Ολόκληρη η ομιλία της Συναγωνίστριας Ειρήνης Δημοπούλου για τα Χριστούγεννα στην Τ.Ο. Β. Προαστείων

Χρυσαυγίτες και Χρυσαυγίτισσες,

Σε λίγες μέρες θα εορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Αλλά και η σημερινή μέρα όπως συμβατικά έχει οριστεί, -μπορεί να ήταν και 20 ή 22 Δεκεμβρίου-, είναι μέρα μιας μεγάλης παραδοσιακής εορτής για τον Ευρωπαϊκό κόσμο. Είναι η εορτή του Χειμερινού ηλιοστασίου. Μέχρι σήμερα η μέρες μίκραιναν και οι νύχτες μεγάλωναν. Από απόψε, τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, η μέρα αρχίζει πάλι να μεγαλώνει. Το Φως και πάλι θα κυριαρχήσει.

Σήμερα όμως δεν θα σας μιλήσω για το Ηλιοστάσιο. Αυτό θα το αναλύσει περισσότερο αύριο ο συναγωνιστής Παππάς στην ομιλία του στα γραφεία της οδού Δηλιγιάννη.  Απόψε θέλω, λαμβάνοντας υπ’ όψιν αυτή τη διπλή εορτή, ας την ονομάσουμε επί του παρόντος έτσι, θα ήθελα να σταθούμε περισσότερο στον εορτασμό των Χριστουγέννων.

Τα τελευταία χρόνια, αγαπητοί μου Συναγωνιστές, γίνεται μια οργανωμένη προσπάθεια να μεταβληθεί το πνεύμα και το νόημα των Χριστουγέννων.

Η προσπάθεια αυτή εντάσσεται στη στρατηγική της αποκοπής των ευρωπαϊκών λαών από τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Γιατί, αυτά ακριβώς τα έθιμα που περνούν από γενιά σε γενιά μέσα από την προφορική παράδοση και το παράδειγμα των παππούδων και των γιαγιάδων είναι οι ζωντανές εκφράσεις της συλλογικής ψυχής, ενός λαού, του Ελληνικού, και μιας φυλετικής ομάδας, των Λευκών Ανθρώπων. Είναι εκφράσεις μιας Πίστης, που μεταδίδεται αδιάσπαστα, προσπερνώντας το Χρόνο, αδιαφορώντας για το Χρόνο, μιας πίστης που ξεπερνά το χρόνο, μιας Πίστης επομένως όχι ανθρώπινης, όχι πεπερασμένης, αλλά, θεϊκής.

Αυτές οι παραδόσεις, αυτή η πατροπαράδοτη Πίστη, φορέα της ιστορικό έχει το Βυζάντιο. Είναι, γράφει ο Περικλής Γιαννόπουλος για το Βυζάντιο, «το κλειδί προς νόησιν της αρχαίας, προς νόησιν της τωρινής Ελλάδος, προς νόησιν Ελληνισμού και Έλληνος».

Ανάμεσα στην Αρχαία Ελλάδα και τη σύγχρονη Ελλάδα μεσολάβησαν γενιές Ελλήνων που μας μετέφεραν κυρίως προφορικά , επομένως αυθεντικά, όχι φτιασιδωμένα, όχι στρογγυλεμένα, τα Πιστεύω, τις συνήθειες και τα συναισθήματα εκείνων, των Αρχαίων μας Ελλήνων Προγόνων.

Ιδιαίτερα μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου γίνεται μια συστηματική προσπάθεια να αλλάξουν οι αξίες και τα ιδανικά των Ευρωπαϊκών λαών. Σκοπός, να αποκοπούν από τη μεγάλη ρίζα που τους ενώνει με τα αόρατα βάθη του χρόνου, μια ρίζα που κρατά την παλαιά ήπειρό μας στην κορυφή του ανθρώπινου πολιτισμού.

Ελπίζουν έτσι ότι θα είναι εύκολο να διαλύσουν τους ευρωπαϊκούς λαούς. Τι κάνουν. Δραστηριοποιούνται συστηματικά στην προβολή θρησκειών και δοξασιών άλλων λαών, και υποβιβάζουν διαρκώς τα «Πιστεύω» των Ευρωπαϊκών λαών. Φέρνουν εκατομμύρια μεταναστών από άλλες φυλές, επιβάλλουν το σεβασμό τους, και ασκώντας πνευματική τρομοκρατία στους λαούς από τα παιδικά τους χρόνια προσπαθούν να τους πείσουν ότι όσα πιστεύουν, όσα διδάχθηκαν στο σπίτι τους, είναι λάθος.

Είναι λάθος να ανάβεις λαμπιόνια γιατί καταναλώνεις ενέργεια και υπερθερμαίνεται ο πλανήτης, είναι λάθος να στολίζεις Χριστουγεννιάτικο δέντρο γιατί δεν είναι οικολογικό, είναι κακό να εορτάζεις γιατί κάποια δισεκατομμύρια στον πλανήτη δεν εορτάζουν. Ψέμμα, γιατί όλοι οι λαοί έχουν τις εορτές τους, όλοι οι λαοί έχουν τη θρησκεία τους, όλοι οι λαοί έχουν ευκαιρίες να εορτάζουν και να χαίρονται. Μόνο οι λευκοί πρέπει να φορτώνονται με ενοχές για όλες τις αναποδιές που συμβαίνουν επί Γης.

Τα Χριστούγεννα, ως κορυφαία γιορτή των Λευκών ανθρώπων, είναι στο στόχαστρό τους.

Πρώτο βήμα, η αφαίρεση του προσώπου του Χριστού ώστε να αποκοπεί ο εορτασμός από συγκεκριμένα γεγονότα, να αιωρείται αίολος άρα να είναι αμφισβητήσιμος. Σταδιακά αποσύρθηκαν από τις πλατείες των Δήμων οι φάτνες με το νεογέννητο Χριστό, την Παναγία, τον Ιωσήφ, τους βοσκούς και τους Μάγους.

Αποσύρθηκε δηλαδή: το αρχέτυπο της οικογένειας: Ανδρας-Γυναίκα-Παιδί. Αποσύρθηκαν ο βοσκός και ο μάγος, δηλαδή η αρμονική συνύπαρξη της Υλικής γήινης Φύσης με την Πνευματική, την ουράνια Σοφία. Μπροστά στη Φάτνη του νεογέννητου θεϊκού παιδιού Υλη και Πνεύμα γονατίζουν, γονατίζουν μπροστά στον πυρήνα της Ζωής, στον Δημιουργό, εμπρός στον άχρονο, τον αναγεννόμενο, τον με κάθε βεβαιότητα ελπιδοφόρο Θεάνθρωπο. Αυτή είναι μυστηριακή εμπειρία που μας μεταφέρουν τα Χριστούγεννα.

Τι κάνουν οι εχθροί των Χριστουγέννων, οι εχθροί της Πίστης, οι εχθροί του Ανθρώπου. Λένε η ευχή «Καλά Χριστούγεννα» να αντικατασταθεί από το γενικό και απρόσωπο «Καλές Γιορτές».  Στις Η.Π.Α., ο χαιρετισμός «Καλά Χριστούγεννα» απαγορεύεται σε δημοσίους χώρους. Ακόμη και στα σούπερ μάρκετ οι υπάλληλοι επιτρέπεται να εύχονται μόνον «Καλές Γιορτές» ή να αναγράφεται «εορταστική περίοδος» και όχι «Χριστούγεννα».

Όλα αυτά εντάσσονται στις πολιτικές, στις αντιδημοκρατικές με τα κριτήρια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, πολιτικές, που υπαγορεύουν να μην γίνονται σεβαστά τα πιστεύω των Λευκών πλειοψηφιών, αλλά να επιβάλλεται το δίκαιο της «διαφορετικότητας», το δίκαιο των μειονοτήτων, με σκοπό οι εισαγόμενες μειοψηφίες να γίνουν οι νέες πλειοψηφίες.

Στην πράξη, αυτή η πολιτική τακτική έχει σαν αποτέλεσμα την καταπάτηση της διαφορετικότητας και την επιβολή ενός ομογενοποιημένου προτύπου, μέσα στο οποίο η διαφορετικότητα κι ο πλούτος των διαφορετικών φυλετικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών παραδόσεων, συντρίβεται και εξαφανίζεται.

Ο άνθρωπος από οντότητα με πνευματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά επιχειρείται να μετατραπεί σε ένα ον χωρίς προσωπική αντίληψη, χωρίς γνώμη αλλά να είναι φορέας της γνώμης που του υποβάλλουν. Να καταναλώνει όποτε του επιτρέπουν, να τριγυρίζει σαν αδέσποτο σκυλί στους δρόμους, ανέστιος.

Για να πάμε λίγο πιο πίσω στο χρόνο, να πάμε στον Όμηρο, όσοι άνθρωποι δεν ρύθμιζαν τις σχέσεις τους με βάση τους εθιμικούς κανόνες και την παράδοση, ονομάζονταν «αθέμιστοι», άνομοι… Ενας «αφρήτωρ, αθέμιστος και ανέστιος», δηλαδή ένας που δεν έχει, δεν ανήκει, δεν αναγνωρίζει φάρα, φυλή δηλαδή, ούτε νόμο, ένας που δεν έχει σπίτι, λέει ο Νέστορας (Ι 63-64) αυτός θέλει τον εμφύλιο πόλεμο. Λέτε να θέλουν κάποιοι σήμερα τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα; Κάντε τους υπολογισμούς και δείτε.

Θέλουν λοιπόν να είναι οι άνθρωποι και κατ’ επέκταση οι λαοί ανέστιοι, να περιφέρονται από κλάμπ σε κλαμπ κι αυτό το λένε διασκέδαση, από δουλειά σε δουλειά κι αυτό το λένε καριέρα, από χώρα σε χώρα κι αυτό το λένε προοπτική.

Αναρωτιέται κανείς, αφού οι «προοδευτικοί» και λοιποί ανθρωπιστές και διανοούμενοι κόπτονται, υποτίθεται, για τη Δημοκρατία και την αρχή της πλειοψηφίας, γιατί δεν αποδέχονται το γεγονός ότι κατά πλειοψηφία οι Λευκοί λαοί είναι σε αυτήν την μεγάλη ιστορική περίοδο που διανύουμε Χριστιανοί το θρήσκευμα και δικαιούνται να εκφράζουν την πίστη τους αυτή δημοσίως.

Είναι φανερό ότι σκοπός τους είναι να ανατραπούν οι πλειοψηφίες να σπάσουν οι κοινωνικοί δεσμοί με τους συγκεκριμένους συνεκτικούς κρίκους εντός των κοινωνιών και να αντικατασταθούν από μία νέα, ενιαία συγκριτική θρησκεία, μια νέα ανώδυνη για τους κυρίαρχους ιδεολογία της ατομικότητας, του ωφελιμισμού και της υποταγής. Η καταστροφή του θεϊσμού, της πίστης δηλαδή στο υπέρτατο, απόλυτα Αγαθό και ηθικό ον, εύκολα θα οδηγήσει τους λαούς στην κατάσταση του πρόθυμου κατοικίδιου που δεν έχει στόχους, ιδανικά και επιθυμίες πέραν του να ικανοποιεί με την συμπεριφορά του τις επιθυμίες των επίγειων αφεντάδων, των νέων θεών.

Διάφορες μόδες παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια που έχει ενταθεί η επίθεση εναντίον των Χριστουγέννων. Θα διαβάσετε ίσως ότι στις Βρυξέλλες στην έδρα της υπερκυβέρνησης που κανείς Ευρωπαίος δεν ψήφισε, κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι αυτοί που μας διοικούν εξ αποστάσεως και αποφασίζουν για μας, έδιωξαν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και έστησαν ένα καλλιτεχνικό, τάχα, αποδομημένο δέντρο, ένα τετραγωνισμένο κατασκεύασμα. Γιατί. Για να μην θιγούν, λένε οι ίδιοι οι δημοτικοί σύμβουλοι των Βρυξελλών, οι Μουσουλμάνοι κάτοικοι. Το δίκαιο της μειοψηφίας που επέβαλλαν οι σκιώδεις εξωθεσμικοί αντιδημοκρατικοί παράγοντες. Αυτό επεβλήθη στην διοικητική πρωτεύουσα της Ενωμένης Ευρώπης. Και στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη το χριστουγεννιάτικο δέντρο έχει αντικατασταθεί στο όνομα μιας δήθεν πρωτοπορίας, μιας δήθεν οικολογίας, από άσχημα κατασκευάσματα που αποτελούν ύβρη σε μιαν εορτή αρμονίας και ομορφιάς.

Πριν από μερικά χρόνια ξεκίνησε και το έθιμο να κρεμιούνται τα δέντρα ανάποδα με την κορυφή κάτω. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη συμβολική σημασία του αειθαλούς κωνοφόρου στις παραδόσεις των Ευρωπαϊκών λαών, αντιλαμβανόμαστε τους μαγικοσυμβολικούς λόγους της αντιστροφής του και της μετατροπής του από σύμβολο ζωής σε σημείο θανάτου. Οι πιο διαβασμένοι περί τα ευρωπαϊκά ήθη φέρτε στο μυαλό σας τη ρούνα της ζωής και τη ρούνα του θανάτου και θα καταλάβετε το συμβολισμό.

Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα που συμβαίνει με την επιβολή της μόδας του δήθεν συμβόλου της ειρήνης. Είναι στην πραγματικότητα η ρούνα του θανάτου. Και κυκλοφορούν με αυτή ζωγραφισμένη επάνω τους, στα ρούχα τους στις τσάντες τους στα κοσμήματά τους, οι λευκοί και μάλιστα οι νέοι από τη δεκαετία του 70.

Μην ξεχνάτε ότι αυτοί που είναι οι ιθύνοντες νόες πίσω από την επιχείρηση διάλυσης του Λευκού ανθρώπου είναι οι πλέον φανατικοί οπαδοί των μαγικοθρησκευτικών τελετών. Η θρησκεία τους είναι μια μαγικοθρησκευτική δοξασία από την οποία εμπνέονται οι τελετές της μαύρης μαγείας.

Στις Η.Π.Α. στην καρδιά του κράτους, την Ουάσιγκτον, άθεοι, κυριολεκτικά ως θρησκεία άθεοι, έχουμε και στην Ελλάδα μεταφορά του φαινομένου, τους είδαμε λιγοστούς βεβαίως έξω από το Χυτήριο, σ’ εκείνη την εντός εισαγωγικών θεατρική παράσταση που προσέβαλλε, όλως τυχαίως και αυτή, το πρόσωπο του Χριστού, οι Άθεοι λοιπόν τοποθέτησαν πληρωμένη διαφήμιση στα λεωφορεία της διοικητικής πρωτεύουσας των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ουάσιγκτον, όπου ανακοινώνεται ότι δεν υπάρχει Θεός. Τι συμβαίνει λοιπόν; Οι παγκόσμιοι επικυρίαρχοι σκοπεύουν να κρατήσουν τα Χριστούγεννα ως στοιχείο του νέου παγκοσμιοποιημένου θεϊσμού, γι’ αυτό και βλέπετε να γιορτάζουν λέει Χριστούγεννα στην Ιαπωνία, Χριστούγεννα στην Κίνα, τα εξωτερικά δηλαδή χαρακτηριστικά, μέχρι να δημιουργήσουν την Πανθρησκεία, τη μη-Πίστη δηλαδή και να ανακηρύξουν επισήμως την απαγόρευση της Πίστης του κάθε λαού.  Προς τα εκεί τείνουν και οι συμπροσευχές και οι κοινές τελετές μεταξύ διαφόρων θρησκειών στις οποίες δυστυχώς έχουμε δει να συμμετέχει και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως.

Τώρα δοκιμάζουν τις αντοχές και την ανοχή των κοινωνιών, την προθυμία των κουρασμένων από τον οικονομικό πόλεμο που υφίστανται Ευρωπαϊκών, Λευκών ανθρώπων. Βλέπουν μέχρι πού είμαστε διατεθειμένοι να υποχωρήσουμε από τις πατροπαράδοτες παραδόσεις μας στο όνομα μιας ελευθερίας που μας υπόσχονται, της ελευθερίας να εισέλθουμε οικειοθελώς στο κλουβί που μας ετοιμάζουν. Με το πρόσχημα της ελευθερίας μας, της ελευθερίας των συναλλαγών, της ελευθερίας από την καταπίεση της γραφειοκρατίας, κλπ, ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες της φυλακής του ανθρώπου.

Για μας τους Έλληνες Εθνικιστές, τα Χριστούγεννα και όλες οι εορτές του έτους αποτελούν μια χρυσή κλωστή που μας ενώνει με τους προγόνους μας … και τους απογόνους μας, αυτούς που έφυγαν από την γήινη υλική υπόσταση και από αυτούς που περιμένουμε να ενσαρκωθούν όπως θα ενσαρκωθεί σε λίγες μέρες ο Θεάνθρωπος.

Αυτόν τον δεσμό που μας ενώνει με τις ρίζες μας, με το αίμα μας, που συνδέει το χθες με το αύριο, εμείς οι Χρυσαυγίτες που μας δόθηκε το θείο δώρο να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε πού οδηγούν οι εχθροί του ελληνισμού, οι εχθροί του ανθρώπου, την Ελλάδα, την Ευρώπη, και την Λευκή φυλή, αυτόν τον δεσμό έχουμε καθήκον να τον διατηρήσουμε και ακόμη περισσότερο. Να τον φροντίσουμε και να τον δυναμώσουμε.

Γι’ αυτό ένα σημαντικό στοιχείο του προγράμματός μας είναι η προστασία της ελληνικής οικογένειας, η ενθάρρυνση της τεκνογονίας, είναι η εθνική παιδεία, είναι ο ελληνικός πολιτισμός.

Φέρτε λοιπόν κλαδιά από τον κήπο, από το δάσος, αν δεν μπορείτε να αγοράσετε έλατο, στολίστε το, χαρείτε το , τραγουδήστε, φτιάξτε γλυκά που μας έμαθαν οι γιαγιάδες μας. Οι γιαγιάδες δείξτε στα εγγόνια σας με αγάπη πώς να φτιάχνουν αυτά που σας έμαθαν οι δικές σας γιαγιάδες, οι γονείς παίξτε με τα παιδιά σας, μέσα από το παιχνίδι στην παιδική ηλικία δίνονται τα σοβαρότερα μαθήματα που εντυπώνονται στον άνθρωπο. Και, ξυπνήστε πρωί την ημέρα των Χριστουγέννων πηγαίνετε στην εκκλησία, ακούστε τους ύμνους και αφήστε την ψυχή σας ν’ αγαλλιάσει από το θεϊκό μήνυμα των εορτών των Χριστουγέννων και του νέου έτους.

Μέσα στα σκοτάδια, λίγες ώρες μετά τη μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου, το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 21 Δεκεμβρίου, έρχεται η μεγαλύτερη γιορτή του φωτός, η μεγαλύτερη γιορτή που εόρταζαν οι πρόγονοί μας και οι αρχαίοι και οι νεώτεροι. Μέσα στα πυκνά σκοτάδια των παγκόσμιων επικυρίαρχων, εμείς υμνούμε το Φως. Δείχνουμε οι Έλληνες της Χρυσής Αυγής το δρόμο προς το Φως. Ψάλλουμε τα ξημερώματα της 25ης Δεκεμβρίου τον ύμνο στον αναγεννόμενο Θεό, τον ύμνο στον αναγεννόμενο Ήλιο της Δικαιοσύνης.

“Η γέννησις Σου Χριστέ ο Θεός ημών ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως. Εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες υπό αστέρος εδιδάσκοντο. Σε προσκυνείν τον ήλιον της δικαιοσύνης και σε γιγνώσκειν εξ ύψους ανατολήν. Κύριε δόξα Σοι.” 

Εμείς οι Έλληνες, εμείς οι λευκοί άνθρωποι, δεν ακολουθούμε κάποιο αστέρι. Ακολουθούμε τον ίδιο τον Ήλιο.  Ας κοιτάξουμε λοιπόν ψηλά και μέσα μας να δούμε το Φως του άχρονου, του προαιώνιου του ανίκητου Ηλίου, κι ας ευχηθούμε δυνατά ο ένας στον άλλον, «Καλά Χριστούγεννα».

ΕΙΡΗΝΗ Γ. ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ