Γνωστός ο Βίος και η Πολιτεία του Μίκη Θεοδωράκη. Κατά το παρελθόν έχει αλλάξει απόψεις, όπως κάποιοι άλλοι αλλάζουν σώβρακα. Από την ΕΟΝ του Μεταξά (και τον λεγόμενο «φασιστικό» χαιρετισμό) στην ΕΔΑ (και την αριστερή γροθιά σφιγμένη). Από εκεί προέκυψε φιλοκαραμανλικός, με την γνωστή ατάκα του 1974 «Καραμανλής ή τανκς», τα τσούγκρισε με το ΚΚΕ (χαρακτηρίζοντάς τους κνίτες ως «γενίτσαρους») για να τα βρει ξανά μαζί του. Ασχολήθηκε με την προώθηση της Ελληνοτουρκικής φιλίας και έφτασε στο σημείο να υπουργοποιηθεί από τον Μητσοτάκη! Για τέτοια σταθερότητα απόψεων μιλάμε...
Τώρα, στη δύση του βίου του, θέλει να βρίσκει κάθε τρόπο για να εμφανίζεται στο προσκήνιο και να τον θυμούνται που και που... Ο πιο σίγουρος τρόπος, λοιπόν, για να ασχοληθούν μαζί του είναι να σχολιάσει την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου, για μια καινούρια ταινία που βασίζεται στην μουσική του, ο Θεοδωράκης, αναφερόμενος στην ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, είπε τα εξής: «Δεν μπορεί ξαφνικά τόσοι πολλοί Έλληνες να έγιναν ναζιστές. Είναι μια στάση ανθρώπων απογοητευμένων, που θέλουν να τιμωρήσουν την κυβέρνηση. Οι ηγέτες τους βέβαια είναι ναζιστές και δεν νομίζω ότι είναι μόνοι τους. Έχουν διασυνδέσεις με οργανώσεις και κόμματα του εξωτερικού. Είναι ένα καρκίνωμα. Εγώ, που έζησα την Γκεστάπο, όταν ακούω «νεοναζί» θέλω να βγάλω περίστροφο. Έπρεπε το Σύνταγμα του 1975 να απαγορεύει τη λέξη «ναζί». Δημοκρατία δεν σημαίνει να κάνεις ότι θέλεις σε μια χώρα που είχε 500.000 νεκρούς από τους Γερμανούς. Τι θα πεις στους συγγενείς των νεκρών στο Δίστομο ή στα Καλάβρυτα; Αλλά δεν πιστεύω ότι θα τους περάσει. Πάντως είναι μια ντροπή για τη νεολαία. Που είναι οι φοιτητές που ήταν πάντα πρωτοπόροι;».
Από την στιγμή που ο υπέργηρος θαυμαστής του Στάλιν θέλει να βγάλει περίστροφο, τον βρίσκουμε επιεική με το να ζητά απλώς να μας απαγορεύσει το Σύνταγμα! Κανονικά θα έπρεπε να μας φυτεύουν στο πίσω μέρος του κεφαλιού μια σφαίρα, σε στυλ NKVD. Όχι μεσοβέζικες λύσεις. Ντροπή, πάντως για τη Νεολαία, την Ελλάδα και την Αξιοπρέπεια είναι εκείνοι οι οποίοι «παλαντζάρουν» τις απόψεις τους. Εκείνοι που για δεκαετίες ολόκληρες υπηρέτησαν τον σοβιετικό επεκτατισμό και το ντόπιο παράρτημά του. Εκείνοι που έδωσαν ώθηση στο τέρας του Καραμανλισμού.
Εκείνοι που θυμήθηκαν τον πατριωτισμό τώρα στα γεράματα, ενώ για μια ολόκληρη ζωή (με εξαίρεση κάποια νεανικά χρόνια) περιφρονούσαν την έννοια της Πατρίδας ως πορωμένοι κομμουνιστές. Τι θα πει, άραγε, ο ίδιος στους συγγενείς των σφαγιασθέντων στον Μελιγαλά, στον Φενεό, στο Αγιονόρι, στην Στιμάγκα, στην Ούλεν και σε τόσα άλλα μέρη, όπου αθώοι Έλληνες δολοφονήθηκαν από τους κομμουνιστές; Τι θα πει για τις προσωπικές του ευθύνες ως μέρος του πολιτικού συστήματος της μεταπολίτευσης; Και για να κλείσουμε με τη θλιβερή περίπτωση ενός ανθρώπου, ο οποίος αντί να πίνει χαμομήλι υβρίζει έναν νόμιμο και πάνω απ’ όλα έντιμο Πολιτικό Φορέα, παραθέτουμε την άποψη που είχε για τον Θεοδωράκη ο συγχωρεμένος Έλληνας ρόκερ Παύλος Σιδηρόπουλος. Αναφερόμενος στις συχνές αλλαγές απόψεων του Θεοδωράκη (για τον οποίο, μάλιστα, είχε γράψει και χλευαστικό μουσικό κομμάτι) είχε πει τα εξής: «Μην σας παραξενεύει το γεγονός ότι ο Μίκης λέει συνεχώς μ…..ες! Πρέπει να ξέρετε ότι πάνω από το κεφάλι του αιωρείται μια αόρατη βαριοπούλα, η οποία τον χτυπά στο κεφάλι κάθε φορά που ανοίγει το στόμα του, με αποτέλεσμα να μην ξέρει τι λέει…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου