Η ρίζα του μίσους

Παρά το ότι η απόφαση Ντογιάκου ήταν αναμενόμενη, στα πλαίσια του σεβασμού των θεσμών τον οποίον επιδεικνύει η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.

Παρότι ήταν καταφανώς επικοινωνιακά προσχεδιασμένη με την συνενοχή των ΜΜΕ και χρονικά προμελετημένη να συμπέσει με την γκάφα (;) του bank run Βούλτεψη-Γεωργιάδη και το κραχ του Χρηματιστηρίου.

Πέρα από επιπλέον απόδειξη μιας καθαρά πολιτικής δίωξης ενός σάπιου συστήματος κλεπτοκρατίας, ρουσφετιών και κομματοκρατίας του κρατικού μηχανισμού, εναντίον της μοναδικής πολιτικής δύναμης με καθαρά χέρια.

Εκτός από προειδοποίηση των βρωμερών οικονομικών και εξουσιαστικών συμφερόντων απέναντι στους λαούς και στον Ελληνικό: «Καθίστε φρόνημα στα σπίτια σας. Πληρώστε μας αδιαμαρτύρητα με τους φόρους σας. 

Αναμασάτε σκουπίδια και βλέπετε τουρκοσήριαλ. Κι αφήστε το κουμάντο σε μας».

Πλέον των ιδεοληψιών, της εμπάθειας, της δίωξης του φρονήματος, της ποινικοποίησης των λέξεων. Πλέον των αστήρικτων και παράλογων αιτιολογήσεων του τύπου «Αποδεικνύεται, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, η παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών από το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα και από μέλη του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, παρά τις εκτεταμένες και επίμονες έρευνες, δεν κατέστη εφικτό να εντοπιστεί από τις αρμόδιες Αρχές».(!)

Πέραν της καταλύσεως του πολιτεύματος και των θεσμών από αυτούς που υποτίθεται ότι ορκίστηκαν να τους υπηρετούν.

Πέραν όλων αυτών των σημαντικών.

Αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από την πρωτοφανή μανία των διωκτών της ελεύθερης φωνής των Ελλήνων Εθνικιστών, είναι ο πραγματικός λόγος της πολιτικής δίωξης. Η ρίζα του μίσους του Σαμαρά και των ομοίων του. Το ανήθικό της έρεισμα. Το δικό μας ατομικό και συλλογικό ηθικό έρεισμα.

Χάρις σε αυτό και μόνο το στοιχείο του σκεπτικού Ντογιάκου (και της άνομης και παράνομης εξουσίας που εκφράζει) πρέπει κάθε Έλληνας με συνείδηση της ελληνικότητάς του, να συνδράμει ενεργά, προσωπικά, άμεσα και ολόψυχα, τον αγώνα της Χρυσής Αυγής, ανεξάρτητα από τις διαφοροποιήσεις ή ενστάσεις μπορεί και πρέπει να έχει ως ελεύθερα σκεπτόμενος Έλληνας.

Γράφει μεταξύ όλων των αερολογιών ο Εισαγγελέας Ντογιάκος στο υπόμνημά του, πως οι Χρυσαυγίτες δρούσαν «έχοντας γαλουχηθεί και πεισθεί ότι ενεργούσαν σαν τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα ή το στρατό του Μέγα Αλέξανδρου».

Συναγωνιστές, αναγνώστες, συμφωνούντες και διαφωνούντες με την Χρυσή Αυγή,

Εάν το απόσταγμα του 700 σελίδων κατηγορητηρίου εναντίον της Χρυσής Αυγής είναι η ποινικοποίηση εκ μέρους κάποιου εισαγγελέα Ισίδωρου Ντογιάκου, του Λεωνίδα της Σπάρτης και των Θερμοπυλών,  και του Μεγάλου Αλεξάνδρου της Μακεδονίας και του Αλεξανδρινού Ελληνιστικού κόσμου, τότε η Χρυσή Αυγή και ο Αρχηγός της θα πρέπει να είναι αληθινά, ταπεινά και βαθιά υπερήφανοι για το έργο και την πορεία τους.

Εάν την θέση του μπαμπούλα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έρχεται στο σκοτισμένο μυαλό των διωκτών, να πάρει ο Λεωνίδας και οι Σπαρτιάτες του.

Εάν το Σύστημα της τοκογλυφίας προσδιορίζει αυτούς, ως μοναδικούς του αντιπάλους, και τους ανάγει στο Παρόν.

Η σύγκριση, ασύλληπτη και με σεμνότητα παρακαμπτόμενη, όμως πραγματική, μεγαλύνει και καθαγιάζει τον αγώνα του πρώτου όπως και του τελευταίου Χρυσαυγίτη.

Η φράση αυτή του Εισαγγελέα Ντογιάκου εκφράζει και εξηγεί πλήρως και ουσιαστικά το μένος των ανθελλήνων εναντίον της Χρυσής Αυγής και εναντίον της Ελλάδος. Κι ακόμη, τον τρόμο και τον πανικό τους εμπρός στο ξύπνημα του Έλληνα.

Προνόμιο οι διώξεις για τους Δικαίους. Ύψιστη Τιμή και θεία ευλογία, για την οποία ευχόμαστε και παρακαλούμε να σταθούμε άξιοι.

Δεν χρειαζόταν όμως 700 σελίδες και μήνες «copy/ paste» ο Εισαγγελέας για να ανακαλύψει την Ρίζα μας. Ο Ύμνος της Χρυσής Αυγής αρκεί.

Νέοι Σπαρτιάτες, εμπρός, πάντα εμπρός, μας οδηγεί του Ελληνισμού το Φως.

ΕΙΡΗΝΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΠΠΑ

(ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, φ.899)