Στην διείσδυση των διαφόρων γερμανικών «ιδρυμάτων» στην Ελλάδα, την μετά Μνημονίου εποχή, αναφέρεται ο δημοσιογράφος της καθεστωτικής «Καθημερινής της Κυριακής», Αθανάσιος Έλλις, σε άρθρο του υπό τον τίτλο «Διακομματική “επίθεση φιλίας” από τη Γερμανία».
Ας δούμε κατ’ αρχάς ποια είναι αυτά τα όργανα της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής (που αντιπροσωπεύει ξεκάθαρα τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων), όπως τα αναφέρει ο δημοσιογράφος: «Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την προσπάθεια διαδραματίζουν τα ιδρύματα “Konrad Adenauer” και “Friedrich Ebert” που πρόσκεινται στα δύο μεγαλύτερα κόμματα της Γερμανίας, το Χριστιανοδημοκρατικό και το Σοσιαλδημοκρατικό αντίστοιχα. Τη δική τους συμβολή έχουν ωστόσο και τα υπόλοιπα ιδρύματα, “Hans Seidel” που πρόσκειται στους Χριστιανοκοινωνιστές, “Friedrich Naumann” (Φιλελεύθεροι), “Rosa Luxemburg” (Αριστερά), “Heinrich-Boll” (Πράσινοι), που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Παρά τις διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, όλα τα ιδρύματα επιτελούν εθνικό» έργο, όπως προκύπτει από το γεγονός ότι χρηματοδοτούνται από το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών».
Παρακάτω, ο δημοσιογράφος εξηγεί με τακτ τους λόγους της παρουσίας των «ιδρυμάτων» στην Ελλάδα, στην παρούσα φάση:
«Η προσπάθεια λαμβάνει χώρα στη σκιά της ανόδου των άκρων, και κυρίως της Χρυσής Αυγής, που στη γερμανική πολιτική ηγεσία προκαλεί έντονη ανησυχία, καθώς ξυπνά μνήμες του μεσοπολέμου».
Ωστόσο, οι Γερμαναράδες δεν έχουν καθόλου, μα καθόλου τακτ, και δεν κρύβουν ποιος είναι ο μεγάλος τους φόβος:
«Είμαστε πολύ ανήσυχοι για την άνοδο της άκρας Δεξιάς στην Ελλάδα» τονίζει στην “Κ” η επικεφαλής του ιδρύματος “Adenauer”, Σουζάνα Φογκτ, η οποία υπογραμμίζει την ανάγκη να υπάρξει “ισχυρή αντίσταση του ελληνικού λαού σε αυτό το επικίνδυνο ρεύμα” και διαμηνύει την πρόθεση του ιδρύματος να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση μέσα από διάλογο με την ελληνική κοινωνία, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. “Η πολιτική της λιτότητας είναι κίνδυνος για τη δημοκρατία. Δεν δημιουργήθηκε η Χρυσή Αυγή λόγω της κρίσης, αλλά γιγαντώθηκε χάρη σε αυτή”, επισημαίνει από την πλευρά του ο επικεφαλής του ιδρύματος “Ebert”, Χρήστος Κατσιούλης, ο οποίος προσθέτει ότι “υπάρχει μεγάλη ευαισθησία στη γερμανική κοινή γνώμη για τη συγκεκριμένη εξέλιξη καθώς θυμίζει τις δεκαετίες του ’20 και του ’30”. Παράλληλα, διαπιστώνει ότι οι δύο λαοί έχουν διαφορετικές μνήμες: “Οι Γερμανοί βλέπουν την ιστορία από τη δεκαετία του ’60, ενώ οι Έλληνες από τη δεκαετία του ’40”».
(ΥΓ): Γιατί άραγε οι αντιπρόσωποι Ευρώπης των διεθνών τοκογλύφων τραβάνε τέτοιο ζόρι με την Χρυσή Αυγή και μόνον με την Χρυσή Αυγή; Γιατί, για παράδειγμα, δεν ανησυχούν για το κόμμα Καμμένου, για τον ΣΥΡΙΖΑ, για το ΚΚΕ, που κάθε μέρα… σκίζουνε Μνημόνια; Οι απαντήσεις δικές σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου