Κυριακή πρωί 13 Ιουλ 2014 κλιμάκιο της Χρυσής Αυγής Ιωαννίνων μετέβη για προσκύνημα στον Ιερό Ναό Αγίου Κοσμά στην Κόνιτσα
Ο Δήμος Κόνιτσας σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής & Κονίτσης, διοργάνωσαν εκδηλώσεις με θέμα Αφιέρωμα στον Γέροντα Παίσιο - Είκοσι χρόνια από την κοιμησή του
Μετά τον όρθο και την Λαμπρή Αρχιερατική Θεία λειτουργία, εν μονοεκκλησία που τελέσθη,ακολούθησε στο Δημαρχείο αφιέρωμα και ομιλίες στη ζωή και τις διδαχές του Γέροντος Παισίου
Φυσικό ήταν την τελετή να χαιρετίσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης και εκπρόσωπος της οικογενείας του Γέροντος,με αποκορύφωμα την προβολή ταινίας για την ζωή και τα έργα του Αγίου
Ο γέροντας Παΐσιος υπήρξε μια από τις πιο φωτισμένες Αγίες μορφές της Εκκλησίας μας, των τελευταίων δεκαετιών.Γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας, που βρίσκεται στη Μικρά Ασία, στις 25 Ιουλίου του 1924 και προτού γίνει μοναχός ονομαζόταν Αρσένιος. Οι γονείς του, Πρόδρομος και Ευλαμπία Ενζεπίδη, ήταν πολύ ευσεβείς, ενώ ο Αρσένιος είχε άλλα 9 αδέλφια. Ο Αρσένιος από τη βρεφική κιόλας ηλικία, δέχτηκε την ευλογία από το Θεό και βαπτίσθηκε από έναν Άγιο που ζούσε στην περιοχή του, τον Αρσένιο τον Καππαδόκη.
Ο Άγιος Αρσένιος προβλέποντας τον μελλοντικό αγιασμένο βίο του παιδιού, ζήτησε από την νονά του να το βαφτίσει Αρσένιο λέγοντας χαρακτηριστικά ότι ήθελε να αφήσει και αυτός καλόγερο στο πόδι του, δηλαδή που να έχει το όνομά του. Έναν μήνα σχεδόν μετά τη βάπτιση του Αρσενίου η οικογένεια του ακολούθησε το δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα, όπου και τελικά εγκαταστάθηκε στη Κόνιτσα. Ο μικρός Αρσένιος ζούσε έχοντας μεγάλη αγάπη στο Χριστό και την Παναγία και είχε πολύ μεγάλο πόθο να γίνει μοναχός. Πολύ του άρεσε να πηγαίνει στο δάσος όπου, κρατώντας έναν ξύλινο σταυρό, που είχε φτιάξει μόνος του, προσευχόταν. Σε ηλικία 21 ετών κατατάσσεται στο στρατό, όπου διακρίνεται για το ήθος και τη γενναιότητα του. Πάντα ζητούσε να πηγαίνει στην πρώτη γραμμή και στις πιο επικίνδυνες θέσεις, προτιμώντας έτσι να βρίσκεται εκείνος σε κίνδυνο και όχι κάποιος άλλος. Πάρα πολλές φορές κινδύνευσε να σκοτωθεί ο ίδιος, να γλυτώσει κάποιος άλλος συστρατιώτης του. Αφού τελείωσε το στρατό πήγε στο Άγιο Όρος γιατί είχε αποφασίσει να μονάσει εκεί.
Το 1954 γίνεται μοναχός με το όνομα Αβέρκιος και έπειτα Παΐσιος, όπου και μόνασε στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου και κατόπιν στην Ιερά Μονή Φιλοθέου. Ως μοναχός είχε υποδειγματική υπακοή ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει τους αδελφούς του μοναχούς όποτε και όπως μπορούσε. Από το έτος 1958 έως το 1964 ο Παΐσιος βρίσκεται εκτός του Αγίου Όρους, στην περιοχή της Κόνιτσας αρχικά για να στηρίξει χιλιάδες ψυχές, και να τις βοηθήσει να ξεφύγουν από την πλάνη των αιρετικών, ενώ αργότερα πηγαίνει στο ερημικό και δύσβατο Σινά στο κελί των Αγίων Γαλακτίωνος και Επιστήμης. Το 1964 επιστρέφει στο Άγιο Όρος. Εκεί μόνασε δίπλα σε χαρισματικούς γέροντες όπως ο παπά-Τύχωνας.To 1979 μόνασε σε ένα κελάκι μόνος του στην περιοχή «Παναγούδα». Σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται γνωστή η Αγία μορφή του σε όλο και περισσότερους προσκυνητές. Όλη την ημέρα, από την ανατολή μέχρι την δύση, συμβουλεύει και παρηγορεί τους πιστούς.
Στην καθημερινή κούραση του γέροντος Παϊσίου έρχονται να προστεθούν και τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν από το 1966. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του οι πόνοι από τις διάφορες αρρώστιες και κυρίως από τον καρκίνο που του είχε διαγνωσθεί λίγα χρόνια πριν, γίνονταν όλο και περισσότεροι. Παρ’ όλ’ αυτά όμως αυτός ήταν ήρεμος και υπέμενε χωρίς να διαμαρτύρεται καθόλου. Αντιθέτως συνέχιζε να προσεύχεται για όλους.Οι τελευταίες του ημέρες ήταν οδυνηρές, γεμάτες αφόρητους πόνους, που ξεπερνούσε χάρη στην βαθιά πίστη και αγάπη του στο Θεό.
Στις 12 Ιουλίου 1994 ο γέροντας Παΐσιος παρέδωσε την Όσια ψυχή του ήρεμα και ταπεινά στον Κύριο, τον οποίο τόσο αγάπησε και υπηρέτησε από τη νεαρή του ηλικία.
Άγιε γέροντα ταπεινά ζητούμε την ευλογία σου για όλους τους Έλληνες!!!!!!!!!!!
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου