ΠΡΟΣ
1) ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
2) ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΘΕΜΑ: «2013-2023: Κρίσιμη δεκαετία για την γεωστρατηγική ισορροπία Ελλάδας-Τουρκίας»
«Τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό, τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης, Ε’ 89). Τοποθετώντας την Ελλάδα και την Τουρκία στη ζυγαριά του Θουκυδίδη διαπιστώνεται ότι η Αθήνα μπορεί να προβάλλει τη νομική ορθότητα των δικαιωμάτων της, τα οποία απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, αλλά είναι η Τουρκία εκείνη που χρησιμοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις της με όρους ισχύος, ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Στις 7 Απριλίου 2011 μιλώντας σε μέλη του κόμματος ΑΚΡ στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε: «…Μέχρι το 2023 θα ξανασμίξουμε με τα αδέλφια μας που βρίσκονται στα εδάφη που χάσαμε την περίοδο 1911-1923 και στα εδάφη από τα οποία αποχωρήσαμε. Αυτό αποτελεί ένα επιτακτικό ιστορικό καθήκον.» Η Τουρκία με πολύ σαφήνεια προειδοποιεί για επικείμενη δράση και ταυτόχρονα οριοθετεί χρονικά το πέρας της φάσης αυτής που θα ολοκληρωθεί με προσαρτήσεις εδαφών. Σε εθνικό επίπεδο Ελλάδας - Κύπρου προκύπτει μια ευθεία απειλή (casus belli) που ήδη εκφράζεται με την άσκηση στρατιωτικής πίεσης, με τις καθημερινά ολοένα διογκούμενες παραβιάσεις του Εθνικού μας Εναέριου Χώρου και των Εθνικών μας Χωρικών Υδάτων αλλά και με την βασική παράμετρο στρατιωτικής ισχύος που είναι οι τουρκικοί εξοπλισμοί. Την δεκαετία 2013-2023 η Γενική Γραμματεία Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) της Τουρκίας θα υλοποιήσει μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που θα επιφέρουν ριζική ανατροπή του ήδη πάσχοντος σήμερα ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι η συμμετοχή της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας στους τομείς σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής. Αποτελούν δε τα προγράμματα αυτά τους κύριους πυλώνες της εθνικής τους ανάπτυξης και χρηματοδοτούνται από εθνικούς πόρους. Ο στόχος των Τούρκων είναι η σταδιακή πλήρης απεξάρτηση από ξένες πηγές αγοράς και προμήθειας πολεμικού υλικού έως το 2023. Έτσι η οποιαδήποτε επιθετική τους ενέργεια δεν θα μπορεί να ανατραπεί από ξένες δυνάμεις με την άσκηση πολιτικής και διπλωματικής πίεσης μέσω εμπάργκο στρατιωτικού υλικού. Τα κύρια εξοπλιστικά προγράμματα των Τούρκων είναι τα εξής: Α) Το πρόγραμμα ALTAY που αφορά την κατασκευή 250 αρμάτων με πυροβόλο 120 mm για τον τουρκικό στρατό. Β) Το πρόγραμμα MILGEM που αφορά την ναυπήγηση 8 κορβετών, 4 φρεγατών και 6 υποβρυχίων Τ214 για το τουρκικό ναυτικό. Γ) Το πρόγραμμα ATAK που αφορά την κατασκευή 91 επιθετικών ελικοπτέρων Τ 129. Δ) Το πρόγραμμα συμπαραγωγής 100 μαχητικών αεροσκαφών F -35 stealth. E) Το πρόγραμμα ANKA που αφορά την κατασκευή μη επανδρωμένων οπλισμένων αεροσκαφών.
Πέραν αυτών των βασικών εξοπλιστικών προγραμμάτων η Τουρκία ήδη έχει αναπτύξει πυραύλους cruise και σχεδιάζει την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων βεληνεκούς 2.500 χλμ. Να υπενθυμίσουμε ότι αυτοί οι πύραυλοι μπορούν να εξοπλιστούν εναλλακτικά και με χημικές κεφαλές. Επίσης η Τουρκία κυριαρχεί ήδη πλήρως στο φάσμα του ηλεκτρονικού πολέμου με αιχμή το τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (TUBITAK), με ένα από τα επιτεύγματά του να είναι το στρατηγικού επιπέδου ψηφιακό δίκτυο συνεργασίας των Κλάδων με το οποίο εξασφαλίζεται η επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο με φωνητικά δεδομένα και εικόνα μέχρι του επιπέδου διοικήσεως μονάδας. Στα επιμέρους εξοπλιστικά προγράμματα των Τούρκων για την επόμενη δεκαετία, με πλήρη συμμετοχή της αμυντικής τους βιομηχανίας, προβλέπονται επίσης η ανάπτυξη και κατασκευή διατρητικών βομβών, τορπίλης υποβρυχίων, αντιαεροπορικών βλημάτων, φορητού όπλου (ήδη παρουσιάστηκε), αντιαρματικών βλημάτων, ειδικών γεφυρών εφόδου και προσπέλασης, αυτοκινούμενων και ρυμουλκούμενων πυροβόλων των 155 mm και τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης και προσωπικού. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την αναφορά και με άλλες λεπτομέρειες αλλά νομίζουμε ότι γίνεται σαφές, ακόμη και στους πλέον ανυποψίαστους, ότι σταδιακά μέχρι της αρχής της επόμενης δεκαετίας θα έχουμε στοχοποιηθεί ως Έθνος και Χώρα.
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
1) Ποια μέτρα θα λάβουν ώστε να υπάρξει μακρόπνοη ενίσχυση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας, ώστε να μην βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων εξελίξεων;
2) Ειδικότερα, με ποιες στρατηγικές και ενέργειες: α) θα θωρακίσουν τη διπλωματική θέση της χώρας μας έναντι της Τουρκίας, β) θα δώσουν ώθηση στην κρατική αμυντική βιομηχανία για να καταστούμε ανεξάρτητοι στρατιωτικά στο μέγιστο δυνατό βαθμό, γ) θα ενισχύσουν την επιχειρησιακή ικανότητα των ενόπλων δυνάμεων σε επίπεδο που να ανταποκρίνεται στις απειλές που αντιμετωπίζουμε σήμερα ή διαφαίνεται με ισχυρή πιθανολόγηση ότι θα αντιμετωπίσουμε στο εγγύς μέλλον;
1) ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
2) ΥΠΟΥΡΓΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
ΘΕΜΑ: «2013-2023: Κρίσιμη δεκαετία για την γεωστρατηγική ισορροπία Ελλάδας-Τουρκίας»
«Τα νομικά επιχειρήματα έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ισόπαλοι σε δύναμη και ότι, αντίθετα, ο ισχυρός επιβάλλει ό, τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του το επιβάλλει η αδυναμία του» (Θουκυδίδης, Ε’ 89). Τοποθετώντας την Ελλάδα και την Τουρκία στη ζυγαριά του Θουκυδίδη διαπιστώνεται ότι η Αθήνα μπορεί να προβάλλει τη νομική ορθότητα των δικαιωμάτων της, τα οποία απορρέουν από το διεθνές δίκαιο, αλλά είναι η Τουρκία εκείνη που χρησιμοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις της με όρους ισχύος, ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής. Στις 7 Απριλίου 2011 μιλώντας σε μέλη του κόμματος ΑΚΡ στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας, ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε: «…Μέχρι το 2023 θα ξανασμίξουμε με τα αδέλφια μας που βρίσκονται στα εδάφη που χάσαμε την περίοδο 1911-1923 και στα εδάφη από τα οποία αποχωρήσαμε. Αυτό αποτελεί ένα επιτακτικό ιστορικό καθήκον.» Η Τουρκία με πολύ σαφήνεια προειδοποιεί για επικείμενη δράση και ταυτόχρονα οριοθετεί χρονικά το πέρας της φάσης αυτής που θα ολοκληρωθεί με προσαρτήσεις εδαφών. Σε εθνικό επίπεδο Ελλάδας - Κύπρου προκύπτει μια ευθεία απειλή (casus belli) που ήδη εκφράζεται με την άσκηση στρατιωτικής πίεσης, με τις καθημερινά ολοένα διογκούμενες παραβιάσεις του Εθνικού μας Εναέριου Χώρου και των Εθνικών μας Χωρικών Υδάτων αλλά και με την βασική παράμετρο στρατιωτικής ισχύος που είναι οι τουρκικοί εξοπλισμοί. Την δεκαετία 2013-2023 η Γενική Γραμματεία Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) της Τουρκίας θα υλοποιήσει μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που θα επιφέρουν ριζική ανατροπή του ήδη πάσχοντος σήμερα ισοζυγίου στρατιωτικής ισχύος μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας.
Το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των εξοπλιστικών προγραμμάτων είναι η συμμετοχή της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας στους τομείς σχεδίασης, ανάπτυξης και παραγωγής. Αποτελούν δε τα προγράμματα αυτά τους κύριους πυλώνες της εθνικής τους ανάπτυξης και χρηματοδοτούνται από εθνικούς πόρους. Ο στόχος των Τούρκων είναι η σταδιακή πλήρης απεξάρτηση από ξένες πηγές αγοράς και προμήθειας πολεμικού υλικού έως το 2023. Έτσι η οποιαδήποτε επιθετική τους ενέργεια δεν θα μπορεί να ανατραπεί από ξένες δυνάμεις με την άσκηση πολιτικής και διπλωματικής πίεσης μέσω εμπάργκο στρατιωτικού υλικού. Τα κύρια εξοπλιστικά προγράμματα των Τούρκων είναι τα εξής: Α) Το πρόγραμμα ALTAY που αφορά την κατασκευή 250 αρμάτων με πυροβόλο 120 mm για τον τουρκικό στρατό. Β) Το πρόγραμμα MILGEM που αφορά την ναυπήγηση 8 κορβετών, 4 φρεγατών και 6 υποβρυχίων Τ214 για το τουρκικό ναυτικό. Γ) Το πρόγραμμα ATAK που αφορά την κατασκευή 91 επιθετικών ελικοπτέρων Τ 129. Δ) Το πρόγραμμα συμπαραγωγής 100 μαχητικών αεροσκαφών F -35 stealth. E) Το πρόγραμμα ANKA που αφορά την κατασκευή μη επανδρωμένων οπλισμένων αεροσκαφών.
Πέραν αυτών των βασικών εξοπλιστικών προγραμμάτων η Τουρκία ήδη έχει αναπτύξει πυραύλους cruise και σχεδιάζει την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων βεληνεκούς 2.500 χλμ. Να υπενθυμίσουμε ότι αυτοί οι πύραυλοι μπορούν να εξοπλιστούν εναλλακτικά και με χημικές κεφαλές. Επίσης η Τουρκία κυριαρχεί ήδη πλήρως στο φάσμα του ηλεκτρονικού πολέμου με αιχμή το τουρκικό Ίδρυμα Επιστημονικών και Τεχνολογικών Ερευνών (TUBITAK), με ένα από τα επιτεύγματά του να είναι το στρατηγικού επιπέδου ψηφιακό δίκτυο συνεργασίας των Κλάδων με το οποίο εξασφαλίζεται η επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο με φωνητικά δεδομένα και εικόνα μέχρι του επιπέδου διοικήσεως μονάδας. Στα επιμέρους εξοπλιστικά προγράμματα των Τούρκων για την επόμενη δεκαετία, με πλήρη συμμετοχή της αμυντικής τους βιομηχανίας, προβλέπονται επίσης η ανάπτυξη και κατασκευή διατρητικών βομβών, τορπίλης υποβρυχίων, αντιαεροπορικών βλημάτων, φορητού όπλου (ήδη παρουσιάστηκε), αντιαρματικών βλημάτων, ειδικών γεφυρών εφόδου και προσπέλασης, αυτοκινούμενων και ρυμουλκούμενων πυροβόλων των 155 mm και τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης και προσωπικού. Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την αναφορά και με άλλες λεπτομέρειες αλλά νομίζουμε ότι γίνεται σαφές, ακόμη και στους πλέον ανυποψίαστους, ότι σταδιακά μέχρι της αρχής της επόμενης δεκαετίας θα έχουμε στοχοποιηθεί ως Έθνος και Χώρα.
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί:
1) Ποια μέτρα θα λάβουν ώστε να υπάρξει μακρόπνοη ενίσχυση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και της αποτρεπτικής ικανότητας της χώρας, ώστε να μην βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων εξελίξεων;
2) Ειδικότερα, με ποιες στρατηγικές και ενέργειες: α) θα θωρακίσουν τη διπλωματική θέση της χώρας μας έναντι της Τουρκίας, β) θα δώσουν ώθηση στην κρατική αμυντική βιομηχανία για να καταστούμε ανεξάρτητοι στρατιωτικά στο μέγιστο δυνατό βαθμό, γ) θα ενισχύσουν την επιχειρησιακή ικανότητα των ενόπλων δυνάμεων σε επίπεδο που να ανταποκρίνεται στις απειλές που αντιμετωπίζουμε σήμερα ή διαφαίνεται με ισχυρή πιθανολόγηση ότι θα αντιμετωπίσουμε στο εγγύς μέλλον;
Αθήνα, 15/07/2013
Ο Ερωτών Βουλευτής
Χρήστος Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου