Η αλήθεια για την Εργατική Πρωτοµαγιά

Η 1η του ΜαIου αποτελεί µέρα σταθµό για τα δικαιώµατα των εργατών παγκοσµίως. Τα δικαιώµατα αυτά βάφτηκαν µε το αίµα τους στο Σικάγο, το µεγαλύτερο τότε βιοµηχανικό κέντρο των ΗΠΑ, στις αρχές του ΜαÀου του 1886. Κύριο αίτηµά τους ήταν η µείωση των ωρών εργασίας και σύνθηµά τους  “Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο”. Στην Ελλάδα το 1892 έγινε η πρώτη πρωτοµαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Σταύρου Καλλέργη. Το 1893, 2000 εργάτες διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύµατα εργατικών ατυχηµάτων. Το 1894 γίνεται µεγάλη συγκέντρωση µε τα ίδια αιτήµατα που λήγει µε 10 συλλήψεις και ακολουθεί σύλληψη του Καλλέργη. Το εργατικό κίνηµα ταλανιζόταν για καιρό. Όµως ποιος ήταν αυτός που καθιέρωσε την 1η ΜαÀου και έδωσε στους Έλληνες εργάτες και εργαζόµενους τα δικαιώµατα που σήµερα καταπατά η κυβέρνηση; Ο, για πολλούς δικτάτορας και φασίστας, εθνικός κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς. Πολλοί θα πουν ότι τον Μάιο του 1936 είχε χτυπήσει µε στρατό την συγκέντρωση των καπνεργατών στην Θεσσαλονίκη πράγµα αληθές αλλά σύµφωνα µε δηλώσεις του ίδιου : «Κατέστη φανερόν ότι οι σκοποί οι επιδιωκόµενοι από τους διευθύνοντας την απεργιακήν κίνησιν είναι πολιτικοί, ανατρεπτικοί και όχι οικονοµικοί». Οπότε για άλλη µια φορά καθίσταται σαφές ότι οι καπηλευτές του αίµατος του Ελληνικού λαού και της εργατικής τάξης επεδίωξαν και πάλι να παρασύρουν τους Έλληνες εργάτες και να τους µπολιάσουν µε το διεθνιστικό τους δηλητήριο. Ο Ιωάννης Μεταξάς όταν ανέλαβε την ηγεσία του έθνους, διόρισε υπουργό Εργασίας έναν πρώην κοµµουνιστή, τον Αριστείδη ∆ηµητράτο. Ο ∆ηµητράτος στα γυµνασιακά του χρόνια δραστηριοποιήθηκε στο συνδικαλιστικό κίνηµα. Στην δεκαετία του ’20 ανέλαβε ηγετικές θέσεις στην ΟΚΝΕ και το 1925 εκλέχθηκε Γ.Γ. του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Στη συνέχεια αντελήφθη την υποκρισία και την προδοσία του κοµµουνισµού, αποχώρησε από το ΚΚΕ, και εντάχθηκε στη συντηρητική παράταξη, στην οποία και παρέµεινε ως το τέλος της ζωής του. Το 1926, ως εκπρόσωπος της συντηρητικής παράταξης στο 3ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ κατήγγειλε τη ∆ιοίκηση της Συνοµοσπονδίας για “υποταγή στον Κοµµουνισµό”. Το 1928 εκλέχθηκε Γενικός Γραµµατέας της ΓΣΕΕ και το 1929 µέλος του

Ανωτάτου Οικονοµικού Συµβουλίου. Όταν λοιπόν την 4η Αυγούστου 1936 ο Ιωάννης Μεταξάς ανέλαβε την διακυβέρνηση του έθνους, ο ∆ηµητράτος θα διοριστεί Υπουργός Εργασίας. Παράλληλα το 1937 θα αναλάβει και στη θέση του Γενικού Γραµµατέα της Εθνικής Συνοµοσπονδίας Εργατών Ελλάδας, όπως είχε µετονοµάσει ο Μεταξάς τη ΓΣΕΕ. Με την καθοδήγηση του Μεταξά και επί υπουργίας ∆ηµητράτου καθιερώθηκε το οκτάωρο στην Ελλάδα. Αυτό είναι ένα µόνο από τα κοινωνικά έργα που καθιέρωσε το καθεστώς. Παραθέτουµε µερικά έργα του στον κοινωνικό τοµέα : • Ιδρύεται οικονοµική αστυνοµία για την δίωξη του λαθρεµπορίου και την πάταξη της φοροδιαφυγής. • Μέτρα υπέρ των σταφιδοπαραγωγών. • Καθιερώνεται η πρώτη ΜαÀου ως εορτή της εργασίας. • ∆ηµιουργείται το Ταµείο Ασφάλισης Εµπόρων. • Συστήνονται γραφεία ευρέσεως εργασίας σε µεγάλες πόλεις της χώρας. • Θεσπίζεται η λειτουργία του Οργανισµού Κοινωνικών Ασφαλίσεων. • Καθιερώνεται ο θεσµός της Αγροτικής Ασφάλειας σε όλη την χώρα, για την πρόληψη και καταστολή αγροτικών αδικηµάτων. • Πλήρης ιατρική περίθαλψη των ασφαλισµένων στο ΙΚΑ και προσλαµβάνονται οι απαραίτητοι γιατροί.

Το κεφάλαιο στο Εθνικό Κράτος

Πρέπει να κατανοηθή ότι το κεφάλαιον δεν είναι παρά µια συναθροισµένη και συµπεπυκνωµένη εργασία. Και ως τοιούτον, είναι ένας µοχλός δια την πρόοδον της εργασίας, αρκεί να χρηιµοποιήται καλώς και δικαίως. Από της απόψεως αυτής, το κράτος δεν πρέπει να περιορίζεται µόνον εις το να ρυθµίζη τας σχέσεις µεταξύ εργοδοτών και εργατών, ως απλούς διαιτητής, αλλά να εκτείνη την όλην ενέργειάν του, εις το να ρυθµίζη και την εν γένει εθνικήν εργασίαν και εθνικήν οικονοµίαν της χώρας, και να επεµβαίνη δια παντός µέσου και εις αυτήν την διανοµήν του πλούτου. Έτσι µόνον θα αποδείξη, ότι θεωρεί την όλην οικονοµίαν τη χώρας ως ένα σύνολον, µέσα εις το οποίον όλα τα επί µέρους στοιχεία, πρέπει να συνεργάζωνται και να αλληλοβοηθούνται, να αρµονίζωνται δια να είναι δυνατόν να προοδεύση ο Τόπος.

 ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

Όταν λέγωµεν Κοινωνικήν µεταρρύθµισιν, εννοούµεν πρώτα την ανύψωσιν του εργατικού κόσµου, ο οποίος πρέπει να αισθανθή ότι ολόκληρος η Κοινωνία είναι αλληλέγγυος προς αυτόν και να θεωρησή η Κοινωνία ότι, ό,τι οφείλει εις τον εργατικόν κόσµον της, το οφείλει ως υποχρέωσιν και όχι ως ελεηµοσύνην.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΠΑΠΠΑ  ‘’ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ 4ης ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ’’