ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑΣ ΕΛΕΝΗΣ ΖΑΡΟΥΛΙΑ

 1.000.000 ευρώ  απο τα λεφτά του ελληνικού λαού για το Τέμενος του Ρετζέπ Πασά και η οθωμανολαγνία του "δεξιού΄" κ. Τζαβάρα

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά):

Θα συζητηθεί η με αριθμό 505/23-10-2012 Επίκαιρη Ερώτηση της Βουλευτού Β΄ Αθήνας του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή κυρίας Ελένης Ζαρούλια προς τον Υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, σχετικά με την αποκατάσταση ναού του Απόλλωνος στη Ρόδο.

Κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο για δύο λεπτά.

ΕΛΕΝΗ ΖΑΡΟΥΛΙΑ: Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Έχουμε επανειλημμένως –δυο φορές, μια τον Ιούλιο και μια τον Αύγουστο- κάνει ερωτήσεις για τη σπατάλη δημοσίου χρήματος για τη συντήρηση του τζαμιού στη Ρόδο. Ο κ. Τζαβάρας έχει εγκρίνει συνολική δαπάνη ύψους ενός εκατομμυρίου ευρώ για την αποκατάσταση αυτού του τεμένους.

Ρωτήσαμε τι προτίθεται να κάνει, προκειμένου να μην προχωρήσει η αποκατάσταση αυτή. Απάντηση δεν πήραμε, παρά μόνο γενικολογίες, όπως ότι το ελληνικό κράτος επιφυλάσσει ισότιμη μεταχείριση σε όλα τα μνημεία που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια και ότι, σχετικά με την κατάσταση των μεσαιωνικών τειχών της πόλης της Ρόδου, αυτά δεν καταρρέουν. Όμως, έχω λάβει πλήθος τηλεφωνημάτων και έχω και φωτογραφίες στην κατοχή μου ότι τα μεσαιωνικά τείχη καταρρέουν.

Αναφορικά με το Ναό του Απόλλωνος, μου απαντήσατε ότι αποτελεί θέμα άμεσης προτεραιότητας για το Υπουργείο. Όμως, μας έχετε επισυνάψει και έναν πίνακα για τα έργα που προτίθεστε να αποκαταστήσετε και από τον πίνακα αυτό απουσιάζει η χρηματοδότηση του Ναού του Απόλλωνος, του οποίου –να σημειωθεί ότι- οι κίονες συγκρατούνται με σύρμα.

Τον Αύγουστο, λοιπόν, είχαμε ρωτήσει τα εξής: Με ποια κριτήρια προτεραιότητος εντάσσονται στα προγράμματα αποκατάστασης τα μνημεία; Πώς συνδέεται η αποκατάσταση μουσουλμανικών τεμενών στην Ελλάδα με την καλή γειτονία, τη στιγμή που πλήθος ελληνικών εκκλησιών στη γείτονα παραμένουν στάβλοι και αποθηκευτικοί χώροι; Ισχύει ή όχι για το Υπουργείο η διεθνής αρχή της αμοιβαιότητας;

Επειδή πάλι δεν μας απαντήσατε, σας ξαναρωτάμε: Γιατί οι υπηρεσίες του Υπουργείου πέρα από γενικόλογες διαπιστώσεις και αλληλοσυγκρουόμενα συμπεράσματα δεν δεσμεύονται, όπως έχουμε επανειλημμένως ερωτήσει, περί του ακριβούς χρονοδιαγράμματος αποκατάστασης του Ναού καθώς και του κόστους της, που προφανώς είναι αμελητέο σε σχέση με το περιβόητο τέμενος;

Σε μια από τις απαντήσεις σας –ενώ αναφέρατε ότι δίνετε προτεραιότητα κ.λπ.- σε σχέση με το Ναό του Απόλλωνα μας είπατε ότι το ιερό θεωρείται ορθώς ένα από τα πολλά σημαντικά μνημεία που περιλαμβάνονται στην αρχαιολογική ζώνη της αρχαίας Ακρόπολης της Ρόδου. Ωστόσο στην ίδια απάντηση, σε άλλη σελίδα, λέτε ότι το μνημείο είναι αυθεντικό κατά μικρό μόνο μέρος του, ενώ οι τρεις ιστάμενοι κίονες –έργο περιόδου Ιταλοκρατίας- αποτελούν σκηνικό αμφίβολης επιστημονικότητας, στο οποίο όμως κάθε σοβαρή παρέμβαση απαιτεί προετοιμασία ετών και σύνθετη μεθοδολογική προσέγγιση.

Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τα ανωτέρω και θα θέλαμε να ακούσει ο ελληνικός λαός γιατί πρέπει να δώσουμε ένα εκατομμύριο ευρώ για το τζαμί και όχι για τα ελληνικά αρχαία μνημεία.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κυρία συνάδελφε.

Στην ερώτησή σας θα απαντήσει ο Αναπληρωτής Υπουργός κ. Κωνσταντίνος Τζαβάρας.

Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Πράγματι, εάν κανείς προσεγγίσει δυο μνημεία με βάση την ιδεολογία που μπορεί να έχει αναφορικά με την αποτίμησή τους ως μαρτυριών υλικών, στις οποίες ενσωματώνονται συγκεκριμένες αξίες, εκεί μπορεί να ακολουθήσει μια άλλη πορεία από αυτή την πορεία που είναι υποχρεωμένη να τηρεί η ελληνική πολιτεία.

Η ελληνική πολιτεία, λοιπόν, δεσμεύεται απέναντι στην προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς από συγκεκριμένους κανόνες, τους οποίους και θα σας αναφέρω ιεραρχικά:

Πρώτη είναι η διάταξη του άρθρου 24 παράγραφος 1 του Συντάγματος, με την οποία το κράτος υποχρεώνεται να προστατεύει τη φυσική και την πολιτιστική κληρονομιά. Δεύτερη είναι η διεθνής σύμβαση για την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς, η Σύμβαση των Παρισίων της 23^ης Νοεμβρίου του 1972, την οποία η χώρα έχει κυρώσει με το ν. 1126/1981 και βέβαια είναι –σε τρίτο ακριβώς επίπεδο- και ο ν. 3028/2002.

Από το πλέγμα αυτών των διατάξεων προκύπτει σαφής υποχρέωση για το κράτος να προστατεύει την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας αλλά και την παγκόσμια, όπου έχει κηρυχθεί παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά, με απόφαση της UNESCO στο εσωτερικό της ελληνικής επικράτειας.

Θα πρέπει, λοιπόν, να γνωρίζουμε ότι η μεσαιωνική πόλις της Ρόδου όπως είναι περιτοιχισμένη, αποτελεί αντικείμενο προστασίας της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με απόφαση της Unesco. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται και το συγκεκριμένο τζαμί, το συγκεκριμένο τέμενος του Ρετζέπ Πασά. Είναι ένα τέμενος που αποτελεί ιστορικό μνημείο γιατί είναι παράδειγμα, όπως λέγεται, οθωμανικής αρχιτεκτονικής η οποία στο συγκεκριμένο ακριβώς σημείο επιβάλλει την υποχρέωση της προστασίας.

Επίσης, από την άλλη πλευρά, είναι πράγματι δείγμα, υπόδειγμα θα έλεγα, ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς ο ναός του Πυθίου Απόλλωνα που βρίσκεται στην Αρχαία Ακρόπολη της Ρόδου. Από την αντιπαραβολή τουλάχιστον των εικόνων –και θα την καταθέσω αυτή, κυρία Πρόεδρε, γιατί έχει σημασία- προκύπτει ότι στη μεν μια περίπτωση του ναού του Πυθίου Απόλλωνα έχει πράγματι υπάρξει αναστήλωση πριν από το 1936 και, αν θα το έχετε παρατηρήσει βεβαίως, τα στοιχεία που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι άτεχνα και δεν ανταποκρίνονται βεβαίως στους σύγχρονους κανόνες επιστημονικής τεκμηρίωσης και αναστήλωσης.

(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υπουργού)

Τα επίκρανα, δηλαδή η στέψη των κιόνων, είναι με τσιμέντο -όπως επίσης και ένα κομμάτι του σωζόμενου τμήματος του αετώματος έχει αναστηλωθεί και εκεί κατά τον αυθαίρετο τρόπο εκείνης της εποχής και των όσων επιμελήθηκαν αυτή την αναστήλωση- και δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες επιστημονικής και έντεχνης αναστήλωσης.

Υπάρχει πρόγραμμα, λοιπόν, για το μεν ναό του Πυθίου Απόλλωνα το οποίο αφορά τις εξής φάσεις. Πρώτον, υπάρχει ήδη η αποτύπωση της παθολογίας του εδάφους και του υλικού. Διότι, πράγματι υπάρχει πολύ μεγάλο ζήτημα για τις διακυμάνσεις που έχει η στατική επάρκεια αυτής της βάσης η οποία ναι μεν είναι αυθεντική, όπως ακριβώς λέγεται, πλην όμως επάνω σε αυτή τη βάση ο τρόπος με τον οποίο έχουν αναστηλωθεί οι τρεις κίονες είναι πράγματι δείγμα μιας κακότεχνης, όπως είπα, και αντιεπιστημονικής εργασίας. Για αυτό ήδη τελείωσε η αποτύπωση της παθολογίας.

Δεύτερη φάση είναι η εξυγίανση και ο καθαρισμός των υλικών και τρίτη φάση είναι η μελέτη για την κανονική, την Lege Artis, αναστήλωση που θα γίνει βεβαίως και θα ενταχθεί σε πρόγραμμα χρηματοδότησης.

Θέλω να πω κάτι όσον αφορά το θέμα του ενός εκατομμύριου που λέτε ότι δαπανήθηκε για την αναστήλωση του τεμένους του Ρετζέπ Πασά.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Στη δεύτερη τοποθέτησή σας, κύριε Υπουργέ.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.

Αυτό δεν έγινε βέβαια με κριτήρια ιδεολογικά. Έγινε με κριτήρια που απορρέουν, όπως σας είπα, από τις υποχρεώσεις που έχει το κράτος και κυρίως –εδώ είναι το στοιχείο, το κριτήριο που ζητάτε, της προτεραιότητας- στη μεν περίπτωση του ναού του Πυθίου του Απόλλωνος δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος κατάρρευσης, υπήρχε όμως αντίστοιχα κίνδυνος κατάρρευσης του τεμένους γιατί ακριβώς είχαμε ένα δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής του 1587 του οποίου η ακεραιότητα κινδύνευε, γιατί ήδη υπήρχαν σημεία επικινδυνότητας όσον αφορά τη στατική επάρκεια του προσθίου τμήματος.

 Έτσι, λοιπόν, προκείμενου να αποφευχθεί συνολικά η κατάρρευση του συγκεκριμένου οικοδομήματος επιλέχθηκε με τέτοιο ακριβώς συγκεκριμένο κριτήριο, δηλαδή το κριτήριο της επικινδυνότητας και το κριτήριο της ανάγκης για τη διατήρηση της ακεραιότητας του μνημείου.

Αυτή ακριβώς ήταν η λογική με την οποία έδρασαν οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού.

 ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.

Κυρία συνάδελφε, έχετε το λόγο για τρία λεπτά.

ΕΛΕΝΗ ΖΑΡΟΥΛΙΑ: Ευχαριστώ.

Ξέχασα να αναφέρω στην πρωτολογία μου ότι έχει σχεδόν ήδη ολοκληρωθεί η αποκατάσταση και ανάδειξη του οθωμανικού λουτρού «αποθήκη τ’αλατιού» στην Κω με 400 χιλιάδες ευρώ, καθώς και η Έκθεση ιστορικής συλλογής Καστελόριζου στο οθωμανικό τέμενος με 528 χιλιάδες ευρώ.

Λοιπόν, από ό,τι φαίνεται και το Υπουργείο Πολιτισμού είναι απόλυτα εναρμονισμένο με την πολιτική υποτέλεια της μνημονιακής συγκυβέρνησης. Προκύπτει ότι το Υπουργείο δεν αντιμετωπίζει τη διάσωση και ανάδειξη της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς ως μέσο για την πνευματική αναγέννηση του λαού μας και τη γενικότερη αναγέννηση του έθνους μας. Ενδιαφέρεται μόνο για τη μηχανική εφαρμογή άχρωμων νομοθετικών ρυθμίσεων που περιέχονται σε διεθνείς υπερεθνικές συμβάσεις. Αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως διαχειριστή κονδυλίων του ΕΣΠΑ, με γενικό και αόριστο σκοπό την οικοδομική αναστήλωση των πολιτιστικών μνημείων-ερειπίων μιας ανώνυμης και απρόσωπης χώρας, Ελλάς Α.Ε., παραδείγματος χάριν -όπως και όπως τα πουλάτε όλα- που δεν διαθέτει εθνική ταυτότητα.

Ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή θεωρεί ότι ο πολιτισμός είναι έκφραση της ψυχής ενός λαού και όχι συλλογή ετερόκλητων έργων τέχνης.

Το θέμα το έφερα στην επικαιρότητα όχι μόνο για να καταδείξω την προκλητική αδιαφορία του υποτελούς κράτους μας σε ξένες δυνάμεις όσον αφορά την πολιτιστική μας κληρονομιά, αλλά για να δώσω έμφαση στις ανθελληνικές επιλογές του, όπως το να δίνει προτεραιότητα στην αναστήλωση ενός τζαμιού, δίνοντας ελαφρά τη καρδία ένα εκατομμύριο ευρώ και την ίδια στιγμή ανερυθρίαστα να κλείνει ένα νοσοκομείο, το Νοσοκομείο της Ρόδου.

Δεν είναι του Υπουργού υπόθεση, αλλά θα θέσω θέμα, διότι όλα τα ειδησεογραφικά blogs λένε ότι ούτε μια σύριγγα δεν υπάρχει στις αποθήκες και ότι είναι ανοικτό με νύχια και με δόντια. Οπότε, ας τα βλέπουν αυτά οι ψηφοφόροι και ας κρίνουν.

Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Κύριε Υπουργέ, έχετε το χρόνο των τριών λεπτών για να δευτερολογήσετε, αν θέλετε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού): Θα μου επιτρέψετε, κυρία Πρόεδρε, να υπενθυμίσω στην κυρία συνάδελφο ότι ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος έχει ως αντικείμενο την ανάδειξη κάποιων ζητημάτων που ανάγονται σε πράξεις ή παραλείψεις της Κυβέρνησης ή του Υπουργού αναφορικά με την ήδη νομοθετημένη από τη Βουλή υποχρέωσή του να δρα ή να μη δρα.

Έτσι, λοιπόν, με το ν. 3028/2002, θα πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι η προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς αφορά και έχει ως σκοπό τη διατήρηση της ιστορικής μνήμης στην παρούσα γενιά και στις μελλοντικές γενιές. Αυτή, λοιπόν, η ιστορική μνήμη, αυτή αποτυπώνεται στις υλικές μαρτυρίες των μνημείων και μνημεία είναι υλικά αντικείμενα, κινητά ή μη, επί των οποίων η ιστορία έχει αφήσει το αποτύπωμά της. Η ιστορία, ξέρετε, όταν περνά από ένα τόπο, δεν κάνει διάκριση αν αυτοί που δημιουργούν έργα τέχνης είναι της άλφα ή της βήτα εθνικότητας, του άλφα ή του βήτα πνευματικού ή θρησκευτικού φρονήματος.

Όμως, για έναν τόπο που τον χαράσσει η ιστορία, αφήνοντας πίσω της δημιουργήματα, αριστουργήματα, μνημεία τέχνης, εν πάση περιπτώσει, συγκεκριμένα υλικά από τα οποία μπορούν οι επόμενες γενιές να αντλήσουν συμπεράσματα και για τη ζωή των ανθρώπων κάποιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου και για τις σχέσεις που υπήρξαν στην παραγωγή, στην επιστήμη, στην πολιτική και για τον τρόπο που κυβερνήθηκαν σε μια συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, αλλά αν θέλετε και για τις σχέσεις της κυριαρχίας που επικράτησαν σε ένα συγκεκριμένο τόπο, αυτές ακριβώς τις ενδείξεις, αυτές ακριβώς τις αποτυπώσεις της ιστορίας ένα σοβαρό κράτος είναι υποχρεωμένο να τις σεβαστεί, χωρίς να κάνει διάκριση κατά τον τρόπο που εσείς εννοείτε τις διακρίσεις.

Εγώ προσωπικά έχω να σας πω το εξής. Δεν αισθάνθηκα ποτέ ούτε ως Βουλευτής ούτε ως Υπουργός δούλος απέναντι σε κανέναν επικυρίαρχο. Δεν ξέρω για κάποιους εδώ, σε αυτή την Αίθουσα, για τις ανάγκες της κοινοβουλευτικής τους ποίησης. Διότι, ξαφνικά, βλέπω ότι η πολιτική αντιπαράθεση, που πράγματι επιβάλλεται και επιτρέπεται να γίνεται σε αυτή την Αίθουσα, λαμβάνει το στοιχείο κάποιων παράλογων μονολόγων. Δηλαδή, με συγχωρείτε που θα το πω -το λέω και λυπούμαι- αλλά δεν είχατε ανάγκη από πληροφορίες, όταν μου κάνατε την ερώτηση. Αυτό που καταλαβαίνω ότι ψάχνατε να βρείτε ήταν μια αφορμή για να διατυπώσετε έναν ιδεολογικό λόγο.

Εγώ, λοιπόν, σέβομαι αυτή ακριβώς την Αίθουσα, γιατί θεωρώ ότι εδώ ασκείται κατά τρόπο υλικό και πραγματικό η λαϊκή κυριαρχία. Υπ’ αυτή την έννοια, θα μου επιτρέψετε να πω ότι και το Υπουργείο -του οποίου έχω την τιμή να είμαι πολιτικώς υπεύθυνος- και τη συγκεκριμένη συμπεριφορά και τα συγκεκριμένα αντικείμενα, ανεξάρτητα από το ποια είναι η εκτίμηση που μπορεί να έχει ο καθένας, τα αντιμετωπίζουμε με βάση αυτές τις υποχρεώσεις που μας επιβάλλει το Σύνταγμα, οι διεθνείς συνθήκες και οι νόμοι της πατρίδας μας. Αυτό είναι πατριωτισμός.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Ευχαριστούμε.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΑΓΟΣ: Βγείτε λίγο έξω να δείτε τι γίνεται.

(Θόρυβος στην Αίθουσα)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά): Παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι.

(Θόρυβος στην Αίθουσα)

Σας παρακαλώ, κύριοι συνάδελφοι. Δεν έχετε το λόγο. Η συνάδελφός σας είπε αυτά που είπε. Τελείωσε η συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης.