Ο δημοσιογράφος Άρης Σπίνος με άρθρο του στην ιστορική εφημερίδα «Ακρόπολις» αναφέρεται στην ηρωική στάση που κρατούν όλον αυτόν τον καιρό οι γυναίκες των πολιτικών κρατουμένων της Χρυσής Αυγής.
"Οι μητέρες, οι σύζυγοι και οι σύντροφοι των προφυλακισμένων βουλευτών και στελεχών της Χρυσής Αυγής επιδεικνύουν ατσάλινη αντοχή.
Δεν είναι η πρώτη και προφανώς δεν είναι η τελευταία φορά που ένα μέλος οικογένειας βρίσκεται στη φυλακή για διάφορους λόγους. Εδώ όμως έχουμε κάτι διαφορετικό που ειλικρινά με αφήνει άναυδο ως απλό παρατηρητή. Θα περίμενε κάποιος, εκτός φυσικά από τους ίδιους τους προφυλακισμένους βουλευτές της Χρυσής Αυγής, ύστερα από την μιντιακή κατακρεούργηση που έχουν δεχθεί να έχουν «διπλώσει» ως προς την αντοχή τους, το ίδιο συμβαίνει και με τα μέλη των οικογενειών τους.
Έλα όμως που γίνεται το εντελώς αντίθετο! Παρακολούθησα την σύζυγο του βουλευτή Γερμενή με τι πάθος βρισκόταν σε όλη την προεκλογική περίοδο στην πρώτη γραμμή και άφηνε την καρδιά της να μιλάει χωρίς να κομπιάζει ούτε ένα δευτερόλεπτο. Την ίδια στιγμή «ο άνθρωπος της» ήταν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Ίσως αυτό έδινε δύναμη στη φωνή της.
Παρατηρώ την συγκρότηση, τη σαφήνεια και το μεστό λόγο που έχουν τα άρθρα της Ειρήνης Δημοπούλου, σύζυγο του προφυλακισμένου Χρήστου Παππά. Την παρατηρούσα επίσης όταν διάβαζε το μήνυμα του σε συγκεντρώσεις ομοϊδεατών της. Έβλεπα τον ίδιο και άκουγα τη φωνή της.
Για την Ελένη Ζαρούλια τι να πω! Νίκος Μιχαλολιάκος σε θηλυκή έκφραση! Αγέρωχη, ατσαλένια και με πίστη σε ιδέες για τις οποίες δεν είναι διατεθειμένη να οπισθοχωρήσει ούτε μισό πόντο πίσω. Στον ίδιο δρόμο και η μικρή Ουρανία.
Πρέπει να σας πω όμως ότι την ίδια αίσθηση με όλες τις προηγούμενες κυρίες μου έχει δώσει και η κυρά- Διονυσία. Ποια είναι; Η μητέρα του προφυλακισμένου Γιάννη Λαγού. Με καθαρή φωνή, κρυστάλλινη σκέψη, σφιγμένες γροθιές και ανοιχτή καρδιά παντού πρώτη μπροστά. Ειλικρινά με έχει εκπλήξει!
Η συμπεριφορά του πατέρα του Γιώργου Φουντούλη δεν θέλει περιγραφή από μένα. Επιβραβεύθηκε άλλωστε με δεκάδες χιλιάδες ψήφους από όλη την Ελλάδα. Κλείνοντας, θέλω να σταθώ στη μητέρα του Αλέξανδρου Γέροντα. Επειδή έζησα από τα πρώτα δευτερόλεπτα την εικόνα που είχαν χαράξει τα δάκρυα στα μάτια της έξω από την εντατική μονάδα που χαροπάλευε ο μονάκριβος γιός της, μόνο οι λέξεις «κυρία με αξιοπρέπεια» της ταιριάζουν. Χωρίς μιζέρια, χωρίς αναζήτηση ελεημοσύνης συνομιλούσε μόνο με το θεό και του ζητούσε να είναι θεράπων ιατρός του παιδιού της.
Αξιοθαύμαστη και η συμπεριφορά της δικηγόρου, συζύγου του προφυλακισμένου Παναγιώτη Ηλιόπουλου που με ένα νεογέννητο παιδί στην αγκαλιά το κρατά σφιχτά με το ένα μπράτσο της και με το άλλο υψώνει όπου την βλέπω τη γροθιά της ως ετοιμοπόλεμη στρατιώτης. Τι άλλο να πω! Είμαι σίγουρος πάντως πως η «ορχήστρα» των πολιτικών διώξεων δεν περίμενε τέτοια αντίσταση. Τους δίνω μία συμβουλή. Ακόμα δεν έχουν δει τίποτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου