λεπτά.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΜΙΧΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, θα ξεκινήσω την ομιλία μου με μια πρόσφατη δήλωση ενός αξιωματούχου του κ. Γκιόκη Μοράτωφ στο ελληνικό περιοδικό «Crash» τον Ιούλιο του 2012. Ο συγκεκριμένος είναι Αντιπρόεδρος του κρατικού Οργανισμού Διεθνούς Συνεργασίας του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας. Δήλωσε: «Η Ελλάδα έχει τόσο πετρέλαιο όσο έχει ο Κόλπος του Μεξικού. Έχουμε εδώ και χρόνια στα χέρια μας φωτογραφίες από δορυφόρο που το αποδεικνύουν». Και συμπληρώνει: «Έχουμε τους επιστήμονες και τις εταιρίες να σας στηρίξουν στις εξόρυξη των υδρογονανθράκων. Η απόφαση είναι δική σας».
Βεβαίως εμείς δεν θα βασιστούμε απόλυτα στα λεγόμενα του συγκεκριμένου ανθρώπου, διότι είναι σίγουρο ότι από την πλευρά του κοιτάει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της δικής του χώρας. Παίρνουμε, όμως, αφορμή από τα παραπάνω για να σας ρωτήσουμε το εξής: Ποιες ενέργειες έχετε κάνει προκειμένου να συνεργαστούμε και να πάρουμε βοήθεια από τους Ρώσους στο θέμα των ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων; Διότι από όσο έχει υποπέσει στην αντίληψή μας, κάποια μέλη της Κυβέρνησης φοβούνται να πουν και τη λέξη Ρωσία.
Ο μόνος τρόπος για να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα είναι να εκμεταλλευτούμε τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων για να αποσπάσουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για τη χώρα μας. Διότι είναι αλήθεια ότι τόσα χρόνια τι καλό είδαμε από τους συμμάχους μας; Το μόνο που κάνανε ήταν να μας ρουφήξουν το αίμα και μάλιστα όχι μόνο δεν κερδίσαμε, αλλά χάσαμε και κεκτημένα δικαιώματα.
Επειδή αναφέρθηκα στη Ρωσία που είναι μια χώρα πιο δυνατή από τη δική μας, θα ήθελα να αναφερθώ και στις διαπραγματεύσεις που γίνονται με μια χώρα μικρότερη από την Ελλάδα, όπως είναι η Αλβανία.
Είναι γνωστό ότι το 2009 οι Αλβανοί αναγκάστηκαν να υπογράψουν μια Συμφωνία για οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων προκειμένου να τους δώσουμε το οκ για να ενταχθούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόλις έκαναν τη δουλειά τους, το ανώτατο δικαστήριο της Αλβανίας αποφάσισε την ακύρωση της Συμφωνίας. Για μια ακόμη φορά είχαμε μηδέν εις το πηλίκο.
Τώρα μαθαίνουμε από δημοσιεύματα ότι η Αλβανία πιέζει τη χώρα μας να επιτρέψει τη διέλευση μέσω Ελλάδος του αγωγού φυσικού αερίου που θα διασχίζει την Αδριατική και θα τροφοδοτεί με φυσικό αέριο την Αλβανία. Για να το πετύχει αυτό αφήνει υποσχέσεις στη χώρα μας ότι αφού υπογράψουμε για τον αγωγό, θα δεχθεί να επικυρώσει τη Συμφωνία για ΑΟΖ μαζί μας.
Ελπίζουμε ότι η Κυβέρνηση σας θα φροντίσει να «δέσει» καλά αυτή τη φορά την υπόθεση της ΑΟΖ με την Αλβανία και δεν θα πέσει πάλι θύμα της πονηριάς των Αλβανών, οι οποίοι όπως ξέρουμε έχουν υπογράψει πολλές συμφωνίες με την Τουρκία, τις οποίες και τηρούν.
Επειδή μας χαρακτηρίζετε ανεύθυνους που ζητάμε να ανακηρύξει μονομερώς η Ελλάδα ΑΟΖ, θα επικαλεστώ για το τέλος τις δηλώσεις δυο πολύ γνωστών Ελλήνων επιστημόνων που ασχολούνται με το θέμα της ΑΟΖ και μάλιστα συμμετέχουν σε ανεπίσημη επιτροπή που έχει συστήσει η Κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα. Αναφέρομαι στο Νίκο Λυγερό και τον καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Αντώνη Φώσκολο, οι οποίοι τον Αύγουστο του 2012 έδωσαν συνέντευξη στο περιοδικό Επίκαιρα και τοποθετήθηκαν ανοικτά υπέρ της άμεσης ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα, δηλώνοντας κατά λέξη για τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις: «Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη να ακούει κότες να φωνάζουν για τους κινδύνους. Τις έχει βαρεθεί και βλέπει τα αποτελέσματα της δράσης τους».
Πραγματικά θέλουμε να μας πείτε αν και αυτούς τους επιστήμονες τους θεωρείτε ανεύθυνους.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Λεωνίδας Γρηγοράκος): Ευχαριστούμε πολύ.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, προφανώς θα μπορούσα να απαντήσω σε πολλά από τα σχόλια που ακούστηκαν νωρίτερα. Οκτώ χρόνια όμως τώρα υπηρετώντας τον κοινοβουλευτικό θεσμό, υποστηρίζω πως ένας από τους σοβαρούς λόγους υποβάθμισης όσων γίνονται, όσων ακούγονται σε αυτή την Αίθουσα ή και της εικόνας που δημιουργείται, είναι η πρακτική να μεταφέρουμε τη συζήτηση σε ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο από αυτό που κάθε φορά η Ημερήσια Διάταξη προβλέπει.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Β’ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΑΚΟΣ)
Βεβαίως και είναι ένα ελεύθερο βήμα το Βήμα του ελληνικού Κοινοβουλίου. Ελεύθερο στην έκφραση, στην κατάθεση, στην καταγραφή απόψεων. Ωστόσο αν κάθε φορά σε κάθε περίπτωση ανακαλύπτουμε και όλα τα ζητήματα τα οποία μπορούν να αφορούν το εσωτερικό ή το εξωτερικό της χώρας, η συζήτηση επί της ουσίας σπάνια γίνεται.
Θα προσπαθήσω λοιπόν καταρχήν να μείνω στη συζήτηση της Ημερήσιας Διάτασης και βεβαίως εάν χρειαστεί θα πούμε και τα ιδιαίτερα.
Η Ελλάδα όπως όλοι γνωρίζουμε παραμένει ένας σημαντικός και αναγνωρισμένος παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας σε ένα εξαιρετικά ρευστό γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό περιβάλλον στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Η ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη νοτιοανατολική Μεσόγειο προφανώς αλλάζει τον ενεργειακό χάρτη της περιοχής μας αλλά και της Ευρώπης και προσφέρει τη δυνατότητα διαφοροποίησης των ενεργειακών πηγών αλλά και των οδών διέλευσης. Η εξαγωγή του φυσικού αερίου Ισραήλ και Κύπρου προς την Ευρώπη μέσω Ελλάδος θα ενισχύσει τη συνεργασία των τριών χωρών δημιουργώντας νέες αναπτυξιακές προοπτικές. Η κρίση επιβάλλει να μην αφήσουμε καμία ευκαιρία αναξιοποίητη, αλλά και να δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες και πεδία συνεργασίας με σημαντικούς, παραδοσιακούς αλλά και νέους εταίρους μας.
Όπως έχει κατ’ επανάληψη επισημάνει ο Υπουργός Εξωτερικών, το ζήτημα της οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τις παράκτιες χώρες δεν εξετάζεται μεμονωμένα. Διερευνάται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο θέσπισης αλλά και οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου και ειδικότερα της διεθνούς συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας του 1982. Στρατηγικός στόχος της Ελλάδας είναι η οριοθέτηση όλων των θαλασσίων ζωνών με όλους τους γείτονές της, εξέλιξη που θα συμβάλει στην εμπέδωση της σταθερότητας αλλά και θα αποδειχθεί παράγοντας ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή. Ο Υπουργός Εξωτερικών έχει αναφερθεί και σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις του με ομολόγους του, όπως πρόσφατα με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, στο ζήτημα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και στην αναγκαιότητα οριοθέτησης όλων των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.
Βεβαίως υπάρχει και το θέμα της συμφωνίας του 2009 με την Αλβανία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και βέβαια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Έχουμε συμφωνήσει με την άλλη πλευρά να εργαστούμε από κοινού ώστε η εκκρεμότητα αυτή να διευθετηθεί το συντομότερο δυνατόν.
Η Ελλάδα δεν απεμπολεί οποιοδήποτε κυριαρχικό της δικαίωμα και φυσικά η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση. Στο πλαίσιο αυτό η θέσπιση ΑΟΖ στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο η χώρα μας είναι αποφασισμένη να ασκήσει μετά από καλή προετοιμασία στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής της.
Ήδη από το 1995 κατά την επικύρωση της σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας η οποία αναφέρεται στο 1982, όπως σας ανέφερα, η Ελλάδα κατέθεσε την εξής δήλωση στο κείμενο της οποίας παραμένουμε σταθεροί: «Η Ελλάδα, επικυρώνοντας τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, διασφαλίζει όλα τα δικαιώματά της και αναλαμβάνει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση. Η Ελλάδα θα αποφασίσει πότε και πώς θα ασκήσει τα εν λόγω δικαιώματα σύμφωνα με την εθνική της στρατηγική. Τούτο δεν σημαίνει ούτε κατ’ ελάχιστον απεμπόληση εκ μέρους της Ελλάδος των δικαιωμάτων αυτών». Αυτή ουσιαστικά είναι η δήλωση η οποία κατετέθη στο χρόνο που αναφέρθηκα. Άλλωστε η Ελλάδα έχει δρομολογήσει συγκεκριμένες διαδικασίες για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Στο πλαίσιο αυτό το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μετά τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που διέπει τη διαδικασία αδειοδότησης, την αναζήτηση, την έρευνα και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων –θα σας θυμίσω το ν. 2289/1995 όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το ν. 4001/2011- προχώρησε στην προκήρυξη διεθνούς δημόσιας ανοικτής πρόσκλησης για συμμετοχή σε σεισμικές ερευνητικές εργασίες απόκτησης δεδομένων μη αποκλειστικής χρήσης εντός της θαλάσσιας ζώνης στη δυτική και νότια Ελλάδα ώστε να εξασφαλιστεί η απόκτηση, επεξεργασία και ερμηνεία δεδομένων σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα που ακολουθούνται στη βιομηχανία του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Τα δεδομένα αυτά θα βοηθήσουν στην αξιολόγηση του δυναμικού της περιοχής σε υδρογονάνθρακες, αλλά βεβαίως και στην προώθηση του διεθνούς γύρου αδειοδότησης για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα.
Συνολικά –νομίζω ότι κάποιος εκ των ομιλητών το ανέφερε- οκτώ μεγάλες εταιρείες εξειδικευμένες στον τομέα των σεισμικών ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων με παγκόσμια παρουσία και εμπειρία κατέθεσαν δεσμευτικές προσφορές στο ΥΠΕΚΑ για πραγματοποίηση σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης στο Ιόνιο πέλαγος και στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κρήτης. Η αξιολόγηση των προσφορών ολοκληρώθηκε από την αρμόδια Επιτροπή του ΥΠΕΚΑ με την επιλογή της εταιρείας πετρελαίων «Geo-services» και εντός των προσεχών ημερών πρόκειται να υπογραφεί η σχετική σύμβαση.
Επιπροσθέτως, το ΥΠΕΚΑ προχώρησε στην προκήρυξη διεθνούς δημόσιας ανοιχτής πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές Πατραϊκό Κόλπος και Κατάκολο και στην χερσαία περιοχή Ιωάννινα με τη διαδικασία της ανοιχτής πρόσκλησης open door. Κατατέθηκαν οκτώ προσφορές στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, στη συγκεκριμένη πρόσκληση ενδιαφέροντος. Για την προώθηση των διαδικασιών του διαγωνισμού συγκροτήθηκε επιτροπή που έργο της έχει την αξιολόγηση των προτάσεων και τη διεξαγωγή διαπραγμάτευσης με τους υποψηφίους επενδυτές.
Σύμφωνα με την ενημέρωσή μας από το ΥΠΕΚΑ μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και της διαπραγμάτευσης η επιτροπή θα εισηγηθεί προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τους προτεινόμενους επενδυτές για την περιοχή.
Όπως βλέπετε η χώρα μας επιδιώκει με τρόπο συστηματικό την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε πείσμα περί του αντιθέτου αιτιάσεων. Παράλληλα, τα Υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, σε στενό συντονισμό μεταξύ τους, διαχειρίζονται με ψυχραιμία ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με τις θαλάσσιες ζώνες από γειτονικές χώρες καθιστώντας σαφή έναντι όλων την αποφασιστικότητά μας και την απόκρουση κάθε προσπάθειας που θα υπονόμευε την ασφάλεια της χώρας.
Ειδικά στον τομέα της άμυνας, παρά τη γνωστή δημοσιονομική συγκυρία, εκτελούνται τα απαραίτητα προγράμματα συντήρησης και αναβάθμισης των υπαρχόντων οπλικών μέσων και συστημάτων καθώς και απόκτησης νέων.
Και εδώ, αν θέλετε να κάνω ένα μικρό σχόλιο θα σας έλεγα ότι το να φάσκει κανείς και να αντιφάσκει προφανώς δεν είναι λογικό στα μάτια των όποιων τηλεθεατών ή ακροατών αυτή τη στιγμή. Δεν μπορεί από τη μια πλευρά να υποβαθμίζετε το στράτευμα και από την άλλη να αισθανόμαστε υπερήφανοι όταν βρισκόμαστε στην ορκωμοσία των καταδρομέων σήμερα το πρωί. Είναι άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Θα σας απαντήσουμε, αν θέλετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ωστόσο στοχεύουμε στην οργάνωση και διατήρηση σύγχρονων στρατιωτικών μονάδων με ικανή στελέχωση, άρτια εκπαίδευση και επαρκή ισχύ με κυρίαρχα στοιχεία αυτά της ετοιμότητας, διαθεσιμότητας, άμεσης αντίδρασης, ευκινησίας, ευελιξίας, υποστήριξης μάχης και υποστήριξης διοικητικής μέριμνας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά όλα τα ενδεχόμενα κρίσης υπερασπιζόμενες την ασφάλεια, την εδαφική ακεραιότητα και όλα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μεταξύ των οποίων βεβαίως είναι και η υπεράσπιση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της χώρας.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω πως η προερχόμενη από τα ανατολικά σύνορά μας απειλή πολέμου, γνωστή με τον όρο casus belli, είναι απαράδεκτη, αντίθετη με το χάρτη τον Ηνωμένων Εθνών αλλά και με το διαπραγματευτικό πλαίσιο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το γεγονός αυτό το υπογραμμίζουμε με κάθε ευκαιρία στην τουρκική πλευρά επισημαίνοντας πως αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα-πρόσχωμα στην πλήρη ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και πως η άρση του, καθώς και η συμμόρφωση της Άγκυρας με το διεθνές δίκαιο και ειδικότερα με τις προβλέψεις του δικαίου της θάλασσας αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση κάθε σύγχρονου κράτους. Παράλληλα ενημερώνουμε ανελλιπώς για το ζήτημα αυτό τους εταίρους και συμμάχους μας, αλλά και το σύνολο των διεθνών συνομιλητών μας. Ταυτόχρονα, η ανάγκη άρσης του casus belli έχει επανειλημμένως καταγραφεί σε ευρωπαϊκά κείμενα αλλά και σε συμπεράσματα.
Από πλευράς μας έχουμε διασαφηνίσει προς κάθε πλευρά ότι επιδιώκουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία. Σχέσεις όμως που αναπτύσσονται με γνώμονα το διεθνές δίκαιο και το σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας. Σεβόμαστε εμπράκτως την αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας και καλούμε σθεναρά και σταθερά την Τουρκία να πράξει το ίδιο. Αυτό άλλωστε υπαγορεύεται από την επιλογή μας η εξωτερική πολιτική της χώρας να βασίζεται στις σταθερές αρχές της καλής γειτονίας, του σεβασμού τους διεθνούς δικαίου, με στόχο βεβαίως την εμπέδωση κλίματος σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Εισερχόμεθα στις ομιλίες των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων.
Το λόγο έχει ο κ. Χρήστος Παππάς, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή για δώδεκα λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα μείνω στην ουσία, αλλά θα σας πω και τα ιδιαίτερα που είπατε κι εσείς, κύριε Υπουργέ, γιατί τρίβεστε στη γκλίτσα του τσοπάνη κι εσείς και ο κ. Μανιάτης. Θα τα ακούσετε.
Είπατε στην ομιλία σας «θα ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα», «θα κάνουμε τα δώδεκα μίλια», «θα δούμε», είπατε ημερομηνίες που πολλοί από τους Βουλευτές μας –γιατί εκφράζουμε τη νέα γενιά- ήσαν αγέννητοι. Είπατε για 1982, για 1995 «θα…», «θα…», «θα…». Ελληνική ταινία, δηλαδή.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Το 1982 αφορά τη συμφωνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Το ξέρω. Τι είπαμε τότε, τι κάνουμε τώρα…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν αφορά κάτι άλλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Αν θέλετε να κάνουμε διάλογο, ευχαρίστως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Υπουργέ, μισό λεπτό. Η διαδικασία έχει ως εξής: Ερωτάτε δια του Προεδρείου, τον ομιλητή εάν θέλει διακοπή και ερώτηση κι αν ο ίδιος το αποφασίσει, τότε γίνεται. Αλλιώς, αυτό δεν γίνεται.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Κατά τα άλλα σας πόνεσε το «σκάσε» του Κασιδιάρη. Έπρεπε κάποτε να ακουστεί.
Να μπω τώρα στην ουσία. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα συνορεύει με έναν κακό, πολύ κακό και εχθρικό γείτονα –γνωστό τοις πάσι- την Τουρκία, έναν γείτονα ο οποίος αδιαφορεί για το Διεθνές Δίκαιο και το καταπατά. Οι Τούρκοι σε ολόκληρη την ιστορική τους διαδρομή ήταν ένας νομαδικός λαός. Κι ένας νομαδικός λαός παραμένει μέχρι σήμερα παρ’ όλη την οικονομική τους ανάπτυξη. Έχουν συνηθίσει, λοιπόν, να ρυθμίζουν τις σχέσεις τους περισσότερο με βάση το δίκαιο του ισχυροτέρου, παρά με την τήρηση αμοιβαία αποδεκτών κανόνων που έχουν συμφωνηθεί εκ των προτέρων.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που το διακύβευμα σχετικά με την οριοθέτηση της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης αφορά κατά κύριο λόγο περιοχές στα σύνορα με την Τουρκία, επιβάλλεται να εξετάσουμε τη στάση που έχει τηρήσει μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη χώρα σε σχέση με την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Κατ’ αρχήν, καταψήφισε. Και δεν είναι μέρος ούτε της Σύμβασης της Γενεύης για την υφαλοκρηπίδα του 1958, ούτε της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι του 1982, που προέβλεπε αιγιαλίτιδα ζώνη δώδεκα ναυτικών μιλίων και την έννοια της ΑΟΖ.
Παρά ταύτα, έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο στα δώδεκα ναυτικά μίλια. Επιπλέον, έχει υπογράψει δύο συμβάσεις με τη Σοβιετική Ένωση, το 1978 και το 1982, βάσει των οποίων απέκτησε ΑΟΖ και οριοθέτησε τόσο την υφαλοκρηπίδα της όσο και την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα.
Στις συμφωνίες αυτές η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Τουρκίας οριοθετήθηκε με βάση την αρχή της «μέσης γραμμής».
Παρόλα αυτά, στα σχετικά άρθρα των συμβάσεων αναφέρεται: «Τα δύο μέρη συμφώνησαν να προχωρήσουν στην οριοθέτηση με βάση την αρχή της ευθυδικίας». Ο λόγος είναι απλός: Για να μπορεί κάποτε να επικαλεστεί η Τουρκία την αρχή της ευθυδικίας, εάν αυτό απαιτηθεί για οριοθέτηση με την Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά, παρά μόνο χωρικά ύδατα περιορισμένης έκτασης και αξιώνει την οριοθέτηση των υπολοίπων θαλασσίων ζωνών με σημεία βάσης αποκλειστικά τις ηπειρωτικές ακτές των δύο κρατών.
Από τη δική μας πλευρά, η χώρα μας έχει υπογράψει και τη Σύμβαση του 1958 για την υφαλοκρηπίδα και τη Σύμβαση, όπως είπα, του 1982. Παρά ταύτα, από τότε δεν έχει επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα δώδεκα ναυτικά μίλια, αλλά διατηρεί το προπολεμικό νομικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο το 1931 καθορίσαμε αιγιαλίτιδα ζώνη δέκα ναυτικών μιλίων ειδικώς και μόνο για τα θέματα της Αεροπορίας και της αστυνομεύσεως αυτής, ενώ από το 1936 ορίσαμε χωρική θάλασσα έξι ναυτικών μιλίων.
Επιπλέον, η χώρα μας δεν έχει καθιερώσει τις γραμμές βάσης που προβλέπονται από το άρθρο 7 της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι, αλλά διατηρεί τη φυσική της ακτογραμμή για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της.
Αναφέρω στο σημείο αυτό ότι η υιοθέτηση των γραμμών βάσης έναντι της αρχαιοτάτης μεθόδου της φυσικής ακτογραμμής, θα παράσχει στη χώρα μας τη δυνατότητα για πραγματική αιγιαλίτιδα ζώνη μεγαλύτερη από το νομικό εύρος των δώδεκα ναυτικών μιλίων. Μέχρι στιγμής η χώρα μας έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της μόνο με την Ιταλία, ενώ έχει υπογράψει και διμερή συμφωνία για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία, η οποία, όμως, παραμένει σε εκκρεμότητα.
Στην περιοχή του Αιγαίου και κυρίως της ανατολικής Μεσογείου, εκεί δηλαδή που παίζεται όλο το ενεργειακό παιχνίδι, η Ελλάς όχι μόνο δεν έχει οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες της, αλλά έχει κάνει και πολύ λίγα πράγματα για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Βεβαίως, το συμπέρασμα αυτό, από τη στιγμή που βγαίνει από το στόμα ενός Βουλευτή της Χρυσής Αυγής, θα το αποδώσετε στο λαϊκισμό, στο φανατισμό, που όπως όλοι εσείς λέτε - μας διακρίνει.
Ακούστε, λοιπόν, την άποψή μας για το συγκεκριμένο ζήτημα και αν θέλετε ακούστε και την άποψη ενός επιφανούς Κυπρίου πολιτικού του κ. Νικόλαου Ρολάνδη. Θυμίζω ότι είναι ο πρώην Υπουργός Εμπορίου της Κύπρου, ο οποίος το 2003 υπέγραψε την πρώτη συμφωνία οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου με την Αίγυπτο. Ο κ. Ρολάνδης, λοιπόν, καταλογίζει ανεπάρκεια και ενδοτικότητα στην πολιτική που ακολούθησαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις στο θέμα της ΑΟΖ.
Συγκεκριμένα σε τηλεοπτική εκπομπή, τον Ιούλιο 2011 ειπώθηκε: «Ρολάνδης: «Η Ελλάδα ήταν πάντα διστακτική να εγείρει θέματα της διαφοράς που έχει με την Τουρκία πάνω στο θέμα αυτό, το θέμα του δικαίου της θάλασσας»». Σ’ άλλο σημείο ο ίδιος Υπουργός της Κύπρου λέει και αποκαλύπτει: «Ύστερα από παραινέσεις της Ελλάδος, το δυτικότερο σημείο της μέσης γραμμής μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου μετατοπίστηκε 12 με 15 χιλιόμετρα ανατολικότερα από την πραγματική του θέση». Και κατέληξε λέγοντας: «Δεν θέλησε, δηλαδή, η ελληνική πλευρά να ληφθεί υπόψη στη διαδικασία καθορισμού ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου το Καστελόριζο». Εκεί είναι όλο το παιχνίδι.
Και σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ: Και εσείς την ίδια πολιτική θα ακολουθήσετε; Βεβαίως, γνωρίζουμε ότι θα επαναλάβετε την πάγια θέση των ελληνικών κυβερνήσεων ότι διαπραγματεύεστε, θα δείτε, θα διαπραγματευτείτε την ίση απόσταση, τη μέση γραμμή.
Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, να σας πω κάποια πράγματα και να ζητήσω κάποιες διευκρινήσεις.
Πρώτον: Για τη χάραξη της ΑΟΖ θα επιλεγούν σημεία βάσης σ’ όλα τα ελληνικά νησιά ή μόνο σ’ ορισμένα απ’ αυτά που θα θεωρηθούν νησιά παρυφής;
Δεύτερο ερώτημα: Θεωρείτε δεδομένο ότι όλα τα ελληνικά νησιά δικαιούνται πλήρους ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας ή πρόκειται να διαπραγματευτείτε την απόδοση μειωμένης ή και μηδενικής επήρειας στη χάραξη θαλασσίων ζωνών σ’ ορισμένα από τα νησιά, όπως είναι παραδείγματος χάρη η Ρόδος, η Κάσος, η Κάρπαθος και κυρίως το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου;
Τρίτον και πιο σημαντικό: Η αρχή της ίσης απόστασης και της μέσης γραμμής αποτελεί την αποκλειστική μέθοδο με την οποία θα χαραχθεί η ελληνική ΑΟΖ ή την θεωρείτε μια απλή αφετηρία, μια βάση, όπως λέτε, για τις διαπραγματεύσεις οι οποίες όμως ενδέχεται να καταλήξουν σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα απ’ αυτά που προκύπτουν βάσει της μέσης γραμμής;
Κύριε Υπουργέ, είναι ξεκάθαρο ότι οι διεθνείς σχέσεις χτίζονται στη συνδυασμένη βάση του διεθνούς δικαίου και της δύναμης. Για το λόγο αυτό ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή θεωρεί ότι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να κινηθεί στους εξής βασικούς άξονες:
Πρώτον, κινηθείτε γρήγορα και αποφασιστικά. Μην κινήστε σαν τον κάβουρα. Μην αφήνετε το θέμα να σέρνεται. Χρησιμοποιήστε την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας ως όπλο. Πρέπει να καταστεί σαφές στους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο ότι είναι αναγκαίο για την ελληνική οικονομία να ξεκινήσει το ταχύτερο δυνατό η αξιοποίηση του ενεργειακού μας πλούτου. Να ξεκαθαρίσετε στους εταίρους μας ότι έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινή μοίρα. Πρέπει να τους προειδοποιήσετε με τρόπο σκληρό ότι αν συνεχίσουν να μας στραγγαλίζουν οικονομικά με απάνθρωπα μέτρα λιτότητας χωρίς να μας δίνουν κάποια διέξοδο, τότε είναι βέβαιο ότι θα καταρρεύσουμε. Και θα φροντίσουμε η κατάρρευση να τους συμπαρασύρει.
Απαιτήστε από τους συμμάχους μας να μας στηρίξουν έμπρακτα και με δυναμικό τρόπο στη χάραξη των θαλασσίων ζωνών. Συγκεκριμένα: Να πιέσουν ασφυκτικά την Αίγυπτο, μια χώρα με πολιτική αστάθεια, μια χώρα με αδύναμη κυβέρνηση, να δεχτεί να οριοθετήσει ΑΟΖ με τη χώρα μας. Άλλωστε η Αίγυπτος έχει ήδη δεχτεί τη μέθοδο της μέσης γραμμής στην οριοθέτηση με την Κύπρο.
Σας πειράζει να ακούγονται αυτά;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Όχι. Λέτε μόνος σας αυτά που έχουν γίνει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Σας πειράζει;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): ΄Ισα – ίσα. Μόνος σας τα λέτε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Δεν τα βλέπουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Υπουργέ, έχετε δευτερολογία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα σας ακούσουμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Απήντησα στο σχόλιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Εσείς δεν πάτε με την Αίγυπτο, γιατί φοβάστε τις αντιδράσεις της Τουρκίας; Πολύ το φοβούμαι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): …(δεν ακούστηκε).
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Υπάρχει και μυστική διπλωματία. Το ξέρουμε αυτό.
Η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό θέμα και θεωρούμε ότι πρέπει να προχωρήσει άμεσα.
Ωραίος είστε, κύριε Υπουργέ. Μου το χαλάτε, ε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ορίστε;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Εντάξει, θα σας τα πω μετά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μήπως ενοχλούμε εδώ και θέλετε να μιλήσετε οι δυο σας;
Κύριε Υπουργέ, αφορά κι εσάς αυτό. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα μιλούσαμε πολύ ευχαρίστως, κύριε Πρόεδρε, αν έδειχναν οι κυβερνητικοί Βουλευτές και οι Υπουργοί το σεβασμό που πρέπει στους πεντακόσιους χιλιάδες Έλληνες ψηφοφόρους κι αν μας καλούσαν στο Υπουργείο επισήμως, κάτι το οποίο αρνήθηκε ο Υπουργός Άμυνας. Κι ενώ κάλεσε τη Δημοκρατική Αριστερά, ένα κόμμα μετά από εμάς, ενώ κάλεσε το ΣΥΡΙΖΑ, δεν κάλεσε τη Χρυσή Αυγή εισέτι.
Περιμένουμε, λοιπόν, κι εμείς επίσημη πρόσκληση –και όχι στους διαδρόμους- και από το Υπουργείο Εξωτερικών και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τι φοβούνται;
Θα τα ακούσετε τώρα. Είχα πολλά να σας πω, αλλά δεν σας τα λέω.
Αυτό είναι όλο το ζουμί. «Εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση», «Αύξηση χαμηλών συντάξεων, πολυτεκνικών επιδομάτων», «Επίδομα ανεργίας σε μη μισθωτούς», «Όχι άλλες μειώσεις μισθών», «Τέλος στο χαράτσι». Το έβδομο είναι. Δεν ξέρω αν γράφει πουθενά «Τσακίστε στην Χρυσή Αυγή». Έχει δέκα επτά θέσεις.
Δείτε την τελευταία θέση. Να τη, να την πάρει και η κάμερα: «Ανακήρυξη ΑΟΖ». Με αυτά βγήκατε. Με ψέματα βγήκατε. «Προχωράμε υπεύθυνα, αποφασιστικά. Νέα Δημοκρατία, η παράταξη…».
Κρατήστε, λοιπόν, τις προεκλογικές σας υποσχέσεις. Και το πρωί σας είπαμε «Εφαρμόστε το νόμο». Δεν σας λέμε κάτι ακραίο. Σας λέμε να κρατήσετε τις προεκλογικές μας υποσχέσεις. Κάντε το. Διότι, διαφορετικά αποδεικνύεστε στα μάτια του ελληνικού λαού κοινοί ψεύτες.
Ακούστηκαν κι άλλα διάφορα μέσα στην Αίθουσα από Βουλευτές ειλικρινών παρατάξεων που σε άλλες εποχές μας είχαν φλομώσει στα «θα, θα, θα…», από τον κ. Μανιάτη του ΠΑΣΟΚ.
Κύριε Μανιάτη, περιμένω την τοποθέτησή σας. Το Σαββατοκύριακο πηγαίνετε στην Αργολίδα; Έχετε το θάρρος να πάτε; Πάμε παρέα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μανιάτη, σας παρακαλώ πάρα πολύ και μην απαντήσετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα απαντήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Τι θα απαντήσει, κύριε συνάδελφε; Εσείς θα αποφασίσετε, ποιος θα απαντάει και ποιος δεν θα απαντάει; Σας παρακαλώ, κύριε Παππά!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Εσείς θα φάτε γιαούρτια ή μάλλον καλύτερα πορτοκάλια, μιας και είστε από την Αργολίδα κι εμάς θα μας χειροκροτεί ο κόσμος. Αυτό σας φοβίζει. Γι’ αυτό γίνεστε σήμερα «Βενιζέλος». Είστε ένας «μικρός Βενιζέλος». Θα σας ακούσουμε με μεγάλη χαρά και θα σας απαντήσουμε.
Αποδειχθήκατε και με τη στάση του Αρχηγού σας, ενός κοινού υποθάλπτη εγκληματία…
(Στο σημείο αυτί εξέρχεται της Αιθούσης ο Βουλευτής κ. Μανιάτης)
Δεν τα ακούτε, ε; Φοβάστε. ΠΑΣΟΚ, τέλος.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας η Βουλευτής Β΄ Αθήνας κ. Σοφία Βούλτεψη για έξι λεπτά.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα κάνω αρχικά μερικές επισημάνσεις, σχετικά με όσα μέχρι τώρα έχουν ακουστεί στην Αίθουσα.
Πρώτον, αυτά που είπατε για το όνομα της Μακεδονίας και για τα περί ραγιαδισμού επιστρέφονται. Μπορεί η Χρυσή Αυγή να καταβάλει κάθε προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού της ως μοναδικής πατριωτικής δύναμης, όλοι οι Έλληνες, όμως, και όλοι οι Μακεδόνες γνωρίζουν, ποιοι πραγματικά όλα αυτά τα χρόνια, όταν δεν υπήρχε υποψία Χρυσής Αυγής, έχουν θέσει υπηρεσίες και γνώση στην υπεράσπιση της Μακεδονίας από τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων και το Σλαβομακεδονικό ουράνιο τόξο.
Επίσης, ουδείς σε αυτή τη χώρα και σε αυτή την Αίθουσα έχει χρηστεί αρμόδιος να μοιράζει πιστοποιητικά ελληνοφροσύνης κάνοντας αναλύσεις αίματος.
Δεύτερον, όσον αφορά τα χθεσινά επεισόδια στο Πεντάγωνο, προφανώς, είναι απαράδεκτα. Οι Τούρκοι, όμως, δεν κάνουν κανένα πάρτι. Πρώτον, γιατί έχουν δικά τους προβλήματα και δεύτερον, διότι γνωρίζουν οι ίδιοι πως δεν έχουν καμιά ελπίδα να διανοηθούν ότι μπορεί να κερδίσουν σε μια αντιπαράθεση με την Ελλάδα. Επομένως, δεν χρειάζεται καν να ακούγονται αυτά.
Όσον αφορά τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ήδη έχουν δρομολογηθεί κάποιες ενέργειες. Διότι, πράγματι είναι ντροπή μια χώρα σαν την Ελλάδα με δέκα τέσσερις χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμή να μην έχει ένα ναυπηγείο.
Όπως έχει κατ’ επανάληψη επισημάνει ο Υπουργός Εξωτερικών, το ζήτημα της οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης με τις παράκτιες χώρες δεν εξετάζεται μεμονωμένα. Διερευνάται μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο θέσπισης αλλά και οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών σύμφωνα με τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου και ειδικότερα της διεθνούς συμβάσεως για το δίκαιο της θάλασσας του 1982. Στρατηγικός στόχος της Ελλάδας είναι η οριοθέτηση όλων των θαλασσίων ζωνών με όλους τους γείτονές της, εξέλιξη που θα συμβάλει στην εμπέδωση της σταθερότητας αλλά και θα αποδειχθεί παράγοντας ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή. Ο Υπουργός Εξωτερικών έχει αναφερθεί και σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις του με ομολόγους του, όπως πρόσφατα με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, στο ζήτημα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και στην αναγκαιότητα οριοθέτησης όλων των θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.
Βεβαίως υπάρχει και το θέμα της συμφωνίας του 2009 με την Αλβανία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και βέβαια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Έχουμε συμφωνήσει με την άλλη πλευρά να εργαστούμε από κοινού ώστε η εκκρεμότητα αυτή να διευθετηθεί το συντομότερο δυνατόν.
Η Ελλάδα δεν απεμπολεί οποιοδήποτε κυριαρχικό της δικαίωμα και φυσικά η ανακήρυξη της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης δεν μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση. Στο πλαίσιο αυτό η θέσπιση ΑΟΖ στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο η χώρα μας είναι αποφασισμένη να ασκήσει μετά από καλή προετοιμασία στο πλαίσιο της ευρύτερης στρατηγικής της.
Ήδη από το 1995 κατά την επικύρωση της σύμβασης για το δίκαιο της θάλασσας η οποία αναφέρεται στο 1982, όπως σας ανέφερα, η Ελλάδα κατέθεσε την εξής δήλωση στο κείμενο της οποίας παραμένουμε σταθεροί: «Η Ελλάδα, επικυρώνοντας τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, διασφαλίζει όλα τα δικαιώματά της και αναλαμβάνει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη σύμβαση. Η Ελλάδα θα αποφασίσει πότε και πώς θα ασκήσει τα εν λόγω δικαιώματα σύμφωνα με την εθνική της στρατηγική. Τούτο δεν σημαίνει ούτε κατ’ ελάχιστον απεμπόληση εκ μέρους της Ελλάδος των δικαιωμάτων αυτών». Αυτή ουσιαστικά είναι η δήλωση η οποία κατετέθη στο χρόνο που αναφέρθηκα. Άλλωστε η Ελλάδα έχει δρομολογήσει συγκεκριμένες διαδικασίες για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.
Στο πλαίσιο αυτό το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, μετά τον εκσυγχρονισμό του νομικού πλαισίου που διέπει τη διαδικασία αδειοδότησης, την αναζήτηση, την έρευνα και την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων –θα σας θυμίσω το ν. 2289/1995 όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το ν. 4001/2011- προχώρησε στην προκήρυξη διεθνούς δημόσιας ανοικτής πρόσκλησης για συμμετοχή σε σεισμικές ερευνητικές εργασίες απόκτησης δεδομένων μη αποκλειστικής χρήσης εντός της θαλάσσιας ζώνης στη δυτική και νότια Ελλάδα ώστε να εξασφαλιστεί η απόκτηση, επεξεργασία και ερμηνεία δεδομένων σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα που ακολουθούνται στη βιομηχανία του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Τα δεδομένα αυτά θα βοηθήσουν στην αξιολόγηση του δυναμικού της περιοχής σε υδρογονάνθρακες, αλλά βεβαίως και στην προώθηση του διεθνούς γύρου αδειοδότησης για την έρευνα και την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σ’ ένα σύντομο χρονικό διάστημα.
Συνολικά –νομίζω ότι κάποιος εκ των ομιλητών το ανέφερε- οκτώ μεγάλες εταιρείες εξειδικευμένες στον τομέα των σεισμικών ερευνών για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων με παγκόσμια παρουσία και εμπειρία κατέθεσαν δεσμευτικές προσφορές στο ΥΠΕΚΑ για πραγματοποίηση σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης στο Ιόνιο πέλαγος και στη θαλάσσια περιοχή νοτίως της Κρήτης. Η αξιολόγηση των προσφορών ολοκληρώθηκε από την αρμόδια Επιτροπή του ΥΠΕΚΑ με την επιλογή της εταιρείας πετρελαίων «Geo-services» και εντός των προσεχών ημερών πρόκειται να υπογραφεί η σχετική σύμβαση.
Επιπροσθέτως, το ΥΠΕΚΑ προχώρησε στην προκήρυξη διεθνούς δημόσιας ανοιχτής πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές Πατραϊκό Κόλπος και Κατάκολο και στην χερσαία περιοχή Ιωάννινα με τη διαδικασία της ανοιχτής πρόσκλησης open door. Κατατέθηκαν οκτώ προσφορές στο συγκεκριμένο διαγωνισμό, στη συγκεκριμένη πρόσκληση ενδιαφέροντος. Για την προώθηση των διαδικασιών του διαγωνισμού συγκροτήθηκε επιτροπή που έργο της έχει την αξιολόγηση των προτάσεων και τη διεξαγωγή διαπραγμάτευσης με τους υποψηφίους επενδυτές.
Σύμφωνα με την ενημέρωσή μας από το ΥΠΕΚΑ μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης και της διαπραγμάτευσης η επιτροπή θα εισηγηθεί προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τους προτεινόμενους επενδυτές για την περιοχή.
Όπως βλέπετε η χώρα μας επιδιώκει με τρόπο συστηματικό την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών σε πείσμα περί του αντιθέτου αιτιάσεων. Παράλληλα, τα Υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, σε στενό συντονισμό μεταξύ τους, διαχειρίζονται με ψυχραιμία ζητήματα που ανακύπτουν σχετικά με τις θαλάσσιες ζώνες από γειτονικές χώρες καθιστώντας σαφή έναντι όλων την αποφασιστικότητά μας και την απόκρουση κάθε προσπάθειας που θα υπονόμευε την ασφάλεια της χώρας.
Ειδικά στον τομέα της άμυνας, παρά τη γνωστή δημοσιονομική συγκυρία, εκτελούνται τα απαραίτητα προγράμματα συντήρησης και αναβάθμισης των υπαρχόντων οπλικών μέσων και συστημάτων καθώς και απόκτησης νέων.
Και εδώ, αν θέλετε να κάνω ένα μικρό σχόλιο θα σας έλεγα ότι το να φάσκει κανείς και να αντιφάσκει προφανώς δεν είναι λογικό στα μάτια των όποιων τηλεθεατών ή ακροατών αυτή τη στιγμή. Δεν μπορεί από τη μια πλευρά να υποβαθμίζετε το στράτευμα και από την άλλη να αισθανόμαστε υπερήφανοι όταν βρισκόμαστε στην ορκωμοσία των καταδρομέων σήμερα το πρωί. Είναι άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Θα σας απαντήσουμε, αν θέλετε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ωστόσο στοχεύουμε στην οργάνωση και διατήρηση σύγχρονων στρατιωτικών μονάδων με ικανή στελέχωση, άρτια εκπαίδευση και επαρκή ισχύ με κυρίαρχα στοιχεία αυτά της ετοιμότητας, διαθεσιμότητας, άμεσης αντίδρασης, ευκινησίας, ευελιξίας, υποστήριξης μάχης και υποστήριξης διοικητικής μέριμνας προκειμένου να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά όλα τα ενδεχόμενα κρίσης υπερασπιζόμενες την ασφάλεια, την εδαφική ακεραιότητα και όλα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μεταξύ των οποίων βεβαίως είναι και η υπεράσπιση της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της χώρας.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω πως η προερχόμενη από τα ανατολικά σύνορά μας απειλή πολέμου, γνωστή με τον όρο casus belli, είναι απαράδεκτη, αντίθετη με το χάρτη τον Ηνωμένων Εθνών αλλά και με το διαπραγματευτικό πλαίσιο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το γεγονός αυτό το υπογραμμίζουμε με κάθε ευκαιρία στην τουρκική πλευρά επισημαίνοντας πως αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα-πρόσχωμα στην πλήρη ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και πως η άρση του, καθώς και η συμμόρφωση της Άγκυρας με το διεθνές δίκαιο και ειδικότερα με τις προβλέψεις του δικαίου της θάλασσας αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση κάθε σύγχρονου κράτους. Παράλληλα ενημερώνουμε ανελλιπώς για το ζήτημα αυτό τους εταίρους και συμμάχους μας, αλλά και το σύνολο των διεθνών συνομιλητών μας. Ταυτόχρονα, η ανάγκη άρσης του casus belli έχει επανειλημμένως καταγραφεί σε ευρωπαϊκά κείμενα αλλά και σε συμπεράσματα.
Από πλευράς μας έχουμε διασαφηνίσει προς κάθε πλευρά ότι επιδιώκουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία. Σχέσεις όμως που αναπτύσσονται με γνώμονα το διεθνές δίκαιο και το σεβασμό της εθνικής κυριαρχίας. Σεβόμαστε εμπράκτως την αρχή των σχέσεων καλής γειτονίας και καλούμε σθεναρά και σταθερά την Τουρκία να πράξει το ίδιο. Αυτό άλλωστε υπαγορεύεται από την επιλογή μας η εξωτερική πολιτική της χώρας να βασίζεται στις σταθερές αρχές της καλής γειτονίας, του σεβασμού τους διεθνούς δικαίου, με στόχο βεβαίως την εμπέδωση κλίματος σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή.
Σας ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Εισερχόμεθα στις ομιλίες των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων.
Το λόγο έχει ο κ. Χρήστος Παππάς, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή για δώδεκα λεπτά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα μείνω στην ουσία, αλλά θα σας πω και τα ιδιαίτερα που είπατε κι εσείς, κύριε Υπουργέ, γιατί τρίβεστε στη γκλίτσα του τσοπάνη κι εσείς και ο κ. Μανιάτης. Θα τα ακούσετε.
Είπατε στην ομιλία σας «θα ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα», «θα κάνουμε τα δώδεκα μίλια», «θα δούμε», είπατε ημερομηνίες που πολλοί από τους Βουλευτές μας –γιατί εκφράζουμε τη νέα γενιά- ήσαν αγέννητοι. Είπατε για 1982, για 1995 «θα…», «θα…», «θα…». Ελληνική ταινία, δηλαδή.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Το 1982 αφορά τη συμφωνία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Το ξέρω. Τι είπαμε τότε, τι κάνουμε τώρα…
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν αφορά κάτι άλλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Αν θέλετε να κάνουμε διάλογο, ευχαρίστως.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Υπουργέ, μισό λεπτό. Η διαδικασία έχει ως εξής: Ερωτάτε δια του Προεδρείου, τον ομιλητή εάν θέλει διακοπή και ερώτηση κι αν ο ίδιος το αποφασίσει, τότε γίνεται. Αλλιώς, αυτό δεν γίνεται.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Κατά τα άλλα σας πόνεσε το «σκάσε» του Κασιδιάρη. Έπρεπε κάποτε να ακουστεί.
Να μπω τώρα στην ουσία. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα συνορεύει με έναν κακό, πολύ κακό και εχθρικό γείτονα –γνωστό τοις πάσι- την Τουρκία, έναν γείτονα ο οποίος αδιαφορεί για το Διεθνές Δίκαιο και το καταπατά. Οι Τούρκοι σε ολόκληρη την ιστορική τους διαδρομή ήταν ένας νομαδικός λαός. Κι ένας νομαδικός λαός παραμένει μέχρι σήμερα παρ’ όλη την οικονομική τους ανάπτυξη. Έχουν συνηθίσει, λοιπόν, να ρυθμίζουν τις σχέσεις τους περισσότερο με βάση το δίκαιο του ισχυροτέρου, παρά με την τήρηση αμοιβαία αποδεκτών κανόνων που έχουν συμφωνηθεί εκ των προτέρων.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που το διακύβευμα σχετικά με την οριοθέτηση της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης αφορά κατά κύριο λόγο περιοχές στα σύνορα με την Τουρκία, επιβάλλεται να εξετάσουμε τη στάση που έχει τηρήσει μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη χώρα σε σχέση με την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Κατ’ αρχήν, καταψήφισε. Και δεν είναι μέρος ούτε της Σύμβασης της Γενεύης για την υφαλοκρηπίδα του 1958, ούτε της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι του 1982, που προέβλεπε αιγιαλίτιδα ζώνη δώδεκα ναυτικών μιλίων και την έννοια της ΑΟΖ.
Παρά ταύτα, έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στη Μαύρη Θάλασσα και την Ανατολική Μεσόγειο στα δώδεκα ναυτικά μίλια. Επιπλέον, έχει υπογράψει δύο συμβάσεις με τη Σοβιετική Ένωση, το 1978 και το 1982, βάσει των οποίων απέκτησε ΑΟΖ και οριοθέτησε τόσο την υφαλοκρηπίδα της όσο και την Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα.
Στις συμφωνίες αυτές η υφαλοκρηπίδα και η ΑΟΖ μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Τουρκίας οριοθετήθηκε με βάση την αρχή της «μέσης γραμμής».
Παρόλα αυτά, στα σχετικά άρθρα των συμβάσεων αναφέρεται: «Τα δύο μέρη συμφώνησαν να προχωρήσουν στην οριοθέτηση με βάση την αρχή της ευθυδικίας». Ο λόγος είναι απλός: Για να μπορεί κάποτε να επικαλεστεί η Τουρκία την αρχή της ευθυδικίας, εάν αυτό απαιτηθεί για οριοθέτηση με την Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία δεν αναγνωρίζει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά, παρά μόνο χωρικά ύδατα περιορισμένης έκτασης και αξιώνει την οριοθέτηση των υπολοίπων θαλασσίων ζωνών με σημεία βάσης αποκλειστικά τις ηπειρωτικές ακτές των δύο κρατών.
Από τη δική μας πλευρά, η χώρα μας έχει υπογράψει και τη Σύμβαση του 1958 για την υφαλοκρηπίδα και τη Σύμβαση, όπως είπα, του 1982. Παρά ταύτα, από τότε δεν έχει επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα δώδεκα ναυτικά μίλια, αλλά διατηρεί το προπολεμικό νομικό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο το 1931 καθορίσαμε αιγιαλίτιδα ζώνη δέκα ναυτικών μιλίων ειδικώς και μόνο για τα θέματα της Αεροπορίας και της αστυνομεύσεως αυτής, ενώ από το 1936 ορίσαμε χωρική θάλασσα έξι ναυτικών μιλίων.
Επιπλέον, η χώρα μας δεν έχει καθιερώσει τις γραμμές βάσης που προβλέπονται από το άρθρο 7 της Σύμβασης του Μοντέγκο Μπέι, αλλά διατηρεί τη φυσική της ακτογραμμή για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών της.
Αναφέρω στο σημείο αυτό ότι η υιοθέτηση των γραμμών βάσης έναντι της αρχαιοτάτης μεθόδου της φυσικής ακτογραμμής, θα παράσχει στη χώρα μας τη δυνατότητα για πραγματική αιγιαλίτιδα ζώνη μεγαλύτερη από το νομικό εύρος των δώδεκα ναυτικών μιλίων. Μέχρι στιγμής η χώρα μας έχει οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα της μόνο με την Ιταλία, ενώ έχει υπογράψει και διμερή συμφωνία για οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών με την Αλβανία, η οποία, όμως, παραμένει σε εκκρεμότητα.
Στην περιοχή του Αιγαίου και κυρίως της ανατολικής Μεσογείου, εκεί δηλαδή που παίζεται όλο το ενεργειακό παιχνίδι, η Ελλάς όχι μόνο δεν έχει οριοθετήσει τις θαλάσσιες ζώνες της, αλλά έχει κάνει και πολύ λίγα πράγματα για την επίτευξη αυτού του στόχου.
Βεβαίως, το συμπέρασμα αυτό, από τη στιγμή που βγαίνει από το στόμα ενός Βουλευτή της Χρυσής Αυγής, θα το αποδώσετε στο λαϊκισμό, στο φανατισμό, που όπως όλοι εσείς λέτε - μας διακρίνει.
Ακούστε, λοιπόν, την άποψή μας για το συγκεκριμένο ζήτημα και αν θέλετε ακούστε και την άποψη ενός επιφανούς Κυπρίου πολιτικού του κ. Νικόλαου Ρολάνδη. Θυμίζω ότι είναι ο πρώην Υπουργός Εμπορίου της Κύπρου, ο οποίος το 2003 υπέγραψε την πρώτη συμφωνία οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου με την Αίγυπτο. Ο κ. Ρολάνδης, λοιπόν, καταλογίζει ανεπάρκεια και ενδοτικότητα στην πολιτική που ακολούθησαν οι προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις στο θέμα της ΑΟΖ.
Συγκεκριμένα σε τηλεοπτική εκπομπή, τον Ιούλιο 2011 ειπώθηκε: «Ρολάνδης: «Η Ελλάδα ήταν πάντα διστακτική να εγείρει θέματα της διαφοράς που έχει με την Τουρκία πάνω στο θέμα αυτό, το θέμα του δικαίου της θάλασσας»». Σ’ άλλο σημείο ο ίδιος Υπουργός της Κύπρου λέει και αποκαλύπτει: «Ύστερα από παραινέσεις της Ελλάδος, το δυτικότερο σημείο της μέσης γραμμής μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου μετατοπίστηκε 12 με 15 χιλιόμετρα ανατολικότερα από την πραγματική του θέση». Και κατέληξε λέγοντας: «Δεν θέλησε, δηλαδή, η ελληνική πλευρά να ληφθεί υπόψη στη διαδικασία καθορισμού ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου το Καστελόριζο». Εκεί είναι όλο το παιχνίδι.
Και σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ: Και εσείς την ίδια πολιτική θα ακολουθήσετε; Βεβαίως, γνωρίζουμε ότι θα επαναλάβετε την πάγια θέση των ελληνικών κυβερνήσεων ότι διαπραγματεύεστε, θα δείτε, θα διαπραγματευτείτε την ίση απόσταση, τη μέση γραμμή.
Θα μου επιτρέψετε, λοιπόν, να σας πω κάποια πράγματα και να ζητήσω κάποιες διευκρινήσεις.
Πρώτον: Για τη χάραξη της ΑΟΖ θα επιλεγούν σημεία βάσης σ’ όλα τα ελληνικά νησιά ή μόνο σ’ ορισμένα απ’ αυτά που θα θεωρηθούν νησιά παρυφής;
Δεύτερο ερώτημα: Θεωρείτε δεδομένο ότι όλα τα ελληνικά νησιά δικαιούνται πλήρους ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας ή πρόκειται να διαπραγματευτείτε την απόδοση μειωμένης ή και μηδενικής επήρειας στη χάραξη θαλασσίων ζωνών σ’ ορισμένα από τα νησιά, όπως είναι παραδείγματος χάρη η Ρόδος, η Κάσος, η Κάρπαθος και κυρίως το νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου;
Τρίτον και πιο σημαντικό: Η αρχή της ίσης απόστασης και της μέσης γραμμής αποτελεί την αποκλειστική μέθοδο με την οποία θα χαραχθεί η ελληνική ΑΟΖ ή την θεωρείτε μια απλή αφετηρία, μια βάση, όπως λέτε, για τις διαπραγματεύσεις οι οποίες όμως ενδέχεται να καταλήξουν σε εντελώς διαφορετικά αποτελέσματα απ’ αυτά που προκύπτουν βάσει της μέσης γραμμής;
Κύριε Υπουργέ, είναι ξεκάθαρο ότι οι διεθνείς σχέσεις χτίζονται στη συνδυασμένη βάση του διεθνούς δικαίου και της δύναμης. Για το λόγο αυτό ο Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή θεωρεί ότι η πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης πρέπει να κινηθεί στους εξής βασικούς άξονες:
Πρώτον, κινηθείτε γρήγορα και αποφασιστικά. Μην κινήστε σαν τον κάβουρα. Μην αφήνετε το θέμα να σέρνεται. Χρησιμοποιήστε την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας ως όπλο. Πρέπει να καταστεί σαφές στους εταίρους μας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο ότι είναι αναγκαίο για την ελληνική οικονομία να ξεκινήσει το ταχύτερο δυνατό η αξιοποίηση του ενεργειακού μας πλούτου. Να ξεκαθαρίσετε στους εταίρους μας ότι έχουμε κοινά συμφέροντα και κοινή μοίρα. Πρέπει να τους προειδοποιήσετε με τρόπο σκληρό ότι αν συνεχίσουν να μας στραγγαλίζουν οικονομικά με απάνθρωπα μέτρα λιτότητας χωρίς να μας δίνουν κάποια διέξοδο, τότε είναι βέβαιο ότι θα καταρρεύσουμε. Και θα φροντίσουμε η κατάρρευση να τους συμπαρασύρει.
Απαιτήστε από τους συμμάχους μας να μας στηρίξουν έμπρακτα και με δυναμικό τρόπο στη χάραξη των θαλασσίων ζωνών. Συγκεκριμένα: Να πιέσουν ασφυκτικά την Αίγυπτο, μια χώρα με πολιτική αστάθεια, μια χώρα με αδύναμη κυβέρνηση, να δεχτεί να οριοθετήσει ΑΟΖ με τη χώρα μας. Άλλωστε η Αίγυπτος έχει ήδη δεχτεί τη μέθοδο της μέσης γραμμής στην οριοθέτηση με την Κύπρο.
Σας πειράζει να ακούγονται αυτά;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Όχι. Λέτε μόνος σας αυτά που έχουν γίνει.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Σας πειράζει;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): ΄Ισα – ίσα. Μόνος σας τα λέτε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Δεν τα βλέπουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Υπουργέ, έχετε δευτερολογία.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα σας ακούσουμε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Απήντησα στο σχόλιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Εσείς δεν πάτε με την Αίγυπτο, γιατί φοβάστε τις αντιδράσεις της Τουρκίας; Πολύ το φοβούμαι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): …(δεν ακούστηκε).
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Υπάρχει και μυστική διπλωματία. Το ξέρουμε αυτό.
Η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο είναι ιδιαίτερα σημαντικό θέμα και θεωρούμε ότι πρέπει να προχωρήσει άμεσα.
Ωραίος είστε, κύριε Υπουργέ. Μου το χαλάτε, ε;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ορίστε;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Εντάξει, θα σας τα πω μετά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μήπως ενοχλούμε εδώ και θέλετε να μιλήσετε οι δυο σας;
Κύριε Υπουργέ, αφορά κι εσάς αυτό. Σας παρακαλώ πάρα πολύ!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα μιλούσαμε πολύ ευχαρίστως, κύριε Πρόεδρε, αν έδειχναν οι κυβερνητικοί Βουλευτές και οι Υπουργοί το σεβασμό που πρέπει στους πεντακόσιους χιλιάδες Έλληνες ψηφοφόρους κι αν μας καλούσαν στο Υπουργείο επισήμως, κάτι το οποίο αρνήθηκε ο Υπουργός Άμυνας. Κι ενώ κάλεσε τη Δημοκρατική Αριστερά, ένα κόμμα μετά από εμάς, ενώ κάλεσε το ΣΥΡΙΖΑ, δεν κάλεσε τη Χρυσή Αυγή εισέτι.
Περιμένουμε, λοιπόν, κι εμείς επίσημη πρόσκληση –και όχι στους διαδρόμους- και από το Υπουργείο Εξωτερικών και από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τι φοβούνται;
Θα τα ακούσετε τώρα. Είχα πολλά να σας πω, αλλά δεν σας τα λέω.
Αυτό είναι όλο το ζουμί. «Εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση», «Αύξηση χαμηλών συντάξεων, πολυτεκνικών επιδομάτων», «Επίδομα ανεργίας σε μη μισθωτούς», «Όχι άλλες μειώσεις μισθών», «Τέλος στο χαράτσι». Το έβδομο είναι. Δεν ξέρω αν γράφει πουθενά «Τσακίστε στην Χρυσή Αυγή». Έχει δέκα επτά θέσεις.
Δείτε την τελευταία θέση. Να τη, να την πάρει και η κάμερα: «Ανακήρυξη ΑΟΖ». Με αυτά βγήκατε. Με ψέματα βγήκατε. «Προχωράμε υπεύθυνα, αποφασιστικά. Νέα Δημοκρατία, η παράταξη…».
Κρατήστε, λοιπόν, τις προεκλογικές σας υποσχέσεις. Και το πρωί σας είπαμε «Εφαρμόστε το νόμο». Δεν σας λέμε κάτι ακραίο. Σας λέμε να κρατήσετε τις προεκλογικές μας υποσχέσεις. Κάντε το. Διότι, διαφορετικά αποδεικνύεστε στα μάτια του ελληνικού λαού κοινοί ψεύτες.
Ακούστηκαν κι άλλα διάφορα μέσα στην Αίθουσα από Βουλευτές ειλικρινών παρατάξεων που σε άλλες εποχές μας είχαν φλομώσει στα «θα, θα, θα…», από τον κ. Μανιάτη του ΠΑΣΟΚ.
Κύριε Μανιάτη, περιμένω την τοποθέτησή σας. Το Σαββατοκύριακο πηγαίνετε στην Αργολίδα; Έχετε το θάρρος να πάτε; Πάμε παρέα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μανιάτη, σας παρακαλώ πάρα πολύ και μην απαντήσετε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα απαντήσει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Τι θα απαντήσει, κύριε συνάδελφε; Εσείς θα αποφασίσετε, ποιος θα απαντάει και ποιος δεν θα απαντάει; Σας παρακαλώ, κύριε Παππά!
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Εσείς θα φάτε γιαούρτια ή μάλλον καλύτερα πορτοκάλια, μιας και είστε από την Αργολίδα κι εμάς θα μας χειροκροτεί ο κόσμος. Αυτό σας φοβίζει. Γι’ αυτό γίνεστε σήμερα «Βενιζέλος». Είστε ένας «μικρός Βενιζέλος». Θα σας ακούσουμε με μεγάλη χαρά και θα σας απαντήσουμε.
Αποδειχθήκατε και με τη στάση του Αρχηγού σας, ενός κοινού υποθάλπτη εγκληματία…
(Στο σημείο αυτί εξέρχεται της Αιθούσης ο Βουλευτής κ. Μανιάτης)
Δεν τα ακούτε, ε; Φοβάστε. ΠΑΣΟΚ, τέλος.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας η Βουλευτής Β΄ Αθήνας κ. Σοφία Βούλτεψη για έξι λεπτά.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα κάνω αρχικά μερικές επισημάνσεις, σχετικά με όσα μέχρι τώρα έχουν ακουστεί στην Αίθουσα.
Πρώτον, αυτά που είπατε για το όνομα της Μακεδονίας και για τα περί ραγιαδισμού επιστρέφονται. Μπορεί η Χρυσή Αυγή να καταβάλει κάθε προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού της ως μοναδικής πατριωτικής δύναμης, όλοι οι Έλληνες, όμως, και όλοι οι Μακεδόνες γνωρίζουν, ποιοι πραγματικά όλα αυτά τα χρόνια, όταν δεν υπήρχε υποψία Χρυσής Αυγής, έχουν θέσει υπηρεσίες και γνώση στην υπεράσπιση της Μακεδονίας από τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων και το Σλαβομακεδονικό ουράνιο τόξο.
Επίσης, ουδείς σε αυτή τη χώρα και σε αυτή την Αίθουσα έχει χρηστεί αρμόδιος να μοιράζει πιστοποιητικά ελληνοφροσύνης κάνοντας αναλύσεις αίματος.
Δεύτερον, όσον αφορά τα χθεσινά επεισόδια στο Πεντάγωνο, προφανώς, είναι απαράδεκτα. Οι Τούρκοι, όμως, δεν κάνουν κανένα πάρτι. Πρώτον, γιατί έχουν δικά τους προβλήματα και δεύτερον, διότι γνωρίζουν οι ίδιοι πως δεν έχουν καμιά ελπίδα να διανοηθούν ότι μπορεί να κερδίσουν σε μια αντιπαράθεση με την Ελλάδα. Επομένως, δεν χρειάζεται καν να ακούγονται αυτά.
Όσον αφορά τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ήδη έχουν δρομολογηθεί κάποιες ενέργειες. Διότι, πράγματι είναι ντροπή μια χώρα σαν την Ελλάδα με δέκα τέσσερις χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμή να μην έχει ένα ναυπηγείο.
Αυτά, όμως, θα συζητηθούν σε συνεδρίαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και Άμυνας και δεν είναι θέματα τα οποία μπορούσαν να λυθούν χθες. Είναι θέματα πάρα πολύ σοβαρά. Εγώ δεν θα ξαναλάβω το λόγο σήμερα. Ξέρω, όμως, πολύ καλά το θέμα. Με όσους από εσάς είστε στην Επιτροπή θα τα πούμε.
Για την περίπτωση της ΑΟΖ δεν υπάρχει χρεία τουρκοφάγων. Δεν μας απασχολούν οι Τούρκοι στο θέμα της ΑΟΖ. Την ΑΟΖ την ανακήρυξε η Κύπρος και δεν έπαθε τίποτα, ούτε θα πάθει. Άρα, δεν είναι δυνατόν να μην φοβάται η Κύπρος και να φοβηθεί η Ελλάδα.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Αφού τη χαρίζετε στο Ισραήλ την Κύπρο, τι λέτε τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ποιος σας έδωσε το λόγο, κύριε Κασιδιάρη;
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Δεν μπορώ να ακούω ασυναρτησίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Εάν δεν μπορείτε, να βγείτε έξω.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν δύναμαι να ακούω ασυναρτησίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας παρακαλώ!
Συνεχίστε, κυρία Βούλτεψη.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Η ΑΟΖ για τη χώρα μας αποτελεί πλέον –διότι κρούετε ανοιχτές πόρτες- όχι μόνο οικονομικό, αλλά και στρατηγικό στόχο. Πράγματι, υπάρχει μέσα στα προγράμματα και στις σκέψεις όλων των κομμάτων της χώρας. Δεν χρειάζεται να γίνουμε τουρκοφάγοι, διότι η Τουρκία είναι η τελευταία χώρα με την οποία θα χρειαστεί να έρθουμε σε συνεννόηση, καθότι εμείς συζητούμε αυτή τη στιγμή με χώρες, όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη, η Ιταλία. Δεν θέλει κανείς το Αιγαίο, που είναι τόπος διακοπών, να γίνει ξαφνικά τόπος των τρυπανιών. Δεν είναι εκεί το ζήτημα.
Και επειδή αναφερθήκατε στους επιστήμονες, στο Νίκο Λυγερό, στο Φώσκολο, στον Κωνοφάγο, στον Καρυώτη, σας λέω ότι αυτά τα λένε αυτοί. Αυτούς συμβουλευόμαστε. Δεν είμαστε εμείς ειδικοί. Με αυτούς επικοινωνούμε. Αυτοί αποτελούν μία άτυπη επιτροπή και αυτοί είναι σύμβουλοι όλων των συντεταγμένων πολιτικών δυνάμεων της χώρας αυτή τη στιγμή. Και αυτοί δεν λένε ασυναρτησίες. Το ξέρουν πολύ καλά το θέμα.
Η ΑΟΖ θα κηρυχθεί. Είναι, πράγματι, στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχει σημασία εάν είναι πρώτο ή τελευταίο. Είναι κάποια σημεία που δεν έχουν πρώτο ή δεύτερο, κάπως θα μπουν. Είναι ένα εξωτερικό ζήτημα σχετιζόμενο με άλλες χώρες και πάει τελευταίο, γιατί προηγούνταν άλλα. Μην λέτε πράγματα προς εντυπωσιασμό.
Θα ανακηρυχθεί, λοιπόν, η ΑΟΖ σύντομα και πάντως σε χρόνο που θα συμφέρει τη χώρα και θα γίνει και σε συνεννόηση με όλους αυτούς τους επιστήμονες που ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα, δεν ανήκουν σε ένα κόμμα. Μετά, θα υπάρξει το θέμα της οριοθέτησης. Αυτό είναι ένα δεύτερο θέμα και απ’ ό,τι κατάλαβα από τις τοποθετήσεις, δεν το έχετε ξεκαθαρίσει πολύ καλά. Είναι άλλο πράγμα η ανακήρυξη που μπορεί να γίνει μονομερώς και άλλο πράγμα η οριοθέτηση, η οποία απαιτεί διαπραγματεύσεις και συνεννοήσεις με άλλες χώρες, διότι σε πολλά σημεία υπάρχουν κοιτάσματα πάνω στα σύνορα της ΑΟΖ. Υπάρχουν επιστήμονες που το γνωρίζουν αυτό το θέμα. Όλοι ασχολούνται μ' αυτό το θέμα αυτή τη στιγμή. Υπάρχει το Αιγαίο, τα νότια της Κρήτης, τα αποθέματα. Τα ξέρουμε όλα αυτά.
Τέλος, κάνατε πάλι επίκληση στις πεντακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους που σας ψήφισαν. Όλα με την ψήφο του λαού έτσι και αλλιώς έχουν γίνει και όλα με την ψήφο του λαού γίνονται στη δημοκρατία. Άλλους τους ψηφίζει ο λαός με πεντακόσιες χιλιάδες, άλλους με ένα εκατομμύριο, άλλους με δύο εκατομμύρια, άλλους με τρία εκατομμύρια. Όμως, κύριοι συνάδελφοι, σας λέω απ’ αυτό το Βήμα ότι ουδείς έχει το δικαίωμα ούτε απ’ αυτό το Βήμα ούτε από πουθενά να λέει «σκάσε» σε κανέναν. Διότι, εάν ο εισηγητής της Χρυσής Αυγής χρησιμοποίησε αυτή την προστακτική «σκάσε», πιστεύοντας ότι έτσι ικανοποίει το αίσθημα μερίδας του ελληνικού λαού, που ακούμε και έξω να λένε «κάποιος να τους πει σκάσε», ας ξέρουν οι Έλληνες, αυτοί οι οποίοι αυτή τη στιγμή δείχνουν να σας ακούν, πως κάποτε, πολύ σύντομα, ίσως να είναι οι επόμενοι που από το στόμα σας θα ακούσουν να τους λέτε «σκάσε».
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειρoκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας ευχαριστώ, κυρία Βούλτεψη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν έχετε το λόγο.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο κ. Θεόδωρος Δρίτσας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα ξαναέρθει η σειρά σας, κύριε Παππά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα διευκολύνω τη συζήτηση, εάν μου δώσετε ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν υπάρχει ένα λεπτό.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Μετά από τόσες προσωπικές επιθέσεις, το δικαιούται ένα λεπτό!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Υπάρχει θέμα προσωπικό, κύριε Παππά;
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Βεβαίως και υπάρχει!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Παππά, υπάρχει δικό σας προσωπικό θέμα;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ναι, υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα σας δώσω το λόγο, για να ακούσω το προσωπικό. Εγώ, πάντως, το όνομά σας δεν το άκουσα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ο κ. Κασιδιάρης ανέφερε «σκάσε».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Υπάρχει θέμα προσωπικό του κ. Κασιδιάρη;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ανέφερα και εγώ τη λέξη «σκάσε» και απευθυνθείτε και προς εμένα, κυρία Βούλτεψη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ποιανού είναι το προσωπικό θέμα;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Αναφερθείτε και σε εμένα, κυρία Βούλτεψη, γιατί και εγώ χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη. Θέλω, λοιπόν, να τοποθετηθώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Πείτε μας, λοιπόν. Εσείς προσβληθήκατε από...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Η τοποθέτησή μου, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, θα είναι πολιτική και θα διευκολύνει και τη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Διευκρινίστε το, λοιπόν, ότι είναι πολιτική τοποθέτηση το «σκάσε», δεν έχει την κανονική έννοια και θεωρείται λήξαν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Σας παρακαλώ. Θα είναι πολιτική η τοποθέτηση, ούτε υβριστική. Ακούσαμε ένα «σκάσε» εδώ και κάτι έγινε! Δεν είπαμε «σκύψε», «σκάσε» είπαμε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι σημαίνει αυτό, κύριε Πρόεδρε;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Η πολιτική τοποθέτηση είναι η εξής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Έχετε τοποθετηθεί πολιτικά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Καταθέτουμε για πρώτη φορά -θα διευκολυνθούν οι συνάδελφοι- σχέδιο νόμου για τα Πρακτικά. Είναι για την …
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Σε ποιον αναφέρεται, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Παππά, δεν έχετε το λόγο, ούτε εσείς, κυρία Βούλτεψη, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: … πάρτε τον να τον διαβάσετε για να καταλάβετε ποια είναι η δημοκρατία εδώ μέσα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παππάς Χρήστος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ο κ. Δρίτσας έχει το λόγο για έξι λεπτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, μόλις τώρα ενημερώθηκα ότι έχουμε πολύ σημαντικές εξελίξεις. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με αυτήν την ενημέρωση αποστασιοποιείται από το σχήμα της τρικομματικής διαχείρισης του χρέους, διαδικασία που έχει επιβληθεί στη χώρα μας. Και υπάρχει η πληροφορία ότι εσπευσμένα έρχεται η κ. Μέρκελ στην Ελλάδα την Τρίτη.
Εάν αυτά επαληθευτούν και φαίνεται να επαληθεύονται, μπαίνουμε στην κορύφωση του δράματος. Αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ χρόνια τώρα επιμένει ότι είναι η μεγάλη στιγμή για την ελληνική κοινωνία και για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να συγκροτήσει την εναλλακτική διέξοδο από την κρίση σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που έχει επιβληθεί. Η Βουλή των Ελλήνων πρέπει να συγκληθεί ταχύτατα και να συζητήσει πάνω σε αυτές τις εξελίξεις.
Κύριε Πρόεδρε, έχει γίνει από χθες μία σπέκουλα, σχετικά με μία τρομοκρατική ανασφάλεια, για το αν το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας φυλάσσεται επαρκώς. Είχα την τιμή να επικοινωνήσω με πολύ αξιόπιστους αξιωματικούς, ανώτερους και ανώτατους, χωρίς κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες και με διαβεβαίωσαν ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ φυλάσσεται επαρκώς από οποιαδήποτε εχθρική απειλή.
Δεν θέλουμε να μετατρέψουμε τους εργαζόμενους των ναυπηγείων που έξι μήνες είναι απλήρωτοι και είναι σε κατάσταση απόγνωσης σε εχθρό λαό και σε εχθρική απειλή. Ας το πούμε ευθέως. Θα έπρεπε, όσοι το κάνουν αυτό, να ονομάσουν εχθρό λαό και τους απόστρατους που λίγο καιρό πριν, επίσης, εισέβαλαν στο Πεντάγωνο.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά και ανεξάρτητα από όποια γνώμη έχει κανείς για τα χθεσινά γεγονότα, είναι αδιανόητο οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων να οδηγούνται δεμένοι πισθάγκωνα σήμερα το πρωί στα δικαστήρια ως κοινοί εγκληματίες και να δημιουργείται ένα τέτοιο κλίμα εις βάρος τους, αντί να απολογηθούν όσοι ιδιωτικοποίησαν τα ναυπηγεία και η ιδιωτικοποίηση αυτή απέφερε διαφθορά, αδιέξοδα και κατάπτωση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας σε καιρούς που αποθεώνουν οι ίδιοι άνθρωποι τις ιδιωτικοποιήσεις. Να αφεθούν ελεύθεροι, να τους αναγνωριστεί η απόγνωση στον αγώνα που δίνουν και να τελειώνει αυτή η εκμετάλλευση να μετατραπούν σε στόχο οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Προχωρώ στο θέμα μας, κύριε Πρόεδρε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη και παλαιότερα, αλλά και με τον πιο επίσημο τρόπο στην προγραμματική του εξαγγελία το Μάιο του 2012 στην Αθηναΐδα πήρε συνοπτική και σαφή θέση για το θέμα της ΑΟΖ.
Σταθερή θέση του ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι ότι η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ανακήρυξη ΑΟΖ και στην αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου της με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Για την κατοχύρωση του δικαιώματος αυτού και την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ χρειάζεται να αρχίσουν οι αναγκαίες διαδικασίες για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες.
Αυτό, κύριε Πρόεδρε, έκανε και η Κύπρος -που όντως μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως υπόδειγμα- ακριβώς για δέκα χρόνια πριν φτάσει στο σημείο να ανακηρύξει την ΑΟΖ. Υπάρχουν βέβαια πολλά ερωτηματικά και πολλές ευθύνες για το τι έχει γίνει από το 1982 ή έστω από το 1995 που επικυρώθηκε και στη χώρα μας το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και κατά πόσο οι προηγούμενες Κυβερνήσεις διαχρονικά προώθησαν με ένα συστηματικό τρόπο αυτή τη διαδικασία και δεν το έκαναν.
Υπάρχει και το ερώτημα γιατί ενεργοποιείται τώρα όλη αυτή η ιστορία. Μήπως μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ή μήπως γιατί τώρα κάποιες μεγάλες εταιρείες με διεθνή εποπτεία και ισχύ έδειξαν πρόσφατα ενδιαφέρον μέσα από τις γενικότερες γεωστρατηγικές και οικονομικές εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας παγκοσμίως;
Όλα αυτά είναι ζητήματα που δεν μπορεί κανείς να τα βγάλει έξω από την οποιαδήποτε συζήτηση. Μίλησε τότε μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο Αλέξης Τσίπρας, για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ που δεσμεύεται να προωθήσει μία νέα ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική στηριγμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και να ενεργοποιήσουμε όλες εκείνες τις διαδικασίες –εμείς θα το κάνουμε αν αναλάβουμε ρόλο κυβερνητικής ευθύνης- για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες. Εκεί έχουμε να θέσουμε –και το θέτουμε και ως ΣΥΡΙΖΑ- την απαράδεκτη διατήρηση σε ισχύ του casus belli εκ μέρους της γειτονικής Τουρκίας.
Όλα αυτά είναι ένα σαφές πλαίσιο για να αντιμετωπίσουμε πραγματικά ένα θέμα που δεν χωρά ψευτοπατριωτισμούς, κύριε Πρόεδρε. Είναι επικίνδυνοι οι ψευτοπατριωτισμοί διότι είναι ανάλογης βαρύτητας και σημασίας, με όλες εκείνες τις διακηρύξεις που στην πρόσφατη ελληνική ιστορία και σε πολλές άλλες περιπτώσεις την έχουμε ζήσει με την κυπριακή τραγωδία. Είναι τα ίδια επιχειρήματα, τα ίδια λόγια του Σαμψών και των προστατών του Σαμψών εναντίον της πολιτικής ηγεσίας της Κύπρου τότε, του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και όλων των δυνάμεων που πάλευαν για μία ανεξάρτητη, ελεύθερη, δημοκρατική Κύπρο και που οδήγησαν στη μεγάλη Κυπριακή τραγωδία. Είναι ακριβώς αυτό που κάνει και την κυπριακή ηγεσία τώρα, που έχει προχωρήσει σε όλη αυτή τη σοβαρή μεθόδευση κατοχύρωσης των κυπριακών δικαιωμάτων, να λένε σε όλο το πολιτικό φάσμα –και σας το βεβαιώνω κύριε Πρόεδρε αυτό- ότι αυτή η μεγάλη περιπέτεια στην οποία μπήκαμε και την οποία επιδιώξαμε συστηματικά επί συνεχή χρόνια, μπορεί να είναι ευλογία, μπορεί να είναι και κατάρα. Από εμάς εξαρτάται και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για το πως το κατοχυρώνουμε.
Το θέμα είναι τεράστιο κύριε Πρόεδρε, αλλά όχι πολεμοκάπηλοι ψευτοπατριωτισμοί, για τους οποίους το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να τρίψει τα χέρια του απέναντι σε αυτό. Το έχει κάνει πολλές φορές. Εκεί οδηγούν τέτοιου είδους απόψεις και τέτοιου είδους προσεγγίσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για μία πραγματικά ορθολογική και σύμφωνα με τα δίκαια της χώρας μας αντιμετώπιση του θέματος για τη συστηματική προώθησή του.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς –Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ιωάννης Μανιάτης για έξι λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω και από το Βήμα αυτό να επαναλάβω ότι είναι ανάξια οποιουδήποτε σχολιασμού η εκτόξευση φασιστικών λεκτικών σκουπιδιών από οπουδήποτε και αν προέρχονται και ο οχετός ύβρεων…
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Τη λίστα, κύριε Μανιάτη! Να φέρετε τη λίστα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Αυτό είναι συμπεριφορά τώρα; Πώς το βλέπετε; Δηλαδή, πώς το έχετε δει; Σας διέκοψε κανένας; Εγώ δεν είδα κανέναν να διακόπτει όταν μιλούσατε!
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Τα σκουπίδια ποια είναι;
Αυτήν την ορολογία τη δέχεστε, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα μπει λογοκρισία;
Συνεχίστε, κύριε Μανιάτη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ο οχετός των ύβρεων και οι συμπεριφορές παρακράτους, «καρφίτσας» και ταγμάτων εφόδου, δεν θα περάσουν.
(Θόρυβος – έντονες διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του Λαϊκού Συνδέσμου- Χρυσή Αυγή)
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Άντε ρε κλέφτες! Να φέρετε τη λίστα!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Η δημοκρατία θα νικήσει, όσο κι αν κάποιοι την πολεμούν!
(Θόρυβος – έντονες διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του Λαϊκού Συνδέσμου- Χρυσή Αυγή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας παρακαλώ!
Κύριε Μανιάτη, με συγχωρείτε.
Κύριοι συνάδελφοι, διακόπτεται η συνεδρίαση.
(Στο σημείο αυτό αποχωρούν από την Αίθουσα οι Βουλευτές του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή)
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Όπως υπάρχει δικαίωμα, για την αποφυγή καταστάσεων που δεν τιμούν το Κοινοβούλιο και κανέναν από εμάς, διέκοψα τη συνεδρίαση προσωρινά.
Ερωτάται το Σώμα: Θέλετε να συνεχιστεί η συνεδρίαση ή να διακοπεί;
Κυρία Βούλτεψη, ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κύριε Πρόεδρε, η συνεδρίαση δεν μπορεί να διακόπτεται. Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί έστω και απούσης της Χρυσής Αυγής. Και κάποια στιγμή θα ήθελα το λόγο επί παρεμπίπτοντος θέματος που ετέθη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ο κ. Δρίτσας δεν είπε την άποψή του. Είναι μέσα. Συνεχίζεται η συνεδρίαση.
Κύριε Μανιάτη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Συνεχίζω, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, και λέω ότι τη στιγμή που εδώ και δύο χρόνια για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε-είκοσι χρόνια ανυπαρξίας και ακινησίας στα θέματα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, έχουν ξεκινήσει όλα τώρα και πηγαίνουν φυσιολογικά όπως σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, είναι εξαιρετικά ύποπτο να υποσκάπτουν κάποιοι αυτή την εθνική προσπάθεια και πρέπει να απολογηθούν στον ελληνικό λαό. Γιατί τώρα που όλα πάνε καλά, τώρα που ο τομέας του πετρελαίου είναι ο μοναδικός τομέας που συγκεντρώνει επενδυτές, που συγκεντρώνει διαφάνεια, που συγκεντρώνει τη σύμφωνη γνώμη του μεγαλύτερου μέρους του πολιτικού συστήματος της χώρας; Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να κρατήσουν την Ελλάδα στη μιζέρια της Ψωροκώσταινας; Ποιοι είναι αυτοί που πολεμάνε την προσπάθεια που εδώ και δύο χρόνια έχει ξεκινήσει για να αποκαλύψουμε και να αξιοποιήσουμε τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες;
Θέλω να απαντήσω σε μία ερώτηση, γιατί -και λυπάμαι- τέθηκε και από το συνάδελφο του ΣΥΡΙΖΑ: Πότε ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια;
Να σας πω λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ότι η προσωπική μου δέσμευση δόθηκε το Νοέμβριο του 2009, ένα μήνα μετά το σχηματισμό Κυβέρνησης, στην Ομοσπονδία Εργαζομένων των ΕΛΠΕ, όταν προετοιμάζαμε το Πανελλήνιο Συνέδριο Πετρελαιοειδών μαζί με τους εργαζομένους.
Η εξαγγελία της δημιουργίας Εθνικού Φορέα Αξιοποίησης Υδρογονανθράκων έγινε από εμένα στο συνέδριό τους, τον Ιανουάριο του 2010. Αυτή είναι η απάντηση και παρακαλώ πολύ να μην ξανατεθεί τέτοιο θέμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μπορώ να έχω δύο λεπτά ακόμα, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Βεβαίως, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Θέλω όμως να θυμίσω ότι οι κήνσορες του εθνικοπατριωτισμού είναι αυτοί που αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν το Μακάριο και είναι οι αίτιοι της κυπριακής τραγωδίας, μιας τραγωδίας που εν μέρει απάλυνε η εθνική επιτυχία, η μοναδική εθνική επιτυχία των τελευταίων τριάντα ετών, να γίνει η Κύπρος ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, για να είμαστε καθαροί και μεταξύ μας, όταν φέραμε τον Αύγουστο του 2011 το ν.4001 για την έρευνα υδρογονανθράκων, εσείς το καταψηφίσατε. Καταψηφίσατε τη δημιουργία του φορέα, καταψηφίσατε τη διενέργεια ερευνών, καταψηφίσατε τις διαδικασίες διαφάνειας που θέτει.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Με ποια επιχειρήματα και ποια τεκμηρίωση; Πείτε τα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μη διακόπτετε, κύριε Δρίτσα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Θα τα πείτε, κύριε Δρίτσα.
Και δύο φράσεις μόνο θέλω να προσθέσω γιατί στο λεκτικό οχετό δεν έχει νόημα να απαντά κανείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικογένεια Παπανδρέου, ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια σωρεία επιθέσεων από ακραία και τραμπούκικα στοιχεία, επιθέσεις που χτυπούσαν στην καρδιά της δημοκρατίας.
Η δημοκρατική παράταξη και οι Παπανδρέου άντεξαν. Η δημοκρατία άντεξε γιατί ο δημοκρατικός λαός στηρίζει απόλυτα αυτό που βλέπει ότι είναι η μοναδική διέξοδός του.
Θέλω επίσης να αναφερθώ σε όσα ακούστηκαν για τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ολοκληρώστε όμως, κύριε Μανιάτη, γιατί αυτά μάλιστα είναι εκτός θέματος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Για ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να σβηστεί το μεγαλύτερο χρέος στην παγκόσμια ιστορία. Είναι ο Υπουργός Οικονομικών που για πρώτη φορά στη θητεία του θεσμοθετήθηκε το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών. Όλες αυτές οι λίστες που υπάρχουν, υπάρχουν και ανοίγονται, γιατί πια οι εισαγγελείς μπορούν να δίνουν εντολές στις τράπεζες να ανοίγουν τραπεζικούς λογαριασμούς.
Κύριε Πρόεδρε, για να έλθω στο κύριο θέμα της σημερινής μας συζήτησης, θέλω να ξεκαθαρίσω μόνο για λόγους πρακτικών τρία πολύ βασικά σημεία. Η Κυβέρνηση Παπανδρέου με Αντιπρόεδρο Βενιζέλο ήταν η Κυβέρνηση που άνοιξε μετά από δεκαπέντε χρόνια ακινησίας το φάκελο «Ελληνικά Πετρέλαια», το πιο πατριωτικό καθήκον της τελευταίας εικοσαετίας.
Άνοιξε το φάκελο και το έκανε με διαφάνεια, με ηρεμία, με αποφασιστικότητα, με τεκμηρίωση και με συναποδοχή μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος της χώρας. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ το να υπάρχει διακομματική επιτροπή με Βουλευτές –συμμετείχαν όλοι οι συνάδελφοι της προηγούμενης Βουλής- όπου ενημερώνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα για το πώς πηγαίνει αυτή η εθνική προσπάθεια.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτή η προσπάθεια που ξεκίνησε ήρεμα, χωρίς κομματισμούς, χωρίς ακρότητες, χωρίς κανενός είδους σκιά στη διαφάνεια να αμαυρωθεί από κανέναν.
Η προσπάθεια αυτή μας ξεπερνά. Είναι πάνω και πέρα από μας, είναι πάνω και πέρα από σημερινούς Υπουργούς και Πρωθυπουργούς, είναι πάνω και πέρα από τη σημερινή συγκυρία. Αφορά τον ελληνικό λαό, γιατί αφορά την είσπραξη δημοσίων εσόδων που μπορούν σε βάθος εικοσαετίας και τριακονταετίας να φέρουν την ανάσταση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Δεν έχει κανένας μας το δικαίωμα να δει μικροκομματικά και μικρόνοα αυτή την προσπάθεια!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Εμάς εννοείτε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Όχι. Εσείς και στη Διακομματική Επιτροπή φερθήκατε σωστά και ενημερωθήκατε. Το λέω προς όλες τις πλευρές. Εμείς θα φύγουμε αύριο. Εμείς είμαστε περαστικοί σ’ αυτήν την Αίθουσα. Τα επόμενα τριάντα χρόνια όμως η Ελλάδα ως ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος πρέπει να συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Και θέλω να έχετε στο μυαλό σας κάτι. Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα δημοσίευσε χάρτη ΑΟΖ με Αλβανία – Ιόνιο- Ιταλία και Νότια Κρήτη - Λιβύη. Ο χάρτης για τις σεισμικές έρευνες που έχει δημοσιευθεί στο ελληνικό ΦΕΚ, στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, και στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ο χάρτης αυτός με τον οποίο η νορβηγική PGS θα ξεκινήσει σε λίγο τις σεισμικές έρευνες, είναι χάρτης ελληνικής υφαλοκρηπίδας με βάση αυτά που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας για την ΑΟΖ.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΜΑΡΙΑΣ: Το στείλατε στον ΟΗΕ;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Το στείλαμε στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μαριά, σας παρακαλώ. Θα τα πείτε σε λίγο που θα μιλήσετε.
Κι εσείς κύριε Μανιάτη, ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Καλώ όλους τους συναδέλφους να διαβάσουν το άρθρο 156 του ν. 4001/2011, το νόμο για τους υδρογονάνθρακες, που περάσαμε πέρυσι τον Αύγουστο. Για πρώτη φορά η ελληνική Πολιτεία, η Ελληνική Δημοκρατία λέει, δηλώνει και δεσμεύει νομικά οποιονδήποτε έρθει ως κυβέρνηση μετά το 2011 ότι όταν θα κηρυχθεί η ΑΟΖ, η χάραξη της ΑΟΖ δεν θα γίνει όπως θέλει ο κάθε διαπραγματευτής. Η χάραξη της ΑΟΖ θα γίνει με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ίσων αποστάσεων. Είναι η πρώτη φορά που αποτυπώνεται σε νόμο της Ελληνικής Δημοκρατίας αυτό που μέχρι πριν από ένα χρόνο ήταν απλώς διαπραγματευτική θέση των Ελλήνων εμπειρογνωμόνων όταν συζητούσαν με γειτονικές χώρες. Αυτό για πρώτη φορά από απλή διαπραγματευτική θέση έχει γίνει νόμος, νομική υποχρέωση, δέσμευση για όλους τους επόμενους πρωθυπουργούς και υπουργούς εξωτερικών. Ας πατήσουμε πάνω σ’ αυτό. Ό,τι καταφέρνουμε ως Ελλάδα, ό,τι είναι θετικό, να το αξιοποιούμε και να διεκδικούμε και κάτι ακόμη καλύτερο. Να μην γκρεμίζουμε, επιτέλους, σε στιγμές σαν κι αυτές που ζούμε και ό,τι καλό έχει δημιουργηθεί!
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Επαμεινώνδας Μαριάς.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΜΑΡΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, το θέμα που συζητούμε σήμερα βεβαίως είναι πάρα πολύ σοβαρό. Αφορά την ανακήρυξη της ΑΟΖ, προβλήματα που υπάρχουν γύρω απ’ αυτό το θέμα. Όμως βεβαίως όλα αυτά πρέπει να τα δούμε μέσα στο ευρύτερο παγκόσμιο κλίμα το οποίο υπάρχει.
Θυμάστε ότι χθες βράδυ –ήταν ορισμένοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας παρόντες- και στην πρωτολογία και στη δευτερολογία και στην τριτολογία μου, που θεωρήθηκε ότι καθ’ υπέρβαση πήρα το λόγο μέχρι αργά χθες το βράδυ, σας είχα πει ότι και τα θέματα που έχουν σχέση και με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και με το Μνημόνιο πρέπει να τα δούμε στη βάση της διεθνούς σύγκρουσης η οποία υπάρχει, μιας σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, που εκφράζονται μέσα από το Δ.Ν.Τ., και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γερμανίας. Πληθαίνουν, λοιπόν, οι ενδείξεις ότι η σύγκρουση αυτή θα γίνει. Και γίνεται. Και φυσικά γίνεται για άλλη μία φορά πάνω στο πειραματόζωο που λέγεται Ελλάς. Έτσι, λοιπόν, είναι δεδομένο και επιβεβαιώνεται ότι σπεύδει η κυρία Μέρκελ την Τρίτη να έρθει εδώ, μετά από πέντε ή έξι χρόνια που είχε να έρθει κάποιος Γερμανός καγκελάριος, διότι έχει μπλοκάρει η όλη διαδικασία.
Όπως επίσης, είναι δεδομένο ότι οι όροι που έβαλε πριν λίγο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να συνεχίσει τη χρηματοδότηση της χώρας είναι τέτοιοι που επί της ουσίας οδηγούν τη χώρα σε δύο πράγματα.
Για να γίνει βιώσιμο το χρέος -εγώ θα έλεγα μέσα σε αυτή την Αίθουσα να χρησιμοποιούμε την λέξη «διαχειρίσιμο», διότι «βιώσιμο» είναι σαν να θέλουμε πάντα να υπάρχει χρέος- για να είναι διαχειρίσιμο το χρέος θα πρέπει να κουρευτεί το επίσημο χρέος δηλαδή αυτό, το οποίο έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που το αρνήθηκε εχθές ο Ντράγκι, και στη βάση αυτή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ετοιμάζεται να αποχωρήσει.
Είχα πει, λοιπόν, στους συναδέλφους ότι η τρικομματική Κυβέρνηση θα καταρρεύσει, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να σταθεί και να ετοιμάζονται για την επόμενη φάση. Απλά, είχαμε πει ότι θα παλέψουμε να μην διαλυθεί αυτή η χώρα, γιατί μετά την πτώχευση της ελληνικής οικογένειας δεν θα επιτρέψουμε ως αντιμνημονιακές δυνάμεις να πτωχεύσει και η χώρα. Και στη βάση αυτή, είχαμε χθες τις διαπιστώσεις. Αποδεικνύεται ότι τα πράγματα προχωρούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η παγκόσμια κατάσταση, τα θέματα με τη Συρία, τα οποία επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη.
Είναι ευκαιρία επειδή μέσα από την τηλεόραση της Βουλής μας βλέπει ο ελληνικός λαός, να πούμε μερικά συμπεράσματα για τα θέματα της ΑΟΖ, γιατί υπάρχει σύγχυση:
Πρώτον, η υφαλοκρηπίδα, έχει σχέση με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1958 και οποιαδήποτε διαφωνία κρίνεται στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υπό τον όρο όμως, υπογραφής συνυποσχετικού. Άρα κάποιος που δεν θέλει να πάει εκεί δεν υπογράφει το συνυποσχετικό. Πενήντα τρείς συναντήσεις έχουν γίνει στο Υπουργείο Εξωτερικών με την Τουρκία, για το θέμα της υφαλοκρηπίδας τόσα χρόνια και δεν προχωρά.
Η ΑΟΖ αφορά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, είναι άλλη η Σύμβαση του 1982 και αρμόδιο για να επιλύσει τις δικαστικές διαφορές είναι το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Αμβούργο. Αυτά είναι πολύ σημαντικά. Εκεί δεν χρειάζεται συνυποσχετικό για να πάει μια υπόθεση.
Η ΑΟΖ για να ξεκινήσει μια διαδικασία -γιατί άκουσα και τον κ. Μανιάτη που είπε ορισμένα πράγματα- πρώτα από πρέπει να ξεκαθαρίσει και να διαμορφώσουμε και να χαράξουμε τις γραμμές βάσεις. Εάν δεν διαμορφωθούν, δεν χαραχθούν οι γραμμές βάσεις, από όπου εκκινεί στην ουσία να μετρήσουμε τα διακόσια μίλια, νομίζω ότι δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε ορθά μια διαδικασία.
Αυτή η πράξη εάν γίνει και εφόσον γίνει, είναι πράξη εσωτερικού δικαίου και βεβαίως δημιουργεί προοπτικές, δημιουργεί ζητήματα στο διεθνές πεδίο, αλλά είναι μια πράξη εσωτερικού δικαίου. Από την ώρα που θα κάνεις τη χάραξη των γραμμών βάσης προχωρείς στη διαδικασία που στα ελληνικά διάφοροι επιστήμονες και στο νομικό βήμα την ονομάζουν ως «προκήρυξη της ΑΟΖ», δηλαδή επεκτείνεις στα διακόσια μίλια και διαμορφώνεις μια κατάσταση. Αυτό πρέπει σύμφωνα με τον νόμο να το περάσεις σε ΦΕΚ, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να το κοινοποιήσεις σύμφωνα με τη Συνθήκη της Θάλασσας και στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Και τι συμβαίνει, λοιπόν; Όποιος έχει αντίρρηση -και αυτό είναι το βασικό- θα έρθει να το αμφισβητήσει. Και η αμφισβήτηση θα εξεταστεί διά της διπλωματικής οδού που μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ ή εάν θέλει να πάει δικαστικά θα πάει στο δικαστήριο του Αμβούργου. Έτσι γίνονται τα πράγματα.
Άρα, λοιπόν, εμείς δεν χρειάζεται να έχουμε μια λογική που λέει η Κυβέρνηση πρώτα θα συζητήσουμε ατύπως με την Ιταλία, με την Αλβανία, δεν ξέρω με ποιόν και μετά θα καθορίσουμε ΑΟΖ και θα την ανακηρύξουμε.
Εμείς κατά την άποψη μας και το λέμε, πρέπει να ανακηρύξουμε την ΑΟΖ καθ’ όλη την ελληνική επικράτεια συμπεριλαμβανομένων και του συμπλέγματος του Καστελορίζου -αυτή νομίζω είναι η ορθή έκφραση, επειδή την άκουσα μόνο από έναν ομιλητή, διότι υπάρχουν δεκατρία νησιά και επομένως μιλάμε για σύμπλεγμα του Καστελορίζου- και όποιος έχει αμφισβήτηση ας έρθει να μας πει το αντίθετο και ας έρθει σε μια συζήτηση.
Αυτό όμως που έχει γίνει είναι:
Πρώτον, ότι η Λιβύη έχει επί της ουσίας διαμορφώσει ΑΟΖ δικιά της. Ο Καντάφι ξεκίνησε να μετράει έξω από τον Κόλπο της Σύρτης και έφτασε να έχει στους χάρτες του ακόμα και τη Γαύδο, μέσα στην ΑΟΖ της Λιβύης.
Τι έχουμε κάνει γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ; Και μάλιστα τι έχουμε κάνει σε μια εποχή που μας είχαν ανάγκη διάφορες δυνάμεις στην υπόθεση της Λιβύης; Περιθάλψαμε τόσους τραυματίες στη Θεσσαλονίκη και ακόμα χρωστούν στα ξενοδοχεία εκεί να τα πληρώσουν όλα αυτά τα οποία έχουν ξοδέψει. Γιατί δεν αξιοποιήθηκε εκείνη η στρατηγική στιγμή από όπου η Κρήτη ουσιαστικά, ήταν ένα ορμητήριο βομβαρδισμών της υπόθεσης στη Λιβύη;
Δεν λέω ότι έπρεπε εμείς να στήσουμε αυτή την ιστορία. Όμως, το αξιοποιήσατε; Αφού τους δώσατε και τη Σούδα και το αεροδρόμιο των Χανίων!
Δεύτερο θέμα. Η Τουρκία έχει δημοσιεύσει χάρτες όπου θεωρεί ότι το Καστελόριζο και η ευρύτερη περιοχή του συμπλέγματος της ανήκει και έδωσε άδεια για έρευνες. Εσείς κάνατε μια διαμαρτυρία στη νορβηγική εταιρεία. Και τι έγινε; Κάνατε επίσημη διαμαρτυρία στον ΟΗΕ; Κοινοποιήσατε τα έγγραφα εκεί που πρέπει; Προχωρήστε ουσιαστικά στη διαμόρφωση και ανακήρυξη της ΑΟΖ στην περιοχή για να έρθουμε σε συζήτηση, διότι διαφορετικά όσο το αφήνετε, αυτό είναι επικίνδυνο.
Με την Ιταλία, ακόμα αναμένουμε. Διότι με την Ιταλία έγινε οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αρνούνται όμως οι Ιταλοί την οριοθέτηση της ΑΟΖ.
(Στο σημείο αυτό κτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν δυο-τρεις αρχές που εκτέθηκαν. Η μία αρχή είναι της ίσης απόστασης ή της μέσης γραμμής και η άλλη αρχή είναι της ευθυδικίας του equity. Όμως, ευθυδικία –γιατί μας ακούει ο ελληνικός λαός- σημαίνει ότι δεν λαμβάνω υπ’ όψιν την ισότητα των μερών, αλλά λαμβάνω υπ’ όψιν και άλλους παράγοντες.
Παραδείγματος χάριν, η Ιταλία –επειδή είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα- λέει ότι αρχή της ευθυδικίας σημαίνει να δώσουμε σε αυτούς πολύ περισσότερα στη διαμόρφωση απ’ ό,τι με βάση την αρχή της ισότητας ή της μέσης γραμμής. Το ίδιο λέει και η Τουρκία.
Για εμάς, λοιπόν –και εφόσον το έχετε αυτό στο νόμο- είναι πολύ σημαντικό που είπατε για τη μέση γραμμή. Όμως, θα ήθελα μόνο να επισημάνω ότι και πολιτικά είναι ορθό –δεσμεύει τους επόμενους- αλλά δεν αποκλείεται μια άλλη κυβέρνηση να έλθει να κάνει κάτι άλλο.
Ερχόμαστε, λοιπόν, στο θέμα του πώς ξαφνικά εμφανίστηκε η ιστορία της ΑΟΖ. Εδώ έχω και ένα χθεσινό δημοσίευμα της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ, σχετικά με εκτιμήσεις για αποθέματα αερίου αξίας 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων και διάφορες μελέτες.
Η ιστορία με το μνημόνιο έχει άμεση σχέση και με αυτό, κύριε Μανιάτη, διότι υπάρχει ειδική ρύθμιση στο μνημόνιο που λέει ότι το 50% -και θα σας το φέρω, αν έχω δευτερολογία- ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μαριά, παρακαλώ. Έχει αρχίσει και ξεπερνιέται κατά πολύ ο χρόνος.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Ο κ. Μανιάτης μίλησε δεκατρία λεπτά. Δώστε μου ένα λεπτό τουλάχιστον.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το μετρήσατε τόσο καλά;
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Τόσο περίπου ήταν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν μπόρεσε καν να μιλήσει τα πρώτα έξι λεπτά!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Τα πρώτα έξι λεπτά εδώ γινόταν χαμός! Τα δεκατρία μετρήσατε;
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Έχω τουλάχιστον ένα λεπτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Έχετε δύο. Παρακαλώ συνεχίστε.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Εμείς, λοιπόν, λέμε τα εξής: Η υπερχρέωση της χώρας γίνεται από τους δανειστές εν γνώσει τους. Δεν θέλουν να σώσουν ούτε τον ελληνικό λαό ούτε τίποτα. Υπερχρεώνουν τη χώρα για να βάλουν χέρι στα ασημικά της πατρίδας μας. Τα «ασημικά» είναι και ο υποθαλάσσιος πλούτος.
Υπάρχει ειδική διάταξη στο μνημόνιο που δίνει προνομιακά το 50% όλων των εσόδων που θα υπάρξουν από την εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου –και αν υπάρχει αμφισβήτηση, μεθαύριο θα είμαστε εδώ, θα φέρω και τη σύμβαση, με την ευκαιρία άλλης ομιλίας- όπου τους δίνει προνομιακά το δικαίωμα αυτό να πάρουν τα έσοδα.
Εμείς, λοιπόν, ως πολιτική δύναμη λέμε ότι, πρώτον, πρέπει βεβαίως να φύγουμε από το μνημόνιο, να σπάσουμε αυτές τις ιστορίες, δεύτερον, να ιδρύσουμε κρατική εταιρεία για τους υδρογονάνθρακες, τρίτον, να τιτλοποιήσουμε τα έσοδα με CDOs –Collateralized Debt Obligations- που σημαίνει ότι μπορούμε να τα βάλουμε στα διεθνή χρηματιστήρια και να προεισπράξουμε με ρήτρα φυσικού αερίου ή πετρελαίου πάνω από 150 δισεκατομμύρια και με αυτό τον τρόπο να έχουμε μια άνεση, για να μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια τέτοια κατεύθυνση, η οποία να μας απεμπλέκει από την ιστορία «μνημόνιο».
Άρα, λοιπόν –και απευθύνομαι προς τον κύριο Υπουργό, γιατί νομίζω ότι δεν έχουμε δευτερολογία για να τα εκθέσω- ζητάμε τα ακόλουθα:
Πρώτον, άμεσα σε αυτή τη φάση, όπου πολιτικά και ιστορικά η Τουρκία έχει προβλήματα –και εμείς οι ίδιοι ως χώρα πρέπει να έχουμε δικαίωμα αυτή τη στιγμή να αξιοποιήσουμε αυτόν τον υποθαλάσσιο πλούτο, διότι πεινάει ο λαός μας, η χώρα βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κατάσταση- να προχωρήσετε τώρα και χωρίς χρονοτριβή στην προκήρυξη και ανακήρυξη μονομερώς της ΑΟΖ καθ’ όλη την επικράτεια και όποιος έχει πρόβλημα, ας έλθει να το αμφισβητήσει.
Ταυτόχρονα να κόψουμε τα υποθαλάσσια οικόπεδα που πρέπει, προκειμένου οι ενδιαφερόμενες εταιρείες να έλθουν να δώσουν προσφορά. Όμως, όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν με προστασία των δικαιωμάτων του ίδιου του ελληνικού λαού και όχι να μπουν στη λογική της εξόφλησης των δανειστών.
Γι’ αυτό, λοιπόν, λέμε ότι είμαστε ενάντια στην ιστορία «μνημόνιο». Θέλουμε να καταγγείλουμε το μνημόνιο, να διαγράψουμε το χρέος και να πάμε αυτόνομα ως χώρα σε μια πορεία.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Πριν δώσω το λόγο στον κ. Οικονόμου, θα ήθελα να...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο επί προσωπικού!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μανιάτη, δεν υπάρχει προσωπικό θέμα. Μην ανοίξουμε τέτοια ιστορία τώρα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, απειλήθηκε η ζωή μου και θέλω να κάνω μια δήλωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Πότε απειλήθηκε;
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κύριε Πρόεδρε, έγιναν επεισόδια εδώ που δεν τα είδατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ορίστε, κύριε Μανιάτη, έχετε το λόγο.
Για την περίπτωση της ΑΟΖ δεν υπάρχει χρεία τουρκοφάγων. Δεν μας απασχολούν οι Τούρκοι στο θέμα της ΑΟΖ. Την ΑΟΖ την ανακήρυξε η Κύπρος και δεν έπαθε τίποτα, ούτε θα πάθει. Άρα, δεν είναι δυνατόν να μην φοβάται η Κύπρος και να φοβηθεί η Ελλάδα.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Αφού τη χαρίζετε στο Ισραήλ την Κύπρο, τι λέτε τώρα;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ποιος σας έδωσε το λόγο, κύριε Κασιδιάρη;
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Δεν μπορώ να ακούω ασυναρτησίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Εάν δεν μπορείτε, να βγείτε έξω.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε, αλλά δεν δύναμαι να ακούω ασυναρτησίες.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας παρακαλώ!
Συνεχίστε, κυρία Βούλτεψη.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Η ΑΟΖ για τη χώρα μας αποτελεί πλέον –διότι κρούετε ανοιχτές πόρτες- όχι μόνο οικονομικό, αλλά και στρατηγικό στόχο. Πράγματι, υπάρχει μέσα στα προγράμματα και στις σκέψεις όλων των κομμάτων της χώρας. Δεν χρειάζεται να γίνουμε τουρκοφάγοι, διότι η Τουρκία είναι η τελευταία χώρα με την οποία θα χρειαστεί να έρθουμε σε συνεννόηση, καθότι εμείς συζητούμε αυτή τη στιγμή με χώρες, όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη, η Ιταλία. Δεν θέλει κανείς το Αιγαίο, που είναι τόπος διακοπών, να γίνει ξαφνικά τόπος των τρυπανιών. Δεν είναι εκεί το ζήτημα.
Και επειδή αναφερθήκατε στους επιστήμονες, στο Νίκο Λυγερό, στο Φώσκολο, στον Κωνοφάγο, στον Καρυώτη, σας λέω ότι αυτά τα λένε αυτοί. Αυτούς συμβουλευόμαστε. Δεν είμαστε εμείς ειδικοί. Με αυτούς επικοινωνούμε. Αυτοί αποτελούν μία άτυπη επιτροπή και αυτοί είναι σύμβουλοι όλων των συντεταγμένων πολιτικών δυνάμεων της χώρας αυτή τη στιγμή. Και αυτοί δεν λένε ασυναρτησίες. Το ξέρουν πολύ καλά το θέμα.
Η ΑΟΖ θα κηρυχθεί. Είναι, πράγματι, στο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχει σημασία εάν είναι πρώτο ή τελευταίο. Είναι κάποια σημεία που δεν έχουν πρώτο ή δεύτερο, κάπως θα μπουν. Είναι ένα εξωτερικό ζήτημα σχετιζόμενο με άλλες χώρες και πάει τελευταίο, γιατί προηγούνταν άλλα. Μην λέτε πράγματα προς εντυπωσιασμό.
Θα ανακηρυχθεί, λοιπόν, η ΑΟΖ σύντομα και πάντως σε χρόνο που θα συμφέρει τη χώρα και θα γίνει και σε συνεννόηση με όλους αυτούς τους επιστήμονες που ανήκουν σε όλο το πολιτικό φάσμα, δεν ανήκουν σε ένα κόμμα. Μετά, θα υπάρξει το θέμα της οριοθέτησης. Αυτό είναι ένα δεύτερο θέμα και απ’ ό,τι κατάλαβα από τις τοποθετήσεις, δεν το έχετε ξεκαθαρίσει πολύ καλά. Είναι άλλο πράγμα η ανακήρυξη που μπορεί να γίνει μονομερώς και άλλο πράγμα η οριοθέτηση, η οποία απαιτεί διαπραγματεύσεις και συνεννοήσεις με άλλες χώρες, διότι σε πολλά σημεία υπάρχουν κοιτάσματα πάνω στα σύνορα της ΑΟΖ. Υπάρχουν επιστήμονες που το γνωρίζουν αυτό το θέμα. Όλοι ασχολούνται μ' αυτό το θέμα αυτή τη στιγμή. Υπάρχει το Αιγαίο, τα νότια της Κρήτης, τα αποθέματα. Τα ξέρουμε όλα αυτά.
Τέλος, κάνατε πάλι επίκληση στις πεντακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους που σας ψήφισαν. Όλα με την ψήφο του λαού έτσι και αλλιώς έχουν γίνει και όλα με την ψήφο του λαού γίνονται στη δημοκρατία. Άλλους τους ψηφίζει ο λαός με πεντακόσιες χιλιάδες, άλλους με ένα εκατομμύριο, άλλους με δύο εκατομμύρια, άλλους με τρία εκατομμύρια. Όμως, κύριοι συνάδελφοι, σας λέω απ’ αυτό το Βήμα ότι ουδείς έχει το δικαίωμα ούτε απ’ αυτό το Βήμα ούτε από πουθενά να λέει «σκάσε» σε κανέναν. Διότι, εάν ο εισηγητής της Χρυσής Αυγής χρησιμοποίησε αυτή την προστακτική «σκάσε», πιστεύοντας ότι έτσι ικανοποίει το αίσθημα μερίδας του ελληνικού λαού, που ακούμε και έξω να λένε «κάποιος να τους πει σκάσε», ας ξέρουν οι Έλληνες, αυτοί οι οποίοι αυτή τη στιγμή δείχνουν να σας ακούν, πως κάποτε, πολύ σύντομα, ίσως να είναι οι επόμενοι που από το στόμα σας θα ακούσουν να τους λέτε «σκάσε».
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειρoκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας ευχαριστώ, κυρία Βούλτεψη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν έχετε το λόγο.
Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο κ. Θεόδωρος Δρίτσας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο για ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα ξαναέρθει η σειρά σας, κύριε Παππά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Θα διευκολύνω τη συζήτηση, εάν μου δώσετε ένα λεπτό.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν υπάρχει ένα λεπτό.
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Μετά από τόσες προσωπικές επιθέσεις, το δικαιούται ένα λεπτό!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Υπάρχει θέμα προσωπικό, κύριε Παππά;
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Βεβαίως και υπάρχει!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Παππά, υπάρχει δικό σας προσωπικό θέμα;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ναι, υπάρχει.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα σας δώσω το λόγο, για να ακούσω το προσωπικό. Εγώ, πάντως, το όνομά σας δεν το άκουσα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ο κ. Κασιδιάρης ανέφερε «σκάσε».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Υπάρχει θέμα προσωπικό του κ. Κασιδιάρη;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Ανέφερα και εγώ τη λέξη «σκάσε» και απευθυνθείτε και προς εμένα, κυρία Βούλτεψη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ποιανού είναι το προσωπικό θέμα;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Αναφερθείτε και σε εμένα, κυρία Βούλτεψη, γιατί και εγώ χρησιμοποίησα αυτή τη λέξη. Θέλω, λοιπόν, να τοποθετηθώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Πείτε μας, λοιπόν. Εσείς προσβληθήκατε από...
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Η τοποθέτησή μου, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, θα είναι πολιτική και θα διευκολύνει και τη συζήτηση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Διευκρινίστε το, λοιπόν, ότι είναι πολιτική τοποθέτηση το «σκάσε», δεν έχει την κανονική έννοια και θεωρείται λήξαν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Σας παρακαλώ. Θα είναι πολιτική η τοποθέτηση, ούτε υβριστική. Ακούσαμε ένα «σκάσε» εδώ και κάτι έγινε! Δεν είπαμε «σκύψε», «σκάσε» είπαμε.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Τι σημαίνει αυτό, κύριε Πρόεδρε;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Η πολιτική τοποθέτηση είναι η εξής.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Έχετε τοποθετηθεί πολιτικά.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: Καταθέτουμε για πρώτη φορά -θα διευκολυνθούν οι συνάδελφοι- σχέδιο νόμου για τα Πρακτικά. Είναι για την …
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Σε ποιον αναφέρεται, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Παππά, δεν έχετε το λόγο, ούτε εσείς, κυρία Βούλτεψη, έχετε το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΠΑΣ: … πάρτε τον να τον διαβάσετε για να καταλάβετε ποια είναι η δημοκρατία εδώ μέσα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παππάς Χρήστος καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ο κ. Δρίτσας έχει το λόγο για έξι λεπτά.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Πρόεδρε, μόλις τώρα ενημερώθηκα ότι έχουμε πολύ σημαντικές εξελίξεις. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, σύμφωνα με αυτήν την ενημέρωση αποστασιοποιείται από το σχήμα της τρικομματικής διαχείρισης του χρέους, διαδικασία που έχει επιβληθεί στη χώρα μας. Και υπάρχει η πληροφορία ότι εσπευσμένα έρχεται η κ. Μέρκελ στην Ελλάδα την Τρίτη.
Εάν αυτά επαληθευτούν και φαίνεται να επαληθεύονται, μπαίνουμε στην κορύφωση του δράματος. Αυτό που ο ΣΥΡΙΖΑ χρόνια τώρα επιμένει ότι είναι η μεγάλη στιγμή για την ελληνική κοινωνία και για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να συγκροτήσει την εναλλακτική διέξοδο από την κρίση σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση από αυτήν που έχει επιβληθεί. Η Βουλή των Ελλήνων πρέπει να συγκληθεί ταχύτατα και να συζητήσει πάνω σε αυτές τις εξελίξεις.
Κύριε Πρόεδρε, έχει γίνει από χθες μία σπέκουλα, σχετικά με μία τρομοκρατική ανασφάλεια, για το αν το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας φυλάσσεται επαρκώς. Είχα την τιμή να επικοινωνήσω με πολύ αξιόπιστους αξιωματικούς, ανώτερους και ανώτατους, χωρίς κομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες και με διαβεβαίωσαν ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και το ΓΕΕΘΑ φυλάσσεται επαρκώς από οποιαδήποτε εχθρική απειλή.
Δεν θέλουμε να μετατρέψουμε τους εργαζόμενους των ναυπηγείων που έξι μήνες είναι απλήρωτοι και είναι σε κατάσταση απόγνωσης σε εχθρό λαό και σε εχθρική απειλή. Ας το πούμε ευθέως. Θα έπρεπε, όσοι το κάνουν αυτό, να ονομάσουν εχθρό λαό και τους απόστρατους που λίγο καιρό πριν, επίσης, εισέβαλαν στο Πεντάγωνο.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά και ανεξάρτητα από όποια γνώμη έχει κανείς για τα χθεσινά γεγονότα, είναι αδιανόητο οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων να οδηγούνται δεμένοι πισθάγκωνα σήμερα το πρωί στα δικαστήρια ως κοινοί εγκληματίες και να δημιουργείται ένα τέτοιο κλίμα εις βάρος τους, αντί να απολογηθούν όσοι ιδιωτικοποίησαν τα ναυπηγεία και η ιδιωτικοποίηση αυτή απέφερε διαφθορά, αδιέξοδα και κατάπτωση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας σε καιρούς που αποθεώνουν οι ίδιοι άνθρωποι τις ιδιωτικοποιήσεις. Να αφεθούν ελεύθεροι, να τους αναγνωριστεί η απόγνωση στον αγώνα που δίνουν και να τελειώνει αυτή η εκμετάλλευση να μετατραπούν σε στόχο οι εργαζόμενοι των ναυπηγείων Σκαραμαγκά.
Προχωρώ στο θέμα μας, κύριε Πρόεδρε. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη και παλαιότερα, αλλά και με τον πιο επίσημο τρόπο στην προγραμματική του εξαγγελία το Μάιο του 2012 στην Αθηναΐδα πήρε συνοπτική και σαφή θέση για το θέμα της ΑΟΖ.
Σταθερή θέση του ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο είναι ότι η Ελλάδα έχει αναφαίρετο δικαίωμα στην ανακήρυξη ΑΟΖ και στην αξιοποίηση του υποθαλάσσιου πλούτου της με βάση το Διεθνές Δίκαιο και τη σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Για την κατοχύρωση του δικαιώματος αυτού και την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ χρειάζεται να αρχίσουν οι αναγκαίες διαδικασίες για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες.
Αυτό, κύριε Πρόεδρε, έκανε και η Κύπρος -που όντως μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε ως υπόδειγμα- ακριβώς για δέκα χρόνια πριν φτάσει στο σημείο να ανακηρύξει την ΑΟΖ. Υπάρχουν βέβαια πολλά ερωτηματικά και πολλές ευθύνες για το τι έχει γίνει από το 1982 ή έστω από το 1995 που επικυρώθηκε και στη χώρα μας το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και κατά πόσο οι προηγούμενες Κυβερνήσεις διαχρονικά προώθησαν με ένα συστηματικό τρόπο αυτή τη διαδικασία και δεν το έκαναν.
Υπάρχει και το ερώτημα γιατί ενεργοποιείται τώρα όλη αυτή η ιστορία. Μήπως μόνο εξαιτίας της οικονομικής κρίσης ή μήπως γιατί τώρα κάποιες μεγάλες εταιρείες με διεθνή εποπτεία και ισχύ έδειξαν πρόσφατα ενδιαφέρον μέσα από τις γενικότερες γεωστρατηγικές και οικονομικές εξελίξεις στον τομέα της ενέργειας παγκοσμίως;
Όλα αυτά είναι ζητήματα που δεν μπορεί κανείς να τα βγάλει έξω από την οποιαδήποτε συζήτηση. Μίλησε τότε μάλιστα, ο ίδιος ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ο Αλέξης Τσίπρας, για τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ που δεσμεύεται να προωθήσει μία νέα ανεξάρτητη, πολυδιάστατη, ενεργητικά φιλειρηνική εξωτερική πολιτική στηριγμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και να ενεργοποιήσουμε όλες εκείνες τις διαδικασίες –εμείς θα το κάνουμε αν αναλάβουμε ρόλο κυβερνητικής ευθύνης- για την υπογραφή διμερών συμφωνιών με τις ενδιαφερόμενες γειτονικές χώρες. Εκεί έχουμε να θέσουμε –και το θέτουμε και ως ΣΥΡΙΖΑ- την απαράδεκτη διατήρηση σε ισχύ του casus belli εκ μέρους της γειτονικής Τουρκίας.
Όλα αυτά είναι ένα σαφές πλαίσιο για να αντιμετωπίσουμε πραγματικά ένα θέμα που δεν χωρά ψευτοπατριωτισμούς, κύριε Πρόεδρε. Είναι επικίνδυνοι οι ψευτοπατριωτισμοί διότι είναι ανάλογης βαρύτητας και σημασίας, με όλες εκείνες τις διακηρύξεις που στην πρόσφατη ελληνική ιστορία και σε πολλές άλλες περιπτώσεις την έχουμε ζήσει με την κυπριακή τραγωδία. Είναι τα ίδια επιχειρήματα, τα ίδια λόγια του Σαμψών και των προστατών του Σαμψών εναντίον της πολιτικής ηγεσίας της Κύπρου τότε, του Μακαρίου, του ΑΚΕΛ και όλων των δυνάμεων που πάλευαν για μία ανεξάρτητη, ελεύθερη, δημοκρατική Κύπρο και που οδήγησαν στη μεγάλη Κυπριακή τραγωδία. Είναι ακριβώς αυτό που κάνει και την κυπριακή ηγεσία τώρα, που έχει προχωρήσει σε όλη αυτή τη σοβαρή μεθόδευση κατοχύρωσης των κυπριακών δικαιωμάτων, να λένε σε όλο το πολιτικό φάσμα –και σας το βεβαιώνω κύριε Πρόεδρε αυτό- ότι αυτή η μεγάλη περιπέτεια στην οποία μπήκαμε και την οποία επιδιώξαμε συστηματικά επί συνεχή χρόνια, μπορεί να είναι ευλογία, μπορεί να είναι και κατάρα. Από εμάς εξαρτάται και πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά για το πως το κατοχυρώνουμε.
Το θέμα είναι τεράστιο κύριε Πρόεδρε, αλλά όχι πολεμοκάπηλοι ψευτοπατριωτισμοί, για τους οποίους το ΝΑΤΟ είναι έτοιμο να τρίψει τα χέρια του απέναντι σε αυτό. Το έχει κάνει πολλές φορές. Εκεί οδηγούν τέτοιου είδους απόψεις και τέτοιου είδους προσεγγίσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται για μία πραγματικά ορθολογική και σύμφωνα με τα δίκαια της χώρας μας αντιμετώπιση του θέματος για τη συστηματική προώθησή του.
Ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς –Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Ιωάννης Μανιάτης για έξι λεπτά.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θέλω και από το Βήμα αυτό να επαναλάβω ότι είναι ανάξια οποιουδήποτε σχολιασμού η εκτόξευση φασιστικών λεκτικών σκουπιδιών από οπουδήποτε και αν προέρχονται και ο οχετός ύβρεων…
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Τη λίστα, κύριε Μανιάτη! Να φέρετε τη λίστα!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Αυτό είναι συμπεριφορά τώρα; Πώς το βλέπετε; Δηλαδή, πώς το έχετε δει; Σας διέκοψε κανένας; Εγώ δεν είδα κανέναν να διακόπτει όταν μιλούσατε!
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Τα σκουπίδια ποια είναι;
Αυτήν την ορολογία τη δέχεστε, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Θα μπει λογοκρισία;
Συνεχίστε, κύριε Μανιάτη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Ο οχετός των ύβρεων και οι συμπεριφορές παρακράτους, «καρφίτσας» και ταγμάτων εφόδου, δεν θα περάσουν.
(Θόρυβος – έντονες διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του Λαϊκού Συνδέσμου- Χρυσή Αυγή)
ΗΛΙΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ: Άντε ρε κλέφτες! Να φέρετε τη λίστα!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Η δημοκρατία θα νικήσει, όσο κι αν κάποιοι την πολεμούν!
(Θόρυβος – έντονες διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του Λαϊκού Συνδέσμου- Χρυσή Αυγή)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας παρακαλώ!
Κύριε Μανιάτη, με συγχωρείτε.
Κύριοι συνάδελφοι, διακόπτεται η συνεδρίαση.
(Στο σημείο αυτό αποχωρούν από την Αίθουσα οι Βουλευτές του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή)
(ΔΙΑΚΟΠΗ)
(ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επαναλαμβάνεται η διακοπείσα συνεδρίαση.
Όπως υπάρχει δικαίωμα, για την αποφυγή καταστάσεων που δεν τιμούν το Κοινοβούλιο και κανέναν από εμάς, διέκοψα τη συνεδρίαση προσωρινά.
Ερωτάται το Σώμα: Θέλετε να συνεχιστεί η συνεδρίαση ή να διακοπεί;
Κυρία Βούλτεψη, ως Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος έχετε το λόγο.
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κύριε Πρόεδρε, η συνεδρίαση δεν μπορεί να διακόπτεται. Η συνεδρίαση θα συνεχιστεί έστω και απούσης της Χρυσής Αυγής. Και κάποια στιγμή θα ήθελα το λόγο επί παρεμπίπτοντος θέματος που ετέθη.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ο κ. Δρίτσας δεν είπε την άποψή του. Είναι μέσα. Συνεχίζεται η συνεδρίαση.
Κύριε Μανιάτη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Συνεχίζω, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, και λέω ότι τη στιγμή που εδώ και δύο χρόνια για πρώτη φορά μετά από δεκαπέντε-είκοσι χρόνια ανυπαρξίας και ακινησίας στα θέματα του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, έχουν ξεκινήσει όλα τώρα και πηγαίνουν φυσιολογικά όπως σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, είναι εξαιρετικά ύποπτο να υποσκάπτουν κάποιοι αυτή την εθνική προσπάθεια και πρέπει να απολογηθούν στον ελληνικό λαό. Γιατί τώρα που όλα πάνε καλά, τώρα που ο τομέας του πετρελαίου είναι ο μοναδικός τομέας που συγκεντρώνει επενδυτές, που συγκεντρώνει διαφάνεια, που συγκεντρώνει τη σύμφωνη γνώμη του μεγαλύτερου μέρους του πολιτικού συστήματος της χώρας; Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να κρατήσουν την Ελλάδα στη μιζέρια της Ψωροκώσταινας; Ποιοι είναι αυτοί που πολεμάνε την προσπάθεια που εδώ και δύο χρόνια έχει ξεκινήσει για να αποκαλύψουμε και να αξιοποιήσουμε τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες;
Θέλω να απαντήσω σε μία ερώτηση, γιατί -και λυπάμαι- τέθηκε και από το συνάδελφο του ΣΥΡΙΖΑ: Πότε ξεκίνησε αυτή η προσπάθεια;
Να σας πω λοιπόν, κύριοι συνάδελφοι, ότι η προσωπική μου δέσμευση δόθηκε το Νοέμβριο του 2009, ένα μήνα μετά το σχηματισμό Κυβέρνησης, στην Ομοσπονδία Εργαζομένων των ΕΛΠΕ, όταν προετοιμάζαμε το Πανελλήνιο Συνέδριο Πετρελαιοειδών μαζί με τους εργαζομένους.
Η εξαγγελία της δημιουργίας Εθνικού Φορέα Αξιοποίησης Υδρογονανθράκων έγινε από εμένα στο συνέδριό τους, τον Ιανουάριο του 2010. Αυτή είναι η απάντηση και παρακαλώ πολύ να μην ξανατεθεί τέτοιο θέμα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μπορώ να έχω δύο λεπτά ακόμα, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Βεβαίως, κύριε συνάδελφε.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Θέλω όμως να θυμίσω ότι οι κήνσορες του εθνικοπατριωτισμού είναι αυτοί που αποπειράθηκαν να δολοφονήσουν το Μακάριο και είναι οι αίτιοι της κυπριακής τραγωδίας, μιας τραγωδίας που εν μέρει απάλυνε η εθνική επιτυχία, η μοναδική εθνική επιτυχία των τελευταίων τριάντα ετών, να γίνει η Κύπρος ισότιμο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, για να είμαστε καθαροί και μεταξύ μας, όταν φέραμε τον Αύγουστο του 2011 το ν.4001 για την έρευνα υδρογονανθράκων, εσείς το καταψηφίσατε. Καταψηφίσατε τη δημιουργία του φορέα, καταψηφίσατε τη διενέργεια ερευνών, καταψηφίσατε τις διαδικασίες διαφάνειας που θέτει.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Με ποια επιχειρήματα και ποια τεκμηρίωση; Πείτε τα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μη διακόπτετε, κύριε Δρίτσα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Θα τα πείτε, κύριε Δρίτσα.
Και δύο φράσεις μόνο θέλω να προσθέσω γιατί στο λεκτικό οχετό δεν έχει νόημα να απαντά κανείς.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η οικογένεια Παπανδρέου, ο Γέρος της Δημοκρατίας, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Γιώργος Παπανδρέου έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια σωρεία επιθέσεων από ακραία και τραμπούκικα στοιχεία, επιθέσεις που χτυπούσαν στην καρδιά της δημοκρατίας.
Η δημοκρατική παράταξη και οι Παπανδρέου άντεξαν. Η δημοκρατία άντεξε γιατί ο δημοκρατικός λαός στηρίζει απόλυτα αυτό που βλέπει ότι είναι η μοναδική διέξοδός του.
Θέλω επίσης να αναφερθώ σε όσα ακούστηκαν για τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ολοκληρώστε όμως, κύριε Μανιάτη, γιατί αυτά μάλιστα είναι εκτός θέματος.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Για ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ως Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να σβηστεί το μεγαλύτερο χρέος στην παγκόσμια ιστορία. Είναι ο Υπουργός Οικονομικών που για πρώτη φορά στη θητεία του θεσμοθετήθηκε το άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών. Όλες αυτές οι λίστες που υπάρχουν, υπάρχουν και ανοίγονται, γιατί πια οι εισαγγελείς μπορούν να δίνουν εντολές στις τράπεζες να ανοίγουν τραπεζικούς λογαριασμούς.
Κύριε Πρόεδρε, για να έλθω στο κύριο θέμα της σημερινής μας συζήτησης, θέλω να ξεκαθαρίσω μόνο για λόγους πρακτικών τρία πολύ βασικά σημεία. Η Κυβέρνηση Παπανδρέου με Αντιπρόεδρο Βενιζέλο ήταν η Κυβέρνηση που άνοιξε μετά από δεκαπέντε χρόνια ακινησίας το φάκελο «Ελληνικά Πετρέλαια», το πιο πατριωτικό καθήκον της τελευταίας εικοσαετίας.
Άνοιξε το φάκελο και το έκανε με διαφάνεια, με ηρεμία, με αποφασιστικότητα, με τεκμηρίωση και με συναποδοχή μεγάλου μέρους του πολιτικού συστήματος της χώρας. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ το να υπάρχει διακομματική επιτροπή με Βουλευτές –συμμετείχαν όλοι οι συνάδελφοι της προηγούμενης Βουλής- όπου ενημερώνονταν σε τακτά χρονικά διαστήματα για το πώς πηγαίνει αυτή η εθνική προσπάθεια.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν πρέπει να επιτρέψουμε αυτή η προσπάθεια που ξεκίνησε ήρεμα, χωρίς κομματισμούς, χωρίς ακρότητες, χωρίς κανενός είδους σκιά στη διαφάνεια να αμαυρωθεί από κανέναν.
Η προσπάθεια αυτή μας ξεπερνά. Είναι πάνω και πέρα από μας, είναι πάνω και πέρα από σημερινούς Υπουργούς και Πρωθυπουργούς, είναι πάνω και πέρα από τη σημερινή συγκυρία. Αφορά τον ελληνικό λαό, γιατί αφορά την είσπραξη δημοσίων εσόδων που μπορούν σε βάθος εικοσαετίας και τριακονταετίας να φέρουν την ανάσταση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Δεν έχει κανένας μας το δικαίωμα να δει μικροκομματικά και μικρόνοα αυτή την προσπάθεια!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Εμάς εννοείτε;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Όχι. Εσείς και στη Διακομματική Επιτροπή φερθήκατε σωστά και ενημερωθήκατε. Το λέω προς όλες τις πλευρές. Εμείς θα φύγουμε αύριο. Εμείς είμαστε περαστικοί σ’ αυτήν την Αίθουσα. Τα επόμενα τριάντα χρόνια όμως η Ελλάδα ως ένα σοβαρό ευρωπαϊκό κράτος πρέπει να συνεχίσει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα την αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Και θέλω να έχετε στο μυαλό σας κάτι. Είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα δημοσίευσε χάρτη ΑΟΖ με Αλβανία – Ιόνιο- Ιταλία και Νότια Κρήτη - Λιβύη. Ο χάρτης για τις σεισμικές έρευνες που έχει δημοσιευθεί στο ελληνικό ΦΕΚ, στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, και στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, ο χάρτης αυτός με τον οποίο η νορβηγική PGS θα ξεκινήσει σε λίγο τις σεισμικές έρευνες, είναι χάρτης ελληνικής υφαλοκρηπίδας με βάση αυτά που προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας για την ΑΟΖ.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΜΑΡΙΑΣ: Το στείλατε στον ΟΗΕ;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Το στείλαμε στην Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μαριά, σας παρακαλώ. Θα τα πείτε σε λίγο που θα μιλήσετε.
Κι εσείς κύριε Μανιάτη, ολοκληρώστε, παρακαλώ.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Καλώ όλους τους συναδέλφους να διαβάσουν το άρθρο 156 του ν. 4001/2011, το νόμο για τους υδρογονάνθρακες, που περάσαμε πέρυσι τον Αύγουστο. Για πρώτη φορά η ελληνική Πολιτεία, η Ελληνική Δημοκρατία λέει, δηλώνει και δεσμεύει νομικά οποιονδήποτε έρθει ως κυβέρνηση μετά το 2011 ότι όταν θα κηρυχθεί η ΑΟΖ, η χάραξη της ΑΟΖ δεν θα γίνει όπως θέλει ο κάθε διαπραγματευτής. Η χάραξη της ΑΟΖ θα γίνει με βάση την αρχή της μέσης γραμμής ίσων αποστάσεων. Είναι η πρώτη φορά που αποτυπώνεται σε νόμο της Ελληνικής Δημοκρατίας αυτό που μέχρι πριν από ένα χρόνο ήταν απλώς διαπραγματευτική θέση των Ελλήνων εμπειρογνωμόνων όταν συζητούσαν με γειτονικές χώρες. Αυτό για πρώτη φορά από απλή διαπραγματευτική θέση έχει γίνει νόμος, νομική υποχρέωση, δέσμευση για όλους τους επόμενους πρωθυπουργούς και υπουργούς εξωτερικών. Ας πατήσουμε πάνω σ’ αυτό. Ό,τι καταφέρνουμε ως Ελλάδα, ό,τι είναι θετικό, να το αξιοποιούμε και να διεκδικούμε και κάτι ακόμη καλύτερο. Να μην γκρεμίζουμε, επιτέλους, σε στιγμές σαν κι αυτές που ζούμε και ό,τι καλό έχει δημιουργηθεί!
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. )
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το λόγο έχει ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Επαμεινώνδας Μαριάς.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΜΑΡΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ, το θέμα που συζητούμε σήμερα βεβαίως είναι πάρα πολύ σοβαρό. Αφορά την ανακήρυξη της ΑΟΖ, προβλήματα που υπάρχουν γύρω απ’ αυτό το θέμα. Όμως βεβαίως όλα αυτά πρέπει να τα δούμε μέσα στο ευρύτερο παγκόσμιο κλίμα το οποίο υπάρχει.
Θυμάστε ότι χθες βράδυ –ήταν ορισμένοι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας παρόντες- και στην πρωτολογία και στη δευτερολογία και στην τριτολογία μου, που θεωρήθηκε ότι καθ’ υπέρβαση πήρα το λόγο μέχρι αργά χθες το βράδυ, σας είχα πει ότι και τα θέματα που έχουν σχέση και με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και με το Μνημόνιο πρέπει να τα δούμε στη βάση της διεθνούς σύγκρουσης η οποία υπάρχει, μιας σύγκρουσης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, που εκφράζονται μέσα από το Δ.Ν.Τ., και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γερμανίας. Πληθαίνουν, λοιπόν, οι ενδείξεις ότι η σύγκρουση αυτή θα γίνει. Και γίνεται. Και φυσικά γίνεται για άλλη μία φορά πάνω στο πειραματόζωο που λέγεται Ελλάς. Έτσι, λοιπόν, είναι δεδομένο και επιβεβαιώνεται ότι σπεύδει η κυρία Μέρκελ την Τρίτη να έρθει εδώ, μετά από πέντε ή έξι χρόνια που είχε να έρθει κάποιος Γερμανός καγκελάριος, διότι έχει μπλοκάρει η όλη διαδικασία.
Όπως επίσης, είναι δεδομένο ότι οι όροι που έβαλε πριν λίγο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να συνεχίσει τη χρηματοδότηση της χώρας είναι τέτοιοι που επί της ουσίας οδηγούν τη χώρα σε δύο πράγματα.
Για να γίνει βιώσιμο το χρέος -εγώ θα έλεγα μέσα σε αυτή την Αίθουσα να χρησιμοποιούμε την λέξη «διαχειρίσιμο», διότι «βιώσιμο» είναι σαν να θέλουμε πάντα να υπάρχει χρέος- για να είναι διαχειρίσιμο το χρέος θα πρέπει να κουρευτεί το επίσημο χρέος δηλαδή αυτό, το οποίο έχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, που το αρνήθηκε εχθές ο Ντράγκι, και στη βάση αυτή το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ετοιμάζεται να αποχωρήσει.
Είχα πει, λοιπόν, στους συναδέλφους ότι η τρικομματική Κυβέρνηση θα καταρρεύσει, δεν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να σταθεί και να ετοιμάζονται για την επόμενη φάση. Απλά, είχαμε πει ότι θα παλέψουμε να μην διαλυθεί αυτή η χώρα, γιατί μετά την πτώχευση της ελληνικής οικογένειας δεν θα επιτρέψουμε ως αντιμνημονιακές δυνάμεις να πτωχεύσει και η χώρα. Και στη βάση αυτή, είχαμε χθες τις διαπιστώσεις. Αποδεικνύεται ότι τα πράγματα προχωρούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Το δεύτερο στοιχείο είναι η παγκόσμια κατάσταση, τα θέματα με τη Συρία, τα οποία επίσης πρέπει να λάβουμε υπόψη.
Είναι ευκαιρία επειδή μέσα από την τηλεόραση της Βουλής μας βλέπει ο ελληνικός λαός, να πούμε μερικά συμπεράσματα για τα θέματα της ΑΟΖ, γιατί υπάρχει σύγχυση:
Πρώτον, η υφαλοκρηπίδα, έχει σχέση με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1958 και οποιαδήποτε διαφωνία κρίνεται στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υπό τον όρο όμως, υπογραφής συνυποσχετικού. Άρα κάποιος που δεν θέλει να πάει εκεί δεν υπογράφει το συνυποσχετικό. Πενήντα τρείς συναντήσεις έχουν γίνει στο Υπουργείο Εξωτερικών με την Τουρκία, για το θέμα της υφαλοκρηπίδας τόσα χρόνια και δεν προχωρά.
Η ΑΟΖ αφορά το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, είναι άλλη η Σύμβαση του 1982 και αρμόδιο για να επιλύσει τις δικαστικές διαφορές είναι το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Αμβούργο. Αυτά είναι πολύ σημαντικά. Εκεί δεν χρειάζεται συνυποσχετικό για να πάει μια υπόθεση.
Η ΑΟΖ για να ξεκινήσει μια διαδικασία -γιατί άκουσα και τον κ. Μανιάτη που είπε ορισμένα πράγματα- πρώτα από πρέπει να ξεκαθαρίσει και να διαμορφώσουμε και να χαράξουμε τις γραμμές βάσεις. Εάν δεν διαμορφωθούν, δεν χαραχθούν οι γραμμές βάσεις, από όπου εκκινεί στην ουσία να μετρήσουμε τα διακόσια μίλια, νομίζω ότι δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε ορθά μια διαδικασία.
Αυτή η πράξη εάν γίνει και εφόσον γίνει, είναι πράξη εσωτερικού δικαίου και βεβαίως δημιουργεί προοπτικές, δημιουργεί ζητήματα στο διεθνές πεδίο, αλλά είναι μια πράξη εσωτερικού δικαίου. Από την ώρα που θα κάνεις τη χάραξη των γραμμών βάσης προχωρείς στη διαδικασία που στα ελληνικά διάφοροι επιστήμονες και στο νομικό βήμα την ονομάζουν ως «προκήρυξη της ΑΟΖ», δηλαδή επεκτείνεις στα διακόσια μίλια και διαμορφώνεις μια κατάσταση. Αυτό πρέπει σύμφωνα με τον νόμο να το περάσεις σε ΦΕΚ, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να το κοινοποιήσεις σύμφωνα με τη Συνθήκη της Θάλασσας και στο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ.
Και τι συμβαίνει, λοιπόν; Όποιος έχει αντίρρηση -και αυτό είναι το βασικό- θα έρθει να το αμφισβητήσει. Και η αμφισβήτηση θα εξεταστεί διά της διπλωματικής οδού που μπορεί να καταλήξει σε συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ ή εάν θέλει να πάει δικαστικά θα πάει στο δικαστήριο του Αμβούργου. Έτσι γίνονται τα πράγματα.
Άρα, λοιπόν, εμείς δεν χρειάζεται να έχουμε μια λογική που λέει η Κυβέρνηση πρώτα θα συζητήσουμε ατύπως με την Ιταλία, με την Αλβανία, δεν ξέρω με ποιόν και μετά θα καθορίσουμε ΑΟΖ και θα την ανακηρύξουμε.
Εμείς κατά την άποψη μας και το λέμε, πρέπει να ανακηρύξουμε την ΑΟΖ καθ’ όλη την ελληνική επικράτεια συμπεριλαμβανομένων και του συμπλέγματος του Καστελορίζου -αυτή νομίζω είναι η ορθή έκφραση, επειδή την άκουσα μόνο από έναν ομιλητή, διότι υπάρχουν δεκατρία νησιά και επομένως μιλάμε για σύμπλεγμα του Καστελορίζου- και όποιος έχει αμφισβήτηση ας έρθει να μας πει το αντίθετο και ας έρθει σε μια συζήτηση.
Αυτό όμως που έχει γίνει είναι:
Πρώτον, ότι η Λιβύη έχει επί της ουσίας διαμορφώσει ΑΟΖ δικιά της. Ο Καντάφι ξεκίνησε να μετράει έξω από τον Κόλπο της Σύρτης και έφτασε να έχει στους χάρτες του ακόμα και τη Γαύδο, μέσα στην ΑΟΖ της Λιβύης.
Τι έχουμε κάνει γι’ αυτό, κύριε Υπουργέ; Και μάλιστα τι έχουμε κάνει σε μια εποχή που μας είχαν ανάγκη διάφορες δυνάμεις στην υπόθεση της Λιβύης; Περιθάλψαμε τόσους τραυματίες στη Θεσσαλονίκη και ακόμα χρωστούν στα ξενοδοχεία εκεί να τα πληρώσουν όλα αυτά τα οποία έχουν ξοδέψει. Γιατί δεν αξιοποιήθηκε εκείνη η στρατηγική στιγμή από όπου η Κρήτη ουσιαστικά, ήταν ένα ορμητήριο βομβαρδισμών της υπόθεσης στη Λιβύη;
Δεν λέω ότι έπρεπε εμείς να στήσουμε αυτή την ιστορία. Όμως, το αξιοποιήσατε; Αφού τους δώσατε και τη Σούδα και το αεροδρόμιο των Χανίων!
Δεύτερο θέμα. Η Τουρκία έχει δημοσιεύσει χάρτες όπου θεωρεί ότι το Καστελόριζο και η ευρύτερη περιοχή του συμπλέγματος της ανήκει και έδωσε άδεια για έρευνες. Εσείς κάνατε μια διαμαρτυρία στη νορβηγική εταιρεία. Και τι έγινε; Κάνατε επίσημη διαμαρτυρία στον ΟΗΕ; Κοινοποιήσατε τα έγγραφα εκεί που πρέπει; Προχωρήστε ουσιαστικά στη διαμόρφωση και ανακήρυξη της ΑΟΖ στην περιοχή για να έρθουμε σε συζήτηση, διότι διαφορετικά όσο το αφήνετε, αυτό είναι επικίνδυνο.
Με την Ιταλία, ακόμα αναμένουμε. Διότι με την Ιταλία έγινε οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αρνούνται όμως οι Ιταλοί την οριοθέτηση της ΑΟΖ.
(Στο σημείο αυτό κτυπά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Εδώ, λοιπόν, υπάρχουν δυο-τρεις αρχές που εκτέθηκαν. Η μία αρχή είναι της ίσης απόστασης ή της μέσης γραμμής και η άλλη αρχή είναι της ευθυδικίας του equity. Όμως, ευθυδικία –γιατί μας ακούει ο ελληνικός λαός- σημαίνει ότι δεν λαμβάνω υπ’ όψιν την ισότητα των μερών, αλλά λαμβάνω υπ’ όψιν και άλλους παράγοντες.
Παραδείγματος χάριν, η Ιταλία –επειδή είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ελλάδα- λέει ότι αρχή της ευθυδικίας σημαίνει να δώσουμε σε αυτούς πολύ περισσότερα στη διαμόρφωση απ’ ό,τι με βάση την αρχή της ισότητας ή της μέσης γραμμής. Το ίδιο λέει και η Τουρκία.
Για εμάς, λοιπόν –και εφόσον το έχετε αυτό στο νόμο- είναι πολύ σημαντικό που είπατε για τη μέση γραμμή. Όμως, θα ήθελα μόνο να επισημάνω ότι και πολιτικά είναι ορθό –δεσμεύει τους επόμενους- αλλά δεν αποκλείεται μια άλλη κυβέρνηση να έλθει να κάνει κάτι άλλο.
Ερχόμαστε, λοιπόν, στο θέμα του πώς ξαφνικά εμφανίστηκε η ιστορία της ΑΟΖ. Εδώ έχω και ένα χθεσινό δημοσίευμα της ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ, σχετικά με εκτιμήσεις για αποθέματα αερίου αξίας 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων και διάφορες μελέτες.
Η ιστορία με το μνημόνιο έχει άμεση σχέση και με αυτό, κύριε Μανιάτη, διότι υπάρχει ειδική ρύθμιση στο μνημόνιο που λέει ότι το 50% -και θα σας το φέρω, αν έχω δευτερολογία- ...
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μαριά, παρακαλώ. Έχει αρχίσει και ξεπερνιέται κατά πολύ ο χρόνος.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Ο κ. Μανιάτης μίλησε δεκατρία λεπτά. Δώστε μου ένα λεπτό τουλάχιστον.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Το μετρήσατε τόσο καλά;
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Τόσο περίπου ήταν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Δεν μπόρεσε καν να μιλήσει τα πρώτα έξι λεπτά!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Τα πρώτα έξι λεπτά εδώ γινόταν χαμός! Τα δεκατρία μετρήσατε;
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Έχω τουλάχιστον ένα λεπτό;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Έχετε δύο. Παρακαλώ συνεχίστε.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Εμείς, λοιπόν, λέμε τα εξής: Η υπερχρέωση της χώρας γίνεται από τους δανειστές εν γνώσει τους. Δεν θέλουν να σώσουν ούτε τον ελληνικό λαό ούτε τίποτα. Υπερχρεώνουν τη χώρα για να βάλουν χέρι στα ασημικά της πατρίδας μας. Τα «ασημικά» είναι και ο υποθαλάσσιος πλούτος.
Υπάρχει ειδική διάταξη στο μνημόνιο που δίνει προνομιακά το 50% όλων των εσόδων που θα υπάρξουν από την εξόρυξη φυσικού αερίου και πετρελαίου –και αν υπάρχει αμφισβήτηση, μεθαύριο θα είμαστε εδώ, θα φέρω και τη σύμβαση, με την ευκαιρία άλλης ομιλίας- όπου τους δίνει προνομιακά το δικαίωμα αυτό να πάρουν τα έσοδα.
Εμείς, λοιπόν, ως πολιτική δύναμη λέμε ότι, πρώτον, πρέπει βεβαίως να φύγουμε από το μνημόνιο, να σπάσουμε αυτές τις ιστορίες, δεύτερον, να ιδρύσουμε κρατική εταιρεία για τους υδρογονάνθρακες, τρίτον, να τιτλοποιήσουμε τα έσοδα με CDOs –Collateralized Debt Obligations- που σημαίνει ότι μπορούμε να τα βάλουμε στα διεθνή χρηματιστήρια και να προεισπράξουμε με ρήτρα φυσικού αερίου ή πετρελαίου πάνω από 150 δισεκατομμύρια και με αυτό τον τρόπο να έχουμε μια άνεση, για να μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια τέτοια κατεύθυνση, η οποία να μας απεμπλέκει από την ιστορία «μνημόνιο».
Άρα, λοιπόν –και απευθύνομαι προς τον κύριο Υπουργό, γιατί νομίζω ότι δεν έχουμε δευτερολογία για να τα εκθέσω- ζητάμε τα ακόλουθα:
Πρώτον, άμεσα σε αυτή τη φάση, όπου πολιτικά και ιστορικά η Τουρκία έχει προβλήματα –και εμείς οι ίδιοι ως χώρα πρέπει να έχουμε δικαίωμα αυτή τη στιγμή να αξιοποιήσουμε αυτόν τον υποθαλάσσιο πλούτο, διότι πεινάει ο λαός μας, η χώρα βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κατάσταση- να προχωρήσετε τώρα και χωρίς χρονοτριβή στην προκήρυξη και ανακήρυξη μονομερώς της ΑΟΖ καθ’ όλη την επικράτεια και όποιος έχει πρόβλημα, ας έλθει να το αμφισβητήσει.
Ταυτόχρονα να κόψουμε τα υποθαλάσσια οικόπεδα που πρέπει, προκειμένου οι ενδιαφερόμενες εταιρείες να έλθουν να δώσουν προσφορά. Όμως, όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν με προστασία των δικαιωμάτων του ίδιου του ελληνικού λαού και όχι να μπουν στη λογική της εξόφλησης των δανειστών.
Γι’ αυτό, λοιπόν, λέμε ότι είμαστε ενάντια στην ιστορία «μνημόνιο». Θέλουμε να καταγγείλουμε το μνημόνιο, να διαγράψουμε το χρέος και να πάμε αυτόνομα ως χώρα σε μια πορεία.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Πριν δώσω το λόγο στον κ. Οικονόμου, θα ήθελα να...
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο επί προσωπικού!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μανιάτη, δεν υπάρχει προσωπικό θέμα. Μην ανοίξουμε τέτοια ιστορία τώρα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, απειλήθηκε η ζωή μου και θέλω να κάνω μια δήλωση.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Πότε απειλήθηκε;
ΣΟΦΙΑ ΒΟΥΛΤΕΨΗ: Κύριε Πρόεδρε, έγιναν επεισόδια εδώ που δεν τα είδατε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ορίστε, κύριε Μανιάτη, έχετε το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Πριν κατέλθω του Βήματος, συνάδελφος απείλησε ότι αν κατέβω στην εκλογική μου περιφέρεια θα προπηλακισθώ. Εγώ, κύριε Πρόεδρε, είμαι εκλεγμένος Βουλευτής από τον ελληνικό λαό. Δεν φοβάμαι! Όπως κατέβαινα, θα κατέβω και σήμερα και θα κατεβαίνω και κάθε φορά που μπορώ στην εκλογική μου περιφέρεια. Όποιος θέλει να απειλήσει εκλεγμένο Βουλευτή του ελληνικού Κοινοβουλίου, θα αναλάβει και τις ευθύνες του.
Εγώ δηλώνω ότι θα συνεχίσω με την ίδια συχνότητα που το έκανα στο παρελθόν, παρά τις απειλές που ακούστηκαν από τη Χρυσή Αυγή σε βάρος μου προσωπικά εδώ, να κατεβαίνω και να συνομιλώ με τους ανθρώπους της Αργολίδας.
Αυτό θέλω να γραφτεί με σαφήνεια, να είναι ξεκάθαρο και να είναι σαφές ότι δεν φοβάμαι. Είμαι όρθιος, θα συνεχίσω να είμαι όρθιος και θα κρατηθώ μέχρι τέλους όρθιος, όχι μόνο εγώ αλλά όλοι οι Βουλευτές του ελληνικού Κοινοβουλίου που σέβονται στοιχειώδεις δημοκρατικές αρχές.
Θέλω να πω και ένα δεύτερο, επειδή ελέχθη κάτι από το συνάδελφο κ. Μαριά, ελπίζω -είμαι βέβαιος- εκ παραδρομής. Έχει να κάνει με τη δημόσια συζήτηση των τελευταίων ημερών σχετικά με το πού θα πάνε τα λεφτά από τα πετρέλαια.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Μανιάτη..
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΝΙΑΤΗΣ: Απαντώ με μια φράση. Καταθέσαμε πρόταση νόμου οι τριάντα τρεις Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Όλα τα δημόσια έσοδα από τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο θα πάει στο Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών που προτείναμε στην Κυβέρνηση, και ο Υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης απεδέχθη την πρότασή μας.
Άρα, σε λίγες εβδομάδες και με νόμο του ελληνικού Κοινοβουλίου όλα τα δημόσια έσοδα από τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες θα πάνε μόνο για τη στήριξη του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας μετά από πρωτοβουλία που αναλάβαμε εμείς ως Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ενώ η πρώτη δήλωσή σας ήταν αναγκαία και γι’ αυτό σας έδωσα το λόγο και νομίζω ότι κανείς σ’ αυτήν την Αίθουσα δεν έχει αντίρρηση για τη δήλωση που κάνατε, η δεύτερη ήταν παράβαση του Κανονισμού, την οποία παράβαση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί ο κ. Μαριάς για να παραβιάσει και αυτός τον Κανονισμό. Γι’ αυτό και δεν γίνονται παραβάσεις διότι ανοίγει ένα απερίγραπτο γαϊτανάκι.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, ζητώ το λόγο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Σας παρακαλώ, κύριε Μαριά, θα δώσουμε το λόγο σε όλους τώρα; Θα κάνουμε δηλαδή τον Κανονισμό κόσκινο;
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Κύριε Πρόεδρε …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν είχα διερευνητή εγκεφάλου, κύριε Μαριά, για να δω τι θα πει μετά απ’ αυτά που είπε. Δυστυχώς, δεν έχω και γι’ αυτό δεν παίρνετε το λόγο.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Με συγχωρείτε, κύριε Πρόεδρε αναφέρθηκε στο όνομά μου. Να μου δώσετε το λόγο επί προσωπικού.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν πρόκειται εν γνώσει μου να παραβιάσω τον Κανονισμό.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: Έπρεπε να τον διακόψετε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Τον διέκοψα.
Να μην αναγράφονται στα Πρακτικά αυτά που λέει ο κ. Μαριάς.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν υπάρχει προσωπικό.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Δεν σας δίνω το λόγο.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ (ΝΟΤΗΣ) ΜΑΡΙΑΣ: …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Μου ζητάτε το λόγο και απαντώ ότι δεν σας δίνω το λόγο. Είναι πάρα πολύ απλό.
Το λόγο έχει ο κ. Οικονόμου.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Η σημερινή επίκαιρη επερώτηση ήταν σαφέστατα χρήσιμη διότι είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα το οποίο πρέπει να απασχολήσει την ελληνική Κυβέρνηση και τον ελληνικό λαό και να μη μένουμε σε μια συζήτηση μόνο για μέτρα, για οικονομικά προβλήματα γιατί καταλαβαίνετε ότι η συζήτηση περί των κυριαρχικών δικαιωμάτων της ελληνικής πολιτείας αφορά τους πάντες.
Βέβαια, όπως εξελίχθηκε η συζήτηση με αυτόν τον τραγικό τρόπο δείχνει ότι η Χρυσή Αυγή ως πολιτική δύναμη δεν μπορεί να διαχειρισθεί τα κοινοβουλευτικά της δικαιώματα. Είναι αστεία αυτή η εικόνα να αποχωρεί σε δική της επίκαιρη επερώτηση που θα μπορούσε να αρθρώσει το λόγο της, αυτό το λόγο που έχει. Και βέβαια οι απειλές απέναντι σε συναδέλφους, τουλάχιστον από τη Δημοκρατική Αριστερά και εμένα προσωπικά δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές.
Και δεν θα γίνονται ανεκτές, γιατί τον άλλο τον ψήφισαν πεντακόσιες χιλιάδες ή τον άλλον τον ψήφισαν κάποιες άλλες χιλιάδες. Το γεγονός είναι ότι όλοι έχουν το λόγο τους και κανένας δεν θα μπει εδώ μέσα σε μια συζήτηση του πιο μάγκα από τον άλλον. Να τελειώσουν αυτά μέσα στο Κοινοβούλιο.
Κύριε Πρόεδρε, νομίζω ότι γενικά όλο το Προεδρείο πλέον έχει την ευθύνη να κρατήσει την κατάσταση έτσι όπως πρέπει και όπως τα παιδιά που είναι σήμερα εδώ πέρα περιμένουν και απαιτούν από τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού να έχουν την εικόνα. Τα προβλήματα είναι τεράστια. Αυτό που είπε ο κ. Δρίτσας είναι ένα γεγονός το οποίο αιωρείται αυτή τη στιγμή πάνω από την Ελληνική Κυβέρνηση και από τον ελληνικό λαό, άρα η εξέλιξη των πραγμάτων δεν είναι δεδομένη. Το λέγαμε εδώ πέρα, το λέγατε και εσείς, αλλά το λέγαμε και εμείς και όλοι το λέμε. Δεν είναι τίποτα σίγουρο. Γίνεται μια συζήτηση, είμαστε σε μια πολύ κρίσιμη καμπή για την ιστορική διαδρομή της χώρας.
Και βέβαια, αν τη σύγκρουση των βουβαλιών την πληρώσουν τα βατράχια, καταλαβαίνετε ποια θα είναι η δυσχερής θέση. Εγώ το έχω πει από αυτό εδώ το Βήμα. Καταλαβαίνετε, βέβαια, αν ένας Υπουργός Οικονομικών και ένας Πρωθυπουργός έχει το δυσάρεστο και θλιβερό έργο και καθήκον να εξαγγείλει περικοπές 5 δισεκατομμυρίων σε έναν Προϋπολογισμό Γενικής Κυβέρνησης 88 δισεκατομμυρίων που ήταν το 2012 για το 2013, ποιο θα είναι το βάρος, η ευθύνη του και οι συνθήκες που θα επικρατήσουν αν θα εξαγγείλει περικοπές 50 δισεκατομμυρίων, κύριε Μαριά.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Κύριε Οικονόμου, ζητώ συγγνώμη για μια μικρή διακοπή τώρα που ηρέμησαν τα πράγματα, προκειμένου να καλωσορίσουμε τα παιδιά που μας παρακολουθούν, διότι θα αποχωρήσουν και δεν θα τα έχουμε χαιρετήσει.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έχω την τιμή να ανακοινώσω στο Σώμα ότι τη συνεδρίασή μας παρακολουθούν από τα άνω δυτικά θεωρεία, αφού προηγουμένως ξεναγήθηκαν στην έκθεση της αίθουσας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ» και ενημερώθηκαν για την ιστορία του κτηρίου και τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της Βουλής, σαράντα τρεις μαθητές και μαθήτριες και τρεις εκπαιδευτικοί από το 19ο Γυμνάσιο Πάτρας.
Η Βουλή τούς καλωσορίζει.
(Χειροκροτήματα από όλες τις πτέρυγες της Βουλής)
Θα ήθελα να πω, συμπληρώνοντας, ότι σήμερα ημέρα Παρασκευή υπάρχει Κοινοβουλευτικός Έλεγχος. Απευθύνομαι τόσο στους εκπαιδευτικούς όσο και στους μαθητές και τις μαθήτριες, γι’ αυτό και η παρουσία των Βουλευτών είναι περιορισμένη, διότι συζητείται εξειδικευμένο θέμα, επίκαιρη επερώτηση που έχει υποβάλει ένα Κόμμα. Αυτή είναι η διαδικασία, διότι από κάθε Κόμμα παίρνει το λόγο ένας.
Συγγνώμη για τη διακοπή, κύριε Οικονόμου, αλλά ήταν απαραίτητη.
Παρακαλώ, συνεχίστε.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Βέβαια, χρειάζεται, ήταν απαραίτητη, κύριε Πρόεδρε, για να μαθαίνουν τα παιδιά και τη λειτουργία αυτών των διαδικασιών, που φαίνονται στον πολύ κόσμο λίγο δυσνόητες, αλλά έχουν τη λογική τους.
Θα ήθελα να σας πω, κύριε Υπουργέ, κατ’ αρχάς, τη θέση της Δημοκρατικής Αριστεράς, ότι εμείς συμφωνούμε -και είναι και στη βασική μας προγραμματική συγκρότηση- ότι η ΑΟΖ είναι ένα κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας και πρέπει να ασκηθεί. Ως προς αυτό τελείωσε η συζήτηση.
Από εκεί και μετά, πότε, πώς και όλη η διαδικασία είναι στη δική μας ευχέρεια και συμφωνώ απόλυτα με το λόγο σας. Σας άκουσα με πολλή προσοχή. Μιλήσατε με νηφαλιότητα και με σοβαρότητα.
Από εκεί και μετά, λοιπόν, πώς θα λειτουργήσουμε δεν είναι θέμα της πιέσεως πολιτικών δυνάμεων οι οποίες θέλουν να καπηλευτούν αυτές τις εθνικές υποθέσεις ή διαγκωνισμών αντιπολιτευτικού, μικροκομματικού χαρακτήρα του τύπου «το έκανες τώρα;», «το έκανες μετά από μια εβδομάδα;», «το έκανες μετά από ένα μήνα;», για να πούμε «πότε θα το φέρεις το θέμα αυτό, την Τρίτη ή την Πέμπτη;».
Αυτά μακριά. Ξέρετε γιατί; Διότι όσες φορές υπέκυψε η επίσημη Κυβέρνηση της χώρας, η ελληνική πολιτεία σε αυτές τις φωνές, πάντα οδηγηθήκαμε σε πανωλεθρίες, όχι σε ήττες. Θυμίζω το 1897, όπου οι υπερπατριώτες της τότε εποχής έλεγαν να πάμε να κάνουμε τον πόλεμο με την Τουρκία. Χάσαμε πανηγυρικά, ανέτοιμη η χώρα. Επίσης, θυμίζω το 1922 και άλλες τέτοιες αποτυχίες. Άρα, λοιπόν, σύνεση και σοβαρότητα.
Δεύτερον, είναι ανοικτό το θέμα της υφαλοκρηπίδας, κύριε Υπουργέ. Την υφαλοκρηπίδα -και το λέω εδώ, γιατί κάποιοι δεν γνωρίζουν τις τεχνικές ορολογίες και πώς λειτουργούν αυτές οι έννοιες- δεν χρειάζεται να την ανακηρύξεις καν, ως γνωστόν. Είναι απόλυτο κυριαρχικό δικαίωμα. Αφ’ εαυτής υπάρχει η υφαλοκρηπίδα. Υπάρχει κράτος, υπάρχει υφαλοκρηπίδα.
Όμως, είκοσι πέντε-τριάντα χρόνια, κύριε Μαριά -το γνωρίζετε- η μόνιμη συζήτηση είναι τι θα κάνουμε με την υφαλοκρηπίδα, αν θα πάμε το συμφωνητικό με την Τουρκία στη Χάγη.
Ναι, όντως έτσι είναι και όχι γιατί είναι προδότες ή γιατί είναι λιγότερο λεβέντες αυτοί που κυβερνήσανε και κάποιοι άλλοι είναι περισσότερο. Όμως, ξέρετε γιατί έγινε αυτό; Γιατί έχεις απέναντι ένα γείτονα, ο οποίος, εκ των πραγμάτων, είναι κακόπιστος.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει προειδοποιητικά το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα μου επιτρέψετε να έχω το λόγο ακόμη ένα λεπτό, κύριε Πρόεδρε;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Ναι, κύριε συνάδελφε, έχετε δύο λεπτά.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ευχαριστώ πολύ.
Δυστυχώς, η χώρα μας έχει απέναντι ένα γείτονα, ο οποίος δεν συνεννοείται.
Εδώ αναφέρατε το πρόβλημα της Λιβύης και είναι γεγονός. Προσέξτε! Είναι μία χώρα, με την οποία θα έπρεπε να ήταν «μέλι-γάλα» οι σχέσεις μας. Κι, όμως, τώρα –που να το πεις και πώς να το πιστέψει κάποιος- κάνει μία ΑΟΖ και βάζει μέσα τη Γαύδο! Προσέξτε! Και πρέπει το θέμα να το χειριστείς με μία λεπτότητα και με μία σοβαρότητα. Με ποιον; Με τη Λιβύη!
Μπορεί να μου πει κάποιος εδώ ή αν ήταν εδώ οι λεβέντες που αποχώρησαν, θα έλεγαν: «Ας στείλουμε και πέντε αποβατικά να τους καθαρίσουμε τους Λίβυους». Δεν είναι και πολλοί, είναι λίγοι. Γιατί όταν είναι πολλοί, είναι πιο προσεκτικοί.
Εδώ, λοιπόν, απέναντι στην Τουρκία πώς θα μιλήσουμε μέσα σε ένα Αιγαίο, αν δεν θέλουμε να παρασύρουμε το λαό και τη χώρα σε μία περιπέτεια άνευ προηγουμένου;
Εγώ, λοιπόν, προτείνω και ως Δημοκρατική Αριστερά να είμαστε σοβαροί, συνετοί, ψύχραιμοι στις κινήσεις μας. Η Κυβέρνηση έχει κάθε λόγο να διακηρύσσει πρώτον, ότι τα κυριαρχικά δικαιώματα υπάρχουν και δεύτερον, ότι θα ασκηθούνε όταν η δικιά μας η προσέγγιση σαν Κυβέρνηση και σαν χώρα θα προβλέπει ότι είναι επ’ ωφελεία του ελληνικού λαού και όχι να τον εμπλέξουμε σε περιπέτειες. Από εκεί και μετά -να μην μπούμε στα τεχνικά, τα είπαν και προηγούμενοι ομιλητές- η διαφοροποίηση σε τεχνικό επίπεδο και νομικό της υφαλοκρηπίδας ή της ΑΟΖ είναι δεδομένη και τη γνωρίζουμε. Αυτοί που πρέπει να τα γνωρίζουν αυτά τα πράγματα, τα γνωρίζουν. Σε τελική ανάλυση είναι πολιτικό το θέμα, δηλαδή πότε θα γίνουν οι κινήσεις.
Οι κινήσεις πρέπει να γίνουν, κύριε Υπουργέ, σε στιγμές που μπορούν να ωφελήσουν τη χώρα μας. Κατά τη γνώμη μου, η ωφέλεια της χώρας είναι να μην παρασυρθεί σε περιπέτειες και σε καταστάσεις, στις οποίες δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Τα έχουμε ζήσει στο παρελθόν. Αυτή η γενιά –εγώ είμαι σαράντα τεσσάρων χρονών- δεν έχει ζήσει πολέμους και περιπέτειες τέτοιες και αυτό είναι επιτυχία, ότι αυτή η γενιά έχει ζήσει σε ειρήνη τουλάχιστον. Όμως, οι πιο παλαιοί από εμάς έχουν ζήσει τέτοιες περιπέτειες.
Νομίζω ότι είναι υποχρέωση και καθήκον κάθε κυβέρνησης -όχι μόνο αυτής, στην οποία εσείς είστε μέλος- να εξασφαλίζει την ειρήνη και πάνω στην ειρήνη να αποκομίζει η χώρα τα καλύτερα δυνατά κέρδη από τα δικά της δικαιώματα και τις δικές τις δυνατότητες.
Αυτή είναι η άποψή της Δημοκρατικής Αριστεράς. Σας λέω ξανά ότι ήταν χρήσιμη η σημερινή συζήτηση. Έπρεπε να ανοίξει και σας ενημερώνω ότι θα πάρουμε πρωτοβουλία να τη φέρουμε ξανά την υπόθεση, για να μπορεί να διαφωτιστεί ο ελληνικός λαός ποιες είναι οι πραγματικές καθαρές θέσεις των κομμάτων και αν έχουν σταθμίσει όλα τα δεδομένα και όλες τις προοπτικές μιας τέτοιας απόφασης που θα πάρει ο καθένας.
Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Εμείς ευχαριστούμε.
Κύριοι συνάδελφοι, έχουν διανεμηθεί τα Πρακτικά της Πέμπτης 30 Αυγούστου 2012, της Παρασκευής 31 Αυγούστου 2012 και της Δευτέρας 3 Σεπτεμβρίου 2012 και ερωτάται το Σώμα αν τα επικυρώνει.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Συνεπώς, τα Πρακτικά της Πέμπτης 30 Αυγούστου 2012, της Παρασκευής 31 Αυγούστου 2012 και της Δευτέρας 3 Σεπτεμβρίου 2012 επικυρώθηκαν.
Το λόγο για να ολοκληρωθεί η συζήτηση έχει ο κύριος Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας.
ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑΣ ΜΑΡΙΑΣ: Μπορούμε να έχουμε δευτερολογία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Όχι, κύριε Μαριά. Απάντησα και στην κυρία Βούλτεψη και στον κ. Δρίτσα. Δεν προβλέπεται από τον Κανονισμό.
Τα δέκα λεπτά, κύριε Υπουργέ;
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Ναι, κύριε Πρόεδρε, είναι αρκετά. Σας ευχαριστώ πολύ.
Αγαπητοί κύριοι συνάδελφοι, η μεγαλύτερη κατάκτηση της κοινωνίας εδώ και αιώνες είναι η δημοκρατία και οι θεσμοί της. Η δημοκρατία και οι θεσμοί της έχουν όμως, συγκεκριμένους κανόνες. Η διαφορετικότητα των απόψεων ενισχύει τη δημοκρατία. Η κατάλυση, όμως, των κανόνων της την υποβαθμίζει και την κάνει κάτι διαφορετικό, τουλάχιστον σε σχέση με αυτό που προσδοκούν οι πολίτες.
Αυτούς τους τρεις μήνες ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση δίνουν μία τεράστια μάχη να κρατήσουν τη χώρα στα πόδια της και κυρίως να της δώσουν τη δυνατότητα της προοπτικής και του μέλλοντος. Αυτή η μάχη, δυστυχώς, συνδυάζεται και με έναν παράλληλο αγώνα, τον αγώνα του πώς θα επικρατήσει το αυτονόητο και η κοινή λογική, που, δυστυχώς, απουσιάζουν από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πολιτικού συστήματος.
Κύριε Κοινοβουλευτικέ Εκπρόσωπε του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήθελα να μη δημιουργούμε λανθασμένες εντυπώσεις σε σχέση με αυτό που υποστηρίζουμε. Ουσιαστικά, θα κάνω μια αναφορά σε σχέση με την αρχή της ομιλίας σας.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν δήλωσε κάτι τέτοιο, όπως ισχυριστήκατε. Απλώς, επανέλαβε αυτό που κάθε φορά επαναλαμβάνει, πως χρειάζονται διασφαλίσεις για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και βεβαίως, της χρηματοδότησης. Αυτή είναι μία σταθερή, πάγια θέση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η οποία δεν άλλαξε ούτε στην παρούσα εξαιρετικά κρίσιμη φάση.
Θα σας επαναλάβω ότι ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση δίνουν μία τεράστια μάχη αυτήν την στιγμή. Εάν κανείς το αντιμετωπίζει με τέτοιο τρόπο ή με τέτοια άρνηση, αντιλαμβάνεστε ότι όχι μόνο δεν βοηθάει, αλλά αντίθετα, λειτουργεί προς την ακριβώς απέναντι κατεύθυνση. Εμείς θέλουμε τη χώρα όρθια, δεν θέλουμε τη χώρα να σέρνεται και προσπαθούμε –το ξέρετε πάρα πολύ καλά- με όλες μας τις δυνάμεις, με βάση την επιταγή που έχει δώσει πρόσφατα μέσα από εκλογές ο ελληνικός λαός, εκτιμώντας ότι οι συγκεκριμένες επιλογές θα βοηθήσουν τη χώρα να ξαναβρεί το δρόμο της.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΔΡΙΤΣΑΣ: Μην επαναπαύεστε.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΣΙΑΡΑΣ (Υφυπουργός Εξωτερικών): Επιπλέον, αν θέλετε να μιλήσουμε σοβαρά και να καταγράψουμε την επικείμενη επίσκεψη της Καγκελαρίου κ. Μέρκελ, θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει ότι αυτό είναι απλώς ένα πολύ θετικό σημάδι εν όψει των εξελίξεων. Και έτσι το εκτιμούμε, όταν για πρώτη φορά -από την εποχή τουλάχιστον που η Ελλάδα μπήκε σε αυτήν την τρομερή οικονομική περιδίνηση- επισκέπτεται την Ελλάδα ο ανώτατος πολιτειακός αξιωματούχος της Γερμανίας.
Άρα, λοιπόν, αν θέλουμε να είμαστε ελάχιστα σοβαροί σε σχέση με το μήνυμα που εκπέμπουμε στους πολίτες μέσα από αυτήν την Αίθουσα, θα σας έλεγα ότι θα πρέπει να είμαστε και προσεκτικοί σε σχέση με τον τρόπο που προβάλλουμε ορισμένα γεγονότα ή εν πάση περιπτώσει κάποιες ειδήσεις.
Για τη Χρυσή Αυγή δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω κάποιο ιδιαίτερο σχόλιο. Θα πω μόνο ότι όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται από την πλευρά των συναδέλφων Βουλευτών και κυρίως του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου περί δήθεν αποκλεισμού της από διάφορα όργανα ή από τη μη συμμετοχή της σε διάφορες αποφάσεις, όταν λαμβάνονται από κοινού διακομματικά, θα σας πω ότι έχουν προσκληθεί για το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής που θα γίνει τη Δευτέρα από τον Υπουργό κ. Αβραμόπουλο και ακόμη μέχρι σήμερα που είναι Παρασκευή δεν έχουν απαντήσει.
Εγώ ο ίδιος από αυτό το Βήμα ζήτησα από τον κύριο Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο της Χρυσής Αυγής να μου φέρει τις προτάσεις του για τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες σε μια ερώτηση που αφορούσε τη Θράκη και βεβαίως, τις περιμένω. Αν αυτό θεωρείται αποκλεισμός, προφανώς, έχει να κάνει με κάτι διαφορετικό.
Το ζήτημα, όμως, είναι πώς εκτιμά καθένας το δικό του ρόλο και τη δική του συμμετοχή στην πεμπτουσία της δημοκρατίας που είναι η κοινοβουλευτική διαδικασία. Άρα, λοιπόν, οποιοδήποτε σχόλιο περιττεύει.
Για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες ξέρετε ότι ο Πρωθυπουργός και προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά έχει τοποθετηθεί και το έχει κάνει με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο, εκτιμώντας ότι οι διαδικασίες θα προχωρήσουν γρήγορα με βάση όλα αυτά τα οποία έχουν δρομολογηθεί εδώ και ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Όπως τόνισα και κατά την πρωτολογία μου, η θέσπιση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης στον ελληνικό θαλάσσιο χώρο αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα, το οποίο η χώρα μας θα ασκήσει στον κατάλληλο χρόνο, συνεκτιμώντας, βεβαίως, τις συνθήκες, καθώς και τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις με τις παράκτιες χώρες. Οι διεθνείς σχέσεις δεν κινούνται -ούτε θα μπορούσαν, άλλωστε, να κινούνται- σε κενό αέρος. Αναφέρθηκα ήδη στις επαφές, είναι τα συγκεκριμένα βήματα που έχουν γίνει του Υπουργού με τους ομολόγους του της Αιγύπτου, αλλά και της Αλβανίας.
Είναι προφανές, άλλωστε, ότι για όλες οι χώρες της Μεσογείου οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες, που σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δύνανται να εκτείνονται έως και τα διακόσια ναυτικά μίλια από τις ακτές, επικαλύπτονται. Το ξέρουμε πάρα πολύ καλά αυτό.
Συνεπώς, τίθεται θέμα εκ των πραγμάτων οριοθέτησης μεταξύ γειτονικών παρακτίων κρατών. Η επισήμανση αυτή καθιστά –νομίζω- πρόδηλο πως η κήρυξη ΑΟΖ από την Ελλάδα δεν πρόκειται από μόνη της να λύσει τη χρονίζουσα διαφορά της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία.
Άρα, σας επαναλαμβάνω, δίνουμε μία μάχη του αυτονόητου πλέον εδώ και δεν είναι τίποτα περισσότερο. Εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για αμοιβαία επωφελή πρόοδο στις διμερείς μας σχέσεις με την Τουρκία. Το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας ελπίζουμε ότι θα δώσει την ώθηση στις σχέσεις μας σε πολλούς τομείς. Στο πλαίσιο προετοιμασίας της επόμενης συνεδρίασης του οργάνου αυτού, όπως ανακοίνωσε και ο Υπουργός στην ομιλία του ενώπιον της Διαρκούς Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, την επόμενη εβδομάδα, όπως είναι τουλάχιστον μέχρι σήμερα τα δεδομένα, αναμένεται να επισκεφθεί τη χώρα μας ο Υπουργός Εξωτερικών, κ. Νταβούτογλου.
Πέραν αυτού όμως, στο πλαίσιο της επιθυμίας μας για επίτευξη προόδου στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εντάσσονται και οι προσπάθειές μας για την επίλυση της διαφοράς οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία, μέσω της εμπιστευτικής διαδικασίας διερευνητικών επαφών που ξεκίνησαν από το 2002. Αυτό βεβαίως επ’ ουδενί σημαίνει ότι εφησυχάζουμε και δεν βρισκόμαστε σε πλήρη εγρήγορση για την άμεση και αποτελεσματική υπεράσπιση της ασφάλειας της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Υπογράμμισα ήδη κατά την πρωτολογία μου το γεγονός πως η χώρα μας κινείται με δραστήριο και συστηματικό τρόπο στην κατεύθυνση της εκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της χώρας. Και τούτο, όπως προηγουμένως σημείωσα, επιβεβαιώνεται και από την πρόσφατη ανάθεση από το ΥΠΕΚΑ, βάσει της διεθνούς δημόσιας πρόσκλησης, στη νορβηγική εταιρεία πετρελαίων Geo-Services της διενέργειας σεισμικών ερευνών, απόκτησης δεδομένων, μη αποκλειστικής χρήσης στο Ιόνιο και Νότιο Κρητικό Πέλαγος, αλλά και την τρέχουσα διαδικασία ανοιχτής πρόσκλησης για τρεις περιοχές στη Δυτική Ελλάδα, εκ των οποίων οι δύο είναι θάλασσες.
Είναι συγκεκριμένα τα βήματα, κύριοι συνάδελφοι, που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και νομίζω ότι σ’ αυτούς τους τρεις μήνες μία καινούργια Κυβέρνηση η οποία στηρίζεται όντως από τρία διαφορετικά πολιτικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, μία Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, εθνικού σκοπού, δείχνει και τη διάθεση και το δρόμο αντιμετώπισης του συγκεκριμένου ζητήματος.
Άρα, επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά. Αν θέλουμε να είμαστε ελάχιστα πειστικοί προς τους πολίτες ως πολιτικό σύστημα απέναντι σε διαδικασίες που τους αφορούν, απέναντι σε διαδικασίες για τις οποίες αγωνιούν, για εξελίξεις που θα καθορίσουν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό το μέλλον της πατρίδας μας, θα πρέπει να είμαστε και συγκεκριμένοι και σοβαροί και τα βήματα να είναι προσεκτικά, αλλά ταυτόχρονα το σύνολο των συμμετεχόντων, το σύνολο των συναδέλφων, το σύνολο των παρατάξεων εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με ευθύνη και σοβαρότητα να αντιμετωπίζει την κάθε εξέλιξη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθ. 9/6/18.9.2012 επίκαιρης επερώτησης του Προέδρου του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή κ. Νικόλαου Μιχαλολιάκου και δεκαεπτά Βουλευτών του κόμματός του, προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, σχετικά με την ανακήρυξη της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.33΄ λύεται η συνεδρίαση για τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος, κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων.
Πέραν αυτού όμως, στο πλαίσιο της επιθυμίας μας για επίτευξη προόδου στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εντάσσονται και οι προσπάθειές μας για την επίλυση της διαφοράς οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία, μέσω της εμπιστευτικής διαδικασίας διερευνητικών επαφών που ξεκίνησαν από το 2002. Αυτό βεβαίως επ’ ουδενί σημαίνει ότι εφησυχάζουμε και δεν βρισκόμαστε σε πλήρη εγρήγορση για την άμεση και αποτελεσματική υπεράσπιση της ασφάλειας της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας.
Υπογράμμισα ήδη κατά την πρωτολογία μου το γεγονός πως η χώρα μας κινείται με δραστήριο και συστηματικό τρόπο στην κατεύθυνση της εκμετάλλευσης του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου της χώρας. Και τούτο, όπως προηγουμένως σημείωσα, επιβεβαιώνεται και από την πρόσφατη ανάθεση από το ΥΠΕΚΑ, βάσει της διεθνούς δημόσιας πρόσκλησης, στη νορβηγική εταιρεία πετρελαίων Geo-Services της διενέργειας σεισμικών ερευνών, απόκτησης δεδομένων, μη αποκλειστικής χρήσης στο Ιόνιο και Νότιο Κρητικό Πέλαγος, αλλά και την τρέχουσα διαδικασία ανοιχτής πρόσκλησης για τρεις περιοχές στη Δυτική Ελλάδα, εκ των οποίων οι δύο είναι θάλασσες.
Είναι συγκεκριμένα τα βήματα, κύριοι συνάδελφοι, που έχουν γίνει μέχρι σήμερα και νομίζω ότι σ’ αυτούς τους τρεις μήνες μία καινούργια Κυβέρνηση η οποία στηρίζεται όντως από τρία διαφορετικά πολιτικά κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, μία Κυβέρνηση εθνικής ενότητας, εθνικού σκοπού, δείχνει και τη διάθεση και το δρόμο αντιμετώπισης του συγκεκριμένου ζητήματος.
Άρα, επαναλαμβάνω για άλλη μία φορά. Αν θέλουμε να είμαστε ελάχιστα πειστικοί προς τους πολίτες ως πολιτικό σύστημα απέναντι σε διαδικασίες που τους αφορούν, απέναντι σε διαδικασίες για τις οποίες αγωνιούν, για εξελίξεις που θα καθορίσουν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό το μέλλον της πατρίδας μας, θα πρέπει να είμαστε και συγκεκριμένοι και σοβαροί και τα βήματα να είναι προσεκτικά, αλλά ταυτόχρονα το σύνολο των συμμετεχόντων, το σύνολο των συναδέλφων, το σύνολο των παρατάξεων εδώ στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, με ευθύνη και σοβαρότητα να αντιμετωπίζει την κάθε εξέλιξη.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αθανάσιος Νάκος): Εγώ σας ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κηρύσσεται περαιωμένη η συζήτηση επί της υπ’ αριθ. 9/6/18.9.2012 επίκαιρης επερώτησης του Προέδρου του Λαϊκού Συνδέσμου - Χρυσή Αυγή κ. Νικόλαου Μιχαλολιάκου και δεκαεπτά Βουλευτών του κόμματός του, προς τους Υπουργούς Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, σχετικά με την ανακήρυξη της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Κύριοι συνάδελφοι, δέχεστε στο σημείο αυτό να λύσουμε τη συνεδρίαση;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ: Μάλιστα, μάλιστα.
Με τη συναίνεση του Σώματος και ώρα 14.33΄ λύεται η συνεδρίαση για τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012 και ώρα 18.00΄, με αντικείμενο εργασιών του Σώματος, κοινοβουλευτικό έλεγχο, συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου