Αγαπητέ κύριε Τζάλλα
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, όλο και περισσότεροι εκπρόσωποι-φερέφωνα του καθεστώτος, δείχνουν με τον πιο ανάλγητο τρόπο την ενόχληση και την οργή τους για την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μέσα στο λυσσαλέο μίσος τους αφήνουν στην άκρη οποιαδήποτε έννοια πλουραλισμού, ισονομίας και δίκαιης μεταχείρισης απέναντι στο Κίνημά μας και ομολογούν με τα πεπραγμένα τους την πλήρη ερμηνευτική ρήση του όρου «δύο μέτρα και δύο σταθμά». Ένα κόμμα, το οποίο ψηφίστηκε από 500.000 Έλληνες και Ελληνίδες και εισήλθε στο κοινοβούλιο με ποσοστό 7%, αντιμετωπίζεται περίπου ως λεπρό, τόσο από τα υπόλοιπα, κοινοβουλευτικά και μη, κόμματα όσο και από τους δημοσιογράφους.
Εκφράσεις όπως «συμμορία», «τραμπούκοι», «δολοφόνοι», «μαχαιροβγάλτες», «τσάμπα μάγκες», με τις οποίες μας «στολίζουν» οι «δημοκράτες» αντίπαλοί μας (οι οποίοι, φυσικά, αρνούνται τον διάλογο μαζί μας) θεωρούνται «νηφάλια πολιτική άποψη και εμπεριστατωμένη κοινωνική θέση». Αντιθέτως, οι τοποθετήσεις των Βουλευτών της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ θεωρούνται αυτομάτως ως «παραλήρημα», «χαμηλού επιπέδου», «χυδαίο υβρεολόγιο» κ.λπ. Είναι τόσο τυφλωμένοι από το μίσος, που δεν βλέπουν ότι ο Ελληνικός Λαός όλο και περισσότερο τους σιχαίνεται και ταυτίζεται με τις θέσεις και τις ιδέες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Αναμφίβολα το Mega είναι ένα τηλεοπτικό κανάλι, το οποίο συκοφαντεί ασύστολα την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Την πρωτοκαθεδρία στην εκτόξευση λάσπης έχει η τετράδα των χρυσοπληρωμένων: Πρετεντέρης – Τρέμη – Καψής – Τσίμας. Επίσης οι τηλεοπτικοί σταθμοί Alpha και Σκάι ακολουθούν τον ολισθηρό δρόμο της προπαγάνδας ενάντια στο Εθνικιστικό Κίνημα.
Οι συντελεστές της εκπομπής ‘‘Συντέλεια’’ στον Σκάι ήθελαν να κάνουν φάρσα στο Αρχηγό μας Νικόλαο Μιχαλολιάκο, αλλά ο εθνικιστής πολιτικός κατατρόπωσε τον δημοσιογράφο. Ο νεοφιλελεύθερος δημοσιογράφος Κωνσταντίνος Μπογδάνος ήταν διαβασμένος, δυναμικός και καλύτερος απ' τον Σταύρο Θεοδωράκη, που είχε πάρει παρόμοια συνέντευξη. Όμως και αυτή η εκπομπή πήγε στραβά για τους εμπνευστές της. Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος, έφυγε δικαιωμένος και ήρωας, ενώ την επόμενη μέρα, από τον ίδιο σταθμό, η Λιάνα Κανέλλη έφυγε κλαίγοντας και ντροπιασμένη. Πρέπει λοιπόν όλοι οι δημοσιογράφοι να είναι πιο προσεκτικοί από εδώ και πέρα, διότι θα ξεφτιλίζονται συνεχώς όταν τα βάζουν μαζί μας.
Σε πρόσφατο φύλλο της ιστορικής εφημερίδα σας ‘‘Ηπειρωτικός Αγών’’ (Σάββατο 3 – Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012), στην στήλη ‘‘Τσιμπίδα’’ διαβάσαμε το ‘‘Υστερόγραφο’’ που υπογράφεται από εσάς και αναφέρεται στην παραπάνω εκπομπή του Σκάι. Θα αναφερθώ σε διάφορα σημεία του κειμένου, το οποίο θεωρούμε εντελώς άστοχο και εκτός θέματος.
«Στο σχολείο υπήρχε μια κατηγορία κακού μαθητή. Ήταν εκείνος που υποστήριζε ότι είχε διαβάσει, ενώ δεν είχε ανοίξει βιβλίο.» Δεν γνωρίζω την επιστημονική σας κατάρτιση, αλλά σύμφωνα με τις σύγχρονες Παιδαγωγικές προσεγγίσεις δεν υπάρχουν κακοί, αλλά "δύσκολοι" μαθητές και επίσης δεν υπάρχει μαθητής που να υποστηρίζει ότι διάβασε χωρίς να μπορεί, έστω στοιχειωδώς, να το αποδείξει. Ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος είναι ιδιαίτερα μορφωμένος άνθρωπος κυρίως σε θέματα πολιτικής, φιλοσοφίας, ιστορίας και πτυχιούχος του Μαθηματικού Αθηνών. Οι ερωτήσεις που του δόθηκαν ήταν άσχετες με τα θέματα της επικαιρότητας και γενικά με το πολιτικό κόμμα της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ. Ως πολιτικός φορέας είμαστε το ίδιο ενάντια τόσο στον κομμουνισμό-διεθνισμό, όσο και στον φιλελευθερισμό-οικουμενισμό. Οι Έλληνες Εθνικιστές δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με το ναζισμό ή το νεοναζισμό.
«Ο συγκεκριμένος μαθητής στη συνείδηση όλων των υπολοίπων (του δασκάλου) περιλαμβανομένου θεωρούνταν αδίστακτος ζαμανφουτίστας». Εδώ έχετε απόλυτο δίκιο διότι, όταν ο δάσκαλος (δημοσιογράφος), ο διευθυντής του σχολείου (καναλάρχης) και το σχολείο (ο τηλεοπτικός σταθμός) είναι συνέταιροι με τη διαφθορά, τη μίζα, τα κρατικοδίαιτα λαμόγια και εκπροσωπούν τα συμφέροντα των διεθνών τοκογλύφων, τότε είναι σίγουρο ότι ο μαθητής (Ν. Μιχαλολιάκος) είναι ζαμανφουτίστας απέναντι σ’ αυτό το σάπιο κατεστημένο. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η σωτηρία της Ελλάδας από το βούρκο και όχι η συνέχιση της κατρακύλας, της διάλυσης και του ξεπουλήματός της.
«Όπως ακριβώς στο σχολείο ξέραμε ποιος είναι ο ζαμανφουτίστας έτσι και τώρα ξέρουμε το ποιον του Μιχαλολιάκου. Όχι ένας, αλλά δεκαπέντε δημοσιογράφοι να τον βάλουν στη γωνία με βίντεο, φωτογραφίες, ντοκουμέντα και δηλώσεις δεν θα αποδείξουν τίποτε περισσότερο…..». Μα τι να αποδείξουν οι πλούσια αμειβόμενοι μεγαλοδημοσιογράφοι και τα τσιράκια τους, όπως ο Μπογδάνος. Του δίνουν ένα κομμάτι ψωμί κι αυτός νομίζει ότι με δημοσιογραφικά τρικ θα καταφέρει να νικήσει τον ογκόλιθο του Εθνικισμού, τον μοναδικό κοινωνικό αγωνιστή, τον άνθρωπο που αρχίζει να καταρρίπτει σαν χάρτινους πύργους του μύθους της αριστεράς στην Ελλάδα. Διότι κακά τα ψέματα, η αριστερά επικράτησε μετά το 1974 στην κουλτούρα, την ιδεολογική ζύμωση και την καταγραφή της ιστορίας. Επικράτησε πλήρως στην κατασκευή και συντήρηση «ιστορικών» μύθων, όχι στην καταγραφή της ιστορίας. Η αστική τάξη της χώρας υποχώρησε, καθώς της δημιουργήθηκε συστηματικά ο βραχνάς των ενοχών για τα ξερονήσια, τους αποκλεισμούς, «τον χωροφύλακα στο χωριό». Ήταν λογικό για την εποχή και προφανώς έπρεπε να κλείσει ένα κεφάλαιο με την αναγνώριση όλης της Εθνικής Αντίστασης, την κατάργηση κάθε ίχνους κράτους καταστολής και όλα όσα έγιναν πράξη μετά τη μεταπολίτευση. Πήγαμε όμως στο άλλο άκρο. Γι’ αυτό ευθύνεται η αριστερά, αλλά και ο λαϊκισμός του πρώιμου ΠΑΣΟΚ στην προσπάθειά του να κερδίσει τις ψήφους της. Από την άλλη μεριά, οι “νεοδεξιοί” και “δήθεν πατριώτες”, μέσω προνομίων, διορισμών και βολέματος, ξεχνούν τους αγώνες και την ιδεολογία των προγόνων μας, και μετατρέπονται σε ‘‘χαζοχαρούμενους δεξιούς’’ εφαρμόζοντας νεοφιλελεύθερη πολιτική, αδιαφορώντας για την προκοπή των Ελλήνων.
«Τα αισθήματά σου για τον αδίστακτο πολιτικό, όταν κάποιος σου υπενθυμίζει ότι είναι αδίστακτος.» Και σ’ αυτό το σημείο συμφωνούμε, διότι μόνο ένας αδίστακτος πολιτικός μπορεί να τα βάλει με τα μεγαθήρια της παγκοσμιοποίησης και με όσους επιβουλεύονται τη διάλυση της χώρας μας. Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ θα είναι ο τελικός νικητής, φέρνοντας την Ελευθερία, την Δικαιοσύνη και την Ευημερία ξανά στην Ελλάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου